Եսայիա
Երբ կործանելդ վերջացնես, ինքդ էլ կկործանվես,+
Երբ դավաճանությունդ ավարտին հասցնես, ինքդ էլ կդավաճանվես:
2 Ո՜վ Եհովա, բարեհաճ եղիր մեր հանդեպ:+
Դու ես մեր հույսը:
4 Ինչպես անկուշտ մորեխներն են իրենց ճամփին սրբում-տանում ամեն ինչ,
Այնպես էլ քո ավարը կսրբեն կտանեն,
Մարդիկ մորեխների երամների պես դրա վրա կհարձակվեն:
5 Եհովան կմեծարվի,
Չէ՞ որ նա բարձունքներում բնակվողն է:
Նա Սիոնը արդարությամբ ու արդարադատությամբ կլցնի:
6 Ձեր կյանքում* նա ձեզ ապահովություն կտա:
Մեծ փրկություն,+ իմաստություն, գիտելիքներ ու վախ Եհովայի հանդեպ.+
Այս ամենը մեծարժեք գանձ է:*
7 Ահա նրանց* քաջարի տղամարդիկ բղավում են փողոցում,
Խաղաղության պատգամաբերները դառնագին լաց են լինում:
8 Ամայացել են մայրուղիները,
Ճանապարհներին անցուդարձ չկա:
Թշնամին դրժել է ուխտը,
Քաղաքներին քամահրանքով է վերաբերվում,
Նրա համար ոչ մի արժեք չունի մահկանացու մարդը:+
Սարոնը անապատ է դարձել,
Իսկ Բասանն ու Կարմեղոսը տերևաթափ են լինում:+
13 Հեռվո՛ւմ եղողներ, լսե՛ք, թե ինչ կանեմ,
Մոտակայքո՛ւմ եղողներ, ընդունե՛ք, որ զորավոր եմ:
Նրանք ասում են. «Ո՞ր մեկս կարող է ողջ մնալ սպառող կրակի մեջ:+
Ո՞ր մեկս կարող է ողջ մնալ անմար բոցերի մեջ»:
15 Իսկ ով շարունակ արդարությամբ է ընթանում,+
Ճշմարտությունն է խոսում,+
Մերժում է անազնվությամբ ու խարդախությամբ ձեռք բերված շահույթը,
Կաշառք չի վերցնում,+
Փակում է ականջները, որ չլսի՝ ինչպես են ծրագրում արյուն թափել,
Եվ փակում է աչքերը, որ չտեսնի այն, ինչը վատ է,
16 Նա կբնակվի բարձունքներում,
Ապահով ապաստան կգտնի անմատչելի ժայռերում:
Իր հացը նա միշտ կստանա,
Նրա ջրի պաշարը երբեք չի վերջանա»:+
17 Ո՛վ իմ ժողովուրդ, աչքերդ կտեսնեն թագավորին իր վայելչությամբ,
Կտեսնեն հեռավոր երկիրը:
18 Դու կվերհիշես այն սարսափելի ժամանակները* և կասես.
19 Դու այլևս չես տեսնի հանդուգն ժողովրդին,
Այն ժողովրդին, որը խոսում է քեզ համար անհասկանալի լեզվով,
Որի կակազոց հիշեցնող խոսվածքը հասկանալ չես կարող:+
20 Նայի՛ր Սիոնին՝ մեր տոնախմբությունների քաղաքին:+
Դու քո աչքով կտեսնես, որ Երուսաղեմը անդորրավետ բնակավայր է՝
Մի վրան, որը երբեք չի տեղաշարժվի,+
Դրա ցցերը տեղից չեն հանվի,
Եվ դրա պարաններից ոչ մեկը չի կտրվի:
21 Այնտեղ Մեծափառը՝ Եհովան, կպաշտպանի մեզ
Քաղաքը պաշտպանող գետերի ու լայն ջրուղիների պես.
Դրանցով ոչ մի ռազմական նավատորմ չի կարողանա անցնել,
Ոչ մի փառահեղ նավ այնտեղ չի կարողանա նավարկել:
23 Թշնամիների պարանները կթուլանան,
Դրանք չեն կարողանա ամուր պահել կայմը և բացել առագաստը:
Այդժամ նրանցից վերցված մեծ ավարը մեջ-մեջ կարվի,
Նույնիսկ կաղերին մեծ բաժին կհասնի:+
24 Երկրում բնակվող ոչ մի մարդ չի ասի. «Ես հիվանդ եմ»:+
Այնտեղ ապրող ժողովրդի հանցանքը ներված կլինի:+