Սուրբ ոգով մկրտություն։ Թե՛ Հովհաննես Մկրտիչը, թե՛ Հիսուս Քրիստոսը խոսել են սուրբ ոգու միջոցով մկրտության մասին (Մատթեոս 3։11; Ղուկաս 3։16; Գործեր 1։1-5)։ Այն տարբերվում է սուրբ ոգու անունով մկրտությունից (Մատթեոս 28:19)։ Ո՞րն է տարբերությունը։

Հիսուսի հետևորդներից սահմանափակ թվով մարդիկ են մկրտվում սուրբ ոգով։ Նրանք սուրբ ոգով օծված են, քանի որ ընտրված են՝ Քրիստոսի հետ ծառայելու երկնքում որպես թագավորակիցներ ու քահանաներ և իշխելու երկրային հասարակության վրաf (1 Պետրոս 1։3, 4; Հայտնություն 5։9, 10)։ Նրանց հպատակները կլինեն Հիսուսի այն միլիոնավոր հետևորդները, ովքեր երկրային դրախտում հավիտյան ապրելու հույս ունեն (Մատթեոս 5։5; Ղուկաս 23։43)։

Կրակով մկրտություն։ Հովհաննես Մկրտիչն իր ունկնդիրներին ասաց. «Նա [Հիսուսը] սուրբ ոգով և կրակով կմկրտի ձեզ։ Նրա քամհարը իր ձեռքում է, և նա ամբողջովին կմաքրի իր կալը և իր ցորենը ամբարում կհավաքի, իսկ մղեղը կայրի անմար կրակով» (Մատթեոս 3։11, 12)։ Նկատեք, որ տարբերություն կա կրակով մկրտության և սուրբ ոգով մկրտության միջև։ Հովհաննեսն ի՞նչ էր ուզում բացատրել այս օրինակով։

Ցորենը ներկայացնում է նրանց, ովքեր կլսեն Հիսուսին ու կհնազանդվեն նրան։ Նրանք սուրբ ոգով մկրտվելու հնարավորություն կունենան։ Մղեղը ներկայացնում է նրանց, ովքեր չեն լսի Հիսուսին։ Նրանց վերջը կրակով մկրտությունը կլինի, ինչը անվերադարձ կործանում է խորհրդանշում (Մատթեոս 3։7-12; Ղուկաս 3։16, 17)։