2 Թագավորներ
25 Սեդեկիայի իշխանության իններորդ տարում՝ տասներորդ ամսվա տասներորդ օրը, Բաբելոնի թագավոր Նաբուգոդոնոսորը+ իր ողջ զորքով դուրս եկավ Երուսաղեմի դեմ,+ բանակ դրեց դրա դիմաց և շուրջը պարիսպ կառուցեց, որ պաշարի այն:+ 2 Քաղաքը պաշարման մեջ մնաց մինչև Սեդեկիայի իշխանության 11-րդ տարին: 3 Չորրորդ ամսվա իններորդ օրն էր. քաղաքում սաստիկ սով էր,+ և ժողովուրդը ուտելիք չուներ:+ 4 Քաղդեացիները ճեղքեցին քաղաքի պարիսպը,+ ու թեև քաղաքը դեռ շրջապատված էր նրանց կողմից, սակայն բոլոր զինվորները գիշերը արքունական պարտեզի մոտի երկու պարիսպների միջև գտնվող դարպասով փախան: Թագավորը փախավ Արաբա տանող ճանապարհով:+ 5 Բայց քաղդեացիների զորքը հետապնդեց թագավորին և Երիքովի անապատային հարթավայրում հասավ նրան, իսկ թագավորի բոլոր զինվորները, թողնելով նրան, այս ու այն կողմ ցրվեցին: 6 Սեդեկիային բռնեցին+ ու տարան Բաբելոնի թագավորի մոտ՝ Ռեբլա, և նրա նկատմամբ դատավճիռ կայացրին: 7 Սեդեկիայի որդիներին նրա աչքի առաջ սպանեցին: Հետո Նաբուգոդոնոսորը կուրացրեց Սեդեկիային, կապեց նրան պղնձե շղթաներով ու տարավ Բաբելոն:+
8 Հինգերորդ ամսվա յոթերորդ օրը, այսինքն՝ Բաբելոնի թագավոր Նաբուգոդոնոսորի իշխանության 19-րդ տարում, Բաբելոնի թագավորի ծառա Նաբուզարդանը,+ որը պահակազորի պետն էր, եկավ Երուսաղեմ:+ 9 Նա հրի մատնեց Եհովայի տունը,+ թագավորի պալատը+ և Երուսաղեմի բոլոր տները:+ Նա այրեց նաև բոլոր մեծամեծների տները:+ 10 Պահակազորի պետի հետ եկած քաղդեացիների ողջ զորքը քանդեց Երուսաղեմը շրջապատող պարիսպները:+ 11 Քաղաքում մնացած ժողովրդին, Բաբելոնի թագավորին հանձնված մարդկանց և մյուս բոլորին պահակազորի պետ Նաբուզարդանը գերության տարավ:+ 12 Բայց ամենաաղքատ մարդկանցից ոմանց նա թողեց երկրում, որ ծառայեն որպես խաղողագործներ և հարկադիր աշխատողներ:+ 13 Քաղդեացիները կոտրեցին Եհովայի տան պղնձե սյուները,+ սայլերն+ ու պղնձե ծովը,+ որ Եհովայի տանն էին, և պղինձը տարան Բաբելոն:+ 14 Նրանք վերցրին նաև դույլերը, բահերը, պատրույգի մկրատները, անոթներն ու տաճարի ծառայության մեջ օգտագործվող պղնձե մյուս բոլոր պիտույքները: 15 Պահակազորի պետը վերցրեց մաքուր ոսկուց+ և մաքուր արծաթից պատրաստված այրուքի ամաններն* ու թասերը:+ 16 Եհովայի տան համար Սողոմոնի պատրաստած երկու սյուների, ծովի և սայլերի պղինձը այնքան շատ էր, որ հնարավոր չէր կշռել:+ 17 Յուրաքանչյուր սյան բարձրությունը 18 կանգուն* էր:+ Սյուների խոյակները* պղնձից էին և երեք կանգուն* բարձրություն ունեին: Դրանց շուրջբոլորը ցանցաձև հյուսվածքով ու նռներով էր զարդարված՝ ամբողջովին պղնձից:+ Երկու սյուները և դրանց ցանցաձև հյուսվածքը իրար նման էին:
18 Բացի այդ՝ պահակազորի պետը իր հետ տարավ ավագ քահանա Սարայիային,+ երկրորդ քահանա Սոփոնիային+ և երեք դռնապաններին:+ 19 Քաղաքից տարավ նաև մի պալատականի, որը զինվորների հրամանատարն էր, քաղաքում գտնվող հինգ մարդու, որոնք թագավորի մտերիմներն* էին, զորագլխի քարտուղարին, որը զինվորագրում էր մարդկանց, և հասարակ ժողովրդից 60 հոգու, որոնք մնացել էին քաղաքում: 20 Պահակազորի պետ Նաբուզարդանը+ նրանց տարավ Բաբելոնի թագավորի մոտ՝ Ռեբլա:+ 21 Բաբելոնի թագավորը սպանեց նրանց Ռեբլայում, որը Եմաթում է:+ Այսպիսով՝ Հուդայի ժողովուրդը տեղահանվեց իր երկրից:+
22 Բաբելոնի թագավոր Նաբուգոդոնոսորը Գոդողիային՝+ Սաֆանի+ որդի Աքիկամի+ որդուն, Հուդայում մնացած ժողովրդի ղեկավար նշանակեց:+ 23 Երբ բոլոր զորագլուխները՝ Նաթանիայի որդի Իսմայելը, Կարեի որդի Հոհանանը, նետոֆացի Թանհումեթի որդի Սարայիան, Հեզոնիան, որը մաքաթացու որդին էր, և իրենց մարդիկ լսեցին, որ Բաբելոնի թագավորը Գոդողիային ղեկավար է նշանակել, անմիջապես եկան Գոդողիայի մոտ՝ Մասփա:+ 24 Գոդողիան երդվեց նրանց ու նրանց մարդկանց և ասաց. «Մի՛ վախեցեք քաղդեացիների ծառաները լինելուց: Բնակվեք այս երկրում ու ծառայեք Բաբելոնի թագավորին, և ձեզ համար լավ կլինի»:+
25 Յոթերորդ ամսում Ելիսամայի որդի Նաթանիայի որդի Իսմայելը,+ որը թագավորական սերնդից էր, տասը մարդու հետ եկավ ու սպանեց Գոդողիային, ինչպես նաև նրա հետ Մասփայում գտնվող հրեաներին ու քաղդեացիներին:+ 26 Դրանից հետո ամբողջ ժողովուրդը՝ մեծից փոքր, այդ թվում՝ զորագլուխները գնացին Եգիպտոս,+ քանի որ վախենում էին քաղդեացիներից:+
27 Հուդայի թագավոր Հովաքինի+ գերության 37-րդ տարում՝ 12-րդ ամսվա 27-րդ օրը, Բաբելոնի թագավոր Ելմարոդաքը իր թագավոր դառնալու տարում Հուդայի թագավոր Հովաքինին բանտից ազատեց:*+ 28 Նա բարյացակամորեն էր խոսում նրա հետ և նրան ավելի մեծ պատվի արժանացրեց, քան Բաբելոնում նրա հետ եղող մյուս թագավորներին:* 29 Հովաքինը հանեց բանտի իր հագուստները, և մինչև իր կյանքի վերջը նա թագավորի հետ էր սեղան նստում: 30 Իր ողջ կյանքի ընթացքում Հովաքինը ամեն օր թագավորից ստանում էր իրեն հատկացված ուտելիքի բաժինը: