از معلمین کذبه برحذر باش!‏

‏«در میان شما هم معلّمان کَذَبَه خواهند بود.‏»—‏۲پطرس ۲:‏۱‏.‏

۱.‏ یهودا قصد داشت دربارهٔ چه موضوعی به برادران خود بنویسد و چرا موضوع سخن خود را عوض کرد؟‏

چه موضوع تکان‌دهنده‌ای!‏ معلمین کذبه در جماعت مسیحی قرن اول!‏ (‏متی ۷:‏۱۵؛‏ اعمال ۲۰:‏۲۹،‏ ۳۰‏)‏ یهودا،‏ برادر ناتنی عیسی،‏ از این تحول آگاه بود.‏ او گفت که قصد داشت «دربارهٔ نجات عامّ» به هم‌ایمانان خود بنویسد لیکن سپس توضیح داد:‏ ‹ناچار شدم که الآن بشما بنویسم و نصیحت دهم تا شما مجاهده کنید برای .‏ .‏ .‏ ایمان.‏› چرا یهودا موضوع سخن خود را عوض کرد؟‏ او گفت:‏ «زیرا که بعضی اشخاص در خفا [به داخل جماعات] درآمده‌اند .‏ .‏ .‏ که فیض خدای ما را بفجور تبدیل نموده[اند].‏»—‏یهودا ۳،‏ ۴‏.‏

۲.‏ چرا باب دوم از رسالهٔ دوم پطرس و رسالهٔ یهودا اینقدر به یکدیگر شباهت دارند؟‏

^۲ ظاهراً اندکی بعد از اینکه پطرس رسالهٔ دوم خود را به تحریر درآورد،‏ یهودا نیز رساله‌ای نوشت.‏ بدون شک او از موضوع رسالهٔ پطرس بخوبی مطلع بود.‏ یقیناً یهودا در رسالهٔ قوی و گیرایی که به منظور ترغیب و تشویق برادران خود می‌نویسد،‏ موضوعات مشابه بسیاری را بیان می‌کند.‏ بنابراین،‏ در حالی که به بررسی باب دوم از رسالهٔ دوم پطرس می‌پردازیم،‏ وجه تشابه آن را با رسالهٔ یهودا ملاحظه خواهیم کرد.‏

نتایج تعالیم کاذب

۳.‏ چه چیزی در گذشته اتفاق افتاده بود که پطرس می‌گوید مجدداً اتفاق خواهد افتاد؟‏

^۳ پطرس بعد از اینکه برادران خود را ترغیب می‌کند در نبوت اهتمام و تأمل نمایند،‏ می‌افزاید:‏ «لکن [در اسرائیل باستان] انبیای کَذَبَه نیز بودند چنانکه در میان شما هم معلّمان کَذَبَه خواهند بود.‏» (‏۲پطرس ۱:‏۱۴–‏۲:‏۱‏)‏ در دوران باستان قوم خدا نبوت حقیقی دریافت می‌کردند،‏ ضمناً به طور ناخواسته با تعالیم فاسد انبیای کذبه نیز مواجه بودند.‏ (‏ارمیا ۶:‏۱۳،‏ ۱۴؛‏ ۲۸:‏۱-‏۳،‏ ۱۵‏)‏ اِرْمیا می‌نویسد:‏ «در انبیای اورشلیم نیز چیز هولناک دیدم،‏ مرتکب زنا شده بدروغ سلوک مینمایند.‏»—‏ارمیا ۲۳:‏۱۴‏.‏

۴.‏ چرا معلمین کذبه مستوجب هلاکت و نابودی هستند؟‏

^۴ پطرس آنچه را که بعدها معلمین کذبه در جماعت مسیحی انجام می‌دادند شرح می‌دهد و می‌گوید:‏ «بدعتهای مهلک را خُفْیة خواهند آورد و آن آقائیرا [عیسی مسیح] که ایشانرا خرید انکار خواهند نمود و هلاکت سریعرا بر خود خواهند کشید.‏» (‏۲پطرس ۲:‏۱؛‏ یهودا ۴‏)‏ منتهای این گونه فرقه‌گرایی که در قرن اول اتفاق افتاد،‏ همان چیزی است که ما امروزه به نام جهان مسیحیت می‌شناسیم.‏ پطرس توضیح می‌دهد چرا معلمین کذبه واقعاً مستوجب هلاکت و نابودی هستند:‏ «بسیاری فجور ایشانرا متابعت خواهند نمود که بسبب ایشان طریق حقّ مورد ملامت خواهد شد.‏»—‏۲پطرس ۲:‏۲‏.‏

۵.‏ معلمین کذبه مسئول و مسبب چه بودند؟‏

^۵ دربارهٔ آن فکر کن!‏ به دلیل نفوذ معلمین کذبه عدهٔ بسیاری در جماعت مرتکب فجور می‌شدند.‏ کلمهٔ یونانیی که در اینجا «فجور» ترجمه شده است به معنی بی‌بندوباری،‏ بی‌قیدی،‏ بی‌نزاکتی،‏ شهوت‌رانی و رفتار بی‌شرمانه می‌باشد.‏ پیش‌تر پطرس گفته بود که مسیحیان ‹از فسادیکه از شهوت در جهان است خلاصی یافته بودند.‏› (‏۲پطرس ۱:‏۴‏)‏ اما عده‌ای قصد داشتند مجدداً به آن فساد باز گردند و تا حد زیادی معلمین کذبه در جماعات،‏ مسئول و مسبب آن بودند!‏ به این صورت طریق حقیقت بدنام می‌شد.‏ چه اسفناک!‏ این یقیناً مسئله‌ای است که امروز همهٔ شاهدان یَهُوَه باید کاملاً به آن توجه کنند.‏ ما هرگز نباید فراموش کنیم که با رفتار خود یا باعث ستایش یَهُوَه خدا و قوم او شده و یا مایهٔ ننگ آنان می‌گردیم.‏—‏امثال ۲۷:‏۱۱؛‏ رومیان ۲:‏۲۴‏.‏

ارائه تعالیم کاذب

۶.‏ انگیزهٔ معلمین کذبه چیست و چگونه در صدد دسترسی به خواستهٔ خود برمی‌آیند؟‏

^۶ به طور معقولانه‌ای می‌خواهیم توجه خود را به نحوه‌ای که معلمین کذبه افکار فاسد خود را آموزش می‌دهند معطوف کنیم.‏ پطرس اول از همه می‌گوید،‏ آنان در خفا و به آرامی یعنی به طرز بی‌سر و صدا و ذیرکانه‌ای این کار را می‌کنند.‏ او می‌افزاید:‏ «از راه طمع بسخنان جعلی شما را خرید و فروش خواهند کرد.‏» آنچه که معلمین کذبه را به انجام این کار برمی‌انگیزد تمایلات خودخواهانهٔ ایشان است،‏ همانطور که کتاب مقدس اورشلیم این مسئله را نشان می‌دهد:‏ «آنان با سخنان موذیانه و تلاش فراوان می‌خواهند شما را بخرند.‏» ترجمهٔ انجیل شریف نیز در اینجا می‌گوید:‏ «[آنان] از روی طمع و با داستان‌های جعلی خود،‏ شما را استثمار خواهند کرد.‏» (‏۲پطرس ۲:‏۱،‏ ۳‏)‏ گزافگویی‌های معلمین کذبه شاید در نظر شخصی که از لحاظ روحانی هوشیار نیست معقول بنماید لیکن سخنان آنان چنان بدقت طراحی شده است که می‌تواند انسانها را ‹بخرد› و ایشان را اغوا نموده تا اهداف خودخواهانهٔ شخص گمراه‌کننده را انجام دهند.‏

۷.‏ چه فلسفه‌ای در قرن اول اشاعه یافته بود؟‏

^۷ بدون شک معلمین کذبهٔ قرن اول تحت تأثیر طرز فکر روزگار خود قرار داشتند.‏ در زمانی که پطرس رساله‌های خود را می‌نوشت فلسفه‌ای به نام آیین گنوستیک یا عرفان در حال اشاعه بود.‏ گنوستیسی‌ها معتقد بودند که هر آنچه که مادی می‌باشد شریر و بد است و فقط هر آنچه که مربوط به روح است نیکوست.‏ بنابراین،‏ برخی از آنان می‌گفتند،‏ فرقی نمی‌کند شخص با بدن جسمانی خود چه کار کند.‏ آنان استدلال می‌کردند که زمانی انسان دیگر این بدن را نخواهد داشت.‏ بنابراین،‏ طبق نتیجه‌گیری ایشان ارتکاب گناهان جسمانی—‏و همینطور جنسی—‏مهم نبودند.‏ ظاهراً بعضی از کسانی که ادعای مسیحیت می‌کردند تحت تأثیر چنین نظراتی قرار گرفته بودند.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ برخی از مسیحیان اولیه تحت تأثیر چه استدلال منحرفی قرار گرفته بودند؟‏ ب)‏ بنا بر توصیف یهودا بعضی افراد چه کار کرده بودند؟‏

^۸ یک محقق کتاب مقدس اظهار کرد:‏ «در کلیسا اشخاصی بودند که تعلیم فیض را تحریف کرده بودند.‏» (‏افسسیان ۱:‏۵-‏۷‏)‏ طبق بیانات این شخص،‏ عده‌ای چنین استدلال می‌کردند:‏ «تو می‌گویی [فیض] خدا به قدری وسیع است که هر گناهی را می‌پوشاند؟‏ .‏ .‏ .‏ پس بگذار گناه کنیم چونکه [فیض] خدا می‌تواند هر گناهی را محو کند.‏ در واقع هر چه بیشتر گناه کنیم [فیض] خدا بیشتر می‌تواند عمل کند.‏» آیا تاکنون استدلالی منحرف‌تر از این شنیده بودی؟‏

^۹ پولُس رسول در مقابله با طرز فکر اشتباه راجع به رحمت خدا پرسید:‏ «آیا در گناه بمانیم تا فیض افزون گردد؟‏» او همچنین سؤال کرد:‏ «آیا گناه بکنیم از آنرو که زیر شریعت نیستیم بلکه زیر فیض؟‏» پولس در پاسخ به هر دو سؤال قویاً و مؤکداً گفت:‏ «حاشا!‏» (‏رومیان ۶:‏۱،‏ ۲،‏ ۱۵‏)‏ آشکارا همانطور که یهودا توصیف کرد،‏ بعضی اشخاص «فیض خدای ما را بفجور تبدیل نموده [بودند].‏» معهذا پطرس گفت:‏ «هلاکت ایشان خوابیده نیست.‏»—‏یهودا ۴؛‏ ۲پطرس ۲:‏۳‏.‏

مثالهای هشداردهنده

۱۰،‏ ۱۱.‏ سه مثال هشداردهنده‌ای که پطرس ذکر می‌کند کدامند؟‏

^۱۰ به منظور تأکید بر این مسئله که خدا علیه کسانی که عمداً مرتکب خطا می‌شوند اقدام خواهد کرد،‏ پطرس سه مثال هشداردهنده از کتاب مقدس ذکر می‌کند.‏ ابتدا او می‌نویسد:‏ «خدا بر فرشتگانیکه گناه کردند شفقت ننمود.‏» یهودا شرح می‌دهد که این فرشتگان «ریاست خود را حفظ نکردند بلکه مسکن حقیقئ خود را [در آسمان] ترک نمودند.‏» پیش از طوفان،‏ آنان به زمین آمدند و در قالب بدن جسمانی درآمده،‏ با دختران انسان رابطهٔ جنسی برقرار کردند.‏ این فرشتگان برای مجازات،‏ به دلیل رفتار نادرست و غیرطبیعی‌شان،‏ به ترطاروس انداخته شدند یا همانطور که گزارش یهودا نقل می‌کند «در زنجیرهای ابدی در تحت ظلمت بجهة قصاص یوم عظیم نگاه داشته [شده‌اند].‏»—‏۲پطرس ۲:‏۴؛‏ یهودا ۶؛‏ پیدایش ۶:‏۱-‏۳‏.‏

^۱۱ سپس پطرس به انسانهای روزگار نوح اشاره می‌کند.‏ (‏پیدایش ۷:‏۱۷-‏۲۴‏)‏ او دربارهٔ آن زمان می‌گوید،‏ خدا «بر عالم قدیم شفقت نفرمود .‏ .‏ .‏ طوفانرا بر عالم بیدینان آورد.‏» سرانجام پطرس می‌نویسد که خدا «شهرهای سدوم و عموره را خاکستر نموده،‏ .‏ .‏ .‏ آنها را برای آنانیکه بعد از این بیدینی خواهند کرد عبرتی ساخت.‏» یهودا اطلاعات بیشتری در اختیار ما می‌گذارد و می‌گوید که آن افراد «زناکار شدند و در پی بشر دیگر افتادند.‏» (‏۲پطرس ۲:‏۵،‏ ۶؛‏ یهودا ۷‏)‏ مردان نه فقط با زنان رابطهٔ جنسی نامشروع داشتند بلکه در آتش شهوت برای مردی دیگر و شاید حتی شهوت برای بهایم،‏ می‌سوختند.‏—‏پیدایش ۱۹:‏۴،‏ ۵؛‏ لاویان ۱۸:‏۲۲-‏۲۵‏.‏

۱۲.‏ طبق بیانات پطرس چگونه یَهُوَه به عادلان و درستکاران پاداش می‌دهد؟‏

^۱۲ در عین حال پطرس اظهار می‌کند،‏ یَهُوَه به کسانی که به او وفادارانه خدمت می‌کنند پاداش می‌دهد.‏ برای مثال،‏ او نقل می‌کند که چگونه خدا هنگام آوردن طوفان بر عالم بی‌دینان،‏ ‹نوح واعظ عدالترا با هفت نفر دیگر محفوظ داشت.‏› او همچنین می‌گوید،‏ در روزگاری که هنوز سَدُوم وجود داشت،‏ یَهُوَه «لوطِ عادل» را نجات داد.‏ پطرس سپس نتیجه‌گیری می‌کند:‏ «پس خداوند میداند که عادلانرا از تجربه رهائی دهد و ظالمانرا تا بروز جزا در عذاب نگاه دارد.‏»—‏۲پطرس ۲:‏۵،‏ ۷-‏۹‏.‏

اعمالی که مجازات به همراه دارند

۱۳.‏ چه کسانی خصوصاً برای داوری نگاه داشته شده‌اند و ظاهراً چه رؤیایی می‌بینند؟‏

^۱۳ پطرس به افرادی اشاره می‌کند که خصوصاً برای داوری و جزا از سوی خدا نگاه داشته شده‌اند،‏ یعنی «آنانیکه در شهوات نجاست در پی جسم میروند و خداوندیرا حقیر میدانند.‏» این مسئله تقریباً ما را نیز همانند پطرس برآشفته و خشمگین می‌سازد؛‏ او می‌گوید:‏ «اینها جسور و متکبّرند و از تهمت زدن بر بزرگان نمیلرزند.‏» یهودا می‌نویسد که «این خواب‌بینندگان نیز جسد خود را نجس میسازند .‏ .‏ .‏ و بر بزرگان تهمت میزنند.‏» (‏۲پطرس ۲:‏۱۰؛‏ یهودا ۸‏)‏ رؤیای معلمین کذبه احتمالاً شامل افکار ناپاک جنسی می‌باشد و آنان را تشویق می‌کند تا در پی ارضای جنسی خود به طرز غیراخلاقی بکوشند.‏ لذا چگونه «خداوندیرا حقیر میدانند» و «بر بزرگان تهمت میزنند»؟‏

۱۴.‏ چگونه معلمین کذبه «خداوندیرا حقیر میدانند» و «بر بزرگان تهمت میزنند»؟‏

^۱۴ معلمین کذبه این کار را با ابراز تنفر و انزجار نسبت به اختیارات وضع‌شده از جانب خدا انجام می‌دهند.‏ پیران مسیحی نمایندهٔ خدای پرجلال،‏ یَهُوَه و پسر او می‌باشند و نتیجتاً بزرگی و جلالی نیز به ایشان اعطا شده است.‏ درست است که پیران مسیحی نیز مانند پطرس اشتباه می‌کنند لیکن کتاب مقدس اعضای جماعت را ترغیب می‌کند مطیع چنین بزرگانی باشند.‏ (‏عبرانیان ۱۳:‏۱۷‏)‏ ما نباید به آنان به دلیل ضعفهایشان تهمت زده،‏ سخنان ناروا بگوییم.‏ پطرس می‌گوید فرشتگان «بر [معلمین کذبه] حکم افترا نمیزنند،‏» گرچه واقعاً لایق آن می‌باشند.‏ پطرس ادامه می‌دهد:‏ «لکن اینها چون حیوانات غیر ناطق که برای صید و هلاکت طبعاً متولّد شده‌اند ملامت میکنند بر آنچه نمیدانند و در فساد خود هلاک خواهند شد.‏»—‏۲پطرس ۲:‏۱۰-‏۱۳‏.‏

‏«وقتیکه با شما شادی میکنند»‏

۱۵.‏ معلمین کذبه به چه روشهایی متوسل می‌شوند و در کجا افکار فریبکارانهٔ خود را به مرحلهٔ اجرا می‌گذارند؟‏

^۱۵ این مردان فاسد نه فقط «عیش و عشرت یک روزه را سرور خود میدانند» و «لکّه‌ها و عیبها هستند» بلکه موذی و حیله‌گر نیز می‌باشند.‏ همانطور که قبلاً پطرس به ما خاطرنشان کرد،‏ آنان «خُفْیة» و به آرامی عمل نموده،‏ «بسخنان جعلی» متوسل می‌شوند.‏ (‏۲پطرس ۲:‏۱،‏ ۳،‏ ۱۳‏)‏ از این جهت شاید آنان صریحاً با کوشش پیران به منظور رعایت معیارهای اخلاقی خدا مخالفت ننمایند و آشکارا به دنبال ارضای جنسی خود نروند ولی طبق گفتهٔ پطرس در عوض،‏ «در ضیافتهای محبّتانهٔ خود عیش و عشرت مینمایند وقتیکه با شما شادی میکنند.‏» همچنین یهودا می‌نویسد:‏ «اینها در ضیافتهای محبّتانهٔ شما صخره‌ها هستند.‏» (‏یهودا ۱۲‏)‏ بلی،‏ همانند صخره‌ای تیز در زیر آب که می‌تواند شکافی در کف قایقی ایجاد کند و موجب غرق شدن ملاحان بی‌خبر آن شود،‏ معلمین کذبه در ‹ضیافتهای محبّتانه› افرادی را مورد محبت تصنعی و ریاکارانهٔ خود قرار می‌دادند و اذهان ایشان را فاسد می‌کردند.‏

۱۶.‏ الف)‏ ‹ضیافتهای محبّتانه› چه بودند و امروز افراد فاسد ممکن است در چه زمینه و موقعیت مشابهی دست به کار شوند؟‏ ب)‏ معلمین کذبه توجه خود را بر روی چه کسانی متمرکز می‌کنند،‏ به این دلیل اینگونه اشخاص چه باید بکنند؟‏

^۱۶ ظاهراً این گونه ‹ضیافتهای محبّتانه› مناسبتهایی بودند که در آن مسیحیان قرن اول گرد هم جمع می‌شدند،‏ بر سر سفرهٔ غذا می‌نشستند و از معاشرت یکدیگر لذت می‌بردند.‏ امروز نیز گاهی اوقات شاهدان یَهُوَه در مراسمی همچون جشن عروسی،‏ پیک‌نیک و میهمانی‌ها دور هم جمع می‌شوند.‏ افراد فاسد چگونه از این موقعیتها استفاده می‌نمایند و دیگران را گمراه می‌کنند؟‏ پطرس می‌نویسد:‏ «[آنان] چشمهای پر از زنا دارند .‏ .‏ .‏ و کسان ناپایدار را بدام میکشند.‏» این افراد «قلب خود را [که] برای طمع ریاضت داده‌اند» بر روی کسانی که از لحاظ روحانی ناپایدار هستند و حقیقت را کاملاً از آن خود نکرده‌اند متمرکز می‌کنند.‏ پس آنچه را که در روزگار پطرس اتفاق می‌افتاد به عنوان هشداری به خاطر داشته و مواظب باش!‏ با هرگونه زیاده روی و تعدی ناپاک مبارزه کن و اجازه نده زیبایی یا جذابیت شخصی که سعی در سوء استفاده و تعدی غیراخلاقی دارد تو را فریب دهد!‏—‏۲پطرس ۲:‏۱۴‏.‏

‏«طریق بَلْعَام»‏

۱۷.‏ «طریق بَلْعَام» چه بود و چه عاقبتی برای ۰۰۰‏,‏۲۴ اسرائیلی به دنبال داشت؟‏

^۱۷ این اشخاص که تحت «لعنت» قرار دارند مدتهاست که حقیقت را می‌شناسند.‏ شاید چنین به نظر آید که آنان هنوز در جماعت فعال هستند.‏ اما پطرس می‌گوید:‏ «راه مستقیم را ترک کرده گمراه شدند و طریق بَلْعَام بن بَعُور را که مزد ناراستیرا دوست میداشت متابعت کردند.‏» (‏۲پطرس ۲:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ طریق بَلعام نبی این بود که پندی داد و گفت چگونه می‌توان اسرائیلیان را توسط عملی غیراخلاقی اغوا کرد و در ازای این پند منفعتی عایدش شد.‏ او به پادشاه مُوآبی،‏ بالاق،‏ گفت که اگر بتواند اسرائیلیان را وسوسه کند و بر آن دارد که مرتکب زنا شوند،‏ خدا آنان را لعنت خواهد کرد.‏ در نتیجه،‏ زنان مُوآبی افرادی بسیار از قوم خدا را اغوا کردند و ۰۰۰‏,‏۲۴ نفر به علت رفتار غیراخلاقی‌شان به هلاکت رسیدند.‏—‏اعداد ۲۵:‏۱-‏۹؛‏ ۳۱:‏۱۵،‏ ۱۶؛‏ مکاشفه ۲:‏۱۴‏.‏

۱۸.‏ بلعام در طریق خود چقدر مصر بود و عاقبت وی،‏ چه اخطاری به معلمین کذبه می‌دهد؟‏

^۱۸ پطرس شرح می‌دهد و می‌گوید،‏ حماری که بَلعام بر آن سوار بود با بلعام سخن گفت و سعی کرد مانع او شود لیکن بلعام «مزد ناراستیرا دوست میداشت» بقدری که حتی بعد از چنین واقعه‌ای از انجام «دیوانگئ» خود منصرف نشد.‏ (‏۲پطرس ۲:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ چه شرارتی!‏ وای به حال شخصی که مانند بَلعام قوم خدا را به ارتکاب اعمال غیراخلاقی وسوسه کند و سعی نماید اخلاق آنان را فاسد کند!‏ بلعام به علت شرارت خود هلاک شد و این واقعه آنچه را که بر سر پیروان طریق بلعام می‌آید نشان می‌دهد.‏—‏اعداد ۳۱:‏۸‏.‏

فریبهای شیطانی آنان

۱۹،‏ ۲۰.‏ الف)‏ افرادی که همانند بلعام هستند به چه تشبیه شده‌اند و چرا؟‏ ب)‏ آنان چه کسانی را وسوسه می‌نمایند و چگونه این کار را می‌کنند؟‏ پ)‏ چرا می‌توانیم بگوییم فریبهای چنین اشخاصی شیطانی است و چگونه می‌توانیم از خود و دیگران در مقابل آنان محافظت کنیم؟‏

^۱۹ پطرس اشخاصی را که همچون بلعام می‌مانند توصیف می‌کند و می‌نویسد:‏ «اینها چشمه‌های [یا چاههای] بی‌آب و مِه‌های [یا ابرهای] رانده شدهٔ ببادِ شدید هستند.‏» چاهی بی‌آب برای مسافری تشنه در بیابان می‌تواند به معنای مرگ باشد.‏ پس جای تعجبی نیست که برای کسانی که همانند چنین چیزهایی می‌باشند «ظلمت تاریکئ جاودانی مقرّر است»!‏ پطرس ادامه می‌دهد و می‌گوید:‏ «زیرا که سخنان تکبّرآمیز و باطل میگویند و آنانیرا که از اهل ضلالت تازه رستگار شده‌اند در دام شهوات بفجور جِسمی میکَشَنْد.‏» پطرس می‌گوید آنان افراد بی‌تجربه را فریب داده،‏ «ایشانرا بآ‌زادی وعده میدهند و حال آنکه خود غلام فساد هستند.‏»—‏۲پطرس ۲:‏۱۷-‏۱۹؛‏ غلاطیان ۵:‏۱۳‏.‏

^۲۰ فریبهای اینگونه معلمین فاسد،‏ شیطانی هستند.‏ برای مثال،‏ آنان ممکن است بگویند:‏ ‹خدا می‌داند که ما ضعیف و تابع شهوت هستیم.‏ پس اگر بیاییم و خواسته‌های جنسی خودمان را ارضا کنیم خدا به ما رحم خواهد کرد.‏ اگر به گناهانمان اعتراف کنیم خدا ما را خواهد بخشید،‏ درست همانطور که وقتی وارد حقیقت شدیم ما را بخشید.‏› به خاطر بیاور که شیطان نیز تقریباً به طرز مشابهی به حَوّا نزدیک شد و به او وعده داد که می‌تواند گناه کند و در عین حال از مصونیت کامل برخوردار باشد.‏ شیطان به حوا گفت که با گناه ورزیدن نسبت به خدا بصیرت پیدا نموده،‏ آزاد می‌شود.‏ (‏پیدایش ۳:‏۴،‏ ۵‏)‏ چنانچه بر حسب اتفاق،‏ با چنین شخص فاسدی مواجه شدیم که در معاشرت با جماعت می‌باشد،‏ به منظور محافظت از خود و دیگران موظفیم در مورد وی به مسئولین جماعت مسیحی گزارش دهیم.‏—‏لاویان ۵:‏۱‏.‏

معرفت دقیق از ما محافظت می‌کند

۲۱-‏۲۳.‏ الف)‏ عواقب عدم استفاده از معرفت دقیق چیست؟‏ ب)‏ در مقالهٔ بعدی پطرس به بحث در مورد چه مشکل دیگری می‌پردازد؟‏

^۲۱ پیش‌تر پطرس از معرفتی نام برد که به جهت «حیات و دینداری» مهم و ضروریست و در خاتمهٔ این بخش از رسالهٔ خود عواقب عدم استفاده از آن معرفت را بیان می‌کند.‏ (‏۲پطرس ۱:‏۲،‏ ۳،‏ ۸‏)‏ او می‌نویسد:‏ «زیرا هرگاه بمعرفت خداوند و نجات‌دهندهٔ ما عیسی مسیح از آلایش دنیوی رستند و بعد از آن بار دیگر گرفتار و مغلوب آن گشتند،‏ اواخر ایشان از اوایل بدتر میشود.‏» (‏۲پطرس ۲:‏۲۰‏)‏ چه اسف‌بار!‏ این گونه افراد در روزگار پطرس به خاطر لحظاتی شهوترانی امید زندگی فناناپذیر در آسمان را دور انداختند.‏

^۲۲ بنابراین پطرس می‌گوید:‏ «برای ایشان بهتر میبود که راه عدالت را ندانسته باشند از اینکه بعد از دانستن بار دیگر از آن حکم مقدّس که بدیشان سپرده شده بود برگردند.‏ لکن معنئ مَثَل حقیقی بر ایشان راست آمد که سگ به قئ خود رجوع کرده است و خنزیرِ [ماده خوک] شسته شده بغلطیدن در گِل.‏»—‏۲پطرس ۲:‏۲۱،‏ ۲۲؛‏ امثال ۲۶:‏۱۱‏.‏

^۲۳ ظاهراً مسیحیان اولیه با مشکل دیگری روبرو بودند،‏ همانطور که امروزه نیز بعضی چنین مشکلی دارند.‏ در آن زمان ظاهراً عده‌ای شکایت می‌کردند و می‌گفتند،‏ اینطور پیداست که حضور موعود مسیح هرگز به وقوع نخواهد پیوست.‏ بگذار ببینیم پطرس چگونه این مسئله را عنوان می‌کند.‏

آیا به یاد می‌آوری؟‏

◻ سه مثال هشداردهنده‌ای که پطرس نقل می‌کند کدامند؟‏

◻ چگونه معلمین کذبه «خداوندیرا حقیر میدانند»؟‏

◻ طریق بلعام چیست و چگونه ممکن است پیروان آن سعی در فریب دادن و اغوای دیگران داشته باشند؟‏

◻ عواقب عدم استفاده از معرفت دقیق چیست؟‏