Síðari Kroníkubók
16 Á 36. stjórnarári Asa hélt Basa+ Ísraelskonungur í herferð gegn Júda og hófst handa við að víggirða* Rama+ til að enginn kæmist til eða frá Asa Júdakonungi.*+ 2 Þá tók Asa silfur og gull úr fjárhirslum húss Jehóva+ og konungshallarinnar og sendi það til Benhadads Sýrlandskonungs+ sem bjó í Damaskus. Hann lét flytja honum þessi boð: 3 „Sáttmáli er milli mín og þín og milli föður míns og föður þíns. Ég sendi þér þetta silfur og gull. Rjúfðu nú sáttmála þinn við Basa, konung í Ísrael, svo að hann dragi sig til baka frá mér.“
4 Benhadad gerði eins og Asa konungur bað um og sendi hershöfðingja sína til að ráðast á borgir Ísraels. Þeir tóku Íjón,+ Dan,+ Abel Maím og allar birgðageymslurnar í borgum Naftalí.+ 5 Um leið og Basa frétti þetta hætti hann að víggirða Rama og stöðvaði framkvæmdirnar. 6 Asa konungur kallaði síðan saman alla Júdamenn. Þeir fluttu burt steinana og timbrið sem Basa hafði notað til að víggirða Rama.+ Hann notaði það síðan til að víggirða* Geba+ og Mispa.+
7 Um þetta leyti kom Hananí+ sjáandi til Asa Júdakonungs og sagði: „Af því að þú treystir á* Sýrlandskonung en ekki á Jehóva Guð þinn hefur her Sýrlandskonungs gengið þér úr greipum.+ 8 Voru ekki Eþíópíumenn og Líbíumenn mikill her með marga stríðsvagna og riddara? En Jehóva gaf þá í hendur þínar af því að þú treystir á hann.+ 9 Augu Jehóva skima um alla jörðina+ til að hann geti beitt mætti sínum í þágu þeirra* sem eru heils hugar við hann.*+ Þú hefur farið heimskulega að ráði þínu í þessu. Héðan í frá munu menn stöðugt heyja stríð við þig.“+
10 En Asa sármóðgaðist og lét varpa sjáandanum í fangelsi* af því að hann var svo reiður út í hann. Um svipað leyti fór hann að beita ýmsa af þjóðinni hörku. 11 Saga Asa frá upphafi til enda er skráð í Bók Júda- og Ísraelskonunga.+
12 Á 39. stjórnarári sínu varð Asa veikur í fótum. Hann varð alvarlega veikur en jafnvel þá sneri hann sér ekki til Jehóva heldur til lækna. 13 Asa var lagður til hvíldar hjá forfeðrum sínum.+ Hann dó á 41. stjórnarári sínu. 14 Hann var jarðaður í miklu grafhýsi sem hann hafði látið höggva út handa sér í Davíðsborg.+ Hann var lagður á líkbörur sem voru fylltar balsamolíu og sérstöku smyrsli úr alls konar kryddjurtum og ilmolíum.+ Gríðarmikið bál var kveikt honum til heiðurs.*