شاهدان مسیحی طرفدار سلطنت الهی

‏«فضائل او را که شما را از ظلمت بنور عجیب خود خوانده است اعلام نمائید.‏»‏ ‏—‏ ۱پطرس ۲:‏⁠۹‏.‏

۱.‏ در دوران پیش از مسیحیت چه شهادت مؤثری در مورد یَهُوَه داده شد؟‏

در دوران پیش از مسیحیت،‏ صف طولانیی از شاهدان وجود داشت که شجاعانه شهادت دادند یَهُوَه تنها خدای حقیقی است.‏ (‏عبرانیان ۱۱:‏⁠۴–۱۲:‏⁠۱‏)‏ آنها با ایمانی قوی و بدون واهمه،‏ از قوانین یَهُوَه اطاعت کرده و از سازش در امور مربوط به پرستش امتناع کردند.‏ آنها در مورد سلطنت عالمگیر یَهُوَه شهادتی مؤثر دادند.‏ —‏ مزمور ۱۸:‏⁠۲۱-‏۲۳؛‏ ۴۷:‏⁠۱،‏ ۲‏.‏

۲.‏ الف)‏ بزرگترین شاهد یَهُوَه چه کسی است؟‏ ب)‏ چه کسی به عنوان شاهد یَهُوَه جانشین اسرائیل شد؟‏ از کجا می‌دانیم؟‏

^۲ آخرین و بزرگترین شاهد قبل از دوران مسیحیت،‏ یحیای تعمیددهنده بود.‏ (‏متی ۱۱:‏⁠۱۱‏)‏ او این امتیاز را دارا بود که آمدن آن برگزیده را اعلام کند و عیسی را به عنوان مسیح موعود معرفی کرد.‏ (‏یوحنا ۱:‏⁠۲۹-‏۳۴‏)‏ عیسی بزرگترین شاهد یَهُوَه،‏ «شاهد امین و صدّیق» است.‏ (‏مکاشفه ۳:‏⁠۱۴‏)‏ چون اسرائیل جسمانی،‏ عیسی را رد کرد،‏ یَهُوَه نیز آنها را رد کرد و امتی جدید،‏ یعنی اسرائیل روحانی خدا را منصوب نمود تا شاهد او باشد.‏ (‏اشعیا ۴۲:‏⁠۸-‏۱۲؛‏ یوحنا ۱:‏⁠۱۱،‏ ۱۲؛‏ غلاطیان ۶:‏۱۶‏)‏ هنگامی که پطرس گفت:‏ «شما قبیلهٔ برگزیده و کهانت ملوکانه و امّت مقدّس و قومیکه ملْک خاصّ خدا باشد هستید تا فضائل او را که شما را از ظلمت بنور عجیب خود خوانده است اعلام نمائید»،‏ از نبوتی اقتباس کرد که دربارهٔ اسرائیل بود و نشان داد که آن نبوت در خصوص «اسرائیل خدا» یعنی جماعت مسیحی به کار می‌رود.‏ —‏ ۱پطرس ۲:‏⁠۹؛‏ خروج ۱۹:‏⁠۵،‏ ۶؛‏ اشعیا ۴۳:‏⁠۲۱؛‏ ۶۰:‏⁠۲‏.‏

۳.‏ مسئولیت اصلی اسرائیل خدا و ‹گروه عظیم› چیست؟‏

^۳ گفتهٔ پطرس نشان می‌دهد که مسئولیت اصلی اسرائیل خدا این است که دربارهٔ جلال یَهُوَه شهادت علنی دهد.‏ در روزگار ما،‏ «گروهی عظیم» از شاهدان نیز که به طور علنی از خدا تجلیل می‌کنند،‏ به این امت روحانی پیوسته‌اند.‏ آنها با صدایی بلند برای همه فریاد برمی‌آورند تا بشنوند:‏ «نجات خدای ما را که بر تخت نشسته است و برّه را است.‏» (‏مکاشفه ۷:‏⁠۹،‏ ۱۰؛‏ اشعیا ۶۰:‏⁠۸-‏۱۰‏)‏ چگونه اسرائیل خدا و همراهان وی می‌توانند شهادت خویش را به انجام برسانند؟‏ به وسیلهٔ ایمان و اطاعتشان.‏

شاهدان تقلبی

۴.‏ چرا یهودیان زمان عیسی شاهدان تقلبی بودند؟‏

^۴ ایمان و اطاعت،‏ شامل زندگی کردن بر طبق اصول خدایی است.‏ اهمیت این موضوع را می‌توان در آنچه که عیسی راجع به رهبران دینی یهودی زمان خود گفت،‏ مشاهده کرد.‏ این افراد به عنوان معلمان شریعت «بر کرسئ موسی نشسته‌اند.‏» آنها حتی میسیونرهایی نزد بی‌ایمانان فرستادند تا ایشان را پیرو خود سازند.‏ ولی عیسی به آنان گفت:‏ «برّ و بحر را میگردید تا مریدی پیدا کنید و چون پیدا شد او را دو مرتبه پست‌تر از خود پسر جهنّم میسازید.‏» این دینداران متعصب،‏ شاهدان تقلبی —‏ خودپسند،‏ ریاکار و بی‌محبت بودند.‏ (‏متی ۲۳:‏⁠۱-‏۱۲،‏ ۱۵‏)‏ عیسی در فرصتی به بعضی از یهودیان گفت:‏ «شما از پدر خود ابلیس میباشید و خواهشهای پدر خود را میخواهید بعمل آرید.‏» چرا او چنین چیزهایی را به اعضای قوم برگزیدهٔ خدا می‌گفت؟‏ زیرا به سخنان بزرگترین شاهد یَهُوَه توجه نمی‌کردند.‏ —‏ یوحنا ۸:‏⁠۴۱،‏ ۴۴،‏ ۴۷‏.‏

۵.‏ از کجا می‌دانیم که جهان مسیحیت دربارهٔ خدا شهادت دروغ داده است؟‏

^۵ صدها میلیون نفر در جهان مسیحیت نیز به طرزی مشابه،‏ طی قرنها از زمان عیسی به بعد ادعا کرده‌اند که شاگردان او می‌باشند.‏ ولی ارادهٔ خدا را به جا نیاورده‌اند و از اینرو عیسی آنان را تأیید نمی‌کند.‏ (‏متی ۷:‏⁠۲۱-‏۲۳؛‏ ۱قرنتیان ۱۳:‏⁠۱-‏۳‏)‏ جهان مسیحیت میسیونرها فرستاده است که عدهٔ بسیاری از آنان بدون شک صادق بودند.‏ ولی با وجود این،‏ به مردم آموزش دادند تا خدایی سه‌گانه را که گناهکاران را در آتش جهنم می‌سوزاند بپرستند،‏ و اکثر کسانی که پیرو آنان شدند،‏ دلایل کمی مبنی بر مسیحی بودن نشان می‌دهند.‏ برای مثال،‏ کشور آفریقایی روآندا برای میسیونرهای کاتولیک رومی منطقه‌ای بارور بوده است.‏ با وجود این،‏ کاتولیکهای روآندایی از صمیم قلب در مبارزهٔ قومی اخیر که در آن کشور روی داد،‏ شرکت جستند.‏ ثمرهٔ آن منطقهٔ میسیونری نشانگر این است که شهادت واقعی مسیحی را از جانب جهان مسیحیت دریافت نکرد.‏ —‏ متی ۷:‏⁠۱۵-‏۲۰‏.‏

زندگی کردن بر طبق اصول خدایی

۶.‏ از چه راههایی رفتار صحیح بخش مهمی از شهادت دادن است؟‏

^۶ رفتار اشتباه کسانی که ادعای مسیحی بودن می‌کنند،‏ مایهٔ ننگ «طریق حقّ» است.‏ (‏۲پطرس ۲:‏⁠۲‏)‏ یک مسیحی واقعی بر طبق اصول خدایی زیست می‌کند.‏ او دزدی نمی‌کند،‏ دروغ نمی‌گوید،‏ متقلب نیست و مرتکب فساد اخلاق نمی‌شود.‏ (‏رومیان ۲:‏⁠۲۲‏)‏ به طور حتم،‏ همنوع خویش را به قتل نمی‌رساند.‏ شوهران مسیحی به طور محبت‌آمیزی سرپرستی خانوادهٔ خود را به عهده می‌گیرند.‏ زنان،‏ محترمانه از این سرپرستی پشتیبانی می‌کنند.‏ بچه‌ها توسط والدین تربیت می‌شوند و بدین ترتیب آمادگی می‌یابند تا مسیحیان بالغی شوند که احساس مسئولیت می‌کنند.‏ (‏افسسیان ۵:‏⁠۲۱–۶:‏⁠۴‏)‏ درست است،‏ همهٔ ما ناکاملیم و مرتکب اشتباهاتی می‌شویم.‏ اما یک مسیحی واقعی برای معیارهای کتاب مقدس احترام قائل است و صادقانه تلاش می‌کند تا آنها را به کار ببرد.‏ این امر مورد توجه دیگران قرار می‌گیرد و شهادت خوبی می‌دهد.‏ گاهگاهی کسانی که در گذشته مخالف حقیقت بودند،‏ رفتار درست یک مسیحی را ملاحظه کرده و مجذوب حقیقت شدند.‏ —‏ ۱پطرس ۲:‏⁠۱۲،‏ ۱۵؛‏ ۳:‏⁠۱‏.‏

۷.‏ محبت نمودن مسیحیان به یکدیگر تا چه اندازه حائز اهمیت است؟‏

^۷ عیسی گفت:‏ «بهمین همه خواهند فهمید که شاگرد من هستید اگر محبّت یکدیگر را داشته باشید» و بدین وسیله جنبهٔ حیاتی رفتار مسیحی را نشان داد.‏ (‏یوحنا ۱۳:‏⁠۳۵‏)‏ «ناراستی و شرارت و طمع و خباثت،‏ پُر از حسد و قتل و جدال و مکر و بدخوئی.‏ غمّازان و غیبت‌کنندگان و دشمنان خدا و اهانت‌کنندگان و متکبّران و لافزنان و مبدعان شرّ و نامطیعان والدین» ویژگیهای دنیای شیطان هستند.‏ (‏رومیان ۱:‏⁠۲۹،‏ ۳۰‏)‏ در چنین محیطی،‏ وجود سازمانی که ویژگی آن محبت است،‏ دلیل محکمی بر فعال بودن روح خدا می‌باشد —‏ چه شهادت مؤثری!‏ شاهدان یَهُوَه یک چنین سازمانی را تشکیل می‌دهند.‏ —‏ ۱پطرس ۲:‏⁠۱۷‏.‏

شاهدان،‏ شاگردان کتاب مقدس هستند

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ چگونه مزمورنویس با مطالعه دربارهٔ شریعت خدا و تعمق بر روی آن نیرو می‌گرفت؟‏ ب)‏ مطالعهٔ کتاب مقدس و تعمق،‏ از چه راههایی ما را تقویت می‌کنند تا پیوسته شهادت دهیم؟‏

^۸ یک فرد مسیحی برای اینکه بتواند با موفقیت شهادت دهد،‏ باید از اصول عادلانهٔ یَهُوَه آگاهی داشته و به آنها علاقه ورزد،‏ و واقعاً از فساد این دنیا متنفر باشد.‏ (‏مزمور ۹۷:‏⁠۱۰‏)‏ دنیا در ترویج طرز فکر خاص خود اغواکننده است،‏ و مقاومت در مقابل روح آن می‌تواند مشکل باشد.‏ (‏افسسیان ۲:‏⁠۱-‏۳؛‏ ۱یوحنا ۲:‏⁠۱۵،‏ ۱۶‏)‏ چه چیزی می‌تواند ما را یاری دهد تا طرز تلقی روحی صحیحی را حفظ کنیم؟‏ مطالعهٔ دائمی و پرمعنای کتاب مقدس.‏ نویسندهٔ مزمور ۱۱۹ بارها علاقهٔ خود را به شریعت یَهُوَه تکرار کرد.‏ او شریعت را می‌خواند و همواره،‏ «تمامئ روز» بر روی آن تعمق می‌کرد.‏ (‏مزمور ۱۱۹:‏⁠۹۲،‏ ۹۳،‏ ۹۷-‏۱۰۵‏)‏ در نتیجه توانست چنین بنویسد:‏ «از دروغ کراهت و نفرت دارم،‏ امّا شریعت ترا دوست میدارم.‏» علاوه بر این،‏ محبت عمیق او،‏ وی را وادار به عمل کرد.‏ او می‌گوید:‏ «هر روز ترا هفت مرتبه تسبیح میخوانم،‏ برای داوریهای عدالت تو.‏» —‏ مزمور ۱۱۹:‏⁠۱۶۳،‏ ۱۶۴‏.‏

^۹ به همین ترتیب نیز مطالعهٔ دائمی ما در مورد کلام خدا و تعمق بر روی آن،‏ قلبمان را تحت تأثیر قرار خواهد داد و ما را برمی‌انگیزد تا به طور مکرر،‏ حتی ‹هفت مرتبه در روز،‏ او را تسبیح بخوانیم› یا به عبارتی دربارهٔ یَهُوَه شهادت دهیم.‏ (‏رومیان ۱۰:‏⁠۱۰‏)‏ نویسندهٔ اولین مزمور در هماهنگی با این موضوع می‌گوید،‏ کسی که به طور دائم بر کلام یَهُوَه تعمق کند،‏ «مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود،‏ که میوهٔ خود را در موسمش میدهد،‏ و برگش پژمرده نمیگردد،‏ و هر آنچه میکند نیک‌انجام خواهد بود.‏» (‏مزمور ۱:‏⁠۳‏)‏ پولس رسول نیز قدرت کلام خدا را نشان داد و چنین نوشت:‏ «تمامئ کتب از الهام خدا است و بجهة تعلیم و تنبیه و اصلاح و تربیت در عدالت مفید است.‏ تا مرد خدا کامل و بجهة هر عملِ نیکو آراسته بشود.‏» —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏⁠۱۶،‏ ۱۷‏.‏

۱۰.‏ چه چیزی در مورد قوم یَهُوَه در این ایام آخر واضح و آشکار است؟‏

^۱۰ افزایش سریع تعداد پرستش‌کنندگان حقیقی در قرن بیستم نمایانگر برکت یَهُوَه است.‏ این شاهدان امروزی سلطنت الهی،‏ بدون هیچگونه تردیدی به عنوان گروه،‏ علاقه به قانون یَهُوَه را در قلبهای خود پرورانده‌اند.‏ آنها مانند مزمورنویس برانگیخته شده‌اند تا از قانون یَهُوَه اطاعت نمایند و در مورد جلال وی وفادارانه «شبانه‌روز» شهادت دهند.‏ —‏ مکاشفه ۷:‏⁠۱۵‏.‏

کارهای قدرتمندانهٔ یَهُوَه

۱۱،‏ ۱۲.‏ چه چیزی از طریق معجزه‌های عیسی و پیروانش به انجام رسید؟‏

^۱۱ در قرن اول،‏ روح‌القدس به شاهدان مسیحی وفادار قدرت داد تا معجزه‌هایی را به انجام برسانند،‏ کاری که دلیل مستحکمی را مبنی بر حقیقی بودن شهادت آنان ارائه می‌داد.‏ هنگامی که یحیای تعمیددهنده در زندان بود،‏ شاگردانی را فرستاد تا از عیسی بپرسند:‏ «آیا تو همان شخصی هستی که قرار است بیاید یا ما در انتظار شخص دیگری باشیم؟‏» عیسی با بله یا خیر پاسخ نداد.‏ بلکه گفت:‏ «بروید و آنچه را که می‌بینید و می‌شنوید به یحیی بگوئید:‏ کوران بینائی خود را بازمی‌یابند،‏ لنگان براه می‌افتند و جذامیان پاک می‌گردند،‏ کران شنوا و مردگان زنده می‌شوند و به بینوایان بشارت داده می‌شود.‏ خوشا به حال کسی که در مورد من شک نکند.‏» (‏متی ۱۱:‏⁠۳-‏۶‏،‏ ا ش‏)‏ این کارهای قدرتمندانه برای یوحنا شهادتی شد که عیسی در واقع ‹همان شخصی است که قرار است بیاید.‏› —‏ اعمال ۲:‏⁠۲۲‏.‏

^۱۲ به همین ترتیب،‏ برخی از پیروان عیسی نیز بیماران را شفا دادند و حتی مردگان را زنده کردند.‏ (‏اعمال ۵:‏⁠۱۵،‏ ۱۶؛‏ ۲۰:‏⁠۹-‏۱۲‏)‏ این معجزه‌ها مانند شهادتی از جانب خدا بود که توسط آنان داده می‌شد.‏ (‏عبرانیان ۲:‏⁠۴‏)‏ و چنین کارهایی قدرت متعال یَهُوَه را به نمایش می‌گذاردند.‏ برای نمونه،‏ این موضوع حقیقت دارد که شیطان،‏ «رئیس این جهان،‏» دارای قدرت است که موجب مرگ شود.‏ (‏یوحنا ۱۴:‏⁠۳۰؛‏ عبرانیان ۲:‏⁠۱۴‏)‏ ولی هنگامی که پطرس،‏ زنی وفادار یعنی غزال را از مردگان برخیزانید،‏ این کار را فقط می‌توانست به وسیلهٔ قدرت یَهُوَه انجام دهد،‏ چون فقط او است که می‌تواند زندگی را بازگرداند.‏ —‏ مزمور ۱۶:‏⁠۱۰؛‏ ۳۶:‏⁠۹؛‏ اعمال ۲:‏⁠۲۵-‏۲۷؛‏ ۹:‏⁠۳۶-‏۴۳‏.‏

۱۳.‏ الف)‏ معجزه‌هایی که در کتاب مقدس قید شده‌اند،‏ به چه طریقی هنوز گواهی بر قدرت یَهُوَه هستند؟‏ ب)‏ چگونه تکمیل نبوت،‏ در اثبات الوهیت یَهُوَه نقش اصلی را ایفا می‌کند؟‏

^۱۳ امروزه دیگر این کارهای معجزه‌آمیز به وقوع نمی‌پیوندند.‏ مقصودی که در آنها وجود داشت،‏ به انجام رسیده است.‏ (‏۱قرنتیان ۱۳:‏⁠۸‏)‏ با این حال،‏ هنوز نوشته‌هایی را که در مورد آنها است،‏ در کتاب مقدس در اختیار داریم که بسیاری از ناظران بر آن گواهی می‌دهند.‏ اکنون،‏ وقتی که مسیحیان توجه خود را به سوی این گزارشهای تاریخی جلب می‌کنند،‏ این کارها هنوز در مورد قدرت یَهُوَه شهادتی مؤثر می‌دهند.‏ (‏۱قرنتیان ۱۵:‏⁠۳-‏۶‏)‏ به علاوه،‏ یَهُوَه در گذشته در زمان اشعیا به نبوت دقیق،‏ به عنوان دلیلی چشمگیر مبنی بر اینکه او خدای حقیقی است،‏ اشاره کرد.‏ (‏اشعیا ۴۶:‏⁠۸-‏۱۱‏)‏ بسیاری از نبوتهای کتاب مقدس که از جانب خدا وحی شده‌اند،‏ در زمان کنونی به تکمیل می‌رسند —‏ تعدادی از آنها در جماعت مسیحی به انجام رسیدند.‏ (‏اشعیا ۶۰:‏⁠۸-‏۱۰؛‏ دانیال ۱۲:‏⁠۶-‏۱۲؛‏ ملاکی ۳:‏⁠۱۷،‏ ۱۸؛‏ متی ۲۴:‏⁠۹؛‏ مکاشفه ۱۱:‏⁠۱-‏۱۳‏)‏ تکمیل این نبوتها،‏ علاوه بر اینکه معین می‌کنند در «ایّام آخر» بسر می‌بریم،‏ همچنین ثابت می‌کنند که یَهُوَه تنها خدای حقیقی است.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏⁠۱‏.‏

۱۴.‏ تاریخ معاصر شاهدان یَهُوَه از چه راههایی شهادتی مؤثر بر این امر است که یَهُوَه سلطان تعالی خداوند می‌باشد؟‏

^۱۴ قطعاً یَهُوَه هنوز هم کارهای بزرگ و حیرت‌انگیزی برای مردم خود انجام می‌دهد.‏ نور رو به افزایشی که بر حقایق کتاب مقدس می‌تابد،‏ توسط روح یَهُوَه هدایت می‌شود.‏ (‏مزمور ۸۶:‏⁠۱۰؛‏ مکاشفه ۴:‏⁠۵،‏ ۶‏)‏ رشد چشمگیری که از سراسر دنیا گزارش می‌شود،‏ گواهی بر این امر است که یَهُوَه ‹در وقتش تعجیل در آن خواهد نمود.‏› (‏اشعیا ۶۰:‏⁠۲۲‏)‏ در حالی که در طول ایام آخر،‏ آزار و اذیت اندوهناک در کشوری پس از کشور دیگر صورت گرفته است،‏ تحمل متهورانهٔ قوم یَهُوَه به سبب حمایت تقویت‌کنندهٔ روح‌القدس امکان‌پذیر بوده است.‏ (‏مزمور ۱۸:‏⁠۱،‏ ۲،‏ ۱۷،‏ ۱۸؛‏ ۲قرنتیان ۱:‏⁠۸-‏۱۰‏)‏ بله،‏ تاریخ معاصر شاهدان یَهُوَه به خودی خود شهادتی مؤثر بر این امر است که یَهُوَه سلطان تعالی خداوند است.‏ —‏ زکریا ۴:‏⁠۶‏.‏

بشارت موعظه می‌شود

۱۵.‏ چه شهادت گسترده‌ای باید توسط جماعت مسیحی داده می‌شد؟‏

^۱۵ یَهُوَه اسرائیل را به عنوان شاهد خود برای امتها منصوب کرد.‏ (‏اشعیا ۴۳:‏⁠۱۰‏)‏ ولی فقط به اسرائیلیان معدودی از جانب خدا دستور داده شده بود که بروند و برای غیراسرائیلیان موعظه کنند،‏ و این کار معمولاً به این منظور بود که داوریهای یَهُوَه را اعلام نمایند.‏ (‏ارمیا ۱:‏⁠۵؛‏ یونس ۱:‏⁠۱،‏ ۲‏)‏ با این حال،‏ نبوتهایی که در نوشته‌های مقدس عبرانی ذکر شده‌اند،‏ نشانگر این هستند که یَهُوَه روزی توجه خویش را به طور گسترده‌ای به سوی امتها معطوف می‌کند،‏ و او این کار را از طریق اسرائیل روحانی خدا انجام داده است.‏ (‏اشعیا ۲:‏⁠۲-‏۴؛‏ ۶۲:‏⁠۲‏)‏ عیسی پیش از صعود به آسمان،‏ به پیروان خود دستور داد:‏ «رفته همهٔ امّتها را شاگرد سازید.‏» (‏متی ۲۸:‏⁠۱۹‏)‏ عیسی در حین اینکه توجه خود را بر «گوسفندان گم‌شدهٔ خاندان اسرائیل» متمرکز کرده بود،‏ پیروانش نزد «همهٔ امّتها،‏» حتی «تا اقصای جهان» فرستاده شدند.‏ (‏متی ۱۵:‏⁠۲۴؛‏ اعمال ۱:‏⁠۸‏)‏ همهٔ انسانها باید شهادت مسیحی را می‌شنیدند.‏

۱۶.‏ جماعت مسیحی قرن اول چه مأموریتی را به انجام رساند،‏ و تا چه وسعتی این کار را انجام داد؟‏

^۱۶ پولس نشان داد که این موضوع را بخوبی درک می‌کند.‏ او در سال ۶۱ د.‏ م.‏،‏ توانست بگوید که بشارت «در تمامئ عالم .‏ .‏ .‏ میوه میآ‌ورد و نموّ میکند.‏» بشارت فقط به یک ملت یا فرقه،‏ مانند آنهایی که به «عبادت فرشتگان» می‌پرداختند،‏ محدود نمی‌شد.‏ بلکه آشکارا ‹بتمامی خلقت زیر آسمان بدان موعظه می‌شد.‏› (‏کولسیان ۱:‏⁠۶،‏ ۲۳؛‏ ۲:‏⁠۱۳،‏ ۱۴،‏ ۱۶-‏۱۸‏)‏ بدینسان،‏ اسرائیل خدا در قرن اول مأموریت خود را به انجام رساند و ‹فضائل او را که آنها را از ظلمت بنور عجیب خود خوانده است اعلام نمود.‏›‏

۱۷.‏ چگونه متی ۲۴:‏⁠۱۴ به طور گسترده‌ای به تحقق یافتن خود ادامه می‌دهد؟‏

^۱۷ با این حال،‏ موعظهٔ قرن اول فقط مقدمهٔ کاری بود که در طول ایام آخر به انجام می‌رسید.‏ عیسی با توجه به آینده و بخصوص زمان ما،‏ چنین گفت:‏ «باین بشارتِ ملکوت در تمام عالم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امّتها شهادتی شود آنگاه انتهاء خواهد رسید.‏» (‏متی ۲۴:‏⁠۱۴؛‏ مرقس ۱۳:‏⁠۱۰‏)‏ آیا این نبوت به انجام رسیده است؟‏ در واقع به انجام رسیده است.‏ کار موعظهٔ بشارت که شروع کوچکی در سال ۱۹۱۹ داشت،‏ اکنون وسعت آن به بیش از ۲۳۰ کشور رسیده است.‏ این شهادت در نواحی یخ‌زدهٔ شمالی و مناطق گرم و مرطوب استوایی شنیده می‌شود.‏ قاره‌های بزرگ تحت پوشش قرار گرفته‌اند،‏ و جزایر دورافتاده جستجو می‌شوند تا ساکنان آنها نیز بتوانند شهادتی دریافت کنند.‏ حتی در بحبوحهٔ آشوبهای بزرگ،‏ از قبیل جنگ در بوسنی و هرزه‌گووین،‏ بشارت همواره موعظه می‌شود.‏ این بشارت مانند قرن اول در «تمامئ عالم» ثمره می‌دهد.‏ بشارت علناً «بتمامئ خلقتِ زیر آسمان» اعلام می‌شود.‏ نتیجهٔ آن چه بوده است؟‏ ابتدا،‏ باقیماندگان اسرائیل خدا «از هر قبیله و زبان و قوم و امّت» جمع‌آوری شدند.‏ سپس،‏ گردآوری میلیونها نفر که «گروهی عظیم» هستند و از «هر امّت و قبیله و قوم و زبان» می‌باشند،‏ آغاز شد.‏ (‏مکاشفه ۵:‏⁠۹؛‏ ۷:‏⁠۹‏)‏ تحقق متی ۲۴:‏⁠۱۴ به طرز گسترده‌ای ادامه دارد.‏

۱۸.‏ برخی از نکاتی که توسط موعظهٔ جهانی بشارت به انجام می‌رسند،‏ کدامند؟‏

^۱۸ موعظهٔ جهانی بشارت،‏ کمکی است بر اثبات این امر که حضور ملوکانهٔ عیسی آغاز شده است.‏ (‏متی ۲۴:‏⁠۳‏)‏ این کار همچنین وسیلهٔ اصلیی است که «حاصل زمین» توسط آن برداشت می‌شود،‏ چون مردم را به سوی تنها امید واقعی برای بشر،‏ یعنی ملکوت یَهُوَه هدایت می‌کند.‏ (‏مکاشفه ۱۴:‏⁠۱۵،‏ ۱۶‏)‏ از آنجایی که فقط مسیحیان واقعی در موعظهٔ بشارت شرکت می‌کنند،‏ این کار مهم کمک می‌کند تا مسیحیان حقیقی را از مسیحیان تقلبی تشخیص دهیم.‏ (‏ملاکی ۳:‏⁠۱۸‏)‏ به این ترتیب،‏ این کار به نجات کسانی که موعظه می‌کنند و کسانی که واکنش مثبت نشان می‌دهند،‏ منتج می‌شود.‏ (‏۱تیموتاؤس ۴:‏⁠۱۵‏)‏ مهمتر از همه،‏ موعظهٔ بشارت،‏ ستایش و افتخار برای یَهُوَه خدا به همراه می‌آورد،‏ یعنی برای کسی که دستور انجام این کار را داده است،‏ کسی که حامی اشخاصی است که آن را انجام می‌دهند و این کار را پرثمر می‌سازد.‏ —‏ ۲قرنتیان ۴:‏⁠۷‏.‏

۱۹.‏ همهٔ مسیحیان،‏ در حین ورود به سال خدمتی جدید،‏ تشویق می‌شوند که چه تصمیمی را اتخاذ کنند؟‏

^۱۹ جای تعجب نیست که پولس رسول بر آن شد که بگوید:‏ «وای بر من اگر بشارت ندهم.‏» (‏۱قرنتیان ۹:‏⁠۱۶‏)‏ امروزه نیز مسیحیان چنین احساسی را دارند.‏ ‹همکار خدا› بودن،‏ و تاباندن نور حقیقت در این دنیای تاریک،‏ امتیاز بی‌نظیر و مسئولیت مهمی است.‏ (‏۱قرنتیان ۳:‏⁠۹؛‏ اشعیا ۶۰:‏⁠۲،‏ ۳‏)‏ کاری که در سال ۱۹۱۹ شروع کوچکی داشت،‏ اکنون به ابعاد مبهوت‌کننده‌ای رسیده است.‏ تقریباً پنج میلیون مسیحی در حال شهادت دادن برای سلطنت الهی هستند و بیش از یک میلیارد ساعت در سال وقت صرف می‌کنند تا پیام نجات را نزد دیگران ببرند.‏ سهیم بودن در کار تقدیس نام یَهُوَه چقدر شادی‌بخش است!‏ بیاییم در حین اینکه وارد سال خدمتی ۱۹۹۶ می‌شویم،‏ مصمم باشیم که سستی نکنیم.‏ بلکه بیش از همیشه گفتهٔ پولس به تیموتاؤس را به گوش بگیریم:‏ ‹پیام را اعلام کن.‏ در وقت و بی‌وقت آمادهٔ کار باش.‏› (‏۲تیموتاؤس ۴:‏⁠۲‏،‏ ا ش‏)‏ همانطور که این کار را انجام می‌دهیم،‏ از صمیم قلب دعا می‌کنیم که یَهُوَه همواره تلاشهای ما را برکت دهد.‏

آیا به یاد می‌آوری؟‏

◻ چه کسی به عنوان «شاهد» یَهُوَه برای ملتها،‏ جانشین اسرائیل شد؟‏

◻ چگونه رفتار مسیحی،‏ کمکی در شهادت دادن است؟‏

◻ چرا مطالعهٔ کتاب مقدس و تعمق بر روی آن برای شاهد مسیحی ضروریست؟‏

◻ تاریخ معاصر شاهدان یَهُوَه از چه راهی گواهی بر این امر است که یَهُوَه خدای حقیقی است؟‏

◻ چه چیزی توسط موعظهٔ بشارت به انجام می‌رسد؟‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۶]‏

بشارت به هیچ وجه محدود نشده است،‏ بلکه اکنون «بتمامئ خلقتِ زیر آسمان» اعلام می‌شود