Esekíel

38 Orð Jehóva kom aftur til mín: 2 „Mannssonur, snúðu þér að Góg í landinu Magóg,+ æðsta höfðingja yfir Mesek og Túbal,+ og spáðu gegn honum.+ 3 Segðu: ‚Þetta segir alvaldur Drottinn Jehóva: „Ég held gegn þér, Góg, æðsti höfðingi yfir Mesek og Túbal. 4 Ég sný þér við, kræki krókum í kjálka þína+ og leiði þig út ásamt öllum her þínum,+ hestum og riddurum sem allir eru tignarlega til fara – miklu liði með stóra skildi og smáa* og með sverð í höndum. 5 Persar, Eþíópar og Pútmenn+ eru með þeim, allir búnir skildi og hjálmi, 6 Gómer og allar hersveitir hans og afkomendur Tógarma+ lengst úr norðri ásamt öllum hersveitum sínum – já, margar þjóðir eru með þér í för.+

7 Undirbúðu þig, vertu tilbúinn, þú og allar hersveitirnar sem hafa safnast til þín. Þú verður foringi* þeirra.

8 Að mörgum dögum liðnum beini ég athygli minni að þér.* Á síðustu árunum ræðst þú inn í land þeirra sem hafa náð sér eftir að sverðið herjaði á þá. Þeim var safnað saman frá mörgum þjóðum á fjöll Ísraels sem höfðu lengi legið í eyði. Íbúar þessa lands voru fluttir aftur heim frá þjóðunum og búa nú allir við öryggi.+ 9 Þú ræðst á þá eins og óveður og hylur landið eins og ský, þú og allar hersveitir þínar og þær mörgu þjóðir sem eru með þér.“‘

10 Alvaldur Drottinn Jehóva segir: ‚Þann dag koma upp hugsanir í hjarta þínu og þú hyggur á illt. 11 Þú segir: „Ég ætla að ráðast inn í land með óvörðum bæjum.*+ Ég held gegn fólki sem býr við friðsæld og öryggi í óvörðum bæjum sem eru hvorki með múra, hlið né slagbranda.“ 12 Þú ætlar að ræna og taka mikið herfang, ráðast á bæi sem áður voru í rúst en er nú búið í+ og á fólk sem var flutt heim frá þjóðunum,+ fólk sem aflar sér auðs og eigna+ og býr á miðdepli jarðar.

13 Saba-+ og Dedanmenn,+ kaupmenn frá Tarsis+ og allir hermennirnir* þaðan segja við þig: „Ræðst þú inn í landið til að ræna og taka mikið herfang? Hefurðu safnað saman hersveitum þínum til að flytja burt silfur og gull, auðæfi og eignir og komast yfir mikinn ránsfeng?“‘

14 Spáðu því, mannssonur, og segðu við Góg: ‚Alvaldur Drottinn Jehóva segir: „Daginn sem þjóð mín, Ísrael, býr við öryggi tekurðu sannarlega eftir því.+ 15 Þú kemur frá landi þínu lengst í norðri,+ þú og margar þjóðir með þér, allar ríðandi á hestum, fjölmennt lið, gríðarlegur her.+ 16 Þú heldur gegn þjóð minni, Ísrael, eins og ský sem hylja landið. Á síðustu dögum leiði ég þig gegn landi mínu+ og helga mig með því sem ég geri við þig, Góg, fyrir augum þeirra svo að þjóðirnar kynnist mér.“‘+

17 Alvaldur Drottinn Jehóva segir: ‚Var það ekki um þig sem ég talaði fyrr á tímum fyrir milligöngu þjóna minna, spámanna Ísraels, sem spáðu árum saman að þú yrðir látinn halda gegn þeim?‘

18 ‚Þann dag, daginn sem Góg ræðst inn í Ísraelsland, blossar reiðin upp í mér,‘+ segir alvaldur Drottinn Jehóva. 19 ‚Í ákafa mínum, í brennandi heift minni, mun ég tala og á þeim degi verður mikill jarðskjálfti í Ísraelslandi. 20 Vegna mín munu fiskar sjávarins, fuglar himinsins, dýr merkurinnar, öll skriðdýr sem skríða á jörðinni og allir menn á yfirborði jarðar skjálfa. Fjöllin steypast niður,+ klettarnir hrynja og allir múrar falla til jarðar.‘

21 ‚Ég kalla á sverð gegn honum á öllum fjöllum mínum,‘ segir alvaldur Drottinn Jehóva. ‚Hver og einn beitir sverði gegn bróður sínum.+ 22 Ég fullnægi dómi mínum yfir honum* með drepsótt+ og blóðsúthellingum, og ég læt úrhelli, hagl,+ eld+ og brennistein+ steypast yfir hann og yfir hersveitir hans og þær mörgu þjóðir sem eru með honum.+ 23 Ég mun sýna hve mikill og heilagur ég er og gera mig kunnan frammi fyrir mörgum þjóðum, og þær munu skilja að ég er Jehóva.‘