Դավթի սաղմոսը: Մասքիլ:
32 Երջանիկ է այն մարդը, ում հանցանքը ներվել է,
Ում մեղքը ջնջվել է:+
2 Երջանիկ է նա, ում Եհովան մեղավոր չի համարում,+
Ում սրտում նենգություն չկա:
3 Քանի դեռ մեղքիս մասին լռում էի,
Օրնիբուն հառաչելուց ոսկրերս մաշվում էին:+
4 Ինձ համար ծանր էր օր ու գիշեր զգալ,
Որ տհաճ եմ քեզ համար:+
Ուժերս ցամաքել էին,
Ինչպես ջրերը՝ ամռան տապին: (Սելա)
5 Ի վերջո մեղքս քեզ խոստովանեցի,
Հանցանքս չթաքցրի+ ու ասացի.
«Մեղքերս խոստովանեմ Եհովային»:+
Եվ դու իմ օրինազանցությունն ու մեղքը ներեցիր:+ (Սելա)
6 Ուստի քանի դեռ հնարավոր է քեզ մոտենալ,+
Ամեն նվիրված մարդ աղոթքով քեզ կդիմի:+
Եվ այդժամ ինչ հեղեղներ էլ լինեն,
Նրան չեն հասնի:
7 Դու ինձ համար պատսպարան ես,
Նեղությունից ինձ կպաշտպանես,+
Կփրկես և ուրախությամբ կշրջապատես:+ (Սելա)
8 Դու ասում ես. «Քեզ հասկացողություն կտամ,
Կսովորեցնեմ, թե որ ճանապարհով գնաս:+
Քեզ խորհուրդ կտամ
Եվ աչքս քեզ վրա կպահեմ:+
9 Մի՛ դարձիր բանականությունից զուրկ ձի կամ ջորի,+
Որի վայրագությունը պետք է սանձով ու սանձափոկով զսպվի:
Միայն այդպես նա քեզ կենթարկվի»:
10 Անօրենները խոցվում են շատ ցավերով,
Իսկ Եհովային ապավինողը պարուրված է նրա հավատարիմ սիրով:+
11 Ուրախացե՛ք Եհովայով, ցնծացե՛ք, ո՛վ արդարներ,
Ուրախ բացականչե՛ք, մաքուր սիրտ ունեցողնե՛ր: