Ելք

16 Իսրայելի ողջ հանրությունը Ելիմից մեկնեց և Եգիպտոսից դուրս գալուց հետո երկրորդ ամսվա 15-րդ օրը եկավ Սին անապատ,+ որը գտնվում է Ելիմի ու Սինայի միջև:

2 Անապատում ողջ հանրությունը սկսեց տրտնջալ Մովսեսի ու Ահարոնի դեմ:+ 3 Նրանք ասում էին. «Երանի՜ թե Եհովայի ձեռքով մեռնեինք Եգիպտոսում, որտեղ նստում էինք մսի կաթսաների մոտ+ և կուշտ հաց էինք ուտում: Իսկ հիմա դուք մեզ այս անապատն եք բերել, որ այս ողջ ժողովրդին* սովամահ անեք»:+

4 Այդ ժամանակ Եհովան ասաց Մովսեսին. «Ես հաց կտեղամ երկնքից,+ ու թող յուրաքանչյուր մարդ ամեն օր դուրս գա, որ հավաքի այնքան, որքան իրեն պետք է օրվա համար:+ Այդպես ես կստուգեմ նրանց, որ տեսնեմ՝ կվարվե՞ն իմ օրենքի համաձայն, թե՞ ոչ:+ 5 Բայց վեցերորդ օրը+ նրանք թող ամեն օրվա հավաքածից կրկնակի շատ հավաքեն ու պատրաստեն»:+

6 Մովսեսն ու Ահարոնը բոլոր իսրայելացիներին ասացին. «Երեկոյան դուք կիմանաք, որ Եհովան է ձեզ հանել Եգիպտոսից:+ 7 Իսկ առավոտյան կտեսնեք Եհովայի փառքը, որովհետև Եհովան լսել է իր դեմ ուղղված ձեր տրտունջները: Մենք ո՞վ ենք, որ մեր դեմ եք տրտնջում»: 8 Մովսեսը շարունակեց. «Երեկոյան Եհովան ձեզ միս կտա, որ ուտեք, իսկ առավոտյան՝ կշտանալու չափ հաց: Այդ ժամանակ դուք կիմանաք, որ Եհովան լսել է իր դեմ ուղղված ձեր տրտունջները: Մենք ո՞վ ենք: Ձեր տրտունջները մեր դեմ չեն, այլ Եհովայի դեմ են»:+

9 Ապա Մովսեսն ասաց Ահարոնին. «Իսրայելի ողջ հանրությանն ասա. «Եկեք ու կանգնեք Եհովայի առաջ, քանի որ նա լսել է ձեր տրտունջները»»:+ 10 Հենց որ Ահարոնը խոսեց իսրայելացիների հետ, նրանք շրջվեցին դեմքով դեպի անապատը և տեսան Եհովայի փառքը՝ ամպով հայտնված:+

11 Եհովան ասաց Մովսեսին. 12 «Ես լսեցի իսրայելացիների տրտունջները:+ Նրանց ասա. «Մթնշաղին* միս կուտեք, իսկ առավոտյան հացով կկշտանաք,+ և դուք կիմանաք, որ ես Եհովան եմ՝ ձեր Աստվածը»»:+

13 Այդ երեկո լորեր թռան եկան ու ծածկեցին ճամբարը,+ իսկ առավոտյան ճամբարի շուրջբոլորը ցող էր նստել: 14 Երբ ցողը գոլորշիացավ, անապատում՝ գետնի երեսին, թեփանման ինչ-որ մանր բան երևաց՝+ գետնին նստող եղյամի պես մանր: 15 Երբ իսրայելացիները տեսան դա, չիմանալով, թե ինչ է՝ իրար հարցրին. «Ի՞նչ է սա»: Մովսեսն ասաց. «Սա այն հացն է, որ Եհովան տվել է ձեզ՝ ուտելու համար:+ 16 Ահա թե ինչ է պատվիրում Եհովան. «Ձեզնից յուրաքանչյուրը թող հավաքի այնքան, ինչքան կարող է ուտել: Ամեն մարդու համար մեկ օմեր*+ հավաքեք ըստ ձեր վրանում բնակվող մարդկանց թվի»»: 17 Իսրայելացիներն այդպես էլ արեցին՝ գնացին ու հավաքեցին, ոմանք՝ շատ, ոմանք՝ քիչ: 18 Երբ հավաքածը օմերով չափեցին, տեսան, որ շատ հավաքողը ավելցուկ չուներ, իսկ քիչ հավաքողը՝ պակասորդ:+ Ամեն մեկը հավաքեց այնքան, ինչքան կարող էր ուտել:

19 Հետո Մովսեսն ասաց իսրայելացիներին. «Ոչ մեկը չպետք է դրանից թողնի մինչև առավոտ»:+ 20 Բայց նրանք չլսեցին Մովսեսին: Ոմանք դրանից թողեցին մինչև առավոտ, և այն որդնեց ու հոտեց: Մովսեսը բարկացավ նրանց վրա: 21 Եվ այսպես՝ ամեն առավոտ նրանք հավաքում էին այդ հացից, յուրաքանչյուրն այնքան, ինչքան կարող էր ուտել: Երբ արևը թեժանում էր, այն հալվում էր:

22 Վեցերորդ օրը նրանք երկու անգամ շատ հավաքեցին այդ հացից,+ յուրաքանչյուր մարդու համար՝ երկու օմեր: Ժողովրդի բոլոր տոհմապետները եկան ու դրա մասին տեղեկացրին Մովսեսին: 23 Այդ ժամանակ նա ասաց. «Եհովան ասել է. «Վաղը կլինի հանգստի հատուկ օր՝* սուրբ Շաբաթ Եհովայի պատվին:+ Ինչ որ թխելու եք, թխեք, ինչ որ եփելու եք, եփեք,+ ինչ էլ կավելանա, հավաքեք ու պահեք մինչև առավոտ»»: 24 Նրանք էլ պահեցին մինչև առավոտ, ինչպես որ Մովսեսը պատվիրեց, և այն չհոտեց, ու դրա մեջ որդեր չառաջացան: 25 Ապա Մովսեսն ասաց. «Այսօր կերեք ձեր պահածը, որովհետև այսօր Շաբաթ է Եհովայի պատվին, և դուք գետնին ոչինչ չեք գտնի: 26 Վեց օր հավաքեք, իսկ յոթերորդ օրը, որ Շաբաթ է,+ ոչինչ չեք գտնի»: 27 Այդուհանդերձ, ժողովրդից ոմանք յոթերորդ օրը գնացին հավաքելու, բայց ոչինչ չգտան:

28 Ուստի Եհովան ասաց Մովսեսին. «Մինչև ե՞րբ եք հրաժարվելու պահել իմ պատվիրաններն ու օրենքները:+ 29 Մի՛ մոռացեք, որ ես՝ Եհովաս, ձեզ տվել եմ Շաբաթը+ որպես հանգստի օր: Դրա համար էլ վեցերորդ օրը ձեզ երկու օրվա հաց եմ տալիս: Յոթերորդ օրը բոլորը պետք է իրենց տեղում մնան. թող ոչ ոք ոչ մի տեղ չգնա»: 30 Այսպիսով՝ ժողովուրդը յոթերորդ օրը սկսեց պահել Շաբաթը:*+

31 Իսրայելի ժողովուրդը այդ հացը մանանա* կոչեց: Այն համեմի սերմի պես սպիտակավուն էր, իսկ համը մեղրաբլիթի համի էր նման:+ 32 Հետո Մովսեսն ասաց. «Ահա թե ինչ է պատվիրել Եհովան. «Դրանից մեկ օմեր հավաքեք ու պահեք սերնդեսերունդ, որ ձեր սերունդները տեսնեն այն հացը, որ տվեցի ձեզ անապատում, երբ հանեցի Եգիպտոսից»»:+ 33 Մովսեսն ասաց Ահարոնին. «Մի սափոր վերցրու, դրա մեջ մեկ օմեր մանանա լցրու և դիր Եհովայի առաջ, որ պահվի սերնդեսերունդ»:+ 34 Ահարոնը մանանան դրեց Վկայության*+ առաջ, որ պահվի, ճիշտ ինչպես Եհովան պատվիրել էր Մովսեսին: 35 Իսրայելացիները 40 տարի շարունակ մանանա կերան,+ մինչև որ եկան բնակեցված երկիր:+ Մինչև Քանանի երկրի սահման+ հասնելը նրանք մանանա կերան: 36 (Օմերը արդուի* տասներորդ մասն է):