Yesu ya yarda da almajiransa duk da kurakuransu. (Yoh. 15:16) A lokacin da Yakub da kuma Yohanna suka roƙi Yesu ya ba su matsayi na musamman a cikin Mulkinsa, Yesu bai ɗauka cewa suna bauta ma Jehobah da mummunan nufi ne ba, kuma bai dakatar da su daga zama manzanninsa ba. (Mar. 10:​35-40) Daga baya dukan almajiran Yesu sun gudu sun bar shi a daren da aka kama shi. (Mat. 26:56) Duk da hakan, Yesu bai daina yarda da su ba. Ya san ajizancinsu sosai, amma ya “nuna musu ƙaunarsa har zuwa ƙarshe.” (Yoh. 13:1) Bayan da Yesu ya tashi daga mutuwa, ya ba wa manzanninsa masu aminci guda 11 babban aiki, wato ja-goranci a wa’azi da kuma kula da tumakinsa. (Mat. 28:​19, 20; Yoh. 21:​15-17) Bai yi kuskure da ya yi hakan ba. Dukansu sun riƙe amincinsu har sun mutu. Hakika, Yesu ya nuna mana misali mai kyau na yarda da ꞌyan Adam ajizai. w22.09 6 sakin layi na 12

Idan muna da tabbaci cewa Jehobah yana tare da mu kuma yana ƙaunar mu, Shaiɗan ba zai sa mu tsoro ba. Alal misali, marubucin Zabura 118 ya fuskanci matsaloli da dama. Yana da maƙiya da yawa kuma wasun su suna da matsayi sosai (ayoyi 9 da 10). Akwai lokutan da ya damu sosai (aya ta 13). Kuma Jehobah ya yi masa horo (aya 18). Duk da haka, marubucin zaburar ya ce: “Ba zan ji tsoro ba.” Ya san cewa ko da yake Jehobah ya yi masa horo, Ubansa na sama yana ƙaunarsa. Marubucin zaburar ya kasance da tabbaci cewa ko da wane yanayi ne ya shiga, Allahnsa mai ƙauna yana shirye ya taimaka masa. (Zab. 118:29) Muna bukatar mu kasance da tabbaci cewa Jehobah yana ƙaunar mu. Idan muna da wannan tabbacin, ba za mu bar tsoro ya shawo kanmu ba. Alal misali, (1) ba za mu ji tsoro cewa ba za mu iya tanada wa iyalinmu ba, (2) ba za mu ji tsoron mutum ba, kuma (3) ba za mu ji tsoron mutuwa ba. w22.06 14-15 sakin layi na 3-4

Wajibi ne mu tabbata mun sa ibada ga Jehobah ta zama abu na farko a rayuwarmu. A matsayin Mahalicci, Jehobah ya cancanci mu bauta masa. (R. Yar. 4:11; 14:​6, 7) Shi ya sa abin da ya kamata ya zama farko a rayuwarmu shi ne, bauta wa Jehobah a hanyar da yake so, wato “cikin ruhu, da kuma gaskiya.” (Yoh. 4:​23, 24) Muna so ruhu mai tsarki ya ja-gorance mu yayin da muke yi ma Allah ibada don mu bauta masa a hanyar da ta jitu da gaskiya kamar yadda take a cikin Kalmarsa. Dole ne mu sa ibadarmu ta zama farko a rayuwarmu ko da muna zama ne a inda aka hana aikinmu ko ana taƙura mana. Yanzu haka ꞌyanꞌuwanmu fiye da 100 suna kurkuku don suna bauta wa Jehobah. Duk da haka, suna iya ƙoƙarinsu su yi adduꞌa, su yi nazari, kuma su yi waꞌazi game da Allah da kuma Mulkinsa. Za mu iya farin ciki ko da ana tsananta mana ko zaginmu domin mun san cewa Jehobah yana tare da mu kuma zai yi mana albarka.—1 Bit. 4:14. w22.10 9 sakin layi na 13