‏«خود شما نیز در هر سیرت مقدّس باشید»‏

‏«مثل آن قدّوس که شما را خوانده است خود شما نیز در هر سیرت مقدّس باشید.‏ زیرا مکتوبست مقدّس باشید زیرا که من قدّوسم.‏»—‏۱پطرس ۱:‏۱۵،‏ ۱۶‏.‏

۱.‏ چرا پطرس از مسیحیان خواست که مقدس باشند؟‏

چرا پطرس رسول پند فوق را داد؟‏ زیرا این نیاز را برای هر مسیحی مشاهده کرد که مراقب افکار و اعمال خود باشد تا آنها را در مطابقت با قدوسیت یَهُوَه حفظ نماید.‏ بنابراین،‏ او در مقدمهٔ سخن فوق چنین گفت:‏ «حواس خود را جمع کرده و هوشیار باشید.‏ .‏ .‏ .‏ مثل فرزندانی که مطیع خدا هستند نگذارید آن تمایلات نفسانی که به دوران جهالت گذشته شما مربوط است زندگی شما را تحت تأثیر خود قرار دهند.‏»—‏۱پطرس ۱:‏۱۳،‏ ۱۴‏،‏ انجیل شریف.‏

۲.‏ چرا امیال و آرزوهای ما قبل از اینکه حقیقت را یاد بگیریم مقدس نبودند؟‏

^۲ امیال و آرزوهای پیشین ما مقدس نبودند.‏ چرا؟‏ زیرا بسیاری از ما قبل از پذیرفتن حقیقت مسیحی،‏ در رفتار خود شیوه‌ای دنیوی را دنبال می‌کردیم.‏ پطرس از این امر آگاه بود و به صراحت نوشت:‏ «عُمر گذشته کافی است برای عمل نمودن بخواهش امّتها و در فجور و شهوات و میگساری و عیّاشی و بزمها و بُتْپرستیهای حرام رفتار نمودن.‏» البته،‏ پطرس اعمال نامقدسی را که منحصر به دنیای امروزی ما هستند ذکر نکرد،‏ چون در آن زمان ناشناخته بودند.‏—‏۱پطرس ۴:‏۳،‏ ۴‏.‏

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ چگونه می‌توانیم جلوی امیال اشتباه را بگیریم؟‏ ب)‏ آیا مسیحیان باید بدون احساس و عاطفه باشند؟‏ توضیح بده.‏

^۳ آیا به این مطلب پی بردی که این خواهشها یا امیال،‏ خواستهای جسم،‏ احساسات،‏ و عواطف هستند؟‏ هنگامی که اجازه دهیم این امیال بر ما تسلط یابند،‏ آنگاه افکار و اعمال ما خیلی آسان نامقدس می‌شوند.‏ این موضوع لزوم این امر را نشان می‌دهد که بگذاریم نیروی استدلال،‏ بر اعمال ما کنترل داشته باشد.‏ پولس این را بدین نحو ابراز کرد:‏ «لهذا ای برادران شما را برحمتهای خدا استدعا میکنم که بدنهای خود را قربانئ زندهٔ مقدّس پسندیدهٔ خدا بگذرانید که عبادت معقول شما است.‏»—‏رومیان ۱۲:‏۱،‏ ۲‏.‏

^۴ برای اهدای قربانی مقدس به خدا باید اجازه دهیم که نیروی استدلال،‏ نه احساسات،‏ غلبه یابد.‏ چقدر عدهٔ زیادی به این علت که اجازه دادند احساساتشان رفتار آنان را تحت کنترل درآورد،‏ به فساد اخلاقی کشیده شده‌اند!‏ این به آن معنا نیست که باید مانع ابراز احساساتمان شویم؛‏ در اینصورت چگونه می‌توانستیم در خدمت به یَهُوَه ابراز شادمانی نماییم؟‏ بلکه،‏ اگر بخواهیم به جای اعمال جسم،‏ ثمرهٔ روح را به بار آوریم،‏ باید اذهان خویش را طوری تغییر دهیم که طرز فکر مسیح را داشته باشیم.‏—‏غلاطیان ۵:‏۲۲،‏ ۲۳؛‏ فیلپیان ۲:‏۵‏.‏

زندگی مقدس،‏ بهای مقدس

۵.‏ چرا پطرس از نیاز به قدوسیت آگاه بود؟‏

^۵ چرا پطرس اینقدر از نیاز به قدوسیت مسیحی آگاه بود؟‏ زیرا بخوبی بر بهای مقدسی که برای بازخرید بشر مطیع پرداخت شده بود،‏ واقف بود.‏ او نوشت:‏ «میدانید که خریده شده‌اید از سیرت باطلی که از پدران خود یافته‌اید نه بچیزهای فانی مثل نقره و طلا.‏ بلکه بخون گرانبها چون خون برّهٔ بیعیب و بیداغ یعنی خون مسیح.‏» (‏۱پطرس ۱:‏۱۸،‏ ۱۹‏)‏ بله،‏ منشأ قدوسیت،‏ یَهُوَه خدا،‏ یگانه پسر مولود خود،‏ «فرزند مقدس» را به زمین فرستاد تا او فدیه‌ای را که به مردم اجازه می‌داد از رابطه‌ای خوب با خدا برخوردار شوند،‏ بپردازد.‏—‏یوحنا ۳:‏۱۶؛‏ ۶:‏۶۹‏،‏ ترجمهٔ تفسیری؛‏ خروج ۲۸:‏۳۶؛‏ متی ۲۰:‏۲۸‏.‏

۶.‏ الف)‏ چرا برای ما آسان نیست که پیوسته رفتار مقدس داشته باشیم؟‏ ب)‏ چه چیزهایی می‌توانند ما را در حفظ رفتار مقدسمان یاری دهند؟‏

^۶ اما باید اقرار کنیم که داشتن یک زندگی مقدس،‏ در حالی که در میان دنیای فاسد شیطان زندگی می‌کنیم،‏ کار آسانی نیست.‏ شیطان برای مسیحیان واقعی که تلاش می‌کنند تا در سیستم او زنده بمانند،‏ دامها می‌گستراند.‏ (‏افسسیان ۶:‏۱۲؛‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ فشارهایی که از جانب کار دنیوی،‏ مخالفت خانوادگی،‏ استهزاء در مدرسه و از سوی هم سن و سالان وارد می‌آید،‏ داشتن روحیهٔ مستحکم معنوی را برای شخص ضروری می‌سازد تا قدوسیت خود را حفظ نماید.‏ این امر بر نقش حیاتی مطالعهٔ شخصی و حضور دائمی ما در جلسات مسیحی تأکید می‌کند.‏ پولس این پند را به تیموتاؤس داد:‏ «نمونهٔ بگیر از سخنان صحیح که از من شنیدی در ایمان و محبّتی که در مسیح عیسی است.‏» (‏۲تیموتاؤس ۱:‏۱۳‏)‏ ما این سخنان سودبخش را در تالار ملکوت می‌شنویم و در مطالعهٔ شخصی خود از روی کتاب مقدس می‌خوانیم.‏ این سخنان می‌توانند ما را یاری دهند تا در رفتار روزانهٔ خود،‏ در زمینه‌های گوناگون مقدس باشیم.‏

رفتار مقدس در خانواده

۷.‏ قدوسیت چه تأثیری باید بر زندگی خانوادگی ما داشته باشد؟‏

^۷ پطرس هنگام نقل لاویان ۱۱:‏۴۴‏،‏ از لغت یونانی هاگیوس استفاده کرد که به معنی «جدا از گناه و بنابراین اختصاص‌یافته به خدا،‏ پاک و مطهر» می‌باشد.‏ (‏فرهنگ توضیحی واژه‌های عهد جدید،‏ تألیف و.‏ اِ.‏ واین)‏ این در زندگی خانوادگی مسیحی ما چه تأثیری باید بر ما بگذارد؟‏ به طور حتم باید به این معنی باشد که زندگی خانوادگی ما باید بر پایهٔ محبت بنا گردد،‏ زیرا «خدا محبّت است.‏» (‏۱یوحنا ۴:‏۸‏)‏ محبت فداکارانه روغنی است که روابط بین همسران،‏ و والدین و فرزندان را نرم می‌کند.‏—‏۱قرنتیان ۱۳:‏۴-‏۸؛‏ افسسیان ۵:‏۲۸،‏ ۲۹،‏ ۳۳؛‏ ۶:‏۴؛‏ کولسیان ۳:‏۱۸،‏ ۲۱‏.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ گاهی اوقات چه وضعیتی در خانهٔ یک مسیحی به وجود می‌آید؟‏ ب)‏ کتاب مقدس دربارهٔ این موضوع چه پند منطقیی می‌دهد؟‏

^۸ ممکن است فکر کنیم که ابراز چنین محبتی در یک خانوادهٔ مسیحی به طور خودکار انجام می‌شود.‏ اما با این حال،‏ باید تصدیق کرد که محبت در خانهٔ برخی از مسیحیان همیشه به اندازه‌ای که باید نیست.‏ ممکن است بتوان این محبت را به ظاهر در تالار ملکوت نشان داد،‏ اما قدوسیت ما چقدر راحت می‌تواند در محیط خانوادگی کاهش یابد.‏ شاید در آن هنگام ناگهان فراموش کنیم که زنمان هنوز خواهر مسیحی ماست یا شوهرمان هنوز همان برادر (‏و چه بسا خادم کمکی یا یک پیر)‏ است که به نظر می‌رسید در تالار ملکوت محترم شمرده می‌شود.‏ اعصاب تحریک می‌شوند،‏ و جر و بحث داغی می‌تواند به وجود آید.‏ حتی معیاری دوگانه می‌تواند به زندگی ما رخنه کند.‏ دیگر آن رابطهٔ مسیح‌گونهٔ زن و شوهری وجود ندارد بلکه فقط مرد و زنی در حال مشاجره.‏ آنها فراموش می‌کنند که جوّی مقدس باید در خانه برقرار باشد.‏ شاید کم کم مانند مردم دنیوی صحبت می‌کنند.‏ در آن هنگام چقدر راحت سخنی ناخوشایند و نیشدار می‌تواند از دهان خارج شود!‏—‏امثال ۱۲:‏۱۸‏؛‏ با اعمال ۱۵:‏۳۷-‏۳۹ مقایسه شود.‏

^۹ اما پولس چنین اندرز می‌دهد:‏ «هیچ سخن بد [به یونانی،‏ لوگوس ساپروس،‏ «سخن فاسد،‏» و از اینرو نامقدس] از دهان شما بیرون نیاید بلکه آنچه بحسب حاجت و برای بنا نیکو باشد،‏ تا شنوندگانرا فیض رساند.‏» و این به همهٔ شنوندگان در خانه،‏ از جمله بچه‌ها اشاره می‌کند.‏—‏افسسیان ۴:‏۲۹؛‏ یعقوب ۳:‏۸-‏۱۰‏.‏

۱۰.‏ پندی که در مورد قدوسیت است چه کاربردی در خصوص بچه‌ها دارد؟‏

^۱۰ اکنون این رهنمود که راجع به قدوسیت است به طور یکسان به بچه‌هایی که در یک خانوادهٔ مسیحی هستند نیز مربوط می‌شود.‏ چقدر برای آنان آسان است که از مدرسه به خانه بیایند و شروع به تقلید از صحبت متمردانه و عاری از احترام هم سن و سالان دنیوی خود کنند!‏ بچه‌ها،‏ جذب طرز فکری نشوید که توسط پسران بی‌ادبی که به پیامبر یَهُوَه توهین کردند نشان داده شد،‏ و امروزه جوانانی نظیر آنان که بددهن و کفرگو هستند وجود دارند.‏ (‏۲پادشاهان ۲:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ گفتار شما نباید با زبان جلف کوچه و خیابانی مردمی که در به کار بردن کلمات مؤدبانه بیش از حد تنبل و سهل‌انگار هستند،‏ آلوده شود.‏ گفتار ما،‏ به عنوان افرادی مسیحی باید مقدس،‏ خوشایند،‏ سازنده،‏ پرمهر،‏ و «اصلاح‌شدهٔ بنمک» باشد.‏ باید ما را به عنوان افرادی که با دیگران فرق دارند،‏ متمایز کند.‏—‏کولسیان ۳:‏۸-‏۱۰؛‏ ۴:‏۶‏.‏

قدوسیت و اعضای بی‌ایمان خانواده‌مان

۱۱.‏ چرا مقدس بودن به این معنا نیست که با خودپسندی،‏ خود را درستکار بشماریم؟‏

^۱۱ ما در حالی که وجداناً برای اِعمال قدوسیت تلاش می‌کنیم،‏ نباید بویژه هنگام برخورد با اعضای بی‌ایمان خانواده،‏ به نظر برسیم که برتر هستیم و با خودپسندی،‏ خود را درستکار می‌شماریم.‏ رفتار مسیحی و دوستانهٔ ما حداقل باید آنان را یاری دهد تا به این مطلب پی ببرند که ما به نحو مفیدی متفاوت هستیم،‏ و درست همانند آن سامری نیکو در مَثَل عیسی،‏ واقفیم که چگونه محبت و دلسوزی نشان دهیم.‏—‏لوقا ۱۰:‏۳۰-‏۳۷‏.‏

۱۲.‏ همسران مسیحی چگونه می‌توانند حقیقت را برای زن یا شوهر خود بیشتر خوشایند نمایند؟‏

^۱۲ پطرس بر اهمیت طرز رفتار بجا و شایسته با اعضای بی‌ایمان خانواده‌مان تأکید کرده،‏ به زنان مسیحی نوشت:‏ «همچنین ای زنان شوهران خود را اطاعت نمائید تا اگر بعضی نیز مطیع کلام نشوند سیرت زنانْ ایشانرا بدون کلام دریابد،‏ چونکه سیرتِ طاهر و خداترس شما را بینند.‏» یک زن مسیحی (‏یا شوهر مسیحی تا جایی که به این موضوع مربوط می‌شود)‏ چنانچه رفتاری پاک و بی‌آلایش،‏ باملاحظه و محترمانه داشته باشد،‏ حقیقت را برای همسر بی‌ایمان خود بیشتر خوشایند می‌سازد.‏ این به آن معناست که باید در برنامهٔ تئوکراتیک انعطاف‌پذیری نشان داد تا با همسر بی‌ایمان با بی‌اعتنایی یا بی‌توجهی برخورد نشود.‏a‏—‏۱پطرس ۳:‏۱،‏ ۲‏.‏

۱۳.‏ پیران و خادمان کمکی چگونه می‌توانند گاهی اوقات به شوهران بی‌ایمان کمک کنند تا حقیقت را درک نمایند؟‏

^۱۳ پیران و خادمان کمکی گاهی اوقات می‌توانند از طریق معاشرت با شوهری که بی‌ایمان است،‏ سعی در شناخت او نموده و به یاری زوج برآیند.‏ او بدین نحو می‌تواند پی ببرد که شاهدان،‏ مردمی عادی و شایسته هستند،‏ با دامنهٔ وسیعی از علائق که موضوعاتی غیر از کتاب مقدس را نیز دربر می‌گیرد.‏ در موردی،‏ یک پیر به ماهیگیری که سرگرمی شوهری بود علاقه نشان داد.‏ همین امر کافی بود تا وضعیت از حالت رسمی بیرون آمده و موقعیتی دوستانه برقرار شود.‏ سرانجام،‏ آن شوهر،‏ برادری تعمیدیافته شد.‏ در موردی دیگر،‏ شوهری بی‌ایمان شیفتهٔ قناریها بود.‏ پیران از پا ننشستند.‏ یکی از آنان در این باره تحقیق و مطالعه کرد تا دفعهٔ دیگر که وی را ملاقات می‌کند،‏ بتواند سر صحبت را دربارهٔ موضوع مورد علاقهٔ آن شوهر باز کند!‏ بنابراین،‏ مقدس بودن به معنی خشک و مقرراتی بودن یا فکر یک‌بعدی داشتن نیست.‏—‏۱قرنتیان ۹:‏۲۰-‏۲۳‏.‏

چگونه می‌توانیم در جماعت مقدس باشیم؟‏

۱۴.‏ الف)‏ یکی از شیوه‌های شیطان برای تضعیف جماعت چیست؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم در مقابل دام شیطان مقاومت نماییم؟‏

^۱۴ شیطان ابلیس یک تهمت‌زن است،‏ زیرا لغت یونانیی که برای ابلیس به کار می‌رود،‏ دیابولوس،‏ به معنی «متهم‌کننده» یا «تهمت‌زن» است.‏ تهمت یکی از حربه‌های ویژهٔ اوست،‏ و او سعی دارد تا از آن در جماعت استفاده کند.‏ شیوهٔ مورد علاقهٔ او غیبت است.‏ آیا به خود اجازه می‌دهیم که در این رفتار نامقدس،‏ از فریب‌خوردگان او باشیم؟‏ این مسئله چگونه اتفاق می‌افتد؟‏ با شروع کردن به آن،‏ تکرار آن،‏ یا با گوش دادن به آن.‏ مَثَل حکیمانه می‌گوید:‏ «مرد دروغگو نزاع میپاشد،‏ و نمّام دوستان خالص را از همدیگر جدا میکند.‏» (‏امثال ۱۶:‏۲۸‏)‏ علاج غیبت و تهمت چیست؟‏ باید اطمینان حاصل کنیم که گفتار ما همیشه سازنده و بر پایهٔ محبت باشد.‏ اگر به جای اینکه در پی عیبهای فرضی برادرانمان باشیم،‏ محاسن آنان را بجوییم،‏ مکالمهٔ ما همیشه خوشایند و روحانی خواهد بود.‏ به خاطر بیاور که انتقاد کار آسانی است.‏ و شخصی که نزد تو دربارهٔ دیگران غیبت کند،‏ می‌تواند نزد دیگران نیز از تو غیبت نماید!‏—‏۱تیموتاؤس ۵:‏۱۳؛‏ تیطس ۲:‏۳‏.‏

۱۵.‏ کدام خصوصیات مسیح‌گونه به همه در جماعت کمک خواهد کرد تا قدوسیت خویش را حفظ نمایند؟‏

^۱۵ برای مقدس نگهداشتن جماعت،‏ لازم است که همهٔ ما ذهن مسیح را دارا باشیم،‏ و می‌دانیم که خصوصیت بارز وی محبت بود.‏ از اینرو،‏ پولس به کولسیان توصیه کرد که مانند مسیح دلسوز باشند:‏ «پس شما که برگزیدگان مقدس و محبوب خدا هستید،‏ خود را به دلسوزی،‏ مهربانی،‏ فروتنی،‏ ملایمت و بردباری ملبس سازید .‏ .‏ .‏ یکدیگر را عفو کنید .‏ .‏ .‏ به همهٔ اینها محبت را اضافه کنید،‏ زیرا محبت همه چیز را به هم می‌پیوندد و تکمیل می‌کند.‏» وی سپس افزود:‏ «آرامشی که مسیح به شما می‌بخشد قاضی وجدان شما باشد.‏» به طور حتم با این روحیهٔ بخشندگی،‏ می‌توانیم اتحاد و قدوسیت جماعت را حفظ نماییم.‏—‏کولسیان ۳:‏۱۲-‏۱۵‏،‏ ا ش.‏

آیا همسایگانمان می‌توانند قدوسیت ما را مشاهده کنند؟‏

۱۶.‏ چرا پرستش مقدس ما باید پرستشی شادی‌بخش باشد؟‏

^۱۶ در مورد همسایگانمان چه می‌توان گفت؟‏ آنها با چه دیدی به ما می‌نگرند؟‏ آیا پرتوافکن شادی حقیقت هستیم،‏ یا کاری می‌کنیم که حقیقت مانند بار به نظر برسد؟‏ اگر همانطور که یَهُوَه مقدس است مقدس باشیم،‏ در اینصورت این قدوسیت باید در گفتار و رفتار ما هویدا باشد.‏ باید واضح و روشن باشد که پرستش مقدس ما پرستشی شادی‌بخش است.‏ چرا چنین است؟‏ زیرا یَهُوَه خدای ما خدایی شاد است که می‌خواهد پرستش‌کنندگان وی نیز شادمان باشند.‏ به این سبب،‏ مزمورنویس توانست دربارهٔ قوم باستان یَهُوَه چنین بگوید:‏ «خوشا بحال آن قوم که یَهُوَه خدای ایشانست.‏» آیا این خوشحالی را از خود منعکس می‌کنیم؟‏ آیا فرزندان ما نیز از اینکه در تالار ملکوت و در مجمعها در میان قوم یَهُوَه باشند،‏ اظهار خشنودی می‌کنند؟‏—‏مزمور ۸۹:‏۱۵،‏ ۱۶؛‏ ۱۴۴:‏۱۵ب‏.‏

۱۷.‏ برای نشان دادن قدوسیتی متعادل،‏ چه کارهایی را می‌توانیم به نحوی عملی انجام دهیم؟‏

^۱۷ همچنین می‌توانیم قدوسیت متعادل خود را توسط روحیهٔ همکاری و لطف به همسایگان نشان دهیم.‏ گاهی اوقات برای همسایگان ضروریست که با یکدیگر همکاری نمایند،‏ مثلاً محل را تمیز کرده یا،‏ مانند برخی از کشورها،‏ در مرمت راهها و شاهراهها کمک کنند.‏ در این خصوص،‏ قدوسیت ما می‌تواند بدین صورت که چگونه از باغچه،‏ حیاط،‏ یا املاک دیگر مراقبت به عمل آوریم نیز آشکار گردد.‏ اگر بگذاریم آشغال و زباله در حول و حوش باقی بماند،‏ یا حیاطی نامرتب و ریخته و پاشیده،‏ احتمالاً با ماشینی کهنه و از کارافتاده که در دید همگان قرار دارد داشته باشیم،‏ آیا می‌توانیم بگوییم که دارای رفتاری محترمانه با همسایگان خود هستیم؟‏—‏مکاشفه ۱۱:‏۱۸‏.‏

قدوسیت در کار و در مدرسه

۱۸.‏ الف)‏ چه چیزی برای مسیحیان وضعیتی ناگوار است؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم با دنیا تفاوت داشته باشیم؟‏

^۱۸ پولس رسول به مسیحیانی که در شهر نامقدس قرنتس بودند چنین نوشت:‏ «در آن رساله بشما نوشتم که با زانیان معاشرت نکنید.‏ لکن نه مطلقاً با زانیان اینجهان یا طمعکاران و یا ستمکاران یا بت‌پرستان که در این صورت میباید از دنیا بیرون شوید.‏» (‏۱قرنتیان ۵:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ این برای مسیحیان که باید به طور روزمره با مردمی بی‌بند و بار و فاقد اصول اخلاقی سر و کار داشته باشند،‏ وضعیت ناگواری است.‏ این آزمایش بزرگی در مورد حفظ کمال اخلاقی،‏ بویژه در فرهنگهایی است که مردم به آزار و اذیت جنسی،‏ فساد،‏ و ریاکاری تشویق می‌شوند یا نسبت به اینگونه کارها گذشت نشان داده می‌شود.‏ ما نمی‌توانیم در چنین محیطی به پایین آوردن معیارهای خود تن در دهیم تا نزد اطرافیان خود «عادی» جلوه کنیم.‏ بلکه،‏ رفتار دوستانه اما متفاوت مسیحی ما باید موجب شود تا نزد افراد بصیر،‏ افرادی که نیاز روحانی خود را تشخیص می‌دهند و در جستجوی چیز بهتری هستند،‏ به چشم آییم.‏—‏متی ۵:‏۳؛‏ ۱پطرس ۳:‏۱۶،‏ ۱۷‏.‏

۱۹.‏ الف)‏ شما بچه‌ها در مدرسه با چه آزمایشاتی مواجه هستید؟‏ ب)‏ والدین برای حمایت فرزندان و رفتار مقدس آنان چه کاری می‌توانند انجام دهند؟‏

^۱۹ به همین ترتیب نیز فرزندان ما در مدرسه با آزمایشات بسیاری مواجه هستند.‏ آیا شما والدین به مدرسه‌ای که فرزندانتان می‌روند سر می‌زنید؟‏ آیا می‌دانید که چه جوی در آنجا حاکم است؟‏ آیا از رابطه‌ای نزدیک با معلمان برخوردارید؟‏ چرا این پرسشها دارای اهمیت هستند؟‏ زیرا در بسیاری از مناطق شهری دنیا،‏ مدارس تبدیل به جنگلی از خشونت،‏ مواد مخدر،‏ و مسائل جنسی شده‌اند.‏ اگر فرزندان شما از حمایت کامل و دلسوزانهٔ شما برخوردار نباشند چطور می‌توانند کمال اخلاقی و رفتار خود را مقدس حفظ کنند؟‏ پولس بدرستی به والدین پند داد:‏ «ای پدران فرزندان خود را خشمگین مسازید مبادا شکسته دل شوند.‏» (‏کولسیان ۳:‏۲۱‏)‏ یکی از راههای خشمگین ساختن فرزندان این است که در درک مشکلات و آزمایشات روزانهٔ آنان قصور ورزیم.‏ آمادگی در مقابل وسوسه‌هایی که در مدرسه پیش می‌آید،‏ در فضای روحانی خانهٔ مسیحی آغاز می‌گردد.‏—‏تثنیه ۶:‏۶-‏۹؛‏ امثال ۲۲:‏۶‏.‏

۲۰.‏ چرا مقدس بودن برای همگی ما ضروریست؟‏

^۲۰ در خاتمه،‏ چرا مقدس بودن برای همگی ما ضروریست؟‏ زیرا در حکم حفاظی در مقابل حمله‌های دنیای شیطان و طرز فکر اوست.‏ مقدس بودن در حال حاضر یک برکت است و در آینده نیز چنین خواهد بود.‏ کمکی است در تضمین زندگی به ما،‏ زندگیی واقعی که در دنیای جدید مملو از عدالت خواهد بود.‏ ما را یاری می‌دهد تا مسیحیانی متعادل،‏ قابل دسترس و مشتاق تبادل نظر باشیم—‏نه متعصبانی سرسخت.‏ به طور خلاصه،‏ مقدس بودن،‏ ما را مسیح‌گونه می‌سازد.‏—‏۱تیموتاؤس ۶:‏۱۹‏.‏

‏[پاورقی]‏

آیا به یاد می‌آوری؟‏

◻ چرا پطرس ضروری دید که در مورد مقدس بودن به مسیحیان پند دهد؟‏

◻ چرا داشتن زندگی مقدس آسان نیست؟‏

◻ همهٔ ما برای بهبود قدوسیت خانواده چه کار می‌توانیم انجام دهیم؟‏

◻ برای مقدس ماندن جماعت،‏ از چه رفتار نامقدسی باید اجتناب ورزیم؟‏

◻ چگونه می‌توانیم در کار و در مدرسه مقدس بمانیم؟‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۷‏،‏ ۲۸]‏

ما به عنوان شاهدان یَهُوَه،‏ باید در خدمت به خدا و فعالیتهای دیگر شادمان باشیم