Մեր ընթերցողները հարցնում են

Հրաշքով բուժումներն Աստծո՞ւց են

Եհովա Աստված մարդկանց հրաշքով բուժելու զորություն ունի։ Առաջին դարում նա այդ զորությամբ օժտել էր իր ծառաներին։ Նրանք հրաշքով բուժումներ էին կատարում, իսկ դա սուրբ ոգու պարգևներից էր։ Պողոս առաքյալը գրում է. «Ոգու դրսևորումը յուրաքանչյուրին տրվում է օգտակար նպատակի համար։ Օրինակ՝ մեկին ոգու միջոցով իմաստության խոսքեր են տրվում, .... մյուսին՝ բժշկելու պարգևներ հենց այդ մեկ ոգով, ....մյուսին՝ մարգարեանալ, ....մյուսին՝ տարբեր լեզուներ» (1 Կորնթացիներ 12։4–11)։

Սակայն նույն նամակում Պողոսը նաև ասում է, որ Աստծու սուրբ ոգու պարգևները վերջ կունենան։ Նա գրում է. «Եթե կան մարգարեանալու պարգևներ, կանհետանան, եթե կան լեզուներ, կդադարեն, եթե կա գիտություն, կանհետանա» (1 Կորնթացիներ 13։8)։

Քրիստոնեության արշալույսին ոգու պարգևները, ներառյալ հրաշքով բուժումները Աստծուն փառաբանելու համար էին և ցույց էին տալիս, որ Եհովան հավանում և օրհնում է նորաստեղծ քրիստոնեական ժողովը։ Սակայն երբ ժողովն արդեն հասունացել էր, նա աչքի էր ընկնում ոչ թե հատուկ պարգևներով, այլ ամուր հավատով, հույսով և սիրով՝ որպես նշան Եհովայի հավանության (Հովհաննես 13։35; 1 Կորնթացիներ 13։13)։ Այդ պատճառով արդեն առաջին դարի վերջին Եհովան այլևս ոչ ոքի չէր օժտում հրաշքով բուժումներ անելու զորությամբa։

Բայց գուցե հարցնեք. «Այդ դեպքում ինչո՞ւ են ոմանք ասում, թե բուժվել են հրաշքով»։ Օրինակ՝ թերթերից մեկում գրված էր մի մարդու մասին, ով հիվանդ էր քաղցկեղով։ Նրա գլխում, երիկամներում և նույնիսկ ոսկորներում չարորակ ուռուցքներ էին հայտնաբերվել։ Պարզ էր, որ նրա վիճակն անհույս է։ Սակայն այդ մարդը պատմում է, որ մի օր Աստված «խոսեց» իր հետ, ու ընդամենը մի քանի օրից նա բուժվեց։

Երբ լսում եք այսպիսի պատմություններ, հարցրեք ինքներդ ձեզ. «Ճի՞շտ է այս պատմությունը։ Արդյոք կա՞ն բժշկական փաստաթղթեր, որոնք հաստատում են այդ մարդու խոսքերը։ Իսկ ի՞նչ է սովորեցնում Աստվածաշունչը։ Այդ «հրաշքներն» Աստծո՞ւց են»։

Վերջին հարցի պատասխանը շատ կարևոր է իմանալ, քանի որ Հիսուսը զգուշացրեց իր հետևորդներին. «Զգուշացե՛ք սուտ մարգարեներից ....։ Շատերը կասեն ինձ այն օրը. «Տե՛ր, Տե՛ր, չէ՞ որ քո անունով մարգարեացանք և քո անունով դևեր հանեցինք և քո անունով շատ զորավոր գործեր արեցինք»։ Բայց այն ժամանակ նրանց հայտնապես կասեմ. «Ես ձեզ երբեք չեմ ճանաչել։ Հեռացե՛ք ինձանից, դո՛ւք, անօրենությո՛ւն գործողներ»» (Մատթեոս 7։15, 21–23)։

Աստծու Որդու խոսքերից պարզ երևում է, որ «հրաշքով բուժումներ» կատարելու զորությունը կարող է գալ մի աղբյուրից, որը չի բխում իր Հորից։ Մենք չենք ուզում խաբված լինել այն մարդկանց կողմից, ովքեր պնդում են, թե Աստծուց ստացած զորությամբ են հրաշքներ գործում։ Իսկ դրա համար անհրաժեշտ է, որ սովորենք Եհովայի մասին, գործի դնենք մեր մտածելու կարողությունը և ճանաչենք նրանց, ովքեր կատարում են նրա կամքը (Մատթեոս 7։16–19; Հովհաննես 17։3; Հռոմեացիներ 12։1, 2)։

[ծանոթագրություն]