«Աստուծոյ մեծամեծ բաները» մղում են նրանց գործերի

4. Հովել մարգարեի ո՞ր խոսքերը իրականացան մ.թ. 33–ի Պենտեկոստեին։

⁴ Աշակերտները, ստանալով սուրբ ոգին, ժամանակ չկորցրեցին փոխանցելու փրկարար բարի լուրը մյուսներին ու սկսեցին դա անել հենց այդ առավոտյան՝ քարոզելով հավաքված բազմությանը։ Նրանց քարոզչությամբ իրականանում էր մի ուշագրավ մարգարեություն, որի մասին ութ հարյուր տարի առաջ կանխագուշակել էր Փաթուելի որդի Հովելը. «Իմ հոգին պիտի թափեմ ամեն մարմնի վերայ, եւ պիտի մարգարէանան ձեր տղերքն ու ձեր աղջկերքը, ձեր ծերերը երազներ պիտի երազեն. ձեր երիտասարդները տեսիլքներ պիտի տեսնեն։ Եւ ծառաներին ու աղախիններին վերայ էլ պիտի թափեմ այն օրերը իմ հոգին.... Տիրոջ մեծ եւ ահեղ օրը գալուց առաջ» (Յովէլ 1։1; 2։28, 29, 31; Գործք 2։17, 18, 20)։

5. Ի՞նչ իմաստով էին առաջին դարի քրիստոնյաները մարգարեանում (տե՛ս ծանոթագրությունը)։

⁵ Արդյո՞ք սա նշանակում էր, որ Աստված մտադիր էր Դավիթ, Հովել և Դեբորա մարգարեների օրինակով թե՛ տղամարդ և թե՛ կին մարգարեների մի ամբողջ սերունդ առաջ բերել, որոնք կմարգարեանային ապագա իրադարձությունների մասին։ Ոչ։ Քրիստոնյա ‘որդիներն ու աղջիկները, ծառաներն ու աղախիններն’ այն իմաստով էին մարգարեանալու, որ Եհովայի սուրբ ոգին իրենց մղելու էր հռչակելու «մեծամեծ բաները», որ նա արել էր ու դեռ անելու էր։ Նրանք ծառայելու էին որպես Բարձրյալի ներկայացուցիչներ։a Բայց ինչպիսի՞ն էր բազմության արձագանքը (Եբրայեցիս 1։1, 2)։