ხარ თუ არა გაწონასწორებული პიონერი?
მამას თვალები უბრწყინავს, როცა გაშლილი ხელებით ელოდება თავისი პატარა გოგონას პირველი გაუბედავი ნაბიჯების გადადგმას. როცა ბავშვი მოულოდნელად ეცემა, მამა ამხნევებს, რომ კვლავ გაიაროს. მან იცის, რომ მალე ბავშვი შეინარჩუნებს წონასწორობასა და სიმტკიცეს.
მსგავსად, ახალ პიონერ მსახურსაც შეიძლება დასჭირდეს დრო და გამხნევება, სანამ წონასწორობის შენარჩუნებას ისწავლის, რომელიც, როგორც სამეფოს სრული დროით მაუწყებელს, წარმატებისთვის სჭირდება. მრავალი პიონერი სიხარულით აგრძელებს მსახურებას ათწლეულების განმავლობაში. პირობების მოულოდნელი ცვლილებების გამო ზოგიერთი წონასწორობას კარგავს. სხვები სიხარულსაც კი კარგავენ. ერთ ქვეყანაში პიონერების 20-მა პროცენტმა შეწყვიტა სრული დროით მსახურება პირველი ორი წლის განმავლობაში. რის გამო წყვეტს პიონერი ამ ყველაზე სასიხარულო მსახურებას? როგორ შეიძლება ასეთი შეფერხებების თავიდან აცილება?
თუმცა სუსტმა ჯანმრთელობამ, ფინანსურმა გასაჭირმა და ოჯახურმა პასუხისმგებლობებმა შეიძლება ზოგიერთს დაატოვებინოს სრული დროით მსახურება, სხვებს ის აბრკოლებს, რომ სხვადასხვა ქრისტიანულ ვალდებულებებში ვერ ინარჩუნებს სრულ წონასწორობას. წონასწორობა არის „ტოლი ნაწილების, ელემენტებისა და ფაქტორების პროპორციული ზემოქმედებით შექმნილი მდგომარეობა“.
იესო ქრისტემ თავის მოწაფეებს უჩვენა, როგორ უნდა შეესრულებინათ ქადაგებისა და მოწაფეების მომზადების საქმე. აგრეთვე, თავისი მსახურებით მან ნათელყო, თუ როგორ შეიძლება წონასწორობის შენარჩუნება. იესომ ცხადყო იუდეველი რელიგიური წინამძღოლების გაუწონასწორებლობა, როცა უთხრა მათ: „იხდით პიტნის, კამისა და კვლიავის მეათედს და მიტოვებული გაქვთ რაც უფრო მთავარია რჯულში — განკითხვა, წყალობა და სარწმუნოება. ესეც უნდა გაგეკეთებინათ და არც ის უნდა მიგეტოვებინათ“ (მათე 23:23).
ეს პრინციპი დღესაც გამოიყენება, განსაკუთრებით კი პიონერულ მსახურებასთან დაკავშირებით. ენთუზიაზმითა და კეთილი მიზნებით აღძრული, ზოგიერთი იწყებს პიონერობას კარგად მომზადების ან იმ საკითხების გათვალისწინების გარეშე, რომლებიც პიონერობას ეხება (ლუკა 14:27, 28). სხვებს ისე იტაცებს სამქადაგებლო მსახურება, რომ მხედველობიდან რჩებათ ქრისტიანობის სხვა მნიშვნელოვანი მხარეები. როგორ შეუძლიათ წონასწორობის სწავლა და შენარჩუნება?
შეინარჩუნე სულიერი სიმტკიცე!
იესო ყოველთვის ყურადღებას აქცევდა თავის სულიერობას. მიუხედავად იმისა, რომ მასთან მოსასმენად და განსაკურნავად მისულ უამრავ ადამიანს ძალიან დიდი დრო მიჰქონდა, ის ყოველთვის უთმობდა დროს გულმოდგინე ლოცვას (მარკოზი 1:35; ლუკა 6:12). ასევე დღეს გაწონასწორებული პიონერობა მოითხოვს, რომ სულიერი სიმტკიცის შესანარჩუნებლად პიროვნებამ სრულად ისარგებლოს ყველა ღონისძიებით. პავლემ დამარწმუნებლად თქვა: „როგორაა, სხვებს რომ ასწავლი და საკუთარ თავს კი არ ასწავლი!“ (რომაელთა 2:21). აშკარა შეცდომა იქნებოდა, თუ მთელ დროს ქადაგებას დავუთმობდით, ხოლო პირადი შესწავლისა და რეგულარული ლოცვისთვის დროის გამოყოფას უგულებელვყოფდით.
უკვე ორი ათწლეულია, რაც კუმიკო პიონერად მსახურობს. თუმცა სამი შვილი და ურწმუნო ქმარი ჰყავს, საკუთარი გამოცდილებიდან მან დაინახა, რომ ბიბლიის კითხვისა და შესწავლისთვის საუკეთესო დრო არის ძილის წინ. შესწავლის დროს ის განსაკუთრებით აღნიშნავს აზრებს, რომელთა გამოყენებაც მას სამქადაგებლო მსახურებაში შეუძლია, ასე რომ მისი ყოველდღიური მსახურება არ კარგავს სიახლეს და საინტერესო რჩება. სხვა წარმატებული პიონერები ოჯახის სხვა წევრებზე ადრე დგებიან, რათა დილის მყუდროებაში დატკბნენ სულიერი გამხნევებით. შენ შეიძლება სხვა ხელსაყრელ დროს გამოყოფ კრების შეხვედრებისთვის მოსამზადებლად და ფეხდაფეხ ბოლო ქრისტიანული პუბლიკაციების წასაკითხად. თუ გსურს მსახურებაში სიხარულის შენარჩუნება, პირადი შესწავლა არც ნაჩქარევი უნდა იყოს, არც უგულებელყოფილი.
ოჯახური პასუხისმგებლობების გაწონასწორება
აგრეთვე მშობლებს, რომლებიც პიონერებად მსახურობენ, უნდა ახსოვდეთ, რომ მათთვის „ღვთის ნება“ უმთავრესად იმას შეიცავს, რომ საკუთარი ოჯახის ფიზიკურ, ემოციურ და სულიერ მოთხოვნილებებზე იზრუნონ (ეფესელთა 5:17; 6:1–4; 1 ტიმოთე 5:8). ზოგჯერ მორწმუნე მეუღლე და ოჯახის წევრებიც კი შიშობენ, რომ თუ ცოლი და დედა პიონერობას დაიწყებს, ის აღარ ანუგეშებს და აღარ ამოუდგება მათ მხარში. ასეთი გრძნობების შედეგად ისინი არცთუ ისე ხალისით ეხმაურებიან მის სურვილს, გახდეს პიონერი. მაგრამ კარგი დაგეგმვითა და წინასწარ ყველაფრის აწონ-დაწონით შეიძლება წონასწორობის შენარჩუნება.
სამქადაგებლო მსახურების შესრულებას მრავალი პიონერი ცდილობს ოჯახის წევრების სახლში არყოფნის დროს. ზემოხსენებული კუმიკო ოჯახთან ერთად საუზმობს, დილით მეუღლესა და შვილებს აცილებს და მათ დაბრუნებამდე თვითონაც ბრუნდება. ორშაბათობით ის წინასწარ ამზადებს რამდენიმე კერძს, ასე რომ შეუძლია დაისვენოს და ოჯახთან ერთად ისადილოს, ნაცვლად იმისა, რომ სამზარეულოში ტრიალებდეს. აგრეთვე დამხმარეა რამდენიმე საქმის ერთდროულად გაკეთება, მაგალითად, კერძის მომზადებასთან ერთად სახლში სხვა რამის შესრულებაც. ასე მოქმედებით კუმიკოს იმისთვისაც კი რჩება დრო, რომ შვილების მეგობრები მოიპატიჟოს და მათთვის გარკვეული გასართობიც მოიფიქროს.
ბავშვებს, რომლებმაც სიყმაწვილეში შეაბიჯეს, ხშირად მეტი ყურადღება სჭირდებათ მშობლების მხრიდან, რომ დასძლიონ ახალი ემოციები, სურვილები, ეჭვები და შიში, რომელიც მათ ეუფლება. ეს მოითხოვს სიფხიზლეს და პიონერი მშობლის განრიგში ცვლილებების შეტანას. განვიხილოთ პიონერი ჰისაკოს მაგალითი, რომელიც სამი შვილის დედაა. რა გააკეთა მან, როცა უფროსი ქალიშვილი, ქვეყნიური თანაკლასელების ზეგავლენის გამო, ნაკლებ სიხარულსა და ენთუზიაზმს ავლენდა ქრისტიანული შეხვედრებისა და სამქადაგებლო მსახურებისადმი? ნამდვილად აუცილებელი იყო, რომ მის ქალიშვილს გაეთავისებინა ჭეშმარიტება და ბოლომდე შეეგნო, რომ საუკეთესო საშუალება ქვეყნიერებისგან განცალკევება იყო (იაკობი 4:4).
ჰისაკო იხსენებს: «გადავწყვიტე, რომ კვლავ ყოველდღიურად მესწავლებინა მისთვის ძირითადი სწავლებები წიგნიდან „მარადიული ცხოვრება“. თავიდან შესწავლას მხოლოდ რამდენიმე წუთს ვუთმობდით, რადგან შესასწავლად დანიშნული დროის მოახლოებისას ჩემი ქალიშვილი ხშირად კუჭის ძლიერ ტკივილსა და თავის ტკივილს უჩიოდა. მაგრამ მე რეგულარულად ვატარებდი შესწავლას. რამდენიმე თვის შემდეგ მისი განწყობილება მკვეთრად გაუმჯობესდა, რის შედეგადაც თავი მიუძღვნა ღმერთს და მოინათლა». როგორ ხარობს ახლა ჰისაკო, რომ თავის ქალიშვილთან ერთად სრული დროით მსახურობს.
აგრეთვე პიონერი მამები უნდა გაფრთხილდნენ, რომ სამქადაგებლო მსახურებაში დაინტერესებულ პირებზე და კრებაში ვალდებულებებზე ზრუნვამ არ გაიტაცოს ისე, რომ ყურადღებიდან გამორჩეთ ბავშვებისთვის აუცილებელი მტკიცე ემოციური მხარდაჭერა და ხელმძღვანელობა, რომელსაც ნამდვილად იმსახურებენ. მამაკაცს არ შეუძლია ეს ცოლს დააკისროს. დაკავებული ქრისტიანი უხუცესი, რომელიც დიდი ხანი მსახურობს პიონერად და აგრეთვე მცირე საქმეს აწარმოებს, სისტემატურად უთმობს დროს, რომ ოთხიდან თითოეულ ბავშვთან ჩაატაროს შესწავა (ეფესელთა 6:4). გარდა ამისა, ის ოჯახთან ერთად ემზადება ყოველკვირეული შეხვედრებისთვის. გაწონასწორებული პიონერები არ უგულებელყოფენ ოჯახის მატერიალურ თუ სულიერ საკითხებზე ზრუნავს.
ეკონომიკური წონასწორობა
ყოველდღიურ მოთხოვნილებებზე სათანადო თვალსაზრისი კიდევ სხვა სფეროა, რომელშიც პიონერები კარგი წონასწორობის შენარჩუნებას უნდა ცდილობდნენ. აქაც ბევრის სწავლა შეგვიძლია იესოს შესანიშნავი მაგალითიდან და რჩევიდან. ის აფრთხილებდა მატერიალურ საზრუნავზე გადამეტებული ზრუნვის შესახებ. ის ამხნევებდა თავის მოწაფეებს, რომ ამის ნაცვლად სამეფო დაეყენებინათ პირველ ადგილზე და აღუთქვა, რომ ღმერთი იზრუნებდა მათზე, როგორც თავის დანარჩენ ქმნილებებზე ზრუნავდა (მათე 6:25–34). ამ კარგი რჩევის მიყოლით, მრავალი პიონერი წლების განმავლობაში სრული დროით მსახურობს და იეჰოვა მათ ძალისხმევას აკურთხებს, რომ უზრუნველყოფილი იყვნენ ‘დღიური პურით’ (მათე 6:11).
მოციქული პავლე თანაქრისტიანებს ურჩევდა, რომ ‘მათი კეთილგონიერება ყველა ადამიანისთვის ცნობილი ყოფილიყო’ (ფილიპელთა 4:5, აქ). რასაკვირველია, კეთილგონიერება საკუთარ ჯანმრთელობაზე სათანადო ზრუნვას მოითხოვს. იმის გათვალისწინებით, რომ სხვები მათ ყოფაქცევას თვალყურს ადევნებენ, გაწონასწორებული პიონერები ყველანაირად ცდილობენ, გამოავლინონ კეთილგონიერება თავიანთ ცხოვრებაში და მატერიალური საგნებისადმი დამოკიდებულებაში (შეადარე 1 კორინთელთა 4:9).
ახალგაზრდებმა, რომლებიც პიონერულ მსახურებას იწყებენ, არასწორად არ უნდა ისარგებლონ მშობლების სულგრძელობით. თუ მშობლებთან ერთად ცხოვრობენ, კარგ წონასწორობასა და დაფასებას გამოავლენდნენ, თუ ოჯახურ საქმეებში მონაწილეობას მიიღებდნენ და ნახევარ-განაკვეთიან სამუშაოზე მუშაობის დაწყებით ხელს შეუწყობდნენ მშობლებს სახლის შენახვაში (2 თესალონიკელთა 3:10).
გაწონასწორებული პიონერები — ნამდვილი კურთხევა
შესაძლოა, შენ ხარ პიონერი, რომელიც გულმოდგინედ მუშაობს მართებული წონასწორობის შესანარჩუნებლად. გწამდეს, რომ შენ მიაღწევ და შეინარჩუნებ წონასწორობას. ისევე, როგორც პატარა ბავშვს სჭირდება დრო, რომ წონასწორობა შეინარჩუნოს და გაიაროს, მრავალი მოწიფული პიონერის სიტყვების თანახმად, დრო დასჭირდათ, რომ ყველა ვალდებულებებზე ზრუნვის დროს მიეღწიათ წონასწორობისთვის და შეენარჩუნებინათ ის.
პირადი შესწავლა, ოჯახის წევრებზე ზრუნვა და მათი მატერიალური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილება იმ საკითხებს შორისაა, რომლებსაც პიონერები ებრძვიან წონასწორობის შესანარჩუნებლად. ანგარიშები ნათლად აჩვენებს, რომ მრავალი პიონერი შესანიშნავად ასრულებს მრავალ ვალდებულებას. ისინი მართლაც კურთხევას წარმოადგენენ საზოგადოებისთვის და სიამაყეს — იეჰოვასა და მისი ორგანიზაციისთვის.