როგორც ნაწინასწარმეტყველები იყო, „ბოლო დღეებში“ გამოჩნდებოდნენ დამცინავები, უვარგისი გულის ადამიანები, რომლებსაც ქრისტეს მოსვლასთან დაკავშირებით მცდარი მოლოდინი ექნებოდათ. ისინი იტყოდნენ: „სად არის ის დაპირებული დრო, როცა ის მოსული უნდა ყოფილიყო? მას შემდეგ, რაც ჩვენმა მამა-პაპამ სიკვდილის ძილით დაიძინა, ყველაფერი ისევე რჩება, როგორც ქმნილებათა დასაწყისიდან იყო“ (2პტ. 3:2—4; შდრ. 1:16).

დამცინავები „ბოლო დღეებში“. ბოლო დღეების ნიშანში ისიც შედიოდა, რომ იქნებოდნენ «დამცინავები [სიტყვასიტყვით, ვინც ერთობა (სხვისი დაცინვით)] მათთვის ჩვეული დაცინვით, თავიანთი სურვილებისამებრ [„საკუთარი უღვთო სურვილებისამებრ“ (იუდ. 17, 18)] მოიქცევიან და იტყვიან: „სად არის ის დაპირებული დრო, როცა ის მოსული უნდა ყოფილიყო? მას შემდეგ, რაც ჩვენმა მამა-პაპამ სიკვდილის ძილით დაიძინა, ყველაფერი ისევე რჩება, როგორც ქმნილებათა დასაწყისიდან იყო“» (2პტ. 3:3, 4). აშკარაა, ასეთი ადამიანები არ ითვალისწინებენ ესაიას 28:21, 22-ში ჩაწერილ გაფრთხილებას, რომ იეჰოვას დაცინვა ძალიან სახიფათოა.