2 Samuèl

15 Sakwisé kabèh sing kelakon kuwi, Absalom nyiapké kréta lan jaran-jaran kanggo dhèwèké dhéwé, terus ngongkon wong 50 mlayu ing ngarepé.+ 2 Absalom mesthi tangi ésuk-ésuk lan ngadeg ing pinggir dalan sing ngarah menyang gerbang kutha.+ Saben ana wong sing arep takon karo Raja soal masalah sing abot,+ Absalom bakal ngundang* wong kuwi lan takon, ”Kowé saka kutha endi?” terus wong kuwi bakal njawab, ”Abdimu iki saka salah siji suku Israèl.” 3 Terus Absalom kandha, ”Ya kowé bener, ning ora ana pejabaté raja sing bakal ngrungokké masalahmu.” 4 Bar kuwi Absalom kandha, ”Coba aku diangkat dadi hakimé bangsa iki. Saben wong sing nduwé masalah sing abot utawa sing arep nggugat wong liya isa marani aku. Aku bakal adil karo dhèwèké.”

5 Nèk ana wong sing teka lan arep sujud marang dhèwèké, Absalom bakal langsung ngulurké tangané lan nyekel wong kuwi, terus diambung.+ 6 Absalom biasa nindakké kuwi marang kabèh wong Israèl sing arep ngadhep Raja bèn éntuk keadilan. Kuwi siasaté Absalom bèn wong-wong Israèl ndhukung dhèwèké.+

7 Sakwisé genep patang taun,* Absalom kandha marang Raja, ”Tulung aku éntuk lunga ing Hébron+ kanggo netepi janjiku marang Yéhuwah. 8 Wektu isih manggon ing Gésyur+ ing Siria abdimu iki janji,+ ’Nèk Yéhuwah nggawa aku bali menyang Yérusalèm, aku bakal mènèhké persembahan* marang Yéhuwah.’” 9 Terus Raja kandha, ”Ya wis kono mangkat, ati-ati.” Mula, Absalom mangkat menyang Hébron.

10 Bar kuwi, Absalom ngutus mata-mata menyang kabèh suku ing Israèl. Absalom ngomong karo utusan kuwi, ”Nèk kowé krungu swara trompèt,* kowé kudu mbengok, ’Absalom wis dadi raja ing Hébron!’”+ 11 Ana wong 200 saka Yérusalèm sing mèlu Absalom. Terus, wong-wong kuwi gelem mèlu lan ora ngrasa curiga. Wong-wong kuwi ya ora ngerti apa sing lagi kelakon. 12 Bar kuwi, pas mènèhké korban, Absalom ngundang Ahitofèl+ wong Gilo penaséhaté Daud+ bèn marani Absalom saka Gilo.+ Siasat iki saya suksès, lan wong-wong sing ndhukung Absalom saya akèh.+

13 Terus ana sing ngandhani Daud, ”Wong Israèl wis mihak Absalom.” 14 Daud langsung ngandhani kabèh abdiné sing ana ing Yérusalèm, ”Ayo kabèh ndang lunga+ lan mlayu, merga awaké dhéwé ora bakal isa lolos saka Absalom. Cepet, aja nganti dhèwèké nyusul. Dhèwèké bakal matèni awaké dhéwé lan wong-wong ing kutha iki.”+ 15 Para abdiné njawab, ”Rajaku, apa waé keputusané njenengan, para abdimu iki siap nindakké kuwi.”+ 16 Terus, Raja mangkat karo kabèh wong sing ana ing omahé, ning sepuluh seliré+ ditinggal kanggo ngurus istana. 17 Raja metu lan mlaku bareng karo kabèh wong sing ngetutké dhèwèké. Kabèh wong kuwi mandheg ing Bèt-mèrhak.

18 Kabèh abdiné Raja, termasuk wong Khèrèti lan wong Pèlèti,*+ lunga bareng karo Raja. Saka Gat,+ ana 600 wong Gat+ sing wis ngetutké Raja. Raja ngecèk wong-wong kuwi pas wong-wong kuwi liwat ing ngarepé. 19 Terus Raja kandha marang Ittai+ wong Gat kuwi, ”Ngapa kok kowé mèlu lunga bareng karo aku lan pasukanku? Kana mulih lan manggon karo raja sing anyar, merga kowé kuwi penduduk asing lan kowé ya ora isa bali ing tanahmu dhéwé. 20 Kowé lagi waé teka. Mosok dina iki kowé tak kongkon lunga bareng aku lan wong-wong sing ngetutké aku? Padahal aku ya ora ngerti arep lunga ing endi. Kowé kudu mulih lan ngejak anak buahmu bali. Muga-muga Yéhuwah terus nresnani* lan setya marang kowé.”+ 21 Ning Ittai njawab, ”Aku sumpah demi Yéhuwah Gusti Allah sing urip, lan demi njenengan rajaku sing urip. Abdimu iki bakal terus ngetutké njenengan, senajan kudu mati bareng karo njenengan.”+ 22 Mula, Daud kandha marang Ittai,+ ”Ya wis, kowé éntuk nyabrang.” Terus Ittai wong Gat kuwi nyabrang bareng karo kabèh anak buahé lan anak-anaké.

23 Wektu kabèh wong kuwi nyabrang, kabèh wong sing ana ing Yérusalèm lan sekitaré nangis banter banget. Raja ngadeg ing pinggir Lembah Kidron,+ lan kabèh wong kuwi nyabrang menyang dalan sing ngarah ing padhang belantara. 24 Zadok+ ya ana ing kana bareng karo kabèh wong Lèwi+ sing nggawa pethi+ perjanjiané Gusti Allah sing bener.+ Terus, Pethiné Gusti Allah sing bener didèlèhké. Abiatar+ ya ana ing kono nganti kabèh wong kuwi rampung nyabrang saka kutha. 25 Ning Raja kandha marang Zadok, ”Gawanen bali Pethi Suciné Gusti Allah sing bener menyang kutha.+ Nèk aku nyenengké Yéhuwah, Gusti Allah ya bakal nggawa aku bali lan ngéntukké aku ndelok Pethi kuwi lan panggonané.+ 26 Ning nèk Gusti Allah kandha, ’Kowé ora nyenengké Aku,’ ya bèn Gusti Allah nindakké apa waé sing apik nurut pandhangané.” 27 Terus Raja kandha marang Imam Zadok, ”Kowé kuwi wong sing isa ngerti wahyu.+ Kana kowé bali menyang kutha, muga-muga kabèh lancar. Gawanen Ahimaaz anakmu lan Yonatan+ anaké Abiatar. 28 Aku bakal ngentèni ing cedhak panggonan kanggo nyabrang ing padhang belantara.”+ 29 Mula, Zadok lan Abiatar nggawa bali Pethiné Gusti Allah sing bener menyang Yérusalèm. Terus, wong-wong kuwi manggon ing kana.

30 Bar kuwi, Daud munggah menyang Gunung* Zaitun+ karo nangis. Sirahé ditutupi, lan dhèwèké mlaku nyèkèr. Kabèh wong sing mèlu munggah bareng dhèwèké ya nutupi sirahé lan mlaku karo nangis. 31 Terus, ana sing kandha karo Daud, ”Ahitofèl ya mèlu sekongkol+ karo Absalom.”+ Daud kandha, ”Yéhuwah,+ muga-muga naséhaté Ahitofèl dianggep naséhat saka wong bodho.”+

32 Pas Daud tekan ing puncak, ing panggonan wong-wong biasané sujud ing ngarepé Gusti Allah, Husyai+ wong Arkhi+ ana ing kana lan nemoni Daud. Klambiné suwèk lan ana lemah ing sirahé. 33 Ning Daud kandha marang dhèwèké, ”Nèk kowé mèlu nyabrang, kowé mung bakal dadi bebanku. 34 Ning nèk kowé bali menyang kutha lan kandha marang Absalom kaya ngéné, ’Raja, aku iki abdimu. Aku mbiyèn abdiné bapaké njenengan, ning saiki aku abdimu,’+ kowé isa mbantu aku lan nggagalké siasaté Ahitofèl.+ 35 Imam Zadok lan Imam Abiatar kan ya ana ing kana. Mula, kabèh sing mbok rungokké ing istana kudu mbok omongké marang wong loro kuwi.+ 36 Ing kana ya ana anaké wong loro kuwi, yaiku Ahimaaz+ anaké Zadok lan Yonatan+ anaké Abiatar. Kowé kudu nyritakké apa waé sing wis mbok rungokké saka wong loro kuwi.” 37 Mula, Husyai kancané* Daud+ lunga menyang kutha, lan Absalom mlebu menyang kutha Yérusalèm.