A ranar Fentakos ta shekara ta 33 bayan haihuwar Yesu, ruhu mai tsarki ya sauko kan dubban Yahudawa da baƙin da suka zama Kiristoci. Waɗannan Kiristocin sun zama ‘kabilar da Allah ya zaɓa, kuma ƙungiyar firistoci ta Allah, babban sarki, al’umma mai tsarki, kuma jama’ar Allah ta musamman.’ (1 Bit. 2:​9, 10, Littafi Mai Tsarki, Juyi Mai Fitar da Ma’ana.) Manzannin sun ci gaba da kula da ikilisiyoyin mutanen Allah har suka mutu. Amma, bayan mutuwar manzannin, sai wasu maza suka soma koyarwar ƙarya domin “su janye masu bi bayansu.” (2 Tas. 2:​6-8) Ƙari ga haka, da yawa cikinsu maza ne masu hakki a cikin ikilisiyoyi, wato su masu kula ne. Sun kafa rukunin limamai, ko da yake Yesu ya gaya wa mabiyansa cewa: “Ku duka kuwa ’yan’uwa ne.” (Mat. 23:8) Waɗannan mutanen suna son bin koyarwar Aristotle da Plato kuma suka soma koyar da waɗannan ra’ayin maimakon gaskiyar da ke cikin Kalmar Allah. w16.11 4:8

Kafin mu zama Kiristoci, mun yi ta zunubi ba tare da sanin yadda Allah yake ji game da zunubanmu ba. Mun zama kamar “bayi ga ƙazanta da mugunta” ko kuma “bayin zunubi.” (Rom. 6:​19, 20) Bayan haka, sai muka koyi gaskiyar Littafi Mai Tsarki muka gyara halayenmu kuma muka yi alkawarin bauta wa Allah, muka yi baftisma. An ‘’yantar da mu daga zunubi’ kuma mun “zama bayin adalci.” (Rom. 6:​17, 18) Amma idan ba mu yi hankali ba, za mu iya barin “zunubi ya yi mulki” a kanmu ta wurin yin duk wani abin da zuciyarmu take so. Da yake muna da ikon tsai da shawarar barin zunubi ya yi mulki a kanmu ko kuma mu sa ya daina yin hakan, tambayar ita ce, Me ya kamata mu yi? Ka tambayi kanka: ‘Shin, ina barin zuciyata a wasu lokuta ta rinjaye ni in riƙa yin abin da bai dace ba? Ko kuma na daina yin zunubi kuma ina rayuwa daidai da ƙa’idodin Allah?’ Hakan ya dangana ga yadda muka ɗauki alherin da Allah ya nuna mana ta wurin gafarta mana zunubanmu. w16.12 1:11, 12

Wani abu da zai taimaka mana mu sami kwanciyar hankali shi ne yin ƙoƙari mu kasance da salama a iyalinmu da kuma a cikin ikilisiya. Mun fahimci cewa dukanmu a ikilisiya ajizai ne, saboda haka, a wasu lokuta mukan samu saɓani da juna. Amma idan hakan ya faru, zai dace mu bi shawarar Yesu cewa, ka ‘sulhunta da ɗan’uwanka.’ (Mat. 5:24) Yin hakan zai kasance mana da sauƙi idan muka tuna cewa ’yan’uwanmu ma suna bauta wa “Allah na salama.” (Rom. 15:33; 16:20) Akwai wata irin salama kuma da babu makamancinta. Idan muka ƙwallafa rai ga “al’amuran ruhu” za mu kasance da salama da Mahaliccinmu. Ishaya ya yi wani furucin da zai iya amfanarmu a yau. Ya ce: “Za ka [Jehobah] riƙe shi cikin cikakkiyar salama, shi wanda hankalinsa yana kafe bisa gare ka; saboda yana dogara gare ka.”​—Isha. 26:3; Rom. 5:1. w16.12 2:5, 18, 19