1 Para Raja

18 Ing taun ketelu,+ Yéhuwah kandha marang Èlia, ”Lungaa, paranana Ahab, lan Aku bakal mènèhi udan ing bumi.”+ 2 Mula, Èlia mangkat marani Ahab wektu Samaria lagi ngalami kelaparan sing parah.+

3 Wektu kuwi, Ahab ngundang* Obaja, pengawas istanané Raja. (Obaja kuwi wong sing bener-bener wedi marang Yéhuwah. 4 Mbiyèn, pas Izebèl+ matèni nabi-nabiné Yéhuwah, Obaja ndhelikké nabi 100 ing guwa-guwa, saben guwa wong 50, lan dhèwèké nyedhiakké roti lan banyu kanggo nabi-nabi kuwi.) 5 Ahab kandha marang Obaja, ”Lungaa menyang kabèh mata air lan lembah* ing tanah iki. Mungkin awaké dhéwé bakal éntuk suket sing cukup supaya jaran lan keledainé* awaké dhéwé tetep urip lan kéwan-kéwané awaké dhéwé ora mati kabèh.” 6 Mula, wong-wong kuwi mbagi-mbagi dhaérah ing negara kuwi sing arep diparani. Ahab lan Obaja lunga dhéwé-dhéwé liwat dalan sing béda.

7 Pas Obaja ana ing dalan, Èlia mara nemoni dhèwèké. Obaja langsung ngerti nèk kuwi Èlia, terus dhèwèké sujud lan kandha, ”Gustiku Èlia,+ apa iki bener-bener njenengan?” 8 Èlia njawab, ”Ya bener, iki aku. Lungaa lan kandhanana majikanmu, ’Èlia ana ing kéné.’” 9 Ning Obaja kandha, ”Apa ta dosaku, kok nganti njenengan arep nyerahké abdimu iki marang Ahab bèn dipatèni? 10 Aku sumpah demi Yéhuwah Gusti Allahmu sing urip, Ahab wis ngirim utusan menyang kabèh bangsa lan kerajaan kanggo nggolèki njenengan. Wektu padha kandha, ’Wongé ora ana ing kéné,’ Ahab bakal ngongkon bangsa lan kerajaan kuwi sumpah nèk wong-wong kuwi ora nemokké njenengan.+ 11 Saiki njenengan kandha, ’Lungaa lan kandhanana majikanmu, ”Èlia ana ing kéné.”’ 12 Bar aku lunga saka kéné, roh suciné Yéhuwah mesthi bakal nggawa njenengan lunga+ menyang panggonan sing ora tak ngertèni. Terus, bar aku ngandhani Ahab lan dhèwèké ora nemokké njenengan, dhèwèké mesthi bakal matèni aku. Padahal abdimu iki wedi marang Yéhuwah kèt enom. 13 Apa njenengan durung krungu nèk pas Izebèl matèni nabi-nabiné Yéhuwah, aku ndhelikké 100 nabiné Yéhuwah ing guwa-guwa, saben guwa wong 50? Aku ya terus nyedhiakké roti lan banyu kanggo wong-wong kuwi.+ 14 Ning saiki njenengan kandha, ’Lungaa lan kandhanana majikanmu, ”Èlia ana ing kéné.”’ Ahab mesthi bakal matèni aku.” 15 Èlia kandha, ”Aku sumpah demi Gusti Allah sing urip sing tak layani, yaiku Yéhuwah pemimpiné pasukan, dina iki aku arep nemoni Ahab.”

16 Terus, Obaja nemoni Ahab lan ngandhani dhèwèké. Bar kuwi, Ahab mangkat nemoni Èlia.

17 Pas Ahab weruh Èlia, dhèwèké kandha, ”Lha iki wongé, sing wis nyebabké Israèl kena bencana.”

18 Èlia njawab, ”Dudu aku sing nyebabké Israèl kena bencana, ning njenengan lan keluargané bapaké njenengan merga ora manut préntahé Yéhuwah lan malah nglayani déwa-déwa Baal.+ 19 Saiki kongkonen kabèh wong Israèl ngumpul bareng aku ing Gunung Karmèl,+ termasuk 450 nabi Baal lan 400 nabi sing nyembah cagak suci*+ sing mangan ing méjané Izebèl.” 20 Terus, Ahab ngirim pesen marang kabèh wong Israèl lan nglumpukké nabi-nabi kuwi ing Gunung Karmèl.

21 Bar kuwi, Èlia nyedhaki kumpulan wong kuwi lan kandha, ”Nganti kapan kowé bakal mlaku pincang?+ Nèk Yéhuwah kuwi Gusti Allah sing bener, etutna Dhèwèké.+ Ning nèk Baal sing bener, ya etutna Baal!” Wong-wong babar blas ora njawab apa-apa. 22 Èlia kandha, ”Mung gari aku siji-sijiné nabiné Yéhuwah,+ ning nabiné Baal ana 450. 23 Saiki, gawakna aku sapi lanang enom loro. Nabi-nabiné Baal bèn milih salah siji sapi kuwi, terus nugel-nugel lan ndèlèhké kuwi ing ndhuwur kayu, ning aja diobong. Aku ya bakal nyiapké sapi sing sijiné, terus tak dèlèhké ing ndhuwur kayu, ning ora tak obong. 24 Terus, nyebuta jenengé allahmu,+ lan aku ya bakal nyebut jenengé Yéhuwah. Gusti Allah sing njawab nganggo geni, ya kuwi Gusti Allah sing bener.”+ Mula wong-wong kuwi njawab, ”Ya, setuju.”

25 Èlia kandha marang nabi-nabi Baal, ”Pilihen sapi lanang enom siji lan siapna dhisik, merga jumlahmu luwih akèh. Terus nyebuta jenengé allahmu, ning sapiné aja diobong.” 26 Mula, wong-wong kuwi njupuk sapi enom sing diwènèhké, terus nyiapké kuwi lan terus-terusan nyebut jenengé Baal saka ésuk nganti awan. Wong-wong kuwi kandha, ”Oh Baal, jawaben aku!” Ning ora ana swara, ora ana jawaban.+ Wong-wong kuwi terus jingkrak-jingkrak* ngubengi mézbah sing digawé wong-wong kuwi. 27 Pas awané, Èlia mulai ngécé lan kandha, ”Mbengoka sak banter-banteré! Baal kuwi kan allah, ta?+ Mungkin dhèwèké lagi nglamun utawa lagi ngising* utawa aja-aja dhèwèké lagi turu lan kudu digugah!” 28 Wong-wong kuwi mbengok sak banter-banteré lan mbesèti awaké nganggo belati lan tombak, kaya kebiasaané wong-wong kuwi, nganti getihé padha dlèwèran. 29 Saka awan, wong-wong mau kelakuané kaya wong sing kesurupan* nganti wektuné persembahan biji-bijian diwènèhké pas bengi, ning ora ana swara, ora ana sing njawab, lan ora ana sing nggatèkké.+

30 Akhiré, Èlia kandha marang kabèh wong kuwi, ”Padha nyedhaka mréné.” Mula, kabèh wong padha nyedhaki Èlia. Terus, Èlia ndandani mézbahé Yéhuwah sing wis hancur.+ 31 Èlia njupuk 12 watu. Saben watu kanggo siji suku keturunané Yakub. Yéhuwah tau kandha marang Yakub, ”Kowé bakal dijenengi Israèl.”+ 32 Nganggo watu-watu kuwi, dhèwèké mbangun mézbah+ kanggo jenengé Yéhuwah, terus nggawé kalèn* ing sak ubengé mézbah. Kalèn kuwi cukup gedhé kanggo disebari benih rong séa.* 33 Bar kuwi, Èlia nyusun kayu-kayu, nugel-nugel sapi lanang enom mau, lan ndèlèhké kuwi ing ndhuwur kayu.+ Èlia kandha, ”Isènana patang wadhah gedhé nganggo banyu, terus esokna ing ndhuwuré persembahan bakaran lan kayu-kayu kuwi.” 34 Èlia kandha, ”Esokna manèh.” Wong-wong kuwi ngesokké manèh. Èlia kandha manèh, ”Esokna manèh kanggo ping teluné.” Terus, wong-wong kuwi ngesokké manèh kanggo ping teluné. 35 Banyuné nganti mili ing sak ubengé mézbah. Dhèwèké ya ngisi kalèn* mau nganggo banyu.

36 Pas soré, pas kira-kira wektuné mènèhké persembahan biji-bijian,+ Nabi Èlia nyedhaki mézbah lan kandha, ”Oh Yéhuwah Gusti Allahé Abraham,+ Ishak,+ lan Israèl, muga-muga dina iki wong-wong padha ngerti nèk Njenengan kuwi Gusti Allah ing Israèl, lan padha ngerti nèk aku iki abdi-Mu lan aku nindakké kabèh iki nurut préntah-Mu.+ 37 Jawaben aku Yéhuwah! Jawaben aku, supaya wong-wong iki ngerti nèk Njenengan, Yéhuwah, kuwi Gusti Allah sing bener, lan Njenengan péngin nggawé atiné wong-wong iki bali marang Njenengan.”+

38 Terus, Yéhuwah nyebabké ana geni saka langit sing ngobong nganti entèk persembahan bakaran,+ tumpukan kayu, watu-watu, lan lemah sing ana ing kana. Banyu sing ana ing kalèn* kuwi ya entèk kena geni.+ 39 Pas ndelok kuwi, kabèh wong padha sujud lan kandha, ”Yéhuwah kuwi Gusti Allah sing bener. Yéhuwah kuwi Gusti Allah sing bener.” 40 Terus Èlia kandha marang wong-wong kuwi, ”Tangkepen nabi-nabi Baal! Aja nganti ana sing lolos.” Wong-wong kuwi langsung nangkep nabi-nabi kuwi, lan Èlia nggawa nabi-nabi kuwi menyang kali* ing Kisyon,+ terus matèni nabi-nabi kuwi ing kana.+

41 Èlia saiki kandha marang Ahab, ”Lungaa, mangana lan ngombéa, merga aku wis krungu swarané udan deres.”+ 42 Mula, Ahab lunga kanggo mangan lan ngombé, ning Èlia munggah ing pucuké Gunung Karmèl. Dhèwèké sujud lan sirahé ana ing antarané dhengkulé.+ 43 Terus Èlia kandha marang pelayané, ”Tulung munggaha lan deloken ing arah laut.” Terus pelayané mau munggah lan kandha, ”Ora ana apa-apa.” Èlia ngongkon pelayané ndelok ing arah laut nganti ping pitu. 44 Pelayané kandha kanggo ping pituné, ”Ana méga cilik munggah saka laut, kaya tlapak tangané manungsa.” Terus Èlia kandha, ”Ndang mangkata lan kandhanana Ahab, ’Siapna krétamu! Lungaa supaya njenengan ora kejebak udan deres!’” 45 Langité saya peteng lan ketutup méga, anginé banter, terus udan deres.+ Ahab neruské perjalanané menyang Yizréèl+ numpak kréta. 46 Ning, Yéhuwah mènèhi Èlia kekuwatan khusus. Èlia nyincingké lan nalèkké jubahé ing pinggangé, terus mlayu ndhisiki Ahab nganti tekan Yizréèl.