‘Magpalayo sa mga Didiosnon!’
GINKABIG sia sang masa subong didiosnon, isa ka tawo nga nagatinguha sa pagpaluya sang pagsimba kag paglaglag sa ila mga dios. Gintamay kag ginpakadiutay, gindala sia sa atubangan nila sa publiko nga pagtinipon. Sang namangkot ang gobernador, isa ka respetado nga tawo nga 86 anyos ang edad ang nagpatunga kag nagpakilala sa iya. Policarpio ang iya ngalan.
Ang gobernador sang probinsia sang Roma nga si Statius Quadratus nagpadayon sa sining mga pulong: “Sumpa ka sa kaalam ni Cesar; bag-uha ang imo hunahuna kag magsiling, ‘Magpalayo sa mga ateista!’ ” Nian gintan-aw ni Policarpio ang dakung kadam-an sang malaut nga mga pagano nga nagpuno sa istadyum. Nagapakadto sa ila, nag-ugayong sia, nagtangla sa langit, kag nagsiling: “Magpalayo sa mga ateista!” Sa pagkamatuod, ‘Magpalayo sa mga didiosnon!’
Nian ang gobernador nagpamulong upod ang labi pa nga kadagmit, nga nagasiling: “Magsumpa ka kag buy-an ko ikaw; pasipalahi si Cristo.” Apang nagsabat si Policarpio: “Otsenta’y seis ka tuig nga gin-alagad ko Sia, kag wala Sia maghimo sing malain sa akon. Paano ko mapasipalahan ang akon Hari nga nagluwas sa akon?”
Nian ginhimo ang mga paghanda para sa kamatayon sang tigulang. Ang iya unod lamunon sang kalayo. Ngaa? Sin-o gid bala si Policarpio? Kag anong mga hitabo ang nagdangat sa iya kamatayon?
Unang Kabuhi ni Policarpio
Si Policarpio natawo sang mga 69 C.E. sa Asia Minor, sa Smirna (ang modernong-adlaw nga siudad sang Izmir sa Turkey). Ginakunokuno nga ginpadaku sia sang Cristianong mga ginikanan. Naghamtong nga isa ka mabukod nga ulitawo, si Policarpio kilala bangod sang kaalwan, pagdingot sa kaugalingon, kabuot sa iban, kag makugi nga pagtuon sang Kasulatan. Sang ulihi nangin manugtatap sia sang kongregasyon sa Smirna.
Ginakunokuno nga sang bata pa sia, ginhimuslan ni Policarpio ang mga kahigayunan nga makatuon sing direkta gikan sa iban nga apostoles. Si apostol Juan mahimo nga isa sang iya mga manunudlo. Sa katunayan, si Ireneo nagsugid nga si Policarpio “wala lamang pagtudlui sang mga apostoles, kag nakig-upod sa madamo nga nakakita kay Cristo, kundi gintangdo man para sa Asia sang mga apostoles, sa simbahan nga yara sa Smirna subong manugtatap.” Mahunahuna gid naton ang kalipay kag kaayawan nga natigayon ni Policarpio gikan sa sinang makalilipay nga pagpakig-upod. Nakabulig gid ini sa iya nga masangkapan para sa iya asaynment subong manugtatap sang kongregasyon.—Binuhatan 20:28; 1 Pedro 5:1-4.
Nagasakdag sang Sadsaran nga mga Kamatuoran
Ang pagtatap ni Policarpio sa kongregasyon nagsugod sa makahalangkat nga tuig sang gintagna nga apostasya. (2 Tesalonica 2:1-3) Handa sia sa pag-alagad sa iban. Busa, sang si Ignacio sang Antioquia, Siria, pakadto sa iya pagkamartir sa Roma, nangabay sa mga taga-Filipos nga magpadala sing sulat sa iya tumandok nga kongregasyon, si Policarpio sang Smirna ang nagtatap nga mapadala ini. Sadto nga tion ginpadal-an niya sang iya kaugalingon nga sulat ang mga taga-Filipos.
Sa sulat ni Policarpio sa mga taga-Filipos, makita naton ang pagpalig-on liwat sa pila ka kamatuoran sa Kasulatan. Ginseparar niya ang Dios kag si Cristo, ang Amay kag Anak, kag nagasiling nga “bangod sa kabubut-on sang Dios paagi kay Jesucristo” nga natigayon naton ang kaluwasan. Nagpaandam si Policarpio batok sa gugma sa kuwarta kag nagpahanumdom sa iya mga bumalasa nga ang mga makihilawason kag ang mga lalaki nga nagahulid sa lalaki indi makapanubli sang Ginharian sang Dios. (Ipaanggid ang 1 Timoteo 6:10; 1 Corinto 6:9, 10.) Ginlakip man niya ang laygay sa mga asawa nga higugmaon ang ila mga bana kag sa mga gulang nga magmangin “mainawaon kag maluluy-on.” Ang tanan ginlaygayan nga “mangin makugi sa paghimud-os sa kon ano ang maayo.” Sa katapusan, si Policarpio nakiluoy: “Kabay nga ang Dios kag Amay sang aton Ginuong Jesucristo, kag ni Jesucristo Mismo, nga Anak sang Dios, kag aton walay katapusan nga Mataas nga Saserdote, magapalig-on sa inyo sa pagtuo sa kamatuoran, kag sa bug-os nga pagpaubos, kalum-ok, pailob, pagbatas sa kaugalingon, pagpugong, kag kaputli.”
Si Policarpio hilway nga nagbalikwat gikan sa Kasulatan. Sa iya sulat sa mga taga-Filipos, ginpatuhuyan niya ang Mateo, Binuhatan, Roma, 1 Corinto, 2 Corinto, Galacia, Efeso, 2 Tesalonica, 1 Timoteo, 1 Pedro, kag ayhan ang iban pa nga bahin sang Kasulatan. Nagahatag ini sa aton sing pamatuod nga sa dimagkubos ang iban nagaangkon nga mga Cristiano nagpanikasog sa pagsunod sa mga prinsipio sang Kasulatan sa mabudlay nga panag-on pagkatapos napatay ang mga apostoles.
Ang Iya Sinulatan sa Smirna
Ang Smirna, isa anay ka siudad sa baybayon sang Asia Minor, isa ka masako kag mabuganaon nga sentro sang negosyo. Isa man ini ka sentro sang pagsimba sa Estado. Halimbawa, ang Romanong mga emperador pirme makita subong mga diosdios sa mga sensilyo kag sa mga inskripsion. Ang paganong relihiosong mga pilosopiya ginapauswag sang imperyal nga awtoridad.
Maathag nga madamo sadtong nakig-upod sa kongregasyon sang Smirna ang imol sa materyal. Apang sang isa ka bes, ginhatagan sila sing komendasyon bangod sang pagkamanggaranon sa espirituwal. Makapalig-on gid para sa mga Cristiano sa Smirna nga mabatian ang pinamulong ni Jesus nga ginrekord ni apostol Juan! Siling ni Cristo sa “anghel,” ukon gintangdo nga mga manugtatap, sa Smirna: “Nakilala ko ang imo mga kapipit-an kag ang imo kaimulan—apang manggaranon ka—kag ang pagpasipala sang mga nagasiling nga sila mga Judiyo kag indi sila kundi sila sinagoga ni Satanas. Dili pagkahadluki ang dali na lang nimo antuson. Yari karon! Ang Yawa dali na lang magsulod sang iban sa inyo sa bilanggoan agod nga matilawan kamo, kag may kapipit-an kamo sing napulo ka adlaw. Magpakatutom ka tubtob sa kamatayon, kag hatagan ko ikaw sang purungpurong sang kabuhi.”—Bugna 2:8-10.
Ang espirituwal nga manggad nga nagpadayon sa tunga sang nagaangkon nga mga Cristiano sa Smirna walay duhaduha nga direkta nga may labot sa maayong pagdumala sang mga gulang sa kongregasyon. Isa yadto ka dag-on sang magamo nga pagsumpunganay sa relihion, kag ang mga katapo sang kongregasyon nag-alagad sa tunga sang nagasumpakilay nga mga kredo kag mga kulto. Ang ila ginapanaksihan nga teritoryo puno sang yawan-on nga mga buhat, lakip ang babaylan kag astrolohiya, kag busa didiosnon ang palibot.
Dugang sa kagamo sang paganong populasyon amo ang daku nga kaakig sang mga Judiyo. Sang ginpatay nga martir si Policarpio sang Pebrero 23, 155 C.E., ang panatikong mga Judiyo ginakunokuno nga nagbulig sa pagtipon sing inuggatong nga kahoy. Ginhimo nila ini bisan pa ang pagpatay natabo sa dakung adlaw sang Inugpahuway!
Sin-o ang mga Didiosnon?
Tuyo ni Policarpio nga magpabilin sa Smirna kag atubangon ang katalagman sang ginpangita sia sang iya mga kaaway. Apang sa laygay sang iban, nagkadto sia sa malapit nga uma. Sang matultulan kon diin sia, wala na sia magsaylo liwat agod makapalagyo gikan sa mga nagapangita sa iya kundi nagsiling lamang: “Himuon ang kabubut-on sang Dios.”
Pagsulod sa istadyum, si Policarpio nagtindog sa atubangan sang gobernador kag sang daku kag akig nga kadam-an. Sang ang gobernador nagpadayon sa pagpilit sa iya nga ipabutyag ang masimbahon nga pagpadungog kay Cesar, si Policarpio nagsiling: “Ako isa ka Cristiano . . . Kon luyag ninyo mahibaluan ang kahulugan sang Cristianismo, italana lamang ninyo ang adlaw kag pamati kamo sa akon.” Ang gobernador nagsabat: “Tilawi ang imo mga argumento sa kadam-an.” Apang si Policarpio nagsiling: “Ikaw sa banta ko ang dapat paathagan nahanungod sini, bangod gintudluan kita sa paghatag sing nagakaigo nga pagtahod sa mga kagamhanan kag mga awtoridad . . . basta wala ini nagakompromiso sa akon.” Pagkatapos sina si Policarpio ginsunog tubtob kamatayon bangod indi niya pagsikwayon si Jesucristo.
Ang tindog ni Policarpio subong Cristiano isa ka butang nga Dios lamang nakahibalo. Kamusta karon? Isa ka dakung kadam-an sang matuod nga mga Cristiano ang indi man magsikway kay Cristo. Sa baylo, ginabantala nila nga sia amo ang Mesianikong Hari sang Dios nga nagalingkod sa langit. Ginatudlo man sining mga Saksi ni Jehova nga makita naton sa dili madugay ang katumanan sang matagnaon nga mga pulong ni Jesus nahanungod sa “dakung kapipit-an,” ang labing malaglagon nga hitabo nga mahibaluan sang kalibutan. Apang, wala ini nagakahulugan sang katapusan sang katawhan kundi sang kalautan. Posible ang kaluwasan pasulod sa matarong nga bag-ong kalibutan sang paghidait kag kalipay.—Mateo 24:13, 21, 34; 2 Pedro 3:13.
Sin-o ang magapili sa pagpakig-away sa mga mensahero sinang maayong balita? Mga didiosnon lamang, bisan pa nga sila may “dagway sang diosnon nga debosyon.” (2 Timoteo 3:5) Ang dimatuod nga relihiosong mga panudlo nagbulag sa hunahuna sang iban, kag madamo ang “nagatalupangod sa nagapatalang nga mga espiritu kag sa mga pagtolon-an sang mga yawa.” (1 Timoteo 4:1) Ang karon nga mga Cristiano nag-antos sa kamot sang mga didiosnon, ang iban tubtob sa kamatayon. Apang ang matutom nga mga alagad ni Jehova indi gid madula, kay matigayon nila ang ulihi nga dulot sang Dios nga dayon nga kabuhi. Samtang, ining matutom nga mga manugbantala sang Ginharian sang Dios nagapabilin nga mabakud nga sumalakdag sang Makasulatanhon nga kamatuoran.