Երեմիա
18 Եհովան ասաց Երեմիային. 2 «Գնա բրուտի տուն+ և այնտեղ իմ խոսքերը կլսես»:
3 Ուստի ես գնացի բրուտի տուն: Նա այնտեղ բրուտի անիվով աշխատում էր: 4 Այն անոթը, որը բրուտը պատրաստում էր կավից, նրա ձեռքի մեջ վնասվեց: Այդ ժամանակ նա դրանից մեկ ուրիշ անոթ պատրաստեց, ինչպիսին որ ուզում էր:
5 Եհովան դարձյալ խոսեց ինձ հետ՝ ասելով. 6 «Մի՞թե չեմ կարող այս բրուտի պես վարվել քեզ հետ, ո՛վ Իսրայել,– ասում է Եհովան:– Ինչպես որ կավն է բրուտի ձեռքում, այնպես էլ դու ես իմ ձեռքում, ո՛վ Իսրայել:+ 7 Եթե ես ասեմ, որ որևէ ազգ կամ թագավորություն արմատախիլ է լինելու, ավերվելու և կործանվելու է,+ 8 և այդ ազգը դադարի չար բաներ անելուց, ապա ես կմտափոխվեմ* ու չեմ բերի այն աղետը, որը որոշել էի նրա վրա բերել:+ 9 Բայց եթե ասեմ, որ որևէ ազգ կամ թագավորություն բարգավաճելու է և ամրապնդվելու,* 10 և այդ ազգը անի այն, ինչը չար է իմ աչքում, ու չհնազանդվի ինձ, ապա ես կմտափոխվեմ և չեմ անի այն լավ բաները, որ որոշել էի նրա համար անել:
11 Իսկ հիմա, խնդրում եմ, ասա Հուդայի ժողովրդին ու Երուսաղեմի բնակիչներին. «Եհովան ասում է. «Ես պատրաստվում եմ աղետ բերել ձեզ վրա և մտածում եմ, թե ինչպես պատժեմ ձեզ: Խնդրում եմ, հետ դարձեք ձեր բռնած չար ճանապարհից, փոխվեք և արեք այն, ինչը ճիշտ է»»»:+
12 Բայց նրանք պատասխանեցին. «Անհնար է.+ մենք անելու ենք մեր ուզածը և վարվելու ենք մեր չար ու համառ սրտի ցանկությամբ»:+
13 Դրա համար սա է ասում Եհովան.
«Հարցուփորձ արա, խնդրում եմ, ազգերի մեջ.
Ո՞վ է այսպիսի բան լսել:
Իսրայելի կույսը շատ սարսափելի բան է արել:+
14 Մի՞թե ձյունը անհետանում է Լիբանանի ժայռերի լանջերից,
Կամ մի՞թե ցամաքում են հեռվից հոսող պաղ ջրերը:
15 Բայց իմ ժողովուրդը մոռացել է ինձ:+
Նա զոհեր է մատուցում փուչ կուռքերի+
Ու մարդկանց սայթաքել է տալիս իրենց ճանապարհներին՝ վաղեմի ճանապարհներին,+
Որպեսզի գնան այլ ճանապարհներով, որոնք խորդուբորդ* են:
Բոլոր անցորդները սարսափահար կնայեն դրան ու գլուխները կշարժեն:+
17 Արևելյան քամու պես նրանց ցրիվ կտամ թշնամու առաջ:
Իրենց կործանման օրը թիկունք կդարձնեմ նրանց»:+
18 Իսկ նրանք ասացին. «Եկեք դավ նյութենք Երեմիայի դեմ.+ չէ՞ որ մեր քահանաները շարունակելու են սովորեցնել օրենքը,* իմաստունները խորհուրդներ են տալու, իսկ մարգարեները Աստծու խոսքն են հայտնելու: Եկեք մեղադրենք* նրան և նրա ոչ մի խոսքին ուշադրություն չդարձնենք»:
19 Ո՜վ Եհովա, ուշադրություն դարձրու ինձ
Եվ լսիր, թե իմ հակառակորդներն ինչ են ասում:
20 Մի՞թե բարու դիմաց պետք է չարով հատուցել:
Իսկ նրանք փոս են փորել, որ կյանքս խլեն:+
Հիշիր, թե ինչպես էի քո առաջ կանգնել ու նրանց մասին լավը խոսում,
Որպեսզի բարկությունդ հեռացնեի նրանցից:
Թող նրանց կանայք զրկվեն զավակներից ու այրիանան,+
Թող նրանց տղամարդիկ մահացու հիվանդությունից մահանան,
Իսկ երիտասարդները սրով ընկնեն պատերազմում:+
22 Թող աղաղակ լսվի նրանց տներից,
Երբ նրանց վրա հանկարծակի ավազակախումբ բերես,
Որովհետև նրանք փոս փորեցին, որ մեջն ընկնեմ,
Եվ թակարդներ լարեցին, որ ինձ բռնեն:+
Մի՛ ներիր նրանց հանցանքը
Եվ մի՛ ջնջիր նրանց մեղքը: