იობი

 3 იმუხლებიან და ისე შობენ თავიანთ ნაშიერებს;

უამდებათ მშობიარობის ტკივილები.

 4 ღონიერდებიან მათი ნაშიერები

და ტრიალ მინდორში იზრდებიან;

 5 ვინ მიუშვა ნებაზე გარეული ვირი+

და ვინ გაუხსნა თოკი?!

 6 უკაცრიელ ველზე დავასახლე

და მარილის მიწაზე დავამკვიდრე.

 7 ქალაქის ხმაურზე ეცინება

და მდევრის ძახილი არ ესმის;

 8 მოივლის მთებს საძოვრებისა

და მცენარეების ძებნაში.

10 შეაბამ თოკს გარეულ ხარს და ჩააყენებ კვალში?!

ან წაუძღვები წინ, რომ მოახვნევინო?!

11 დაენდობი მის უშრეტ ძალას?!

ან შეასრულებინებ მძიმე სამუშაოს?!

12 გექნება იმედი, რომ ნამკალს მოგიტანს

და კალოზე მოგიგროვებს?!

13 სირაქლემა მხიარულად აბარტყუნებს ფრთებს,

მაგრამ შეედრება მისი ფრთები და ბუმბული ყარყატისას?!+

14 ის თავის კვერცხებს მიწაზე ტოვებს;

მიწაში ინახავს თბილად.

15 ავიწყდება, რომ შეიძლება ფეხი დაადგან და გატეხონ,

ან მხეცებმა გათელონ.

16 უხეშად ეპყრობა თავის ნაშიერებს, თითქოს სხვისები იყვნენ;+

არ წუხს იმაზე, რომ მისმა შრომამ შეიძლება ფუჭად ჩაიაროს,

17 ვინაიდან დაუკავა ღმერთმა სიბრძნე

და არ არგუნა გონიერება;

18 მაგრამ, როცა დგება და ფრთებს იქნევს,

დასცინის ცხენსაც და მხედარსაც.

21 ველს ფლოქვებს სცემს და მძლავრად ხტის,+

ბრძოლის ველზე იჭრება!+

22 შიშის განცდა სიცილად არ ჰყოფნის და არაფრის ეშინია,+

არც მახვილის დანახვაზე იხევს უკან.

23 ჩხარუნობს კაპარჭი

და შუბი და ხელშუბი ელვარებს.

24 გაშმაგებული მიქრის

და საყვირის ხმა ვერ აკავებს.

შორიდანვე გრძნობს ბრძოლის სუნს,

მეთაურთა შეძახილები და საომარი ყიჟინა ესმის.+

26 შენი გონიერების წყალობითაა, შევარდენი რომ ლივლივებს

და ფრთაგაშლილი სამხრეთისკენ მიფრინავს?!

27 შენი ბრძანებითაა, არწივი სივრცეში რომ იჭრება+

და ბუდეს მაღლა იშენებს,+

28 კლდეზე რომ ათევს ღამეს

და კლდის ქიმზე თავის ციხესიმაგრეში ბუდობს?!

29 იქიდან ეძებს საჭმელს;+

მისი თვალი შორიდან ჭვრეტს.

30 სისხლს წრუპავენ მისი მართვეები

და ისიც იქ არის, სადაც დახოცილები არიან“.+