آیا ملکوت خدا را درک میکنی؟
«آنکه در زمین نیکو کاشته شد آنستکه کلامرا شنیده آنرا میفهمد.»—متی ۱۳:۲۳.
۱. برخی از عقاید متداول در مورد ‹ملکوت آسمان› چیست؟
آیا این مطلب را ‹درک کردهای› که ملکوت خدا چیست؟ قرنها در مورد ‹ملکوت آسمان› اختلاف نظرهای بسیاری وجود داشته است. عقیدهٔ متداولی که امروزه در میان برخی از اعضای کلیسا وجود دارد این است که ملکوت چیزیست که خدا هنگامی که شخصی نوکیش میشود، در دل وی میگذارد. عدهای دیگر گمان میبرند ملکوت جایی است که نیکوکاران پس از مرگ به آنجا میروند تا از سعادت ابدی برخوردار شوند. همچنین برخی دیگر ادعا میکنند که خدا انسانها را موظف کرده است تا با عملکرد خود به منظور اشاعهٔ تعالیم و اعمال مسیحی در امور اجتماعی و دولتی، ملکوت را بر روی زمین برقرار نمایند.
۲. کتاب مقدس ملکوت خدا را چگونه شرح میدهد، و این ملکوت چه کارهایی را به انجام میرساند؟
۲ اما کتاب مقدس بوضوح نشان میدهد که ملکوت خدا بنیادی بر روی زمین نیست. حالت و وضعیت دل و یا مسیحی کردن جامعهٔ بشری هم نیست. درست است، درکی صحیح از این مطلب که این ملکوت چیست، منجر به تغییرات بزرگی در زندگی کسانی میشود که به آن ایمان میورزند. ولی ملکوت، حکومتی آسمانی است که از جانب خدا بنیاد نهاده شده و موجب میشود که ارادهٔ خدا به وقوع بپیوندد، اثرات گناه و مرگ را از میان برمیدارد، و اوضاع و احوال عادلانهای را بر روی زمین باز میگرداند. این ملکوت هم اکنون نیز قدرت را در آسمان به دست گرفته است، و بزودی «تمامئ آن سلطنتها [حکومتهای بشری] را خورد کرده مغلوب خواهد ساخت و خودش تا ابدالآباد استوار خواهد ماند.»—دانیال ۲:۴۴؛ مکاشفه ۱۱:۱۵؛ ۱۲:۱۰.
۳. هنگامی که عیسی موعظهٔ خود را شروع کرد، چه راهی برای انسانها گشوده شد؟
۳ تاریخنویسی به نام ه. ج. ولز چنین نوشت: «این تعلیم دربارهٔ ملکوت آسمان، که مهمترین آموزشی بود که عیسی میداد، و نقش بسیار کوچکی را در مرامهای مسیحی ایفا میکند، به طور حتم یکی از تحولآمیزترین تعالیمی است که تاکنون فکر بشر را برهم زده و تغییر داده است.» موضوع موعظهٔ عیسی از همان ابتدا این بود: «توبه کنید زیرا ملکوت آسمان نزدیک است» (متی ۴:۱۷) او به عنوان پادشاه منتصب، در آنجا حضور داشت، و چه مسرتی، اکنون راه برای انسانها گشوده میشد تا نه تنها در برکات این ملکوت سهیم شوند، بلکه همراه با عیسی در آن ملکوت حکومت کنند و کاهن باشند!—لوقا ۲۲:۲۸-۳۰؛ مکاشفه ۱:۶؛ ۵:۱۰.
۴. در قرن اول، انبوه مردم نسبت به «بشارت ملکوت» چه واکنشی نشان دادند، و این واکنش منجر به چه داوریی گردید؟
۴ هنگامی که انبوه مردم «بشارت ملکوت» را که بسیار هیجانانگیز بود شنیدند، فقط تعداد کمی باور کردند. این امر تا حدودی به این علت بود که رهبران مذهبی ‹درِ ملکوت آسمانرا بروی مردم بسته بودند.› آنها با آموزشهای دروغینی که دادند، ‹کلید معرفت را برداشتند.› از آنجایی که اکثر مردم، عیسی را به عنوان مسیح و پادشاه منتصب ملکوت خدا رد کردند، عیسی به آنان گفت: «ملکوت خدا از شما گرفته شده به امّتی که میوهاش را بیاورند عطا خواهد شد.»—متی ۴:۲۳؛ ۲۱:۴۳؛ ۲۳:۱۳؛ لوقا ۱۱:۵۲.
۵. اکثر کسانی که مَثَلهای عیسی را شنیدند، چگونه نشان دادند که در حین شنیدن درک نکردند؟
۵ عیسی هنگامی که در یک موقعیت به انبوه کثیری از مردم آموزش میداد، بر طبق عادت، از یک سری مَثَل استفاده کرد تا جمعیت را بیازماید و کسانی را که فقط علاقهای ظاهری به ملکوت داشتند، متمایز کند. اولین مَثَل شامل برزگری میشد که در چهار نوع زمین بذر کاشت. سه نوع زمین اول، برای رشد گیاهان نامساعد بودند، اما آخرین نوع، «زمین نیکو» بود که میوهٔ نیکو آورد. این مَثَل کوتاه با این توصیه خاتمه یافت: «هر که گوش شنوا دارد بشنود.» (متی ۱۳:۱-۹) اکثر کسانی که در آنجا حاضر بودند، سخنان او را شنیدند، ولی به آنها ‹گوش نکردند.› آن افراد هیچ انگیزهای نداشتند، و به دانستن این مطلب که چگونه دانهای که تحت اوضاع و احوال گوناگون کاشته شده، به ملکوت تشبیه شده است، علاقمند نبودند. آنها به خانه و زندگی روزمرهٔ خویش بازگشتند، و احتمالاً بر این عقیده بودند که مَثَلهای عیسی، چیزی بیش از داستانهایی خوب با موضوعات اخلاقی نیستند. چه درک سرشار و چه امتیازات و فرصتهای باشکوهی را به این سبب که دلهایشان پذیرا نبود، از دست دادند!
۶. چرا درک «اَسرار ملکوت» فقط به شاگردان عیسی اعطا شده بود؟
۶ عیسی به شاگردان خود گفت: «دانستن اَسرار ملکوت آسمان بشما عطا شده است لیکن بدیشان عطا نشده.» او با اقتباس از اشعیا چنین افزود: «زیرا قلب این قوم سنگین شده و بگوشها بسنگینی شنیدهاند و چشمان خود را بر هم نهادهاند مبادا بچشمها بهبینند و بگوشها بشنوند و بدلها بفهمند و بازگشت کنند و من ایشانرا شفا دهم. لیکن خوشا بحال چشمان شما زیرا که میبینند و گوشهای شما زیرا که میشنوند.»—متی ۱۳:۱۰-۱۶؛ مرقس ۴:۱۱-۱۳.
درک ملکوت
۷. چرا درک یا ‹فهمیدن› ملکوت دارای اهمیت است؟
۷ عیسی انگشت بر روی مشکل گذاشت. این مشکل، درک یا ‹فهمیدن› پیام ملکوت بود. او در خلوت به شاگردان خود گفت: «پس شما مَثَل برزگر را بشنوید. کسیکه کلمهٔ ملکوترا شنیده آنرا نفهمید شریر میآید و آنچه در دل او کاشته شده است میرباید.» سپس شرح داد که آن چهار نوع زمین نمایانگر شرایط مختلف دل یا قلب هستند که «کلمهٔ ملکوت» در آن شرایط کاشته میشود.—متی ۱۳:۱۸-۲۳؛ لوقا ۸:۹-۱۵.
۸. چه چیزی مانع شد که «تخم» کاشتهشده در سه نوع زمین اول، میوه به بار آورد؟
۸ آن «تخم» در هر مورد نیکو بود، ولی میوهٔ آن به شرایط زمین بستگی داشت. اگر زمین دل، همانند جادهای پر رفت و آمد و شلوغ بود و به علت فعالیتهای غیرروحانی بسیار، سخت و محکم شده بود، برای کسی که پیام ملکوت را میشنید آسان بود که خود را معذور دارد و بگوید اصلاً برای ملکوت وقت نیست. این بذر که نسبت به آن بیتوجهی شد براحتی میتوانست قبل از آنکه ریشه بگیرد، ربوده شود. اما چنانچه این بذر در دلی شبیه به زمینی سنگلاخ کاشته میشد، چطور؟ شاید جوانه میزد، اما برایش مشکل میبود که ریشههای خود را به جهت تغذیه و استحکام، عمیقتر کند. امید برای خادم مطیع خدا شدن، بویژه در بحبوحهٔ آزار و اذیت، چالشی توانکاه را ارائه میدهد و فرد لغزش میخورد. و باز هم، چنانچه زمین دل پر از نگرانیهای خارمانند یا میل و اشتیاق مادی برای ثروت میبود، گیاه نازک و باریک ملکوت خفه میشد. در این سه موقعیت خاص در زندگی، هیچ میوهٔ ملکوتی به بار نمیآمد.
۹. چرا بذری که در زمین نیکو کاشته شد قادر بود میوهٔ نیکو به بار آورد؟
۹ اما دربارهٔ بذر ملکوت که در زمینی نیکو کاشته شد چه میتوان گفت؟ عیسی چنین پاسخ میدهد: «آنکه در زمین نیکو کاشته شد آنستکه کلامرا شنیده آنرا میفهمد و بارآور شده بعضی صد و بعضی شصت و بعضی سی ثمر میآورد.» (متی ۱۳:۲۳) آنها با ‹فهمیدن› ملکوت، بر طبق اوضاع و احوال خاص خود، میوه و ثمرهٔ نیکو به بار میآوردند.
درک کردن، مسئولیت به همراه دارد
۱۰. الف) عیسی چگونه نشان داد که ‹فهمیدن› ملکوت، برکت و مسئولیت به همراه میآورد؟ ب) آیا دستور عیسی مبنی بر رفتن و شاگرد ساختن فقط در مورد شاگردان قرن اول صدق میکرد؟
۱۰ عیسی پس از اینکه شش مَثَل دیگر آورد تا جوانب گوناگون ملکوت را شرح دهد، از شاگردانش پرسید: «آیا همهٔ این امور را فهمیدهاید؟» وقتی که آنان پاسخ دادند «بلی،» وی گفت: «بنابراین هر کاتبی که در ملکوت آسمان تعلیم یافته است مثل صاحب خانهایست که از خزانهٔ خویش چیزهای نو و کهنه بیرون میآورد.» آموزش و پرورشی که عیسی فراهم میکرد، از شاگردان وی مسیحیان مجربی میساخت که میتوانستند از ‹انبار› خود ذخیرهٔ بیحد و حصری از غذای مقوی روحانی بیرون آورند. مقدار بسیاری از این ذخیره به ملکوت خدا مربوط میشد. عیسی روشن کرد که ‹فهمیدن› ملکوت، نه تنها برکت، بلکه مسئولیت نیز به همراه خواهد آورد. او دستور داد: «رفته همهٔ امّتها را شاگرد سازید . . . و ایشانرا تعلیم دهید که همهٔ اموریرا که بشما حکم کردهام حفظ کنند و اینک من هر روزه تا انقضای عالم همراه شما میباشم.»—متی ۱۳:۵۱، ۵۲؛ ۲۸:۱۹، ۲۰.
۱۱. هنگامی که سال ۱۹۱۴ فرا رسید، چه رویدادهایی در رابطه با ملکوت به وقوع پیوست؟
۱۱ عیسی همانطور که قول داد، همواره در طی قرنها و تا زمان کنونی با شاگردان حقیقیاش بوده است. او در این ایام آخر، بتدریج به آنان درک داده است، و آنها را نیز برای به کار بردن نور رو به افزایش حقیقت، مسئول میداند. (لوقا ۱۹:۱۱-۱۵، ۲۶) در سال ۱۹۱۴، رویدادهای ملکوت بسرعت و به نحو شگفتانگیزی شروع به آشکار شدن نمودند. در آن سال، نه تنها ملکوت که مدت طولانیی در انتظار آن بودند ‹زاییده شد،› بلکه «انقضای عالم [«پایان سیستم چیزها»، د ج]» نیز آغاز گشت. (مکاشفه ۱۱:۱۵؛ ۱۲:۵، ۱۰؛ دانیال ۷:۱۳، ۱۴، ۲۷) مسیحیان حقیقی با پی بردن به مفهوم رویدادهای جاری، وسیعترین موعظهٔ ملکوت و فعالیت آموزشی را که در تاریخ سابقه نداشته است، اداره کردهاند. عیسی در این مورد پیشگویی کرد و گفت: «باین بشارتِ ملکوت در تمام عالم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امّتها شهادتی شود آنگاه انتهاء خواهد رسید.»—متی ۲۴:۱۴.
۱۲. الف) شهادت ملکوت که امروزه به طور گستردهای انجام میشود، چه نتیجهای داشته است؟ ب) در این دنیای شکاک، چه خطری برای مسیحیان وجود دارد؟
۱۲ این شهادت وسیع دربارهٔ ملکوت، دامنهٔ خود را به بیش از ۲۳۰ کشور گسترش داده است. هماکنون، بیش از پنج میلیون شاگرد حقیقی در این کار شرکت میکنند، و هنوز افراد دیگری جمعآوری میشوند. اما اگر تعداد شاگردان را با ۶⁄۵ میلیارد نفر جمعیت زمین مقایسه نماییم، واضح است که اکثر انسانها مانند زمان عیسی ملکوت را ‹نمیفهمند.› همانطور که پیشگویی شده بود، عدهٔ بسیاری مسخره میکنند و میگویند: «کجاست وعدهٔ آمدن او؟» (۲پطرس ۳:۳، ۴) چیزی که برای ما مسیحیان خطرناک است این است که طرز رفتار خودپسندانه، شکاک، و مادی آنان کم کم میتواند بر چگونگی طرز نگرش ما بر امتیازات ملکوت، اثر بگذارد. ما توسط مردم این دنیا احاطه شدهایم و به آسانی میتوانیم برخی از شیوههای رفتار آنان و اعمالشان را اتخاذ کنیم. واقعاً که ‹فهمیدن› ملکوت خدا و محکم به آن چسبیدن چه امر حیاتیی است!
خود را در رابطه با ملکوت بیازماییم
۱۳. چگونه میتوانیم خود را در خصوص دستور موعظه کردن بشارت ملکوت بیازماییم و ببینیم که آیا همواره با درک و بصیرت ‹میشنویم›؟
۱۳ عیسی دربارهٔ زمان حصاد که ما اکنون در آن زندگی میکنیم، چنین گفت: «پسر انسان ملائکهٔ خود را فرستاده همهٔ لغزشدهندگان و بدکارانرا جمع خواهند کرد. . . . آنگاه عادلان در ملکوت پدر خود مثل آفتاب درخشان خواهند شد هر که گوش شنوا دارد بشنود.» (متی ۱۳:۴۱، ۴۳) آیا دستور موعظهٔ ملکوت و شاگردسازی را همواره با تفاهمی حاکی از اطاعت ‹میشنوی›؟ به خاطر بیاور، «آنکه در زمین نیکو کاشته شد» ‹کلام را شنید و آنرا فهمید› و میوهٔ نیکو به بار آورد.—متی ۱۳:۲۳.
۱۴. هنگامی که آموزشی داده میشود، چگونه نشان میدهیم که پند داده شده را ‹میفهمیم›؟
۱۴ هنگام مطالعهٔ شخصی و حضور در جلسات مسیحی، باید ‹دل خود را بفطانت مایل گردانیم.› (امثال ۲:۱-۴) وقتی که راجع به رفتار، لباس، موزیک، و تفریح و سرگرمی به ما پند داده میشود، باید اجازه دهیم که آن پند در دل ما فرو بنشیند و ما را برای ایجاد هرگونه اصلاحات لازم به حرکت درآورد. هرگز دلیلتراشی نکن، عذر و بهانه نیاور، یا در نشان دادن واکنش مثبت کوتاهی نکن. اگر ملکوت در زندگی ما امری واقعی باشد، بر طبق معیارهای آن زیست خواهیم کرد و غیورانه آن را برای دیگران اعلام خواهیم نمود. عیسی گفت: «نه هر که مرا خداوند خداوند گوید داخل ملکوت آسمان گردد بلکه آنکه ارادهٔ پدر مرا که در آسمانست بجا آورد.»—متی ۷:۲۱-۲۳.
۱۵. چرا مهم است که ‹اول ملکوت خدا و عدالت او را بطلبیم›؟
۱۵ بشر گرایش دارد که در خصوص غذا، پوشاک، و مسکن مورد نیاز نگران باشد، ولی عیسی گفت: «لیکن اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید که اینهمه برای شما مزید خواهد شد.» (متی ۶:۳۳، ۳۴) هنگام قرار دادن اولویتها، ملکوت را در زندگی خود در مرحلهٔ اول قرار ده. زندگی سادهای داشته باش، به احتیاجات اولیه قانع باش. عاقلانه نیست که زندگی خود را پر از فعالیتها و کسب مادیات غیرضروری نماییم؛ شاید دلیلتراشی کنیم که چون این کارها الزاماً و به خودی خود بد نیستند، پس انجامشان موجه میباشد. با اینکه این مطلب ممکن است صحت داشته باشد، ولی اکتساب و به کار گیری چنین چیزهای غیرضروری، برای برنامهریزی مطالعهٔ شخصی، حضور در جلسات مسیحی، و شرکت در موعظه چه کار میتواند انجام دهد؟ عیسی گفت که ملکوت مانند تاجری است که «یک مروارید گرانبها یافت [و] رفت و مایملک خود را فروخته آنرا خرید.» (متی ۱۳:۴۵، ۴۶) این احساسی است که باید در مورد ملکوت خدا داشته باشیم. ما باید از پولس تقلید کنیم نه دیماس، که «برای محبّت این جهانِ حاضر» خدمت روحانی را ترک کرد.—۲تیموتاؤس ۴:۱۰، ۱۸؛ متی ۱۹:۲۳، ۲۴؛ فیلپیان ۳:۷، ۸، ۱۳، ۱۴؛ ۱تیموتاؤس ۶:۹، ۱۰، ۱۷-۱۹.
«ظالمان وارث ملکوت خدا نمیشوند»
۱۶. ‹فهمیدن› ملکوت چگونه ما را یاری میدهد تا از رفتار اشتباه خودداری کنیم؟
۱۶ هنگامی که جماعت قرنتس متحمل کارهای غیراخلاقی شد، پولس صریحاً چنین گفت: «آیا نمیدانید که ظالمان وارث ملکوت خدا نمیشوند. فریب مخورید زیرا فاسقان و بتپرستان و زانیان و متنعّمان و لوّاط، و دزدان و طمعکاران و میگساران و فحّاشان و ستمگران وارث ملکوت خدا نخواهند شد.» (۱قرنتیان ۶:۹، ۱۰) اگر ملکوت خدا را ‹بفهمیم،› خود را با این فکر که یَهُوَه تا موقعی که در خدمت مسیحی مشغول هستیم، متحمل بعضی از کارهای غیراخلاقی خواهد شد، فریب نخواهیم داد. حتی ناپاکی نباید در میان ما ذکر شود. (افسسیان ۵:۳-۵) آیا حس میکنی برخی از افکار یا کارهای زشت و ناشایست این دنیا در حال رخنه کردن در زندگیات هستند؟ آنها را فوراً از زندگی خود قطع کن! ملکوت خیلی پرارزشتر از این است که بابت چنین چیزهایی آن را از دست بدهیم.—مرقس ۹:۴۷.
۱۷. درک ملکوت خدا از چه راههایی موجب فروتنی میشود و علل لغزش را از میان برمیدارد؟
۱۷ شاگردان عیسی پرسیدند: «چه کس در ملکوت آسمان بزرگتر است؟» عیسی با گذاشتن بچهای در میان آنان، پاسخ داد و گفت: «هر آینه بشما میگویم تا بازگشت نکنید و مثل طفل کوچک نشوید هرگز داخل ملکوت آسمان نخواهید شد. پس هر که مثل این بچهٔ کوچک خود را فروتن سازد همان در ملکوت آسمان بزرگتر است.» (متی ۱۸:۱-۶) افراد مغرور، پرتوقع، بیاعتنا و قانونشکن نه در ملکوت خدا و نه تابعان آن خواهند بود. آیا محبتی که نسبت به برادرانت داری، فروتنیات، ترس خداییات، تو را برمیانگیزد تا با رفتار خود مانع لغزش دیگران شوی؟ یا اینکه بر «حقوق» خود پافشاری میکنی، بدون توجه به اینکه این طرز تلقی یا رفتار ممکن است بر دیگران اثر بگذارد؟—رومیان ۱۴:۱۳، ۱۷.
۱۸. هنگامی که ملکوت خدا باعث انجام ارادهٔ وی ‹در آسمان و همچنین بر زمین› شود، چه نتیجهای برای بشر مطیع خواهد داشت؟
۱۸ پدر آسمانی ما، یَهُوَه، بزودی به این دعای صمیمانه پاسخ خواهد داد: «ملکوت تو بیاید. ارادهٔ تو چنانکه در آسمان است بر زمین نیز کرده شود.» پادشاه حاکم، عیسی مسیح، بزودی برای نشستن بر کرسی خود به جهت داوری، خواهد آمد، تا «میشها» را از «بزها» جدا نماید. در آن زمان تعیینشده «پادشاه به اصحاب طرف راست گوید بیائید ای برکتیافتگان از پدر من و ملکوتی را که از ابتدای عالم برای شما آماده شده است بمیراث گیرید.» بزها «در عذاب جاودانی خواهند رفت امّا عادلان در حیات جاودانی.» (متی ۶:۱۰؛ ۲۵:۳۱-۳۴، ۴۶) ‹مصیبت عظیم،› این سیستم کهنه و همهٔ کسانی را که از ‹فهمیدن› ملکوت امتناع میورزند، برخواهد چید. اما میلیونها نفر که از ‹مصیبت عظیم› زنده خواهند ماند و میلیاردها نفر که رستاخیز خواهند یافت، برکات ملکوت را که بیانتها خواهد بود، در بهشت بازگردانده شده بر روی زمین، به ارث خواهند برد. (مکاشفه ۷:۱۴) ملکوت، حکومت جدید زمین است که از آسمان حکمرانی میکند. این ملکوت، مقصودی را که یَهُوَه در خصوص زمین و بشر دارد، به انجام خواهد رساند، و این کار به منظور تقدیس نام او که مقدسترین نام است، انجام میشود. آیا این میراثی نیست که ارزش داشته باشد برایش زحمت بکشیم، فداکاری کنیم، و منتظرش باشیم؟ معنایی که درک یا ‹فهمیدن› ملکوت باید برای ما داشته باشد، این است!
چگونه پاسخ میدهی؟
◻ ملکوت خدا چیست؟
◻ چرا اکثر کسانی که سخنان عیسی را شنیدند، ملکوت را ‹نفهمیدند›؟
◻ چگونه درک و ‹فهمیدن› ملکوت، هم برکت و هم مسئولیت به همراه میآورد؟
◻ چه چیزی در خصوص کار موعظه نشانگر این است که ملکوت را ‹فهمیدهایم› یا نه؟
◻ چگونه با رفتار خود نشان میدهیم که پند داده شده را ‹فهمیدهایم›؟