Juan
15 “Che hína pe parrál máta teete, ha che Túa haʼe hína pe agrikultór. 2 Haʼe oikytĩ chehegui umi parrál rakã ndahiʼáiva, ha umi hiʼáva omopotĩ ikatu hag̃uáicha hiʼa hetave.+ 3 Peẽ penepotĩma pórke umi mbaʼe haʼe vaʼekue peẽme penemopotĩma.+ 4 Pepyta chendive ha che apytáta penendive. Pórke pe parrál rakã ndopytáiramo imátare ndaikatúi hiʼa ijehegui rei, upéicha avei peẽ ndaikatumoʼãi pejapo iporãva ndapepytáiramo chendive.+ 5 Che hína pe parrál máta ha peẽ katu umi hakã. Oĩramo opytáva chendive ha che hendive, péva hiʼa heta.+ Peẽ ndaikatúi pejapo mbaʼeve chereheʼỹ. 6 Oĩramo ndopytáiva chendive, oñekytĩta peteĩ parrál rakãicha ha ipirúta. Upe rire umíva oñembyaty ha ojepoi tatápe okái hag̃ua. 7 Pepytáramo chendive ha che ñeʼẽ oĩramo pene korasõme, ikatúta pejerure oimeraẽ mbaʼe peipotáva ha oñemeʼẽta peẽme.+ 8 Siémpre pejapóramo iporãva ha pehechaukáramo peẽ haʼeha che disípulo, péicha pembotuicha hína che Túape.+ 9 Che pohayhu pe Túa cherayhuháicha,+ peikókena siémpre che mborayhúpe. 10 Pejapóramo che mandamiénto, siémpre peikóta che mborayhúpe, péicha avei che ajapóvo che Túa mandamiénto, siémpre aiko imborayhúpe.
11 Koʼã mbaʼe amombeʼu peẽme ikatu hag̃uáicha peẽ pevyʼaiterei che avyʼaháicha.+ 12 Ko mandamiénto ameʼẽ peẽme: pejoayhu vaʼerã che pohayhu haguéicha.+ 13 Ndaipóri mborayhu tuichavéva kóvagui: ñantrega ñande rekove* ñane amigokuéra rehehápe.+ 14 Peẽ hína che amígo pejapóramo che haʼéva.+ 15 Che ndaʼevéima penderehe peẽ che esklavoha, pórke peteĩ esklávo ningo ndoikuaái mbaʼépa ojapo ipatrón. Upévare che koʼág̃a pohenói che amígo, pórke aikuaauka peẽme entéro mbaʼe che Túa heʼi vaʼekue chéve. 16 Peẽ ndacheporavói vaʼekue, síno che poiporavo ikatu hag̃uáicha siémpre pejapo iporãva, ha umi mbaʼe pejapóva opyta hag̃ua pára siémpre. Péicha oimeraẽ mbaʼe pejeruréva che rérape pe Túape, haʼe katuete omeʼẽta peẽme.+
17 Koʼã mbaʼe amanda peẽme ikatu hag̃uáicha pejoayhu.+ 18 Ko múndo ndaijaʼéiramo penderehe, peẽ penemanduʼa vaʼerã cherehe raẽ ndaijaʼéi hague.+ 19 Peẽ peikórire umi hénte ko mundopegua oikoháicha, haʼekuéra penderayhúta kuri. Péro peẽ ndapeikói umi hénte ko mundopegua oikoháicha,+ pórke che poiporavóma ko múndogui, upévare umi hénte ko mundopegua ndaijaʼéi penderehe.+ 20 Penemanduʼáke haʼéma hague peẽme: peteĩ esklávo ndaikatúi iñimportanteve ipatróngui. Chéve chepersegíramo hikuái, peẽme avei pendepersegíta,+ haʼekuéra ojapóramo che haʼéva, ojapóta avei peẽ pejéva. 21 Péro peẽ haʼe haguére che disípulo haʼekuéra ojapóta penderehe koʼã mbaʼe vai, pórke ndoikuaái hikuái upe chembou vaʼekuépe.+ 22 Che ndajúirire añeʼẽ chupekuéra, haʼekuéra ndorekomoʼãi kuri la kúlpa opeka haguére,+ péro koʼág̃a ndaikatúi onega hikuái hembiapo vaiha.+ 23 Upe persóna ndaijaʼéiva cherehe, ndaijaʼéi avei che Túare.+ 24 Che ajapo henondepekuéra umi milágro núnka ndojehecháiva. Ndajapóirire umíva, haʼekuéra ndorekomoʼãi kuri la kúlpa opeka haguére.+ Péro haʼekuéra ohecháramo jepe umi milágro, ndaijaʼéi cherehe ni che Túare. 25 Péicha oiko oñekumpli hag̃ua ileikuérape heʼíva: ‘Reiete ndaijaʼéi cherehe hikuái’.+ 26 Ou vove pene rendápe pe ajudánte, pe espíritu sánto oikuaaukáva la verda,+ haʼe oñeʼẽta cherehe. Che amboúta peẽme pe espíritu sánto oúva che Túagui.+ 27 Peẽ avei peñeʼẽ vaʼerã cherehe,+ pórke peime chendive añepyrũ guive apredika”.