Prédikarinn

8 Hver jafnast á við hinn vitra? Hver kann að leysa vandamál?* Viska manns endurspeglast í andliti hans og mildar hörkulegan svipinn.

2 Ég segi: „Hlýddu skipunum konungs+ vegna eiðsins sem þú sórst Guði.+ 3 Flýttu þér ekki burt frá honum.+ Taktu ekki afstöðu með því sem er illt+ því að hann getur gert allt sem hann vill. 4 Orð konungs eru lög.+ Hver getur spurt hann: ‚Hvað ertu að gera?‘“

5 Ekkert illt hendir þann sem hlýðir fyrirmælunum,+ og vitur maður veit hvenær og hvernig á að taka á málum.*+ 6 Mennirnir glíma við mörg vandamál en hvert mál hefur sinn tíma og sína aðferð.*+ 7 Enginn veit hvað mun gerast. Hver getur þá sagt hvernig það gerist?

8 Enginn hefur vald yfir lífsandanum* né getur haldið í hann þannig að enginn ræður dánardeginum.+ Enginn er sendur heim í miðju stríði og eins leyfir illskan hinum illu ekki að komast undan.*

9 Allt þetta hef ég séð og ég velti fyrir mér öllu sem gert er undir sólinni. Alla tíð hefur einn maður drottnað yfir öðrum honum til tjóns.+ 10 Ég sá illa menn jarðaða, menn sem voru vanir að koma á hinn heilaga stað, en þeir gleymdust fljótt í borginni þar sem þeir höfðu aðhafst hið illa.+ Þetta er líka tilgangslaust.

11 Ef mönnum er ekki refsað fljótt fyrir vond verk sín+ vex þeim kjarkur til að gera það sem er illt.+ 12 Þó að syndari geri það sem er illt hundrað sinnum og lifi samt lengi veit ég að þeim sem óttast hinn sanna Guð vegnar vel af því að þeir óttast hann.+ 13 En hinum illa vegnar ekki vel+ né getur hann lengt líf sitt sem er eins og hverfull skuggi+ þar sem hann óttast ekki Guð.

14 Eitt gerist á jörðinni sem er ergilegt:* Stundum er farið með réttláta eins og þeir hafi gert eitthvað illt+ og stundum er komið fram við illmenni eins og þau hafi gert það sem er gott.+ Ég segi að þetta sé líka tilgangslaust.

15 Ég lofaði gleðina+ því að ekkert er betra fyrir manninn undir sólinni en að borða og drekka og vera glaður. Það ætti að fylgja honum meðan hann stritar alla ævidaga sína+ sem hinn sanni Guð gefur honum undir sólinni.

16 Ég einsetti mér að afla mér visku og fylgjast með öllu sem menn taka sér fyrir hendur á jörðinni+ og ég svaf hvorki nótt né dag.* 17 Ég hugsaði um allt sem hinn sanni Guð gerir og áttaði mig á að mennirnir geta ekki skilið það sem gerist undir sólinni.+ Hvað sem þeir reyna ná þeir ekki að skilja það. Jafnvel þótt þeir segist vera nógu vitrir til þess skilja þeir það ekki til fulls.+