ગીતોનું ગીત

 ૨ “તારા હોઠોથી મને ચુંબન કર,

કેમ કે તારો પ્રેમ દ્રાક્ષદારૂ કરતાં ઉત્તમ છે.+

 ૫ હે યરૂશાલેમની દીકરીઓ, હું કેદારના તંબુઓ+ જેવી શ્યામ* છું,

પણ સુલેમાનના તંબુઓ+ જેવી રૂપાળી છું.

 ૬ હું શ્યામ છું, એટલે મને જોયા ન કરો,

કેમ કે સૂર્યના તાપે મને દઝાડી છે.

મારા ભાઈઓ મારા પર ગુસ્સે હતા;

તેઓએ મને દ્રાક્ષાવાડીઓની રખેવાળ ઠરાવી હતી,

એટલે હું મારી પોતાની દ્રાક્ષાવાડી સંભાળી ન શકી.

 ૭ હે મારા વાલમ, મને કહે,

તું તારાં ટોળાંને ક્યાં ચરાવે છે?+

તારા સાથીદારોનાં ટોળાંમાં

હું કેમ ઓઢણીથી* મારું મોં ઢાંકીને ફરું?”

 ૮ “હે યુવતીઓમાં સૌથી ખૂબસૂરત યુવતી, જો તને ખબર ન હોય,

તો ટોળાંને પગલે પગલે ચાલી જા,

અને ભરવાડોના તંબુની બાજુમાં તારી બકરીઓ ચરાવ.”

૧૦ ઘરેણાં* તારા સુંદર ગાલની,

હા, મોતીની માળા તારા ગળાની શોભા વધારે છે.

૧૧ અમે તારા માટે ચાંદી જડેલાં

સોનાનાં આભૂષણો* ઘડાવીશું.”

૧૨ “રાજા પોતાની મેજ પર બેઠો છે,

પણ મારા અત્તરની*+ ખૂશબૂ મારા વાલમને પોકારે છે.

૧૩ મારો સાજન સુગંધીદાર બોળની*+ થેલી જેવો છે,

જે આખી રાત મારી છાતીને વળગી* રહે છે.

૧૪ મારો પ્રીતમ એન-ગેદીની+ દ્રાક્ષાવાડીમાં ઊગેલા

મેંદીના ગુચ્છા જેવો છે.”+

૧૭ દેવદારનું ઝાડ આપણા ઘરનો* મોભ છે,

ગંધતરુનું* ઝાડ આપણી છત છે.