معبد روحانی بزرگ یَهُوَه

‏«برای ما چنین رئیس کَهَنَهٔ هست .‏ .‏ .‏ که خادم مکان اقدس و آنخیمهٔ حقیقی است که خداوند آنرا برپا نمود نه انسان.‏»‏‏—‏عبرانیان ۸:‏۱،‏ ۲‏.‏

۱.‏ خدا برای بشر گناهکار چه تدارک محبت‌آمیزی را فراهم دید؟‏

یَهُوَه خدا،‏ از روی محبت بسیارش نسبت به بشر،‏ قربانیی را منظور کرد تا گناهان دنیا را دور سازد.‏ (‏یوحنا ۱:‏۲۹؛‏ ۳:‏۱۶‏)‏ این امر مستلزم آن بود که زندگی نخستزاده‌اش را از آسمان به رحم باکره‌ای یهودی به نام مریم انتقال دهد.‏ فرشتهٔ یَهُوَه بوضوح برای مریم توضیح داد که فرزندی را که در شکم خواهد داشت،‏ «مولود مقدّس،‏ پسر خدا خوانده خواهد شد.‏» (‏لوقا ۱:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ به یوسف که با مریم نامزد کرده بود،‏ دربارهٔ ماهیت معجزه‌آسای بسته شدن نطفهٔ عیسی گفته شد و او پی برد که این فرد «امّت خویش را از گناهانشان خواهد رهانید.‏»—‏متی ۱:‏۲۰،‏ ۲۱‏.‏

۲.‏ عیسی هنگامی که تقریباً ۳۰ ساله بود چه کاری انجام داد،‏ و چرا؟‏

^۲ عیسی در حین رشد،‏ قاعدتاً باید به برخی از حقایق تولد معجزه‌آسای خویش پی برده باشد.‏ او می‌دانست که پدر آسمانی‌اش کاری را که نجات‌دهندهٔ زندگیست برای او در نظر دارد تا بر روی زمین انجام دهد.‏ به این علت،‏ عیسی به عنوان مرد بالغی که حدود ۳۰ سال داشت،‏ نزد نبی خدا یحیی رفت تا در رود اردن تعمید بگیرد.‏—‏مرقس ۱:‏۹؛‏ لوقا ۳:‏۲۳‏.‏

۳.‏ الف)‏ عیسی از این گفته که «قربانی و هدیه را نخواستی» چه منظوری داشت؟‏ ب)‏ عیسی برای همهٔ کسانی که می‌خواهند شاگرد او شوند،‏ چه سرمشق عالیی به جای گذاشت؟‏

^۳ عیسی هنگام تعمید گرفتن مشغول دعا بود.‏ (‏لوقا ۳:‏۲۱‏)‏ واضح است که او گفتهٔ مزمور ۴۰:‏۶-‏۸ را در مورد خویش به کار برد،‏ به طوری که بعداً پولس رسول آن را خاطرنشان کرد:‏ «قربانی و هدیه را نخواستی لکن جسدی برای من مهیا ساختی.‏» (‏عبرانیان ۱۰:‏۵‏)‏ بدین ترتیب عیسی آگاهی خود را از این موضوع نشان داد که خدا ‹رغبت نداشت› قربانیهای سوختنی یا حیوانی همچنان در معبد اورشلیم تقدیم شوند.‏ بلکه به این مطلب پی برد که خدا بدن انسانی کاملی برای او یعنی عیسی مهیا کرده بود تا به عنوان قربانی تقدیم کند.‏ با این کار،‏ دیگر هیچگونه نیازی به قربانیهای حیوانی نبود.‏ عیسی در حالی که اشتیاق صمیمانهٔ خویش را برای تسلیم شدن به ارادهٔ خدا نشان می‌داد،‏ به دعای خود ادامه داد:‏ «اینک میآ‌یم (‏در طومار کتاب در حقّ من مکتوب است)‏ تا ارادهٔ ترا ایخدا بجا آورم.‏» (‏عبرانیان ۱۰:‏۷‏)‏ واقعاً که عیسی در آن روز برای همهٔ افرادی که بعداً شاگردان او می‌شدند،‏ چه سرمشق عالیی از شجاعت و تخصیص ایثارگرانه به جای گذاشت!‏—‏مرقس ۸:‏۳۴‏.‏

۴.‏ خدا خشنودی خود را از اینکه عیسی خودش را اهدا می‌کند،‏ چگونه نشان داد؟‏

^۴ آیا خدا خشنودی خود را از دعایی که عیسی در رابطه با تعمیدش کرد،‏ نشان داد؟‏ اجازه بده یکی از رسولان منتخب عیسی به ما پاسخ گوید:‏ «عیسی چون تعمید یافت فوراً از آب برآمد که در ساعت آسمان بر وی گشاده شد و روح خدا را دید که مثل کبوتری نزول کرده بر وی میآ‌ید.‏ آنگاه خطابی از آسمان دررسید که اینست پسر حبیب من که از او خوشنودم.‏»—‏متی ۳:‏۱۶،‏ ۱۷‏.‏

۵.‏ مذبح معبد ظاهری مظهر چه چیزی بود؟‏

^۵ اینکه خدا اهدای بدن عیسی را به منظور قربانی پذیرفت به این معنی بود که مذبحی بزرگتر از مذبحی که در معبد اورشلیم قرار داشت،‏ در مفهوم روحانی جلوه‌گر شده بود.‏ مذبح ظاهری که حیوانات برای قربانی بر آن اهدا می‌شدند،‏ مظهر مذبح روحانیی بود که در اصل،‏ ‹ارادهٔ› خدا یا تدارکی برای پذیرش حیات انسانی عیسی به عنوان قربانی بود.‏ (‏عبرانیان ۱۰:‏۱۰‏)‏ به این دلیل است که پولس رسول به مسیحیان هم‌ایمان خویش نوشت:‏ «مذبحی داریم که خدمت‌گذارانِ آنخیمه [یا،‏ معبد] اجازت ندارند که از آن بخورند.‏» (‏عبرانیان ۱۳:‏۱۰‏)‏ به عبارت دیگر،‏ مسیحیان حقیقی از قربانی برتری که کفارهٔ گناه است بهره می‌برند که اکثر کاهنان یهودی آن را رد کردند.‏

۶.‏ الف)‏ هنگام تعمید عیسی،‏ چه چیزی جلوه‌گر شد؟‏ ب)‏ معنای لقب مسیح یا کریستس چیست؟‏

^۶ مسح شدن عیسی با روح‌القدس به این معنی بود که در آن وقت خدا کل ترتیبات معبد روحانی خویش را که در آن،‏ عیسی به عنوان کاهن اعظم خدمت می‌کند،‏ به وجود آورد.‏ (‏اعمال ۱۰:‏۳۸؛‏ عبرانیان ۵:‏۵‏)‏ لوقای شاگرد الهام گرفت که سال این رویداد مهم را به عنوان «سال پانزدهم از سلطنت طیباریوس قیصر» دقیقاً مشخص کند.‏ (‏لوقا ۳:‏۱-‏۳‏)‏ این سال مطابق با سال ۲۹ د.‏م.‏ است،‏ یعنی درست ۶۹ هفتهٔ سالی،‏ یا ۴۸۳ سال از زمانی که اَرتَحشَستا (‏اردشیر)‏ پادشاه،‏ فرمان بازسازی دیوارهای اورشلیم را صادر کرد.‏ (‏نحمیا ۲:‏۱،‏ ۵-‏۸‏)‏ «مسیحِ رئیس» بر طبق نبوت،‏ در آن سال مشخص،‏ ظهور می‌کرد.‏ (‏دانیال ۹:‏۲۵‏)‏ بسیاری از یهودیان بدون تردید بر این امر واقف بودند.‏ لوقا گزارش می‌دهد که قوم در مورد ظهور مسیح،‏ یا کریستس،‏ لقبهایی که از کلمه‌های عبری و یونانی گرفته شده‌اند و به معنای «مسح‌شده» هستند،‏ «مترصّد می‌بودند.‏»—‏لوقا ۳:‏۱۵‏.‏

۷.‏ الف)‏ خدا چه موقع «قدس‌الاقداس» را مسح کرد،‏ و مفهوم این کار چه بود؟‏ ب)‏ هنگام تعمید عیسی چه اتفاق دیگری برای وی رخ داد؟‏

^۷ هنگام تعمید عیسی،‏ مسکن آسمانی خدا به عنوان «قدس‌الاقداس» در ترتیبات معبد روحانی بزرگ،‏ مسح یا تفکیک شد.‏ (‏دانیال ۹:‏۲۴‏)‏ «آنخیمهٔ [یا،‏ معبد] حقیقی .‏ .‏ .‏ که خداوند آنرا برپا نمود نه انسان» شروع به کار کرده بود.‏ (‏عبرانیان ۸:‏۲‏)‏ همچنین این انسان یعنی عیسی مسیح از طریق تعمید خود با آب و روح‌القدس،‏ دوباره به عنوان پسر روحی خدا متولد شد.‏ (‏با یوحنا ۳:‏۳ مقایسه شود.‏)‏ این به آن معنی بود که خدا می‌توانست در وقت معین،‏ پسر خویش را به زندگی آسمانی،‏ جایی که او قرار بود در دست راست پدرش به عنوان پادشاه و کاهن اعظم «بر رتبهٔ ملکیصِدِق .‏ .‏ .‏ تا ابدالآباد» خدمت کند،‏ فراخواند.‏—‏عبرانیان ۶:‏۲۰؛‏ مزمور ۱۱۰:‏۱،‏ ۴‏.‏

قدس‌الاقداس آسمانی

۸.‏ تخت خدا در آسمان اکنون چه ابعادی به خود گرفته بود؟‏

^۸ تخت آسمانی خدا،‏ در روز تعمید عیسی ابعاد تازه‌ای به خود گرفت.‏ تعیین قربانی یک انسان کامل،‏ به منظور کفاره برای گناهان دنیا،‏ تأکیدی بود بر قدوسیت خدا در مغایرت با گناهکار بودن بشر.‏ بر رحمت خدا نیز بدین طریق که او در آن موقع نشان داد که خواهان این است که آرام باشد یا خشمش فرو نشیند،‏ تأکید شد.‏ بدین ترتیب تخت خدا در آسمان مانند قسمت درونی معبد،‏ جایی که کاهن اعظم یک بار در سال با خون حیوان وارد می‌شد تا به طور تشبیهی برای گناه کفاره دهد،‏ شده بود.‏

۹.‏ الف)‏ پردهٔ مابین قدس و قدس‌الاقداس مظهر چه بود؟‏ ب)‏ چگونه عیسی به آن طرف پردهٔ معبد روحانی خدا وارد شد؟‏

^۹ پرده‌ای که قدس را از قدس‌الاقداس جدا می‌کرد،‏ مظهر بدن جسمی عیسی بود.‏ (‏عبرانیان ۱۰:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ این بدن مانعی بود که عیسی را در مدتی که انسانی بر روی زمین بود،‏ از ورود به حضور پدرش بازمی‌داشت.‏ (‏۱قرنتیان ۱۵:‏۵۰‏)‏ هنگام مرگ عیسی «پردهٔ هیکل از سر تا پا دو پاره شد.‏» (‏متی ۲۷:‏۵۱‏)‏ این رویداد به نحو شگفت‌انگیزی نشان داد مانعی که از ورود عیسی به آسمان جلوگیری می‌کرد،‏ در آن هنگام برداشته شده بود.‏ سه روز بعد،‏ یَهُوَه خدا معجزهٔ چشمگیری را انجام داد.‏ او عیسی را نه به صورت انسان فناپذیری از گوشت و خون،‏ بلکه به صورت مخلوق روحی شکوهمندی که «تا بأبد باقی است،‏» از مرگ برخیزاند.‏ (‏عبرانیان ۷:‏۲۴‏)‏ چهل روز بعد،‏ عیسی به آسمان صعود کرد و وارد «قدس‌الاقداس» شد تا «در حضور خدا بجهة ما ظاهر شود.‏»—‏عبرانیان ۹:‏۲۴‏.‏

۱۰.‏ الف)‏ پس از اینکه عیسی بهای قربانی خود را به پدر آسمانی‌اش ارائه داد،‏ چه اتفاقی افتاد؟‏ ب)‏ مسح شدن با روح‌القدس چه مفهومی برای شاگردان مسیح داشت؟‏

^۱۰ آیا خدا بهای خون ریخته‌شدهٔ عیسی را به عنوان کفاره‌ای برای گناهان دنیا پذیرفت؟‏ در واقع این کار را کرد.‏ اثبات این امر درست ۵۰ روز پس از رستاخیز عیسی،‏ در روز عید پنطیکاست معلوم شد.‏ روح‌القدس خدا بر ۱۲۰ شاگرد عیسی که در اورشلیم گرد هم جمع شده بودند،‏ ریخته شد.‏ (‏اعمال ۲:‏۱،‏ ۴،‏ ۳۳‏)‏ آنها مانند کاهن اعظمشان،‏ عیسی مسیح،‏ در آن هنگام مسح شدند تا تحت ترتیبات معبد روحانی بزرگ خدا،‏ به عنوان «کهانت مقدّس» برای ‹گذراندن قربانیهای روحانی› خدمت کنند.‏ (‏۱پطرس ۲:‏۵‏)‏ علاوه بر این،‏ این مسح‌شدگان،‏ امتی جدید یعنی «امّت مقدّس» خدا را که متشکل از اسرائیل روحانی است،‏ به وجود آوردند.‏ از این به بعد،‏ همهٔ نبوتهای امور نیکو دربارهٔ اسرائیل،‏ از قبیل وعدهٔ ‹عهد تازه› که در ارمیا ۳۱:‏۳۱ نگاشته شده است،‏ در خصوص جماعت مسح‌شدهٔ مسیحی یعنی ‹اسرائیل واقعی خدا› به کار می‌رفت.‏—‏۱پطرس ۲:‏۹؛‏ غلاطیان ۶:‏۱۶‏.‏

ابعاد دیگر معبد روحانی خدا

۱۱،‏ ۱۲.‏ الف)‏ صحن مربوط به کاهن،‏ در مورد عیسی مظهر چه بود،‏ و در مورد پیروان مسح‌شدهٔ او مظهر چیست؟‏ ب)‏ حوض آب حاکی از چیست،‏ و چگونه از آن استفاده می‌شود؟‏

^۱۱ با اینکه قدس‌الاقداس مظهر ‹خود آسمان،‏› جایی که خدا بر تخت می‌نشیند است،‏ همهٔ ابعاد دیگر معبد روحانی خدا به امور روی زمین مربوط می‌شوند.‏ (‏عبرانیان ۹:‏۲۴‏)‏ در معبد اورشلیم،‏ صحنی درونی و مربوط به کاهن وجود داشت که شامل مذبحی برای قربانی و حوض بزرگی از آب می‌شد که کاهنان عادت داشتند قبل از اجرای خدمت مقدس،‏ خود را پاک کنند.‏ این چیزها در ترتیبات معبد روحانی خدا مظهر چه هستند؟‏

^۱۲ در مورد عیسی مسیح،‏ صحن درونی مربوط به کاهن،‏ مظهر وضعیت بی‌گناه او به عنوان پسر کامل و بشری خدا بود.‏ پیروان مسح‌شدهٔ مسیح،‏ با ایمان ورزیدن به قربانی عیسی عادل محسوب می‌شوند.‏ از اینرو،‏ خدا می‌تواند به حق با آنها چنان رفتار کند که گویی بدون گناه بودند.‏ (‏رومیان ۵:‏۱؛‏ ۸:‏۱،‏ ۳۳‏)‏ به این دلیل،‏ این صحن همچنین مظهر وضعیت عادلانهٔ بشری است که به فرد فرد اعضای کهانت مقدس که در مقابل خدا از آن برخوردارند،‏ نسبت داده شده است.‏ از طرف دیگر،‏ مسیحیان مسح‌شده هنوز ناکامل هستند و در معرض ارتکاب گناه قرار دارند.‏ حوض آب در صحن،‏ مظهر کلام خداست که کاهن اعظم از آن استفاده می‌کند تا کهانت مقدس را بتدریج پاک نماید.‏ آنها با اطاعت خود از این کار پاک‌کننده،‏ به ظاهری باشکوه دست یافته‌اند که موجب افتخار خدا می‌شود و بیگانگان را به پرستش حقیقی وی جلب می‌کند.‏—‏افسسیان ۵:‏۲۵،‏ ۲۶‏؛‏ با ملاکی ۳:‏۱-‏۳ مقایسه شود.‏

قدس

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ قدس معبد در خصوص عیسی و پیروان مسح‌شده‌اش حاکی از چیست؟‏ ب)‏ چراغدان طلایی مظهر چیست؟‏

^۱۳ اولین قسمت معبد نشانگر وضعیتی والاتر از وضعیت صحن است.‏ این قسمت در خصوص انسان کامل،‏ عیسی مسیح،‏ حاکی از تولد دوبارهٔ او به عنوان پسر روحی خداست که مقدر شده بود به زندگی آسمانی بازگردد.‏ این پیروان مسح‌شده نیز پس از اینکه عادل شمرده می‌شوند،‏ بر اساس ایمانی که به خون ریخته‌شدهٔ مسیح دارند،‏ این عملکرد خاص روح خدا را تجربه می‌کنند.‏ (‏رومیان ۸:‏۱۴-‏۱۷‏)‏ آنها از طریق «آب [یعنی،‏ تعمیدشان] و روح» به عنوان پسران روحی خدا دوباره ‹از سرِ نو مولود می‌گردند›.‏ آنها به عنوان چنین اشخاصی امیدوارند به صورت پسران روحی خدا به زندگی آسمانی رستاخیز یابند،‏ مشروط بر اینکه تا مرگ وفادار باقی بمانند.‏—‏یوحنا ۳:‏۵،‏ ۷؛‏ مکاشفه ۲:‏۱۰‏.‏

^۱۴ کاهنانی که درون قدس معبد زمینی خدمت می‌کردند،‏ به چشم پرستش‌کنندگانی که بیرون از معبد بودند،‏ دیده نمی‌شدند.‏ به همین ترتیب نیز مسیحیان مسح‌شده از وضعیت روحانیی برخوردارند که اکثر پرستش‌کنندگان خدا که امید زندگی ابدی در بهشت روی زمین را دارند در آن سهیم نیستند و یا آن را کاملاً درک نمی‌کنند.‏ چراغدان طلایی خیمه مظهر وضعیت روشن‌بینانهٔ مسیحیان مسح‌شده است.‏ عملکرد روح‌القدس خدا،‏ مانند روغن چراغها،‏ بر کتاب مقدس نور می‌افکند.‏ مسیحیان،‏ درکی را که در نتیجهٔ آن به دست می‌آورند،‏ برای خود نگه نمی‌دارند.‏ بلکه مطیع عیسی هستند که گفت:‏ «شما نور عالمید .‏ .‏ .‏ بگذارید نور شما بر مردم بتابد تا اعمال نیکوی شما را دیده پدر شما را که در آسمان است تمجید نمایند.‏»—‏متی ۵:‏۱۴،‏ ۱۶‏.‏

۱۵.‏ نان روی میز نان تقدمه مظهر چیست؟‏

^۱۵ مسیحیان مسح‌شده برای اینکه در این وضعیت روشن‌بینانه باقی بمانند،‏ باید به طور دائم از آنچه که نان روی میز نان تقدمه مظهر آن است تغذیه کنند.‏ منشأ اصلی غذای روحانی آنان کلام خداست که تلاش می‌کنند آن را روزانه بخوانند و در آن تعمق نمایند.‏ عیسی همچنین قول داد که از طریق «غلام امین و دانا»ی خود،‏ برای آنان «در وقت معیّن خوراک» تهیه نماید.‏ (‏متی ۲۴:‏۴۵‏)‏ این «غلام،‏» کل هیئت مسیحیان مسح‌شده بر روی زمین،‏ در هر زمان ویژه‌ای است.‏ مسیح از این هیئت مسح‌شدگان برای انتشار اطلاعات در مورد تحقق نبوتهای کتاب مقدس و ارائهٔ راهنمایی بموقع دربارهٔ کاربرد اصول کتاب مقدس در زندگی روزمرهٔ امروزی استفاده کرده است.‏ از اینرو،‏ مسیحیان مسح‌شده،‏ از همهٔ اینگونه تدارکات با قدردانی تغذیه می‌کنند.‏ اما تغذیهٔ زندگی روحانی آنان به چیزی بیش از راه دادن معرفت خدا به ذهن و قلبشان بستگی دارد.‏ عیسی گفت:‏ «خوراک من آنستکه خواهش فرستندهٔ خود را بعمل آورم و کار او را بانجام رسانم.‏» (‏یوحنا ۴:‏۳۴‏)‏ به همین ترتیب نیز مسیحیان مسح‌شده با تمرکز توجه خود بر انجام ارادهٔ آشکار خدا،‏ رضایت و خشنودی کسب می‌کنند.‏

۱۶.‏ خدمتی که در مذبح بخور انجام می‌شد نشانگر چیست؟‏

^۱۶ هر روز صبح و عصر،‏ کاهنی بر مذبح بخور در قدس،‏ برای خدا بخور اهدا می‌کرد.‏ در همان زمان،‏ پرستش‌کنندگانی که کاهن نبودند در حالی که در صحنهای بیرونی معبد خدا ایستاده بودند،‏ به او دعا می‌کردند.‏ (‏لوقا ۱:‏۸-‏۱۰‏)‏ کتاب مقدس توضیح می‌دهد که «بخور .‏ .‏ .‏ دعاهای مقدّسین است.‏» (‏مکاشفه ۵:‏۸‏)‏ داوود مزمورنویس چنین نوشت:‏ «دعای من بحضور تو مثل بخور آراسته شود.‏» (‏مزمور ۱۴۱:‏۲‏)‏ مسیحیان مسح‌شده نیز برای این امتیاز که از طریق عیسی مسیح در دعا به یَهُوَه نزدیک می‌شوند،‏ ارزش قائلند.‏ دعاهای پرشور و صمیمانه‌ای که از قلب برمی‌خیزند مانند بخوری معطر هستند.‏ مسیحیان مسح‌شده خدا را به شیوه‌های دیگر نیز ستایش کرده،‏ لبهای خود را برای آموزش دادن به دیگران به کار می‌برند.‏ صبر و تحمل آنان در مواجهه با سختیها،‏ و حفظ کمال اخلاقی‌شان تحت آزمایش،‏ بویژه موجب خرسندی خداست.‏—‏۱پطرس ۲:‏۲۰،‏ ۲۱‏.‏

۱۷.‏ تحقق تصویر نبویی که با ورود اول کاهن اعظم به قدس‌الاقداس در روز کفاره مهیا شد،‏ چه چیزی را دربر داشت؟‏

^۱۷ کاهن اعظم اسرائیل،‏ در روز کفاره باید وارد قدس‌الاقداس می‌شد و در مجمری طلایی که حاوی زغالهای آتشین بود،‏ بخور می‌سوزاند.‏ این کار باید قبل از اینکه او خون قربانیهای گناه را به داخل می‌آورد،‏ انجام می‌شد.‏ این مرد،‏ عیسی،‏ در تحقق این تصویر نبوی،‏ پیش از آنکه زندگی خود را به عنوان قربانی پایدار برای گناهان ما اهدا کند،‏ کمال اخلاقی خویش را به مفهوم کامل نسبت به یَهُوَه خدا حفظ کرد.‏ او بدین ترتیب نشان داد که یک انسان کامل می‌تواند بدون توجه به اینکه شیطان چه فشارهایی بر او وارد می‌کند،‏ کمال اخلاقی خویش را نسبت به خدا حفظ نماید.‏ (‏امثال ۲۷:‏۱۱‏)‏ هنگامی که عیسی تحت آزمایش قرار گرفت،‏ «با فریاد شدید و اشکها» دعا کرد «و بسبب تقوای خویش مستجاب گردید.‏» (‏عبرانیان ۵:‏۷‏)‏ او به این طریق از یَهُوَه به عنوان سلطان عادل و برحق عالم تجلیل کرد.‏ خدا با رستاخیز دادن عیسی از مرگ به زندگی فناناپذیر آسمانی،‏ به او پاداش داد.‏ عیسی در این مقام رفیع،‏ توجه را به سوی دومین دلیل آمدنش به زمین،‏ یعنی آشتی دادن انسانهای گناهکار و توبه‌پذیر با خدا جلب می‌کند.‏—‏عبرانیان ۴:‏۱۴-‏۱۶‏.‏

جلال بزرگتر معبد روحانی خدا

۱۸.‏ چگونه یَهُوَه معبد روحانی‌اش را به طور چشمگیری جلال داده است؟‏

^۱۸ یَهُوَه این پیشگویی را کرد:‏ «جلال آخر اینخانه از جلال نخستینش عظیمتر خواهد بود.‏» (‏حجی ۲:‏۹‏)‏ یَهُوَه با رستاخیز دادن عیسی به عنوان پادشاه و کاهن اعظم فناناپذیر،‏ معبد روحانی خویش را به طور چشمگیری جلال داد.‏ عیسی اکنون در مقامی قرار دارد که ‹نجات جاودانی را برای جمیع مطیعان خود› به ارمغان آورد.‏ (‏عبرانیان ۵:‏۹‏)‏ اولین کسانی که چنین اطاعتی را نشان دادند،‏ ۱۲۰ شاگردی بودند که در پنطیکاست سال ۳۳ د.‏م.‏ روح‌القدس را دریافت کردند.‏ کتاب مکاشفه پیشگویی کرد که تعداد این پسران روحی اسرائیل سرانجام به ۰۰۰,‏۱۴۴ نفر خواهد رسید.‏ (‏مکاشفه ۷:‏۴‏)‏ بسیاری از آنان مجبور بودند به محض مردن،‏ بدون قوهٔ درکی در قبر عمومی بشر قرار گیرند و در انتظار زمان ظهور عیسی در قدرت ملوکانه باشند.‏ گاه‌شماری نبوی که در دانیال ۴:‏۱۰-‏۱۷،‏ ۲۰-‏۲۷ قید شده است به سال ۱۹۱۴ به عنوان زمان شروع حکومت عیسی در میان دشمنانش اشاره می‌کند.‏ (‏مزمور ۱۱۰:‏۲‏)‏ مسیحیان مسح‌شده از دهه‌هایی پیش از آن،‏ شدیداً در انتظار آن سال بودند.‏ جنگ جهانی اول و مصیبتهایی که با خود برای بشر به همراه آورد،‏ اثباتی بر این امر بود که عیسی در حقیقت در سال ۱۹۱۴ به عنوان پادشاه بر تخت نشست.‏ (‏متی ۲۴:‏۳،‏ ۷،‏ ۸‏)‏ مدت کوتاهی پس از آن،‏ با فرا رسیدن زمان ‹شروع داوری از خانهٔ خدا،‏› عیسی وعده‌ای را که به شاگردان مسح‌شده‌اش که در مرگ به خواب رفته بودند داده بود،‏ به تحقق می‌رساند:‏ «باز میآ‌یم و شما را برداشته با خود خواهم برد.‏»—‏۱پطرس ۴:‏۱۷؛‏ یوحنا ۱۴:‏۳‏.‏

۱۹.‏ چگونه باقیماندهٔ ۰۰۰,‏۱۴۴ نفر به قدس‌الاقداس آسمانی راه می‌یابند؟‏

^۱۹ ۰۰۰,‏۱۴۴ نفر عضو کهانت مقدس،‏ همگی مُهر نهایی را دریافت نکرده و در مسکن آسمانی خود جمع نشده‌اند.‏ باقیمانده‌ای از آنان هنوز بر روی زمین،‏ در وضعیت روحانیی که قدس مظهر آن بود،‏ زندگی می‌کنند و به وسیلهٔ «پرده،‏» یا مانع،‏ که بدن جسمانی آنان است از حضور مقدس خدا متمایز هستند.‏ هنگامی که این افراد،‏ با وفاداری می‌میرند،‏ بلافاصله به عنوان مخلوقات روحی فناناپذیر رستاخیز می‌یابند تا به آنانی که از ۰۰۰,‏۱۴۴ نفر هستند و قبلاً به آسمان رفته‌اند،‏ بپیوندند.‏—‏۱قرنتیان ۱۵:‏۵۱-‏۵۳‏.‏

۲۰.‏ باقیماندهٔ کهانت مقدس در زمان حاضر مشغول انجام چه کاری هستند،‏ و این کار چه نتیجه‌ای به همراه داشته است؟‏

^۲۰ معبد روحانی خدا،‏ با اینهمه کاهنی که همراه با کاهن اعظم خدمت می‌کنند،‏ جلال بیشتری یافته است.‏ در این ضمن،‏ باقیماندهٔ کهانت مقدس مشغول انجام کار پرارزشی بر روی زمین هستند.‏ خدا از طریق موعظهٔ آنان همانطور که در حجی ۲:‏۷ پیشگویی کرد،‏ با اظهارات داوری خود در حال ‹متزلزل ساختن تمامئ امّتها› است.‏ در همین حین،‏ میلیونها پرستش‌کننده‌ای که به عنوان «فضیلت [«چیزهای مطلوب»،‏ د ج‏] جمیع امّتها» وصف شده‌اند،‏ دسته دسته به صحنهای زمینی معبد یَهُوَه می‌آیند.‏ چگونه این افراد با ترتیباتی که خدا برای پرستش فراهم دیده است هماهنگی می‌کنند،‏ و برای معبد روحانی بزرگ او انتظار چه جلال آتیی را می‌توانیم داشته باشیم؟‏ در مقالهٔ بعدی به بررسی این پرسشها خواهیم پرداخت.‏

پرسشهایی برای مرور

◻ عیسی در سال ۲۹ د.‏م.‏ چه سرمشق بی‌نظیری به جای گذاشت؟‏

◻ در سال ۲۹ د.‏م.‏ چه ترتیباتی به اجرا درآمد؟‏

◻ قدس و قدس‌الاقداس مظهر چه هستند؟‏

◻ معبد روحانی بزرگ چگونه جلال یافته است؟‏