15. ეზეკიელის რომელი წინასწარმეტყველების შესრულება დაიწყო ძვ. წ. 609 წელს?

¹⁵ იერუსალიმის განადგურების შესახებ წინასწარმეტყველების წარმოთქმიდან რამდენიმე წლის გასვლის შემდეგ ეზეკიელის სიტყვები შესრულდა. ძვ. წ. 609 წელს ეზეკიელმა შეიტყო, რომ ბაბილონელებმა შეუტიეს იერუსალიმს. მაშინ ჩაჰბერეს მათ საყვირს და მოუწოდეს ქალაქის მკვიდრთ იერუსალიმის დასაცავად, მაგრამ როგორც ეზეკიელს ჰქონდა ნაწინასწარმეტყველები, საომრად არავინ გასულა (ეზეკ. 7:14). იერუსალიმელები საყვირის ხმას არ გამოხმაურებიან და არ გასულან ბაბილონელთა წინააღმდეგ საბრძოლველად. როგორც ჩანს, ზოგი ებრაელი მოელოდა, რომ იეჰოვა იხსნიდა მათ, როგორც ეს იმ დროს მოხდა, როცა ასურელები აპირებდნენ ქალაქის აღებას. მაშინ იეჰოვას ანგელოზმა მტრის თითქმის მთელი ჯარი გაჟლიტა (2 მეფ. 19:32). თუმცა ამჯერად საქმეში ანგელოზი არ ჩარეულა. მალე ალყაში მოქცეული ქალაქი ცეცხლზე შემოდგმულ ქვაბს დაემსგავსა, მისი მკვიდრნი კი — მასში ჩაწყობილ ხორცის ნაჭრებს (ეზეკ. 24:1—10). წელიწადნახევრიანი საბედისწერო ალყის შემდეგ იერუსალიმი დაეცა!

17. რა მოვლენების თვითმხილველნი გავხდებით დიდი გასაჭირის დროს?

¹⁷ ეზეკიელის წინასწარმეტყველება იმასაც შეგვახსენებს, რომ როდესაც პოლიტიკური ძალები რელიგიებზე გაილაშქრებენ, არც მათი მიმდევრები „გავლენ საომრად“. უფრო მეტიც, როდესაც მიხვდებიან, რომ მათი შეძახილი „უფალო, უფალო“ უპასუხოდ დარჩა, „ხელები მოუდუნდებათ“ და „კანკალი აიტანთ“ (ეზეკ. 7:3, 14, 17, 18; მათ. 7:21—23). კიდევ რას გააკეთებენ ისინი? (წაიკითხეთ ეზეკიელის 7:19—21). იეჰოვა ამბობს: „ვერცხლს ქუჩებში გადაყრიან“. ეს სიტყვები, რომლებიც იერუსალიმელებზე შესრულდა, კარგად აღწერს დიდ გასაჭირში შექმნილ ვითარებას, როცა ხალხი გააცნობიერებს, რომ ფული ვერც მათ იხსნის მოსალოდნელი უბედურებისგან.