Մատթեոս

21 Երբ նրանք արդեն մոտեցել էին Երուսաղեմին, կանգ առան Բեթփագեի մոտ, որը գտնվում է Ձիթենյաց լեռան վրա: Հիսուսն իր աշակերտներից երկուսին ուղարկեց՝+ 2 ասելով. «Գնացեք դիմացի գյուղը և հենց մտնեք այնտեղ, մի ավանակ կտեսնեք կապված և դրա հետ՝ մի քուռակ: Արձակեք դրանց ու բերեք ինձ մոտ: 3 Եվ եթե ինչ-որ մեկը բան ասի ձեզ, կասեք՝ «Դրանք Տիրոջը պետք են», և նա միանգամից կթողնի, որ բերեք»:

4 Դա եղավ, որ կատարվի մարգարեի միջոցով ասվածը. 5 «Ասե՛ք Սիոնի դստերը. «Ահա քո թագավորը քեզ մոտ է գալիս,+ նա հեզ* է+ և գալիս է՝ ավանակ հեծած, այո՛, քուռակ՝ բեռնակիր կենդանու ձագ հեծած»»:+

6 Աշակերտները գնացին և արեցին ճիշտ այնպես, ինչպես Հիսուսը պատվիրեց:+ 7 Երբ բերեցին ավանակն ու քուռակը, աշակերտները իրենց վերնահագուստները գցեցին դրանց վրա, և նա հեծավ քուռակը:+ 8 Այնտեղ ներկա բազմաթիվ մարդկանցից շատերը ճանապարհի վրա փռում էին իրենց վերնահագուստները,+ ոմանք էլ ծառերից ճյուղեր էին կտրում ու շաղ տալիս ճանապարհին: 9 Բազմությունը գնում էր նրա առջևից ու հետևից և բացականչում. «Խնդրո՜ւմ ենք, փրկիր Դավթի Որդուն:*+ Օրհնյա՜լ է նա, ով գալիս է Եհովայի* անունով:+ Ո՜վ բարձունքներում բնակվող, խնդրո՜ւմ ենք, փրկիր նրան»:+

10 Երբ Հիսուսը Երուսաղեմ մտավ, ողջ քաղաքում իրարանցում սկսվեց: Այնտեղի բնակիչները հարցնում էին. «Սա ո՞վ է»: 11 Հիսուսի հետ եղողներն էլ պատասխանում էին. «Մարգարե Հիսուսն է՝+ Գալիլեայի Նազարեթից»:

12 Հիսուսը տաճար մտավ, այնտեղից վռնդեց բոլոր առուծախ անողներին և շուռ տվեց դրամափոխների սեղաններն ու աղավնի վաճառողների նստարանները:+ 13 Նա ասաց. «Գրված է՝ «Իմ տունը պետք է կոչվի աղոթքի տուն»,+ բայց դուք այն ավազակների որջ եք դարձնում»:+ 14 Տաճարում Հիսուսի մոտ եկան կույր ու կաղ մարդիկ, և նա բուժեց նրանց:

15 Ավագ քահանաներն ու Օրենքի ուսուցիչները,* տեսնելով Հիսուսի արած զարմանահրաշ բաները և տղա երեխաներին, որոնք տաճարում բացականչում էին՝ «Խնդրո՜ւմ ենք, փրկի՜ր Դավթի Որդուն»,+ վրդովվեցին+ 16 ու ասացին նրան. «Լսո՞ւմ ես՝ ինչ են ասում»: Նա էլ պատասխանեց. «Այո՛: Մի՞թե երբեք չեք կարդացել այս խոսքերը. «Երեխաների ու մանուկների բերանով գովաբանություն հնչեցրիր»»:+ 17 Ապա հեռացավ քաղաքից, գնաց Բեթանիա ու գիշերն այնտեղ մնաց:+

18 Վաղ առավոտյան քաղաք վերադառնալիս Հիսուսը քաղց զգաց:+ 19 Ճանապարհի եզրին նա մի թզենի տեսավ ու մոտ գնաց, բայց տերևներից բացի ոչինչ չգտնելով՝+ ասաց. «Թող էլ երբեք պտուղ չտաս»:+ Եվ թզենին իսկույն չորացավ: 20 Երբ աշակերտները դա տեսան, զարմացած հարցրին. «Այդ ինչպե՞ս թզենին իսկույն չորացավ»:+ 21 Հիսուսն էլ պատասխանեց. «Հավաստիացնում եմ ձեզ. եթե հավատ ունենաք և չկասկածեք, դուք ոչ միայն դա կկարողանաք անել, այլ նույնիսկ ավելին. եթե անգամ այս սարին ասեք՝ «Վեր կաց ու ծովն ընկիր», այդպես էլ կլինի:+ 22 Ձեր աղոթքներում ինչ էլ որ հավատով խնդրեք, կստանաք»:+

23 Այնուհետև Հիսուսը գնաց տաճար և սկսեց ուսուցանել: Ավագ քահանաներն ու ժողովրդի երեցները մոտեցան նրան ու հարցրին. «Ի՞նչ իշխանությամբ ես անում այդ ամենը: Ո՞վ է տվել քեզ այդ իրավասությունը»:+ 24 Հիսուսն ասաց նրանց. «Ես էլ ձե՛զ մի հարց տամ: Եթե պատասխանեք, կասեմ, թե ինչ իշխանությամբ եմ անում այդ ամենը: 25 Հովհաննեսը մկրտելու իրավասությունը որտեղի՞ց էր ստացել՝ երկնքի՞ց, թե՞ մարդկանցից»: Նրանք սկսեցին իրար հետ խորհրդակցել. «Եթե ասենք՝ երկնքից, կասի՝ «Այդ դեպքում ինչո՞ւ չհավատացիք նրան»,+ 26 իսկ եթե ասենք՝ մարդկանցից, ապա ժողովրդի ձեռքից չենք պրծնի, որովհետև բոլորն էլ Հովհաննեսին մարգարե են համարում»: 27 Ուստի Հիսուսին պատասխանեցին. «Չգիտենք»: Նա էլ ասաց. «Ես էլ ձե՛զ չեմ ասի, թե ինչ իշխանությամբ եմ անում այդ ամենը:

28 Իսկ ի՞նչ կասեք այս իրավիճակի մասին. մի մարդ երկու որդի ուներ: Մոտենալով առաջինին՝ ասաց. «Որդի՛ս, այսօր գնա ու խաղողի այգում գործ արա»: 29 Նա էլ ասաց. «Չեմ գնա»: Բայց հետո փոշմանեց ու գնաց: 30 Մոտենալով երկրորդին՝ նրան էլ նույն բանն ասաց: Այս մեկը պատասխանեց՝ «Կգնամ, հա՛յր»,* բայց չգնաց: 31 Այս երկուսից ո՞ր մեկը կատարեց հոր կամքը»: Նրանք պատասխանեցին. «Առաջինը»: Հիսուսն էլ ասաց. «Հավաստիացնում եմ ձեզ. հարկահավաքներն ու մարմնավաճառները ձեզանից առաջ կմտնեն Աստծու թագավորություն, 32 որովհետև Հովհաննեսը եկավ ձեզ մոտ ու ցույց տվեց ճիշտ* ճանապարհը, բայց դուք չհավատացիք նրան, մինչդեռ հարկահավաքներն ու մարմնավաճառները հավատացին:+ Դա տեսնելով էլ դուք, միևնույն է, չզղջացիք ու չհավատացիք նրան:

33 Մեկ ուրիշ առակ էլ լսեք: Մի հողատեր խաղողի այգի տնկեց,+ շուրջբոլորը ցանկապատեց, հնձան փորեց այնտեղ ու մի դիտաշտարակ կանգնեցրեց:+ Հետո այն վարձով տվեց մշակներին ու գնաց օտար երկիր:+ 34 Երբ եկավ բերքահավաքի ժամանակը, նա իր ծառաներին ուղարկեց մշակների մոտ՝ բերքի իր բաժինը ստանալու: 35 Սակայն մշակները բռնեցին նրա ծառաներին, մեկին ծեծեցին, մեկին սպանեցին, մյուսին էլ քարկոծեցին:+ 36 Հողատերը նորից ծառաներ ուղարկեց, այս անգամ՝ նախորդներից ավելի շատ, բայց նրանց հետ էլ նույն կերպ վարվեցին:+ 37 Ի վերջո նա իր որդուն ուղարկեց նրանց մոտ՝ մտածելով. «Կհարգեն որդուս»: 38 Բայց որդուն տեսնելով՝ մշակներն իրար ասացին. «Սա է ժառանգը:+ Եկեք սպանենք նրան ու տիրանանք նրա ժառանգությանը»: 39 Եվ բռնեցին նրան, քարշ տվեցին այգուց դուրս ու սպանեցին:+ 40 Ուստի երբ այգու տերը գա, ի՞նչ կանի այդ մշակներին»: 41 Ավագ քահանաներն ու երեցները պատասխանեցին. «Նա սարսափելի* կործանում կբերի այդ չարագործների վրա և իր խաղողի այգին վարձով կտա ուրիշ մշակների, որոնք բերքահավաքի ժամանակ կտան իր բաժինը»:

42 Հիսուսն ասաց նրանց. «Երբևէ չե՞ք կարդացել սուրբ գրվածքներում. «Այն քարը, որ մերժեցին շինարարները, դարձավ գլխավոր անկյունաքարը:*+ Դա Եհովայի արածն է և մեզ համար հիասքանչ է»:+ 43 Դրա համար էլ ասում եմ ձեզ. Աստծու թագավորությունը ձեզանից կվերցվի և կտրվի մի ազգի, որն արժանավայել պտուղներ կբերի: 44 Իսկ ինչ վերաբերում է այս քարին, նա, ում ոտքը դիպչի դրան, կընկնի ու ջարդուփշուր կլինի:+ Եվ ում վրա այն ընկնի, կճզմի նրան»:+

45 Երբ ավագ քահանաներն ու փարիսեցիները Հիսուսի առակները լսեցին, հասկացան, որ իրենց մասին է խոսում:+ 46 Նրանք ուզում էին բռնել* նրան, բայց վախեցան, քանի որ ժողովուրդը նրան մարգարե էր համարում:+