پیوسته نیکویی کن

‏«زیرا که میوهٔ نور در کمال،‏ نیکویی و عدالت و راستی است.‏» —‏ اَفَسُسیان ۵:‏۹‏.‏

 ۱.‏ اکنون میلیون‌ها نفر چه نظری راجع به مزمور ۳۱:‏۱۹ دارند؟‏

والاترین نیکویی و احسانی که انسان می‌تواند ابراز نماید جلال دادن یَهُوَه خداست.‏ امروزه،‏ میلیون‌ها نفر یَهُوَه را به سبب نیکویی‌هایش جلال می‌دهند.‏ ما شاهدان وفادار او سخن مزمورنویس را در قلب خود داریم که با کلامی شاعرانه گفت:‏ «زهی عظمت احسان تو که برای ترسندگانت ذخیره کرده‌ای!‏» —‏ مزامیر ۳۱:‏۱۹‏.‏

 ۲،‏ ۳.‏ چرا بشارت‌دهندهٔ ملکوت می‌باید از رفتاری نیکو برخوردار باشد؟‏

^۲ ترسی خدایی و از روی احترام،‏ ما را بر آن می‌دارد تا یَهُوَه را به دلیل نیکویی‌هایش حمد و سپاس گوییم.‏ ما را بر می‌انگیزد تا ‹او را متبارک بخوانیم.‏ دربارهٔ جلال ملکوت او سخن بگوییم.‏› (‏ مزامیر ۱۴۵:‏۱۰-‏۱۳‏)‏ در واقع،‏ دلیل اصلی موعظه و شاگردسازی نیز همین است.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴؛‏ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ البتّه بشارت‌دهندهٔ ملکوت می‌باید از رفتاری نیکو نیز برخوردار باشد چرا که در غیر این صورت رفتارش ممکن است مایهٔ ننگ نام مقدّس یَهُوَه گردد.‏

^۳ بسیارند کسانی که ادعای خداپرستی می‌کنند،‏ ولی کردارشان با معیارهای کلام خدا مغایرت دارد.‏ پولُس رسول راجع به فردی که فقط دم از نیکویی می‌زند گفت:‏ «ای کسی که دیگران را تعلیم می‌دهی،‏ چرا خود را نمی‌آموزی؟‏ و وعظ می‌کنی که دزدی نباید کرد،‏ آیا خود دزدی می‌کنی؟‏ و از زنا کردن نهی می‌کنی،‏ آیا خود زانی نیستی؟‏ .‏ .‏ .‏ به سبب شما در میان امّت‌ها اسم خدا را کفر می‌گویند،‏ چنانکه مکتوب است.‏» —‏ رومیان ۲:‏۲۱،‏ ۲۲،‏ ۲۴‏.‏

 ۴.‏ رفتار نیکوی ما چه تأثیری بر دیگران دارد؟‏

^۴ براستی کدامیک از ما می‌خواهد مایهٔ ننگ نام یَهُوَه گردد!‏ ما همه مصمّم هستیم نام او را با رفتار نیک خود جلال دهیم.‏ اینگونه رفتار همچنین تأثیر مثبتی بر غیرشاهدان دارد.‏ برای مثال،‏ از این طریق می‌توانیم مخالفان خود را خاموش سازیم.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۱۵‏)‏ ولی از آن مهم‌تر،‏ داشتن رفتاری نیکو باعث می‌شود دیگران به سازمان یَهُوَه جلب شده،‏ راهی برای جلال دادن خدا بیابند و از عطیهٔ زندگی ابدی برخوردار گردند.‏ —‏ اَعمال ۱۳:‏۴۸‏.‏

 ۵.‏ راجع به نیکویی چه سؤالاتی در خور تأمّل است؟‏

^۵ حال،‏ چگونه می‌توانیم با وجود ناکاملی‌هایمان از رفتاری که موجب بدنام ساختن یَهُوَه و لغزش جویندگان حقیقت می‌گردد اجتناب کنیم؟‏ براستی چگونه می‌توانیم به نحوی مؤثر نیکویی کنیم؟‏

نیکویی،‏ ثمرهٔ نور

 ۶.‏ برخی از «اَعمال بی‌ثمر ظلمت» کدامند،‏ امّا مسیحیان می‌باید چه ثمره‌ای را از خود نشان دهند؟‏

^۶ ما مسیحیان وقف‌شده از هرآنچه ما را در پرهیز از «اَعمال بی‌ثمر ظلمت» یاری رساند استقبال می‌کنیم؛‏ اَعمالی همچون دروغ گویی،‏ دزدی،‏ بدگویی،‏ سخنان زشت در مورد امور جنسی،‏ رفتار شرم‌آور و قبیح،‏ و باده‌گساری.‏ (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۲۵،‏ ۲۸،‏ ۳۱؛‏ ۵:‏۳،‏ ۴،‏ ۱۱،‏ ۱۲،‏ ۱۸‏)‏ میل باطنی ما این است که ‹چون فرزندان نور رفتار کنیم.‏› پولُس رسول گفت:‏ «میوهٔ نور در کمال،‏ نیکویی و عدالت و راستی است.‏» (‏ اَفَسُسیان ۵:‏۸،‏ ۹‏)‏ آری،‏ سلوک نمودن در نور به ما کمک می‌کند نیکویی کنیم.‏ امّا سلوک نمودن در چه نوری؟‏

 ۷.‏ چگونه می‌توانیم به طور مستمر ثمرهٔ نیکویی را ابراز نماییم؟‏

^۷ با وجود ناکاملی‌هایمان سلوک نمودن در نور به ما کمک می‌کند تا نیکویی کنیم.‏ مزمورنویس می‌گوید:‏ «کلام تو برای پایهای من چراغ،‏ و برای راههای من نور است.‏» (‏ مزامیر ۱۱۹:‏۱۰۵‏)‏ برای ابراز «نیکویی» که «میوهٔ نور در کمال» است،‏ می‌باید به طور مستمر خود را در معرض نور روحانی قرار دهیم؛‏ این نور همان مطالب روحانی کتاب مقدّس است که در نشریات مسیحی مورد تحقیق و بررسی دقیق قرار می‌گیرد و در جلسات مسیحی مرتباً به ما یادآوری می‌شود.‏ (‏ لوقا ۱۲:‏۴۲؛‏ رومیان ۱۵:‏۴؛‏ عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ همچنین لازم است توجهی خاص به الگو و تعالیم عیسی مسیح «نورِ عالَم» و «فروغ جلال یَهُوَه» بنماییم.‏ —‏ یوحنّا ۸:‏۱۲؛‏ عبرانیان ۱:‏۱-‏۳‏.‏

نیکویی،‏ ثمرهٔ روح

 ۸.‏ چرا ما قادر به نیکویی کردن هستیم؟‏

^۸ علاوه بر نور روحانی،‏ رهنمودهای روح‌القدس،‏ یا نیروی فعال خدا نیز ما را در ابراز نیکویی یاری می‌کند.‏ نیکویی بخشی از «ثمرهٔ روح» است.‏ (‏ غَلاطیان ۵:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ چنانچه خود را مطیع رهنمودهای روح‌القدس یَهُوَه گردانیم،‏ ثمرهٔ نیکویی در ما ایجاد می‌شود.‏

 ۹.‏ چگونه می‌توانیم به توصیهٔ عیسی در لوقا ۱۱:‏۹‏-‏۱۳عمل نماییم؟‏

^۹ ما قلباً آرزو داریم که با اَعمال نیک خود دل یَهُوَه را شاد سازیم،‏ و از آنجا که نیکویی ثمرهٔ روح است چقدر بجاست که به این پند عیسی عمل نماییم:‏ «سؤال کنید که به شما داده خواهد شد.‏ بطلبید که خواهید یافت.‏ بکوبید که برای شما باز کرده خواهد شد.‏ زیرا هر که سؤال کند،‏ یابد و هر که بطلبد،‏ خواهد یافت و هر که کوبد،‏ برای او باز کرده خواهد شد.‏ و کیست از شما که پدر باشد و پسرش از او نان خواهد،‏ سنگی بدو دهد؟‏ یا اگر ماهی خواهد،‏ به عوض ماهی ماری بدو بخشد؟‏ یا اگر تخم‌مرغی بخواهد،‏ عقربی بدو عطا کند؟‏ پس اگر شما با آنکه شریر هستید،‏ می‌دانید چیزهای نیکو را به اولاد خود باید داد،‏ چند مرتبه زیادتر پدر آسمانی شما روح‌القدس را خواهد داد به هر که از او سؤال کند.‏» (‏ لوقا ۱۱:‏۹-‏۱۳‏)‏ باشد که پند عیسی را همواره آویزهٔ گوش خود کرده،‏ در دعاهای خود روح‌القدس را طلب نماییم تا ثمرهٔ آن یعنی نیکویی مستمراً در ما ایجاد گردد.‏

‏«نیکویی کن»‏

۱۰.‏ چه جنبه‌هایی از نیکویی خدا در خروج ۳۴:‏۶،‏ ۷ آمده است؟‏

^۱۰ نور روحانی کلام خدا و روح مقدّس او ما را قادر می‌سازد تا مستمراً ‹نیکویی کنیم.‏› (‏ رومیان ۱۳:‏۳‏)‏ از طریق مطالعهٔ مرتب کتاب مقدّس یاد می‌گیریم هر چه بهتر و دقیق‌تر نیکویی یَهُوَه را سرمشق قرار دهیم.‏ در مقالهٔ قبل جنبه‌هایی از نیکویی یَهُوَه را با مطالعهٔ خروج ۳۴:‏۶،‏ ۷ در سخنانی که به سمع موسی رسید بررسی کردیم.‏ در آن آیات به موسی چنین اعلام شد:‏ «یَهُوَه،‏ یَهُوَه،‏ خدای رحیم و رئوف و دیرخشم و کثیراحسان و وفا؛‏ نگاه‌دارندهٔ رحمت برای هزاران،‏ و آمرزندهٔ خطا و عصیان و گناه؛‏ لٰکن گناه را هرگز بی‌سزا نخواهد گذاشت،‏ بلکه خطایای پدران را بر پسران و پسران پسران ایشان تا پشت سوّم و چهارم خواهد گرفت.‏» نگاهی دقیق به جنبه‌های نیکویی خدا به ما کمک می‌کند تا مستمراً ‹نیکویی کنیم.‏›‏

۱۱.‏ آگاهی از رأفت یَهُوَه چه تأثیری بر ما دارد؟‏

^۱۱ آن سخنان الٰهی ما را ترغیب می‌کند که رحمت و رأفت یَهُوَه را سرمشق قرار دهیم.‏ عیسی گفت:‏ «خوشابحال رحم‌کنندگان،‏ زیرا بر ایشان رحم کرده خواهد شد.‏» (‏ متّیٰ ۵:‏۷؛‏ لوقا ۶:‏۳۶‏)‏ آگاهی از رأفت یَهُوَه ما را بر آن می‌دارد تا در برخوردمان با دیگران چه در موعظهٔ بشارت و چه در موقعیّت‌های دیگر خوش‌رفتار و رئوف باشیم.‏ در همین خصوص پولُس چنین توصیه کرد:‏ «گفتگوی شما همیشه با فیض باشد و اصلاح‌شده به نمک،‏ تا بدانید هر کس را چگونه جواب باید داد.‏» —‏ کُولُسیان ۴:‏۶‏.‏

۱۲.‏ الف)‏ دیرخشم بودن یَهُوَه چه تأثیر بر رفتار ما می‌گذارد؟‏ ب)‏ احسان یَهُوَه ما را به ابراز چه خصوصیّتی وا می‌دارد؟‏

^۱۲ یَهُوَه خدایی دیرخشم است و همین موضوع ما را نیز بر آن می‌دارد تا در ‹نیکویی کردن› از کاستی‌ها و نقطه ضعف‌های کوچک هم‌ایمانانمان بگذریم و نظر خود را متوجه خصوصیّات خوب ایشان نماییم.‏ (‏ متّیٰ ۷:‏۵؛‏ یعقوب ۱:‏۱۹‏)‏ احسان و نیکویی یَهُوَه انگیزه‌ای قوی در ما به وجود می‌آورد تا حتّی در سخت‌ترین موقعیّت‌ها وفادارانه به هم‌ایمانانمان محبّت بورزیم.‏ این خصوصیّت براستی زینت‌بخش شخصیّت ما می‌باشد.‏ —‏ امثال ۱۹:‏۲۲‏.‏

۱۳.‏ با توجه به این که یَهُوَه خدای وفاست چگونه باید رفتار کنیم؟‏

^۱۳ نظر به اینکه پدر آسمانی ما خدای وفاست و دروغ نمی‌گوید،‏ ما نیز می‌باید مستمراً ‹ثابت کنیم که خدّام خدا در کلامِ حقّ هستیم.‏› (‏ ۲قُرِنتیان ۶:‏۳-‏۷‏)‏ در میان هفت چیزی که یَهُوَه از آن کراهت دارد یکی «زبان دروغگو» است و یکی «شاهد دروغگو که به کذب متکلّم شود.‏» (‏ امثال ۶:‏۱۶-‏۱۹‏)‏ میل ما به خرسند ساختن یَهُوَه ما را بر آن می‌دارد تا ‹ دروغ را ترک کرده،‏ راست بگوییم.‏› (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۲۵‏)‏ باشد که هرگز در این جنبهٔ مهم نیکویی قصور نورزیم.‏

۱۴.‏ چرا باید باگذشت باشیم؟‏

^۱۴ ندای الٰهی‌ای که به سمع موسی رسید باید ما را نیز بر آن دارد تا باگذشت باشیم زیرا یَهُوَه آمرزندهٔ خطاست.‏ (‏ متّیٰ ۶:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ البتّه یَهُوَه از سر خطایای کسانی که ابراز ندامت نمی‌کنند نمی‌گذرد.‏ به همین خاطر بسیار ضروری است که به معیارهای نیکویی الٰهی در رابطه با حفظ پاکی روحانی جماعت مسیحی پای‌بند بمانیم.‏ —‏ لاویان ۵:‏۱؛‏ ۱قُرِنتیان ۵:‏۱۱،‏ ۱۲؛‏ ۱تیموتاؤس ۵:‏۲۲‏.‏

‏«باخبر باشید»‏

۱۵،‏ ۱۶.‏ چگونه توصیه‌های پولُس در اَفَسُسیان ۵:‏۱۵-‏۱۹ ما را در حفظ رفتاری نیکو یاری می‌کند؟‏

^۱۵ در این دنیای پرشرارت برای آنکه بتوانیم به نیکویی سلوک نماییم می‌باید از روح خدا پر شده مراقب اَعمال و رفتارمان باشیم.‏ در این خصوص،‏ پولُس مسیحیان اَفَسُس را چنین ترغیب کرد:‏ «باخبر باشید که چگونه به دقّت رفتار نمایید،‏ نه چون جاهلان بلکه چون حکیمان.‏ و وقت را دریابید زیرا این روزها شریر است.‏ از این جهت بی‌فهم مباشید،‏ بلکه بفهمید که ارادهٔ خداوند چیست.‏ و مست شراب مشوید که در آن فجور است،‏ بلکه از روح پر شوید.‏ و با یکدیگر به مزامیر و تسبیحات و سرودهای روحانی گفتگو کنید و در دلهای خود به خداوند بسرایید و ترنّم نمایید.‏» (‏ اَفَسُسیان ۵:‏۱۵-‏۱۹‏)‏ این پند پولُس بویژه در این ایّام سخت بسیار در خور توجه است.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱‏.‏

^۱۶ چنانچه مصمّم به حفظ رفتاری نیکو هستیم،‏ می‌باید دقّت کنیم رفتارمان بر پایهٔ حکمت الٰهی باشد.‏ (‏ یعقوب ۳:‏۱۷‏)‏ می‌باید از گناه سنگین بپرهیزیم و از روح‌القدس پر گشته،‏ مطابق راهنمایی‌های آن عمل نماییم.‏ (‏ غَلاطیان ۵:‏۱۹-‏۲۵‏)‏ عمل کردن به آنچه در جماعات مسیحی،‏ مجمع‌ها،‏ و کنگره‌ها آموزش داده می‌شود کمک می‌کند تا رفتار نیکوی خود را حفظ کنیم.‏ سخنان پولُس به اَفَسُسیان همچنین یادآور تأثیر بسیار خوب «سرودهای روحانی» است که در اغلب جلسات می‌خوانیم چرا که متن اکثر این سرودها در وصف صفاتی روحانی همچون نیکویی تصنیف شده است.‏

۱۷.‏ مسیحیانی که به بیماری‌های مزمن مبتلا هستند و در نتیجه نمی‌توانند به طور مرتب در جلسات حضور یابند از چه چیزی می‌توانند اطمینان خاطر داشته باشند؟‏

^۱۷ حال برادران و خواهرانی را در نظر بگیریم که به دلیل بیماری‌ای مزمن قادر نیستند به طور مرتب در جلسات شرکت کنند و با هم ایمانان خود یَهُوَه را پرستش کنند.‏ این مسئله ممکن است باعث دلتنگی و افسردگی ایشان گردد.‏ ایشان می‌توانند مطمئن باشند که یَهُوَه موقعیّت آنان را درک می‌کند و نور حقیقت و روح‌القدس خویش را از ایشان دریغ نمی‌نماید و کمکشان می‌کند تا رفتار نیکوی خود را حفظ کنند.‏ —‏ اِشَعْیا ۵۷:‏۱۵‏.‏

۱۸.‏ چه چیزی ما را به نیکویی ترغیب می‌کند؟‏

^۱۸ به منظور حفظ رفتاری نیکو می‌باید مراقب معاشرت‌های خود باشیم و از افراد «متنفّر از نیکویی» دوری کنیم.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۲-‏۵؛‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۳۳‏)‏ این کار مانع می‌شود که با رفتارمان ‹روح قدّوس خدا را محزون سازیم.‏› (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۳۰‏)‏ برعکس،‏ معاشرت نزدیک با افرادی که زندگی‌شان گواه احسان‌دوستی و تمسّک به رهنمودهای روح یَهُوَه است ما را نیز به احسان و نیکویی ترغیب می‌کند.‏ —‏ عاموس ۵:‏۱۵؛‏ رومیان ۸:‏۱۴؛‏ غَلاطیان ۵:‏۱۸‏.‏

نتیجهٔ مطلوب نیکویی

۱۹-‏۲۱.‏ نمونه‌هایی از تأثیر مطلوب نیکویی را بازگو کن.‏

^۱۹ سلوک کردن در نور روحانی،‏ تمسّک به رهنمودهای روح خدا،‏ و توجه به رفتارمان باعث می‌شود از بدی پرهیز نموده،‏ نیکویی کنیم.‏ نتیجهٔ چنین رفتاری اغلب بسیار خوب و مطلوب است.‏ نمونهٔ خوب آن شاهدی به نام زانگِزیله،‏ اهل آفریقای جنوبی است.‏ یک روز وی در راه مدرسه تصمیم گرفت نگاهی به موجودی کوچک حسابش بیندازد.‏ برگه‌ای که دستگاه به او داد موجودی‌اش را ۰۰۰‏,‏۴۲ راند (‏ معادل ۶۰۰۰ دلار آمریکا )‏ بیشتر نشان می‌داد.‏ همه منجمله یکی از نگهبانان بانک او را ترغیب کردند آن مبلغ را از حسابش بیرون بیاورد و در بانکی دیگر واریز کند.‏ فقط زوج شاهدی که با او زندگی می‌کردند او را از اینکه دست به آن پول نزده بود تحسین کردند.‏

^۲۰ روز بعد،‏ زانگِزیله آن اشتباه را به بانک گزارش کرد.‏ بعد از بررسی معلوم شد که شمارهٔ حساب وی خیلی نزدیک به شماره حساب بازرگانی ثروتمند است که آن مبلغ را اشتباهاً به حساب زانگِزیله واریز کرده است.‏ آن بازرگان متعجب از اینکه او دست به آن پول نزده است،‏ پرسید:‏ «دین تو چیست؟‏» زانگِزیله در جواب گفت که شاهد یَهُوَه است.‏ متصدیان بانک او را صمیمانهٔ مورد تحسین و تشویق قرار دادند و به او گفتند:‏ «ای کاش همهٔ مردم مثل شاهدان یَهُوَه صادق بودند.‏» آری،‏ صداقت و نیکویی باعث می‌شود از یَهُوَه تجلیل به عمل آید.‏ —‏ عبرانیان ۱۳:‏۱۸‏.‏

^۲۱ البتّه حتماً لازم نیست نیکوکاری ما بزرگ باشد که نتیجه‌ای مطلوب حاصل کند.‏ برادر جوانی که در یکی از جزایر ساموآ مبشّر تمام‌وقت است یک‌روز به دلیل کسالت به بیمارستان مراجعه کرد.‏ در حالی که عده‌ای در سالن انتظار منتظر نوبت بودند آن شاهد متوجه شد خانم سالمندی که کنارش نشسته است حال بدی دارد.‏ او نوبت خود را به آن خانم داد تا زودتر بتواند نزد پزشک برود.‏ مدّتی از آن واقعه گذشت تا اینکه آن شاهد یک‌روز دوباره آن خانم را در بازار ملاقات کرد.‏ آن خانم نیکویی آن برادر را به یاد آورد و به او گفت:‏ «حالا برایم ثابت شد که شاهدان یَهُوَه واقعاً همسایگانشان را دوست دارند.‏» آن زن که پیش از آن نسبت به پیام ملکوت بی‌علاقه بود تحت تأثیر عمل نیکوی آن برادر دعوت برای مطالعهٔ کتاب مقدّس را پذیرفت و به آموختن معرفت کلام خدا پرداخت.‏

۲۲.‏ یکی از مهم‌ترین شیوه‌های ‹نیکویی کردن› کدام است؟‏

^۲۲ یقیناً تو نیز می‌توانی خاطره‌هایی را نقل کنی که ارزش نیکوکاری را نشان دهد.‏ یکی از مهم‌ترین شیوه‌های ‹نیکویی کردن› موعظهٔ مرتب بشارت ملکوت خداست.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴‏)‏ باشد که غیّورانه و با اشتیاق در این فعالیّت بی‌همتا شرکت کنیم و به خاطر داشته باشیم که این فعالیّت نیکوترین کاری است که می‌توانیم در حق انسان‌ها بویژه کسانی که به پیام ملکوت نظر مساعد نشان می‌دهند انجام دهیم.‏ مهم‌تر از همه،‏ ما با این خدمت و با ابراز نیکویی یَهُوَه را که سرچشمهٔ نیکویی است تجلیل می‌کنیم.‏ —‏ متّیٰ ۱۹:‏۱۶،‏ ۱۷‏.‏

مستمراً «احسان بنماییم»‏

۲۳.‏ چرا خدمت مسیحی کاری نیک محسوب می‌شود؟‏

^۲۳ خدمت مسیحی ما کاری بسیار نیکو می‌باشد.‏ این کار موجب نجات خودمان و کسانی می‌گردد که به پیام کتاب مقدّس گوش فرا داده،‏ طریق مؤدّی به زندگی ابدی را در پیش می‌گیرند.‏ (‏ متّیٰ ۷:‏۱۳،‏ ۱۴؛‏ ۱تیموتاؤس ۴:‏۱۶‏)‏ در اتخاذ تصمیم‌های مهم نیز میل به نیکوکاری باعث می‌شود از خود سؤال کنیم:‏ ‹این تصمیم چه تأثیری بر فعالیّت من در موعظهٔ ملکوت می‌گذارد؟‏ آیا راهی که می‌خواهم در پیش بگیرم راهی معقول است؟‏ آیا این تصمیم راه را برای کمک به دیگران به منظور قبول «انجیل جاودانی» و برقراری رابطه‌ای نزدیک با یَهُوَه خدا هموارتر می‌کند؟‏› (‏ مکاشفه ۱۴:‏۶‏)‏ اتخاذ تصمیمی که باعث شود گام‌های استوارتری در راه ملکوت خدا برداریم رضایت خاطر عظیمی در ما به وجود می‌آورد.‏ —‏ متّیٰ ۶:‏۳۳؛‏ اَعمال ۲۰:‏۳۵‏.‏

۲۴،‏ ۲۵.‏ برخی از شیوه‌های نیکویی در جماعت کدام‌اند؟‏ چنانچه از نیکوکاری خسته نشویم از چه چیزی می‌توانیم یقین داشته باشیم؟‏

^۲۴ باشد که هرگز فواید نیکوکاری را دست کم نگیریم.‏ حمایت از جماعت مسیحی و تلاش در جهت پیشبرد اهداف آن شیوهٔ خوبی برای ابراز مستمر این خصوصیّت می‌باشد.‏ لذا حضور مرتب و فعال ما در جماعت بسیار حائز اهمیّت است.‏ حضور ما باعث تشویق هم‌ایمانانمان می‌شود،‏ و جواب‌های از پیش آماده شده‌مان آنان را از لحاظ روحانی بنا می‌کند.‏ عمل نیکوی دیگر استفاده از امکاناتمان برای نگه‌داری و مراقبت از سالن‌های ملکوت است.‏ (‏ ۲پادشاهان ۲۲:‏۳-‏۷؛‏ ۲قُرِنتیان ۹:‏۶،‏ ۷‏)‏ «خلاصه بقدری که فرصت داریم با جمیع مردم احسان بنماییم،‏ علی‌الخصوص با اهل بیت ایمان.‏» —‏ غَلاطیان ۶:‏۱۰‏.‏

^۲۵ در اینجا نمی‌توان به تمام موقعیّت‌هایی که مستلزم نیکوکاری می‌شود اشاره کرد.‏ وقتی با موقعیّتی تازه روبرو می‌شویم بجاست جویای نور کلام خدا شویم،‏ در دعا روح‌القدس یَهُوَه را بطلبیم،‏ و با تمام وجود ارادهٔ نیکو و کامل او را به جا آوریم.‏ (‏ رومیان ۲:‏۹،‏ ۱۰؛‏ ۱۲:‏۲‏)‏ چنانچه از نیکوکاری خسته نشویم یَهُوَه یقیناً باران برکاتش را بر ما سرازیر خواهد ساخت.‏

چگونه پاسخ می‌دهی؟‏

‏•‏ نیکوترین کاری که می‌توانیم انجام دهیم چیست؟‏

‏•‏ چرا نیکویی «میوهٔ نور» خوانده شده است؟‏

‏•‏ چرا نیکویی «ثمرهٔ روح» خوانده شده است؟‏

‏•‏ نیکویی چه ثمری به بار می‌آورد؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۵]‏

کلام خدا و روح‌القدس او به ما کمک می‌کند تا نیکویی کنیم

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۶]‏

نیکویی نتایجی مطلوب حاصل می‌کند