იყავი გონებით განახლებული და გულით განათლებული
„ამიტომ ამას ვამბობ და გაფიცებთ უფალს, რომ აღარ მოიქცეთ ისე, როგორც. . . იქცევიან სხვა ხალხები“ (ეფესელთა 4:17).
1. რას აკეთებს ჩვენთვის გონება და გული?
გონება და გული — ერთ-ერთი ყველაზე საოცარი ჯილდოა, რომელიც გააჩნია ადამიანს. თუმცა, მათით ხორციელდება ურიცხვი რაოდენობის ოპერაცია, ისინი თითოეულ ადამიანში თავისთავად უნიკალურები არიან. ის, თუ როგორ მოქმედებს ჩვენი გონება და გული, ძლიერ ზეგავლენას ახდენს ჩვენს პიროვნებაზე, მეტყველებაზე, ქცევაზე, ემოციებსა და ცხოვრებისეულ ფასეულობებზე.
2, 3. ა) როგორ გამოიყენება ბიბლიაში სიტყვები: „გული“ და „გონება„? ბ) რატომ უნდა ვიზრუნოთ, როგორც გულზე, ასევე გონებაზე?
2 ბიბლიაში სიტყვა „გული“ განეკუთვნება ძირითად აღძვრებს, ემოციებსა და შინაგან გრძნობებს, ხოლო „გონება“ — ინტელექტსა და აზროვნების უნარს. მაგრამ გული და გონება ერთმანეთს არ გამოიცხავს. მაგალითად, მოსე მოუწოდებდა ისრაელებს: „. . . გულს [„გონებაში“, სქოლიო, აქ] ჩაიბეჭდე რომ უფალი ღმერთია. . .„(მეორე რჯული 4:39). იესომ იმ მწიგნობრებს, რომლებიც აწყობდნენ მის წინააღმდეგ საიდუმლო გეგმებს, უთხრა: „რატომ ფიქრობთ თქვენს გულში ბოროტს?“ (მათე 9:4; მარკოზი 2:6, 7).
3 ეს იმაზე მიუთითებს, რომ გონება და გული მჭიდროდ არის ერთმანეთთან დაკავშირებული. ისინი ურთიერთკავშირში არიან და ზოგჯერ ხელს უწყობენ ერთმანეთს, რათა ერთობლივად იმუშაონ შეთანხმებით, მაგრამ ხშირად ერთმანეთს ებრძვიან კიდეც, თუ ვის ექნება ბატონობის უფლება (მათე 22:37; შეადარე რომაელთა 7:23). ამიტომ, რომ მივიღოთ იეჰოვას კეთილგანწყობა, ჩვენ არა მხოლოდ კარგად უნდა ვიცოდეთ ჩვენი გონებისა და გულის მდგომარეობა, არამედ ასევე, უნდა განვასწავლოთ ისინი ჰარმონიულად ითანამშრომლონ ერთად და იარონ ერთი მიმართულებით. ჩვენ უნდა ვიყოთ გონებით განახლებული და გულით განათლებული (ფსალმუნი 118:34; იგავნი 3:1).
„როგორც. . . იქცევიან სხვა ხალხები“
4. როგორ იმოქმედა სატანამ ადამიანთა გულსა და გონებაზე და რა მოჰყვა ამას შედეგად?
4 სატანა — ტყუილებისა და მაქინაციების ოსტატია. მან იცის, ადამიანები თავის კონტროლს, რომ დაუქვემდებაროს, უნდა დაეუფლოს მათ გულსა და გონებას. ადამიანთა ისტორიის დასაბამიდანვე სატანა ამ მიზნის მისაღწევად სარგებლობს ხან ერთი, ხან მეორე სახეობის ხერხით. ამის შედეგად „მთელი ქვეყნიერება ბოროტებაში [ბოროტის ძალაუფლებაში, აქ] წევს (1 იოანე 5:19). სინამდვილეში, სატანამ ისე წარმატებით იმოქმედა ქვეყნიურ ადამიანთა გულსა და გონებაზე, რომ ბიბლია მას აღწერს, როგორც „ჭირვეულ და უკუღმართ თაობას“ (ფილიპელთა 2:15). მოციქული პავლე ნათლად აღწერს ამ ჭირვეული და უკუღმართი თაობის გულისა და გონების მდგომარეობას და მისი სიტყვები დღეს ყველა ჩვენთაგანისათვის გაფრთხილებაა. წაიკითხე, გეთაყვა, მაგალითად, ეფესელთა 4:17–19 და შეადარე რომაელთა 1:21–24-ში მოცემულ პავლეს სიტყვებს.
5. რატომ მისწერა პავლემ ასეთი პირდაპირი რჩევა ეფესელებს?
5 თუ გავიხსენებთ, რომ ქალაქი ეფესო ცნობილი იყო თავისი მორალური გახრწნილობითა და კერპებისადმი წარმართული თაყვანისმცემლობით, ჩვენ შეგვიძლია გავიგოთ, თუ რატომ მისწერა პავლემ ასეთი ძლიერი სიტყვები ეფესოში მცხოვრებ ქრისტიანებს. თუმცა, ბერძნებს ჰყავდათ თავიანთი სახელოვანი მოაზროვნეები და ფილოსოფოსები, მაგრამ როგორც ჩანს, ბერძნულმა განათლებამ, მრავალ ადამიანს მისცა ბოროტი საქმეების კეთების უფრო დიდი უნარი, და მათმა კულტურამ ისინი კიდევ უფრო გაწაფულები გახადა გარყვნილებაში. პავლე ძლიერ იყო შეწუხებული იმით, რომ მისი თანაქრისტიანები ასეთ გარემოცვაში ცხოვრობდნენ. მან იცოდა, რომ მრავალი მათგანი წინათ წარმართი იყო და „იარებოდა ამ წუთისოფლის ჩვეულების მიხედვით“. მაგრამ ახლა მათ ჭეშმარიტება მიიღეს. მათი გონება განახლდა და მათი გული განათლდა. ყველაზე მეტად პავლეს უნდოდა, რომ ისინი „მოქცეულიყვნენ წოდების ღირსად“ (ეფესელთა 2:2; 4:1).
6. რატომ გვმართებს პავლეს სიტყვებით დაინტერესება?
6 დღესაც ასეთივე სიტუაციაა. ჩვენც ასევე ვცხოვრობთ ცრუ რელიგიური წეს-ჩვეულებების ქვეყნიერებაში, სადაც დაცემულია მორალი და დამახინჯებულია ადამიანთა ღირსებები. მრავალი ჩვენთაგანი ერთხელ ამ ქვეყნიერების სისტემასთან შეთანხმებულად ცხოვრობდა. სხვებს კი დღითი-დღე უხდებათ ქვეყნიურ ზეგავლენასთან ბრძოლა. ზოგიერთი ჩვენგანი ცხოვრობს ისეთ ოჯახში, სადაც გამეფებულია ქვეყნიური სული. ამიტომ, ჩვენთვის აუცილებელია გვესმოდეს პავლეს სიტყვების მნიშვნელობა და ვისარგებლოთ მისი რჩევა-დარიგებით.
ამაო და დაბნელებული გონებანი
7. რას გულისხმობდა პავლე გამოთქმით „მათი გონების ამაოება„?
7 დამაჯერებლობა რომ მიეცა თავისი შეგონებისათვის, რომ ქრისტიანები არ უნდა მოიქცნენ „ისე როგორც იქცევიან სხვა ხალხები“ პავლემ დასაწყისში მოიხსენია „მათი გონების ამაოება“ (ეფესელთა 4:17). რას ნიშნავს ეს? სიტყვა, გადმოთარგმნილი სიტყვით „ამაოება“, თანახმად „ენკორ ბაიბლისა“ (ინგლ.) ნიშნავს სიცარიელეს, არარაობას, სისულელეს, უაზრობასა და უსაშველობას. ამრიგად, პავლე მიუთითებდა, რომ ბერძნული და რომაული სამყაროს სახელგანთქმულობასა და დიდებას შეეძლო დიდი შთაბეჭდილების მოხდენა, მაგრამ მათკენ სწრაფვა სინამდვილეში ფუჭი, სისულელე და უაზრობა იყო. ისინი, რომლებიც გაგიჟებით იყვნენ სახელგანთქმულობისა და დიდების მსურველები, ბოლოს და ბოლოს მხოლოდ უსაშველობამდე და გულგატეხილობამდე მივიდოდნენ. ზუსტად იგივე პრინციპი გამოიყენება დღევანდელი ქვეყნიერების მიმართ.
8. რა მხრივ არის ამაო ყოველივე ქვეყნიური მისწრაფება?
8 მსოფლიოს ჰყავს მოაზროვნეები და თავისი ელიტა, ვისთანაც ადამიანები ეძებენ პასუხებს ისეთ მნიშვნელოვან საკითხებზე, როგორიცაა, სიცოცხლის აზრი და წარმოშობა და კაცობრიობის დანიშნულება. მაგრამ როგორი სიბრძნისა და ხელმძღვანელობის შემოთავაზება შეუძლიათ მათ? ათეიზმის, აგნოსტიციზმის, ევოლუციისა და ერთმანეთის საწინააღმდეგო სხვა მრავალი დამაბნეველი იდეისა და თეორიისა, რომლებიც არ იძლევიან იმაზე მეტ განათლებას, ვიდრე წარსულის რიტუალები და ცრუ რწმენა. შეიძლება ასევე შეიქმნას ისეთი შთაბეჭდილება, რომ ქვეყნიურ მისწრაფებებს მოაქვს რაღაც კმაყოფილება. ადამიანები ლაპარაკობენ იმ წარმატებების შესახებ, რომელსაც მიაღწიეს მეცნიერების, ხელოვნების, მუსიკის, სპორტისა და პოლიტიკის დარგებში. ისინი ტკბებიან თავიანთი დიდების წუთიერი გაელვებით. მიუხედავად ამისა, ისტორიული მატიანეები და რეკორდების თანამედროვე წიგნები სავსეა დავიწყებული გმირების სახელებით. ყოველივე ეს სხვა არაფერია, თუ არა ამაოება, არარაობა, სისულელე და უაზრობა.
9. როგორ ამაო მისწრაფებებს ეძლევა მრავალი ადამიანი?
9 როცა ხედავენ ასეთი მიზნების ამაოებას, მრავალი ადამიანი მიმართავს მატერიალურ მისწრაფებებს — ფულის დაგროვებასა და ისეთი საგნების შეძენას, რომლის ყიდვაც ფულით შეიძლება და ამ მისწრაფებებს თავიანთი ცხოვრების მიზნად იხდიან. ისინი დარწმუნებულები არიან, რომ ბედნიერება მოდის სიმდიდრისაგან, მატერიალური ქონებისა და სიამოვნების ძიებისაგან. ადამიანები არა მხოლოდ მიმართავენ ამაზე თავიანთ გონებას, არამედ მზად არიან ყველაფერი შესწირონ მას: ჯანმრთელობა, ოჯახი და თვით სინდისიც კი. რა შედეგით? ნაცვლად იმისა, რომ ჰქონდეთ კმაყოფილება, მათ „თავიანთ თავს მრავალი ტკივილი მიაყენეს“ (1 ტიმოთე 6:10). გასაკვირი არ არის, რომ პავლე მოუწოდებდა თანაქრისტიანებს აღარ მოქცეულიყვნენ ისე, როგორც სხვა ხალხები იქცევიან თავიანთი გონების ამაოებით.
10. ქვეყნიერებაზე როგორი სახით არიან ადამიანები „გონებადაბნეულნი„?
10 იმის საჩვენებლად, რომ ქრისტიანობაში არაფერია ისეთი, რისიც შეიძლება შეგშურდეს ან რასაც შეიძლება მიბაძო, პავლემ შემდეგ თქვა, რომ ისინი არიან „გონებადაბნეულნი [მათი გონება — სიბნელეშია, „კეთილი ცნობა„] (ეფესელთა 4:18). რასაკვირველია, ქვეყნიერებას ჰყავს მცოდნე და გათვითცნობიერებული ადამიანები თითქმის ყველა სფეროში, რომლისკენაც ისწრაფვის ხალხი. მაგრამ პავლემ თქვა, რომ მათი გონება სიბნელეშია. რატომ? მისი შენიშვნა არ ეხება ერუდიციას ან გონებრივ უნარს. სიტყვა „გონება“ ასევე შეიძლება ეხებოდეს ადამიანთა აღთქმის ცენტრს, მისი შეგნების ადგილსამყოფელს, შინაგან ადამიანს. ისინი სიბნელეში იმყოფებიან, ვინაიდან მათ არ გააჩნიათ წარმმართველი სინათლე, ანუ თავიანთ მისწრაფებებში ხელმძღვანელობის გრძნობა. ეს ჩანს სიკეთისა და ბოროტების მათი დამახინჯებული გრძნობიდან. ადამიანები შეიძლება სთვლიდნენ, რომ თანამედროვე აზროვნება პრინციპით, „ნუ განსჯი, ყოველივე მისაღებია“ იძლევა განათლებას, მაგრამ სინამდვილეში პავლეს სიტყვების თანახმად, იგი აბნელებს გონებას. სულიერ საკითხში ისინი ხელის ცეცებით მიდიან უკუნით სიბნელეში (იობი 12:25; 17:12; ესაია 5:20; 59:6–10; 60:2; შეადარე ეფესელთა 1:17, 18).
11. რა არის იმის მიზეზი, რომ ქვეყნიერებაში არის გონებადაბნეულობა?
11 როგორ შეიძლება ადამიანები იყვნენ ჭკვიანები, გააჩნიათ დიდებული გონება მრავალ დარგში და ამავე დროს მაინც იმყოფებიან სულიერ წყვდიადში? პავლე ამის პასუხს გვაძლევს 2 კორინთელთა 4:4: „. . .წუთისოფლის ღმერთმა დაუბრმავა გონება, რათა მათთვის არ იბრწყინოს სახარების შუქმა ქრისტეს დიდებაზე, რომელიც უხილავი ღმერთის ხატია“. რა ძვირფასი კურთხევაა, რომ ისინი, ვინც იღებენ დიდებულ კეთილ ცნობას, განახლებულნი არიან გონებით და განათლებულნი გულით!
უმეცარი და უგრძნობი გულები
12. რა სახით არის ქვეყნიერება “ ღმერთის ცხოვრებისაგან გაუცხოებული„?
12 რათა დაგვხმარებოდა შემდგომშიაც დაგვენახა, თუ რატომ უნდა ვყოფილიყავით გონებით განახლებულნი და გულით განათლებულნი, პავლემ ჩვენი ყურადღება იმაზე გაამახვილა, რომ ქვეყნიერების გზა „ღმერთის ცხოვრებისაგან გაუცხოვებულია“ (ეფესელთა 4:18). ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ადამიანებს მეტად აღარ სწამთ ღმერთის ან სრულიად უწმინდურნი გახდნენ. გაზეთის ერთმა კორესპონდენტმა ეს შემდეგი სიტყვებით გამოხატა: „ნაცვლად სიტყვისა „უწმინდურნი“, მოდით, გამოვიგონოთ ახალი სიტყვა „ნაკლებად წმინდა“. ნაკლებად წმინდა ადამიანებს, იმის გამო რომ სწამთ ღმერთი, სურთ პატივისცემა. მაგრამ ამავე დროს, მათ იგი შენახული აქვთ ყუთში და მხოლოდ კვირა დილით იღებენ, ხოლო კვირიდან კვირამდე მას არ რთავენ ნებას მოახდინოს ზეგავლენა თავიანთ შეხედულებებზე პოლიტიკურ სამყაროსა და პირადი ცხოვრების შესახებ. [მათ] ნაწილობრივ სწამთ ღმერთის, მაგრამ არ მიაჩნიათ, რომ ღმერთს აქვს სათქმელი თანამედროვე საზოგადოებაზე“. პავლემ რომაელებისადმი მიწერილ ეპისტოლეში ეს შემდეგი სახით გადმოსცა: „რადგან შეიცნეს ღმერთი და არ ადიდეს, როგორც ღმერთი, არც მადლობდნენ. . .“ (რომაელთა 1:21). ჩვენ ყოველდღიურად ვხედავთ ადამიანებს, რომლებიც ისე მიჰყვებიან ცხოვრებას, რომ სულაც არ ფიქრობენ ღმერთზე. რა თქმა უნდა, ისინი არ ადიდებენ მას და არც მადლობას უძღვნიან.
13. რა არის „ღმერთის ცხოვრება„?
13 გამოთქმა „ღმერთის ცხოვრებისაგან“, მნიშვნელოვანია. ის ასევე გვიჩვენებს, თუ გონებრივი და სულიერი წყვდიადი როგორ უბნევს ადამიანებს ფასეულობების გაგებას. ბერძნული სიტყვა, რომელიც აქ გადმოთარგმნილია სიტყვით „ცხოვრება“, — არის არა ბი-ოსი (რომლისგანაც წარმოიშვა ისეთი სიტყვები, როგორიცაა „ბიოლოგია“, „ბიოგრაფია„), რომელიც ნიშნავს ცხოვრების სახეს, არამედ აქ დგას სიტყვა ზო-ე (რომლისგანაც წარმოიშვა ისეთი სიტყვები, როგორიცაა „ზოოპარკი“, „ზოოლოგია„). როგორც „ძველი და ახალი აღთქმის სიტყვების ვაინის ლექსიკონშია“ ნათქვამი (ინგლ.) ეს სიტყვა ნიშნავს სიცოცხლეს, როგორც საფუძველს, სიცოცხლეს აბსოლუტური მნიშვნელობით, ისეთ სიცოცხლეს, როგორც ღმერთს გააჩნია. . . ადამიანი შეცოდების შედეგად აღმოჩნდა ამ ცხოვრებისაგან გაუცხოებული. ამრიგად პავლე ჩვენ გვეუბნებოდა, რომ გონებრივმა და სულიერმა წყვდიადმა ადამიანები არა მხოლოდ ხორცის ხრწნამდის მიიყვანა, არამედ დააშორა ისინი ღმერთის მიერ შემოთავაზებული მარადიული სიცოცხლის იმედს (გალატელთა 6:8). რატომ? პავლემ შემდეგ მოიყვანა სიტყვები, რომლებიც გვიხსნიან ამის მიზეზს.
14. ერთ-ერთი რა მიზეზი არსებობს იმისა, რომ ქვეყნიერება გაუცხოვებულია ღმერთის ცხოვრებისაგან?
14 მოციქულმა თქვა, რომ პირველ რიგში ეს ხდება „მათი [მათთვის ჩვეული, „ახალი თარგმანი“] უმეცრების გამო“ (ეფესელთა 4:18). გამოთქმა „მათთვის ჩვეული“, ხაზს უსვამს, რომ ეს უმეცრება არის არა იმის გამო, რომ მათ არა აქვთ საშუალება შეიძინონ შემცნება ღმერთის შესახებ, არამედ იმიტომ, რომ განზრახ უარს ამბობენ ამ შემეცნებაზე. ეს გამოთქმა სხვაგვარად ასე ითარგმნება: „ღმერთის შემეცნების უარყოფა, რომელიც მათთვისაა დამახასიათებელი; („ენკორ ბაიბლი„); „უცოდინარობის გამო, იმიტომ, რომ მათ დაახშვეს მის მიმართ გულები“ („იერუსალიმის ბიბლია“ [ინგლ.]). ადამიანები, რომლებიც უარყოფენ ან განზრახ იშორებენ ზუსტ შემეცნებას ღმერთის შესახებ, საფუძველს არიან მოკლებულნი მიაღწიონ იმ სიცოცხლეს, რომელსაც იეჰოვა აძლევს მისი ძის მორწმუნე ხალხს. იესომ თქვა: „ესაა საუკუნო სიცოცხლე, რომ გიცნობდნენ შენ, ერთადერთ ჭეშმარიტ ღმერთს და ვინც შენ წარმოგზავნე — იესო ქრისტეს“ (იოანე 17:3; 1 ტიმოთე 6:19).
15. რა უწყობს ხელს ქვეყნიერების გაუცხოებას ღმერთის ცხოვრებისაგან?
15 კიდევ ერთ მიზეზს იმისა, რომ ქვეყნიერება ძირითადად გაუცხოვებულია ღმერთის ცხოვრებისაგან, პავლეს სიტყვების თანახმად წარმოადგენს „მათი გულქვაობა [გულების უგრძნობლობა, აქ]“ (ეფესელთა 4:18). აქ სიტყვა „უგრძნობლობა“ ძირითადად ნიშნავს გაქვავებას, თითქოსდა კოჟრით დაფარვას. ყველა ჩვენგანისათვის ცნობილია, თუ როგორ ჩნდება კოჟრი. თავიდან კანი შეიძლება იყოს ფაქიზი და მგრძნობიარე, მაგრამ ხახუნის შემდეგ ის მკვრივდება და სქელდება, ისე რომ, წარმოქმნის კოჟრს. ის მეტად აღარ არის მგრძნობიარე. ასევე ადამიანებიც არ იბადებიან გაქვავებული გულით ან საერთოდ უგულონი, რომლებიც ავტომატურად იქნებოდნენ ღმერთის მიმართ უგრძნობლები. მაგრამ რადგანაც ჩვენ ვცოვრობთ ამ ქვეყნიერებაში და ვიმყოფებით მისი სულის გარემოცვაში, ჩვენი გული შეიძლება ადვილად გაქვავდეს ან გახდეს მრისხანე თუ მას არ დავიცავთ. ამიტომაც, პავლე იძლეოდა გაფრთხილებას: „უყურეთ. . . რათა რომელიმე თქვენგანს გული არ გაუქვავდეს ცოდვის საცდურით“ (ებრაელთა 3:7–13; ფსალმუნი 94:8–10). ხოლო ჩვენთვის კი რამდენად აუცილებელია დავრჩეთ გონებით განახლებული და გულით განათლებული!
„გრძნობადაკარგულნი“
16. რა არის იმის შედეგი, რომ ქვეყნიერება გონებადაბნეულია და გაუცხოებულია ღმერთის ცხოვრებისაგან?
16 ასეთი წყვდიადისა და გაუცხოების შედეგი შეჯამებულია პავლეს შემდეგი სიტყვებით: „ისინი, რომელთაც გრძნობა დაკარგეს და გარყვნილებას მიეცნენ, რომ ყოველგვარი უწმინდურება ჩაიდინონ ანგარებით“ (ეფესელთა 4:19). გამოთქმა „გრძნობა დაკარგეს“, სიტყვის სრული მნიშვნელობით ნიშნავს ტკივილის უგრძნობლობას, მორალური ტკივილის. ასეთნაირად ქვავდება გული. როგორც კი იგი უკვე აღარ გრძნობს სინდისის ქენჯნას და პასუხისმგებლობის გნძნობას ღმერთის წინაშე, მეტად აღარ არსებობს რაიმე შეზღუდვა. ამიტომ, პავლემ თქვა, რომ „ისინი. . . მიეცნენ“ გარყვნილებასა და უწმინდურებას. ეს არის გააზრებული, შეგნებული ნაბიჯი. როგორც ბიბლიაში გამოიყენება, სიტყვა „გარყვნილება“ მიუთითებს გონების უსირცხვილო არაწესიერ განწყობილებაზე, რომელიც არაფრად თვლის კანონსა და ხელისუფლებას. ზუსტად ასევე „ყოველგვარი უწმინდურება“ შეიცავს არა მხოლოდ სექსუალურ გარყვნილებას, არამედ რელიგიის სახელით ჩადენილ გახრწნილ მოქმედებებსაც. მაგალითად, როგორიცაა ნაყოფიერების წეს-ჩვეულებები და რიტუალები, რომლებიც ტარდებოდა ეფესოში მდებარე არტემიდეს ტაძარში, რის შესახებაც კარგად იცოდნენ იმათ, ვინც კითხულბდა პავლეს სიტყვებს (საქმე 19:27, 35).
17. რატომ თქვა პავლემ, რომ გრძნობადაკარგული ადამიანები სცოდავენ „ანგარებით„?
17 აღვირახსნილი თავაშვებულება და ყოველგვარი უწმინდურება თავისთავად ცუდია, მაგრამ პავლე ასევე იმასაც უმატებს, რომ ასეთი ადამიანები „ანგარნი“ არიან. როცა ადამიანები ჩადიან ცოდვას, მაგრამ ჯერ კიდევ გააჩნიათ ზნეობრიობის გრძნობა, მათ შეიძლება სინდისის ქენჯნა მაინც იგრძნონ და გულმოდგინედ ეცადონ არ გაიმეორონ ჩადენილი ცოდვა. მაგრამ „გრნობადაკარგულები“ სცოდავენ „ანგარებით“ („და მაინც უფრო მეტს ითხოვენ“, „ენკორ ბაიბლი„). ისინი მზადყოფნით მიექანებიან სულ ქვემოთ და ქვემოთ, როგორც დამრეც სიბრტყეზე, სანამ არ მოხვდებიან გარყვნილების სიღრმეებში — და თანაც ეს უბრულო საქმედ მიაჩნიათ. „წარმართთა ნების“ როგორი ზუსტი აღწერაა! (1 პეტრე 4:3, 4).
18. როგორ შეიძლება შევაჯამოთ პავლეს მიერ აღწერილი, რომელიც ქვეყნიერების გონებრივ და სულიერ მდგომარეობას ეხება?
18 ამრიგად, სულ მხოლოდ სამ მუხლში, ეფესელთა 4:17–19-ში, პავლეს სააშკარაოზე გამოაქვს ქვეყნიერების ნამდვილი ზნეობრივი და სულიერი მდგომარეობა. მოციქული მიუთითებს იმაზე, რომ ქვეყნიერ მოაზროვნეთა მიერ წამოყენებული თეორიები და იდეები, დაუცხრომელი სწრაფვა სიმდიდრისა და კმაყოფილებისაკენ, სრულიად ამაოა. იგი აშკარას ხდის, რომ გონებრივი და სულიერი წყვდიადის გამო ქვეყნიერება ჩაფლულია მორალურ ჭაობში, და ეშვება სულ ქვემოთ და ქვემოთ. საბოლოო ჯამში, საკუთარი დანაშაულით უმეცრებისა და განრისხებულობის გამო, ქვეყნიერება გახდა უიმედოდ გაუცხოვებული, ღმერთის ცხოვრებისაგან. რა თქმა უნდა, ჩვენ გვაქვს საკმაოდ სარწმუნო მიზეზი არ მოვიქცეთ ისე, როგორც იქცევიან სხვა ხალხები!
19. როგორი მნიშვნელოვანი კითხვები უნდა იყოს კიდევ განხილული?
19 რამდენადაც ქვეყნიერება გონებისა და გულის დაბინდების გამო გახდა იეჰოვა ღმერთისაგან გაუცხოვებული, როგორ შეგვიძლია გავთავისუფლდეთ ჩვენს გულსა და გონებაში არსებული ყოველგვარი წყვდიადისაგან? დიახ, რა უნდა ვაკეთოთ იმისათვის, რომ კვლავაც მოვიქცეთ, როგორც სინათლის შვილები და შევინარჩუნოთ ღმერთის კეთილგანწყობილება? ეს განხილული იქნება შემდეგ სტატიაში.
შეგიძლია თუ არა ახსნა?
◻ რამ აღძრა პავლე მიეცა პირდაპირი რჩევა, რომელიც მოცემულია ეფესელთა მე-4 თავის, მე-17-დან მე-19 მუხლებში?
◻ რატომ არის ქვეყნიერების გზები ამაო და წყვდიადში მოქცეული?
◻ რას ნიშნავს გამოთქმა „ღმერთის ცხოვრებისაგან გაუცხოვებულნი„?
◻ როგორი შედეგი მოჰყვა გონების დაბნელებასა და გულის უგრძნობლობას?
[სურათები 9 გვერდზე]
ეფესო ცნობილი იყო მორალური გახრწნილობითა და კერპთაყვანისმცემლობით
1. რომაელი გლადიატორი ეფესოში
2. არტემიდეს ტაძრის ნანგრევები
3. თეატრი ეფესოში
4. არტემიდე ეფესელთა, ნაყოფიერების ქალღმერთი
[სურათი 10 გვერდზე]
როგორი სიბრძნის შემოთავაზება შეუძლია ქვეყნიერების ელიტას?
ნერონი
[საავტორო უფლება]
Musei Capitolini, Roma