Lúkas segir frá

4 Jesús yfirgaf síðan Jórdan, fullur af heilögum anda. Andinn leiddi hann um óbyggðirnar+ 2 í 40 daga og Djöfullinn freistaði hans.+ Hann borðaði ekkert þessa daga og var í lokin orðinn sársvangur. 3 Djöfullinn sagði þá við hann: „Ef þú ert sonur Guðs segðu þá þessum steini að verða að brauði.“ 4 En Jesús svaraði: „Skrifað stendur: ‚Maðurinn lifir ekki aðeins á brauði.‘“+

5 Djöfullinn fór þá með hann og sýndi honum á augabragði öll ríki jarðar.+ 6 Djöfullinn sagði við hann: „Ég skal gefa þér vald yfir öllum þessum ríkjum og dýrð þeirra því að mér hefur verið fengið það+ og ég get gefið það hverjum sem ég vil. 7 Ef þú tilbiður mig einu sinni færðu allt þetta.“ 8 Jesús svaraði honum: „Skrifað stendur: ‚Þú skalt tilbiðja Jehóva* Guð þinn og honum einum skaltu veita heilaga þjónustu.‘“+

9 Þá fór Djöfullinn með hann inn í Jerúsalem, setti hann upp á virkisvegg* musterisins og sagði við hann: „Ef þú ert sonur Guðs kastaðu þér þá fram af,+ 10 því að skrifað stendur: ‚Hann sendir engla sína til að vernda þig,‘ 11 og: ‚Þeir munu bera þig á höndum sér til að þú hrasir ekki um stein.‘“+ 12 Jesús svaraði honum: „Sagt er: ‚Þú skalt ekki ögra Jehóva* Guði þínum.‘“+ 13 Þá hætti Djöfullinn að freista hans, fór frá honum og beið færis að freista hans síðar.+

14 Jesús sneri nú aftur til Galíleu+ í krafti andans og fréttirnar af góðum verkum hans bárust um allt svæðið í kring. 15 Hann fór að kenna í samkunduhúsunum og allir lofuðu hann.

16 Hann kom nú til Nasaret+ þar sem hann hafði alist upp. Hann fór í samkunduhúsið á hvíldardegi eins og hann var vanur+ og stóð upp til að lesa. 17 Honum var fengin bókrolla Jesaja spámanns og hann opnaði hana og fann staðinn þar sem stendur skrifað: 18 „Andi Jehóva* er yfir mér því að hann smurði mig til að flytja fátækum fagnaðarboðskap. Hann sendi mig til að boða fjötruðum frelsi og blindum sjón, leysa undirokaða úr ánauð+ 19 og boða ár velvildar Jehóva.“*+ 20 Að svo búnu rúllaði hann bókrollunni upp, afhenti þjóninum hana og settist niður en allir í samkunduhúsinu horfðu eftirvæntingarfullir á hann. 21 Þá sagði hann: „Í dag hefur ræst þessi ritningarstaður sem þið heyrðuð.“+

22 Allir töluðu lofsamlega um hann og undruðust hrífandi orð hans.+ „Er þetta ekki sonur Jósefs?“ sögðu þeir.+ 23 En hann sagði við þá: „Þið munuð eflaust heimfæra upp á mig máltækið: ‚Læknir, læknaðu sjálfan þig,‘ og segja: ‚Við höfum heyrt um það sem þú gerðir í Kapernaúm.+ Gerðu nú það sama hér í heimabyggð þinni.‘“ 24 Síðan sagði hann: „Trúið mér, engum spámanni er vel tekið í heimabyggð sinni.+ 25 Ég segi ykkur satt að margar ekkjur voru í Ísrael á dögum Elía þegar himinninn var lokaður í þrjú ár og sex mánuði og mikil hungursneyð varð í öllu landinu.+ 26 Elía var þó ekki sendur til neinnar þeirra heldur aðeins til ekkju í Sarefta í Sídonlandi.+ 27 Sömuleiðis voru margir holdsveikir í Ísrael á dögum Elísa spámanns en þó var enginn þeirra læknaður* heldur aðeins Naaman Sýrlendingur.“+ 28 Allir í samkunduhúsinu reiddust heiftarlega þegar þeir heyrðu þetta.+ 29 Þeir spruttu á fætur og hröktu hann út úr borginni og fóru með hann fram á brún fjallsins þar sem borgin stóð til að henda honum fram af. 30 En hann gekk mitt í gegnum mannþröngina og fór sína leið.+

31 Hann hélt síðan niður til Kapernaúm, borgar í Galíleu. Hann kenndi þar á hvíldardegi+ 32 og fólk var agndofa yfir kennslu hans+ því að hann talaði eins og sá sem hefur vald. 33 Í samkunduhúsinu var maður haldinn óhreinum illum anda og hann hrópaði hárri röddu:+ 34 „Ó, nei! Hvað viltu okkur, Jesús frá Nasaret?+ Ertu kominn til að tortíma okkur? Ég veit vel hver þú ert, hinn heilagi Guðs.“+ 35 En Jesús ávítaði andann og sagði: „Þegiðu og farðu úr honum.“ Illi andinn slengdi honum í gólfið fyrir framan þá og fór úr honum án þess að verða honum að meini. 36 Allir voru furðu lostnir og sögðu sín á milli: „Heyrið hvernig hann talar! Hann skipar óhreinu öndunum fyrir með valdi og krafti og þeir fara út!“ 37 Fréttirnar af honum bárust um allt svæðið í kring.

38 Jesús yfirgaf nú samkunduhúsið og fór heim til Símonar. Tengdamóðir Símonar var með háan hita og þeir báðu hann að hjálpa henni.+ 39 Hann beygði sig yfir hana, skipaði hitanum að hverfa frá henni og hitinn hvarf. Hún fór samstundis á fætur og matbjó handa þeim.

40 En um sólsetur komu allir sem voru með sjúklinga á sínum vegum og færðu þá Jesú. Þeir voru haldnir ýmsum sjúkdómum en hann lagði hendur yfir hvern og einn þeirra og læknaði þá.+ 41 Einnig fóru illir andar úr mörgum og æptu: „Þú ert sonur Guðs.“+ En hann ávítaði þá og bannaði þeim að tala+ því að þeir vissu að hann var Kristur.+

42 Snemma næsta morgun fór hann burt á óbyggðan stað.+ En fólkið fór að leita að honum og fann hann. Það reyndi að telja hann á að fara ekki 43 en hann sagði: „Ég þarf líka að flytja öðrum borgum fagnaðarboðskapinn um ríki Guðs því að til þess var ég sendur.“+ 44 Síðan fór hann og boðaði fagnaðarboðskapinn í samkunduhúsunum í Júdeu.