Malakí
3 „Ég sendi sendiboða minn og hann mun ryðja veginn fyrir mér.+ Hinn sanni Drottinn, sem þið leitið, kemur skyndilega til musteris síns+ og sendiboði sáttmálans kemur, sá sem þið þráið. Sannið til, hann kemur,“ segir Jehóva hersveitanna.
2 „En hver heldur velli daginn sem hann kemur og hver getur staðist þegar hann birtist? Hann verður eins og eldur málmbræðslumanns og lútur*+ þvottamanna. 3 Hann sest til að hreinsa syni Leví eins og sá sem bræðir og hreinsar silfur.+ Hann gerir þá skíra sem gull og silfur. Þá mun Jehóva eiga sér réttlátt fólk sem færir honum fórnargjafir. 4 Fórnargjafir Júdamanna og Jerúsalembúa munu gleðja Jehóva eins og forðum daga og á árum áður.+
5 Ég kem til ykkar til að dæma og mun tafarlaust vitna gegn galdramönnum,+ gegn þeim sem fremja hjúskaparbrot, þeim sem sverja rangan eið,+ þeim sem svindla á launamönnum,+ ekkjum og föðurlausum börnum*+ og þeim sem vilja ekki hjálpa útlendingum.*+ Þeir óttast mig ekki,“ segir Jehóva hersveitanna.
6 „Ég er Jehóva og ég breytist ekki.*+ Og þið eruð synir Jakobs, ykkur hefur ekki enn verið útrýmt. 7 Allt frá dögum forfeðra ykkar hafið þið vikið frá lögum mínum og ekki haldið þau.+ Snúið aftur til mín, þá sný ég aftur til ykkar,“+ segir Jehóva hersveitanna.
En þið segið: „Að hvaða leyti eigum við að snúa aftur?“
8 „Getur maðurinn rænt Guð? Samt rænið þið mig.“
Og þið segið: „Hvernig höfum við rænt þig?“
„Með því að greiða ekki tíundirnar og framlögin. 9 Bölvun hvílir á ykkur* því að þið rænið mig, já, öll þjóðin er sek um það. 10 Komið með alla tíundina í birgðageymsluna+ svo að matur sé til í húsi mínu.+ Reynið mig á þennan hátt,“ segir Jehóva hersveitanna, „og sjáið hvort ég opna ekki fyrir ykkur flóðgáttir himins+ og læt blessun streyma yfir ykkur þar til engan skortir neitt.“+
11 „Ég hasta á átvarginn* fyrir ykkur svo að hann eyðileggi ekki uppskeru landsins og vínviðurinn á ekrum ykkar verði ekki ávaxtalaus,“+ segir Jehóva hersveitanna.
12 „Allar þjóðir munu tala um hve hamingjusöm þið eruð+ enda verðið þið dásamlegt land,“ segir Jehóva hersveitanna.
13 „Þið hafið látið hörð orð falla um mig,“ segir Jehóva.
Og þið spyrjið: „Hvað höfum við sagt um þig okkar á milli?“+
14 „Þið segið: ‚Það er ekki til neins að þjóna Guði.+ Hvað höfum við grætt á því að gegna skyldum okkar við hann og ganga um með sorgarsvip frammi fyrir Jehóva hersveitanna? 15 Við sjáum nú ekki betur en að hinir hrokafullu séu hamingjusamir.+ Og illvirkjarnir njóta velgengni. Þeir reyna Guð og komast upp með það.‘“
16 Þeir sem óttast Jehóva töluðu þá hver við annan, hver við sinn félaga, og Jehóva fylgdist með og hlustaði. Minnisbók var skrifuð frammi fyrir honum+ um þá sem óttast Jehóva og hugsa um nafn hans.*+
17 „Þeir verða mínir,“+ segir Jehóva hersveitanna, „á þeim degi sem ég geri þá að dýrmætri* eign minni.+ Ég miskunna þeim eins og maður miskunnar syni sínum sem þjónar honum.+ 18 Þá sjáið þið aftur muninn á réttlátum manni og vondum,+ á þeim sem þjónar Guði og þeim sem þjónar honum ekki.“