همین حالا باید بیدار شد!
«بعلاوه شما میدانید که ما در چه زمانی هستیم و میدانید که موقع بیدار شدن از خواب رسیده است.» ( رومیان ۱۳:۱۱، انجیل شریف) پولس رسول این سخنان را حدوداً ۱۴ سال پیش از فاجعهٔ نابودی سیستم یهودی که در سال ۷۰ د.م. رخ داد، به مسیحیان ساکن روم نوشت. مسیحیان یهودی‌نژاد اورشلیم، به علت بیداری روحانیشان، هنگام وقوع این مصیبت در خارج از اورشلیم بسر می‌بردند، و همین امر باعث شد کشته یا اسیر نشوند. اما آنان از کجا می‌دانستند که نباید در شهر بمانند؟
عیسی مسیح به آنان گفته بود که زمانی اورشلیم در محاصره دشمن قرار خواهد گرفت و سکنهٔ آن به خاک کشیده خواهند شد. ( لوقا ۱۹:۴۳، ۴۴) سپس در خصوص آن واقعه به پیروان وفادار خود نشانی مرکب ارائه داد که تشخیص آن چندان دشوار نبود. ( لوقا ۲۱:۷-۲۴) البته، ترک اورشلیم برای آن دسته از مسیحیانی که در آن بسر می‌بردند، به معنی از دست دادن خانه، و کسب و کارشان بود. لیکن هوشیاری و فرار ایشان باعث نجات جانشان شد.
هنگامی که عیسی صحبت نابودی اورشلیم را به میان آورد، شاگردانش از وی سؤال کردند: «این امور کی واقع میشود و نشان آمدن تو و انقضای عالم چیست.» ( متی ۲۴:۳) وی در جواب، آمدن آتی خود را با ایام قبل از توفان جهانی زمان نوح مقایسه کرد. عیسی سپس گفت که تمام شریران در توفان نابود شدند. ( متی ۲۴:۲۱، ۳۷-۳۹) وی با این مقایسه نشان داد که خدا در نظر دارد دوباره در امور انسانها مداخله کند. اما در چه مقیاسی این کار را خواهد کرد؟ در مقیاسی جهانی، و تا حد نابودی کل دنیای شریر، یعنی کل این سیستم حاکم! ( با ۲پطرس ۳:۵، ۶ مقایسه شود.) آیا ممکن است این واقعه در زمان ما رخ دهد؟
آیا همه چیز همچون سابق است؟
برای بسیاری از یهودیان قرن اول تصور نابودی شهر مقدسشان، اورشلیم دشوار بود. دقیقاً همین ناباوری در میان مردمی که نزدیک به کوه آتشفشان زندگی می‌کنند، و به عمر خود فوران هیچ آتشفشانی را ندیده‌اند، مشاهده میشود. اغلب، عکس‌العمل مردم در این گونه موارد چنین است: «تا وقتی من زنده هستم پیش نخواهد آمد.» به گفتهٔ لیِنل ویلسون، آتشفشان‌شناس: «فورانهای آتشفشانی عموماً هر دو یا سه قرن یکبار رخ می‌دهند. چنانچه پدر و مادرتان از چنین فاجعه‌ای مجبور به فرار شده باشند، ممکن است شما هم اندکی احساس نگرانی کنید. اما اگر از زبان پدربزرگ و مادربزرگتان بشنوید، آن را جزو افسانه‌های نیاکان برخواهید شمرد.»
با این حال، اگر اطلاعاتی درست و موثق به ما داده شود می‌توانیم علائم خطر را شناسایی کنیم و سپس با جدیت تمام وارد عمل شویم. یکی از آنانی که از سانحهٔ کوه پِله جان سالم بدر برد، در مورد فعالیتهای آتشفشانی آشنایی داشت و متوجه علائم خطر شد. همین علائم پیش از فوران کوه پیناتوبو نیز مشاهده شدند. یکی از آتشفشان‌شناسان که نیروهای نهانی این کوه را مدتها تحت نظر داشت، مردم را قانع کرد که محل را ترک کنند.
البته همیشه افرادی نیز هستند که علائم را نادیده می‌گیرند و اصرار می‌ورزند که چیزی پیش نخواهد آمد. آنان حتی شاید کسانی را که به اقدامی قاطع دست می‌زنند به مزحکه بگیرند. پطرس رسول در مورد زمان حاضر پیشگویی کرد که اینگونه اظهارنظرها بسیار معمول خواهد بود. وی گفت: «قبل از هر چیز باید بدانید که در ایام آخر اشخاصی پیدا خواهند شد که ایمان شما را مسخره خواهند نمود چون تحت فرمان شهوات پلید خود زندگی می‌کنند و خواهند گفت: ‹آن کسی که وعده داد که میآید، کجاست؟ از زمانی که پدران ما مردند همه چیز هنوز همان طوری است که از زمان خلقت دنیا بوده است!›»—۲پطرس ۳:۳، ۴ ا ش.
شما چطور؟ آیا باور دارید که ما اکنون در «ایام آخر» بسر می‌بریم؟ در کتاب تاریخ جهان، کلمبیا جان آ. گرِتی و پیتر گِی این سؤال را مطرح کردند: «مگر نمی‌بینیم که تمدن در حال سقوط است؟» این تاریخدانان سپس به تجزیه و تحلیل مشکلات دولتها، افزایش جنایات در سطح جهان، تمرد از قوانین مدنی، سقوط خانواده، ناکام ماندن علم و تکنولوژی در حل مشکلات جوامع، کشمکش بر سر نفوذ قدرت، فساد اخلاقی و همچنین سقوط جهانی مذهب پرداختند. نتیجه‌گیری این دو تاریخدان چنین بود: «پس اگر اینها را نشانهایی از انقضایی قطعی نمی‌دانیم، آیا عجیب نیست که اینقدر در ظاهر به نشانهای چنین انقضایی شباهت دارند؟»
در واقع برای ما دلایل محکمی در اثبات نزدیک بودن چنین «انقضایی» وجود دارد. البته هیچ نگرانیی در مورد نابودی کرهٔ زمین نباید به دل خود راه دهیم، چرا که کتاب مقدس می‌گوید خدا «زمین را بر اساسش استوار کرده، تا جنبش نخورَد، تا ابدالآباد.» ( مزمور ۱۰۴:۵) لیکن، می‌توان یقین داشت که سیستم حاکم بر این جهان که بشر را اینچنین سیه‌روز ساخته است، نابود گردد. چرا؟ زیرا ما اکنون بسیاری از ویژگیهایی را که عیسی در مورد ایام آخر این سیستم برشمرد، آشکارا می‌توانیم مشاهده کنیم. ( کادر، با عنوان «پاره‌ای از ویژگیهای ایام آخر» ملاحظه شود.) حال چرا سخنان عیسی را با رویدادهای جهان مقایسه نکنیم؟ این کار می‌تواند به شما و خانواده‌تان کمک کند تا تصمیمی درست و نیکو اتخاذ کنید. اما چرا همین حالا باید وارد عمل شد؟
نیازی حیاتی به بیدار ماندن
گرچه غالباً دانشمندان می‌توانند از قریب‌الوقوع بودن فوران آتشفشان خبردار شوند، اما محاسبهٔ زمان دقیق این فوران از عهدهٔ ایشان خارج است. در مورد پایان این سیستم حاکم بر جهان نیز، عیسی گفت: «امّا از آنروز و ساعت هیچکس اطّلاع ندارد حَتَّی ملائکهٔ آسمان جز پدر من و بس.» ( متی ۲۴:۳۶) عیسی با توجه به عدم‌آگاهی ما از زمان دقیق پایان این سیستم، به ما چنین هشدار داد: «اینرا بدانید که اگر صاحب خانه میدانست در چه پاس از شب دزد میآید بیدار میماند و نمیگذاشت که بخانه‌اش نقب زند. لهذا شما نیز حاضر باشید زیرا در ساعتی که گمان نبرید پسر انسان [عیسی] میآید.»—متی ۲۴:۴۳، ۴۴.
سخنان عیسی نشان می‌دهند که نابودی سیستم این جهان کاملاً غیرمنتظره خواهد بود. حتی کسانی که پیرو عیسی هستند باید ‹حاضر بودن› خود را نشان دهند. موقعیت ما همانند صاحبخانه‌ای است که از زمان دقیق آمدن دزد به خانه‌اش بی‌خبر می‌باشد و آمدن دزد ممکن است وی را غافلگیر کند.
به همین ترتیب پولس رسول به مسیحیان تَسالونیکی گفت: «خود شما بتحقیق آگاهید که روز خداوند چون دزد در شب میآید. . . . شما ای برادران در ظلمت نیستید تا آنروز چون دزد بر شما آید.» پولس همچنین به آنان هشدار داد: «مثل دیگران بخواب نرویم بلکه بیدار و هشیار باشیم.» ( ۱تسالونیکیان ۵:۲، ۴، ۶، پاورقی ترجمهٔ دنیای جدید (انگل.)) اما، مفهوم «بیدار و هشیار» بودن چیست؟
برخلاف فرار مسیحیان قرن اول از اورشلیم، فرار ما به جایی امن به مفهوم آن نیست که از شهری بخصوص بگریزیم. پولس پس از آنکه از هم‌ایمانان خود درخواست کرد که بیدار بمانند، آنان را ترغیب کرد که «اعمال تاریکی را بیرون کرده» و ‹عیسی مسیح خداوند را بپوشند.› ( رومیان ۱۳:۱۲، ۱۴) ما در واقع با پیروی از عیسی نشان می‌دهیم که نسبت به وقایع زمان بیدار و هشیار هستیم و این هشیاری روحانی ما سبب خواهد شد که هنگام نابودی این سیستم شریر از حمایت و امنیت الهی برخوردار شویم.—۱پطرس ۲:۲۱.
پیروان عیسی مسیح از زندگیی هدفمند و لذت‌بخش بهره‌مند هستند. میلیونها شاهد یَهُوَه به این نتیجه رسیده‌اند که بر دوش کشیدن یوغِ پیروی از عیسی، نه تنها خفیف بلکه آرامش‌بخش است. ( متی ۱۱:۲۹، ۳۰، پاورقی ترجمهٔ دنیای جدید (انگل.)) نخستین قدم در راه پیروی از عیسی این است که ‹خدای واحِد حقیقی و عیسی مسیح را که او فرستاد بشناسیم.› ( یوحنا ۱۷:۳) هر هفته شاهدان یَهُوَه به ملاقات میلیونها نفر می‌روند تا آنان را در کسب ‹معرفت راستی› یاری رسانند. ( ۱تیموتاؤس ۲:۴) شاهدان یَهُوَه بسیار خوشحال خواهند شد تا به شما در منزل خودتان کتاب مقدس را بطور رایگان آموزش دهند. و شما همچنانکه در معرفت کلام خدا پیشرفت می‌کنید، به این نتیجه خواهید رسید که ما در زمانه‌ای متفاوت از هر زمانهٔ دیگری بسر می‌بریم. آری، اکنون وقت آن است که از خواب بیدار شویم!
[کادر/تصاویر در صفحهٔ ۷]
پاره‌ای از ویژگیهای ایام آخر
‹ملتی با ملت دیگر جنگ خواهد کرد›؛ ‹صلح از زمین برداشته خواهد شد.›
( متی ۲۴:۷ انجیل شریف؛ مکاشفه ۶:۴)
دو جنگ جهانی و دهها جنگ و درگیری دیگر، صلح را از پهنهٔ زمین برچیدند. تاریخدانی به نام جان کیگان چنین می‌نویسد: «جنگهای اول و دوم جهانی با تمام جنگهای دیگر متفاوت بودند. متفاوت چه از لحاظ مقیاس، شدت، وسعت، و چه از لحاظ ضایعات مالی و جانی. . . . خسارات جانی و مالی وارده در این دو جنگ جهانی بیشتر از تمام جنگهای پیشین بود، همچنین در سطح جغرافیایی بمراتب وسیعتری، رنج و محنت انسانها را موجب گشتند.» امروزه قربانی جنگها بیشتر زنان و کودکانند، تا سربازان. صندوق کودکان سازمان ملل متحد محاسبه کرد که در این ده سال اخیر، دو میلیون کودک در جنگها کشته شدند.
«قحطی» ( متی ۲۴:۷؛ مکاشفه ۶:۵، ۶، ۸)
در سال ۱۹۹۶ نرخ گندم و ذرت افزایش قابل‌ملاحظه‌ای پیدا کرد. دلیل آن چه بود؟ تنها دلیل آن این بود که در انبارها، فقط ذخیره‌ای معادل ۵۰ روز نیاز جهان وجود داشت، یعنی پایینترین میزان گزارش‌شده. برای صدها میلیون مردم فقیر جهان، بویژه برای کودکان، بالا رفتن نرخ مواد غذایی به معنی سر گرسنه بر بستر نهادن است.
‹زلزله‌ها در جایها پدید میآید› ( متی ۲۴:۷)
در ۲۵۰۰ سال اخیر ۹ زلزلهٔ عظیم رخ داده است که هر کدام باعث مرگ و میر بیش از ۰۰۰,۱۰۰ نفر شده است. چهارتای آن بعد از سال ۱۹۱۴ رخ داده است.
‹افزایش شرارت› ( متی ۲۴:۱۲ انجیل شریف)
اکنون، در پایان قرن بیستم، شرارت یا قانون‌شکنی در همه جای جهان گسترش یافته است. حملات تروریستها به مردم عادی، قاتلان ددمنش و بی‌رحم، و کشتارهای گروهی از جمله چهره‌های کریه این ایام آخر است.
‹در جایها وباها پدید خواهد آمد› ( لوقا ۲۱:۱۱)
در طی دههٔ ۱۹۹۰ طبق برآوردی، احتمالاً ۳۰ میلیون نفر در نتیجهٔ ابتلا به مرض سِل جان سپرده‌اند. باکتریهای بیماریزا روزبروز نسبت به داروها مقاومتر می‌شوند. مالاریا یکی دیگر از امراض کشنده زمان حاضر است، و هر ساله بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون نفر به آن مبتلا می‌شوند و از این میان حدوداً ۲ میلیون نفر جان می‌سپارند. در مورد بیماری اِیدز گمان می‌رود که در پایان این دهه هر ساله یک میلیون و هشتصد هزار نفر را به کام مرگ بکشد. کتاب اوضاع جهان در سال ۱۹۹۶، در این خصوص گزارش می‌کند: «آنچه امروزه بر سر بشر آمده است، اپیدمی اپیدمی‌هاست.»
«باین بشارتِ ملکوت در تمام عالم موعظه خواهد شد.» ( متی ۲۴:۱۴)
در سال ۱۹۹۷، شاهدان یَهُوَه بیش از یک میلیارد ساعت به موعظهٔ بشارت ملکوت پرداختند. بیش از پنج میلیون شاهد یَهُوَه به طور مرتب این پیام را در ۲۳۲ سرزمین به مردم می‌رسانند.
[سطرهای اعتبار]
FAO photo/B. Imevbore
U.S. Coast Guard photo
[تصویر در صفحهٔ ۴، ۵]
علت فرار مسیحیان از اورشلیم بیداری روحانی ایشان بود