იობი

37 «ძგერას მიწყებს გული+ ამის გამო

და საგულიდან მივარდება.

 2 ხალხო, მოუსმინეთ მის მქუხარე ხმას+

და მისი პირიდან გამომავალ გრგვინვას.

 3 მთელ ცისქვეშეთში უშვებს მას

და ელვას+ დედამიწის კიდეებს აწვდენს.

 4 შემდეგ მჭექარე ხმა ისმის,

თავის აღმატებულ+ ხმას აქუხებს+

და არ აკავებს მას, როცა გამოსცემს.+

 5 საოცრად ქუხს ღმერთი თავისი ხმით,+

დიდებულ და ჩვენთვის ჩაუწვდომელ საქმეებს აკეთებს.+

 6 თოვლს ეუბნება: „დაეშვი მიწისკენ“,+

იმავეს ეუბნება თავსხმასაც და ძლიერ კოკისპირულ წვიმასაც.+

 7 ყოველ კაცს ბეჭედს ასვამს ხელზე,

რომ ყველა მოკვდავმა იცოდეს მისი საქმე.

 8 მიდის მხეცი ჩასასაფრებლად,

თავის სამალავში ბინადრობს.+

 9 შიდა ოთახიდან+ მოდის ქარიშხალი

და ჩრდილოეთიდან უბერავს სიცივე.+

10 ღვთის სუნთქვა წარმოქმნის ყინულს+

და წყალი სივრცეშია შეკავებული*.+

11 ღრუბელს სინოტივით ამძიმებს

და მისი სინათლე+ ფანტავს ღრუბლებს.

12 ისინი მისი ხელმძღვანელობით ბრუნავენ თავიანთი საქმის შესასრულებლად,

საითკენაც არ უნდა უბრძანოს+ ნაყოფიერი მიწის პირზე.

13 გასაჯოხად+ იქნება ეს თუ მიწისთვის,+

ან კიდევ სიკეთისთვის*,+ იგი შედეგს გამოაღებინებს.

14 ყური დაუგდე ამას, იობ,

გაჩერდი და დაუკვირდი ღვთის საოცარ საქმეებს.+

15 იცი, როდის მისცა მათ ბრძანება+

და როდის გამოანათებინა თავის ღრუბელს?

16 იცი, როგორ ჩერდებიან ღრუბლები,+

სრულყოფილი ცოდნის მფლობელის საოცარი საქმეები?+

17 როგორ ცხელდება შენი ტანსაცმელი,

როცა მიწას სამხრეთის ქარი აწყნარებს?+

18 შეგიძლია მასთან ერთად გამოჭედო ცა+

ისეთივე მაგარი, როგორიც ჩამოსხმული სარკეა?

19 გვითხარი, რა ვუთხრათ მას,

ვერ ვპოულობთ სიტყვებს სიბნელის გამო.

20 უნდა ემცნოს მას, რომ ლაპარაკი მსურს?

განა უთქვამს ვინმეს, რომ ეს ეუწყება მას?+

21 სინამდვილეში ვერ ხედავენ ისინი სინათლეს.

ის კაშკაშებს ცაში,

როცა გადაივლის ქარი და წმენდს ცას.

22 ჩრდილოეთიდან ოქროს სიდიადე მოდის.

შიშის მომგვრელია ღვთის დიდება;+

23 ჩვენ კი არ შეგვიცნია ყოვლისშემძლე.+

აღმატებულია იგი ძლიერებით+

და არ დააკნინებს+ სამართლიანობასა+ და უხვ სიმართლეს.+

24 ამიტომაც ეშინოდეს ხალხს მისი.+

იგი არაფრად აგდებს მათ, ვისაც თავი ბრძენი ჰგონია».+