საიდან გაჩნდა ეს „ზეციერი ოკეანე“? „დაბადებიდან“ ვიგებთ, რომ შემოქმედების მეორე „დღეს“ იეჰოვამ დედამიწის ირგვლივ სივრცე წარმოქმნა. ცად წოდებული ეს სივრცე მის ქვემოთ არსებულ წყლებს და მის ზემოთ არსებულ წყლებს ერთმანეთისგან ყოფდა (დბ. 1:6—8). როგორც ჩანს, სივრცის ზემოთა წყლები მეორე შემოქმედებითი „დღიდან“ წარღვნამდე არსებობდა. ეს იგულისხმა მოციქულმა პეტრემ, როცა თქვა, „რომ ძველთაგანვე იყო ცა და მიწა, რომელიც ღვთის სიტყვით წყლიდან მყარ მასად იყო ამოწეული და წყლებს შუა მოთავსებული“. სწორედ ცის ზემოთ და ქვემოთ არსებული წყლების „საშუალებით განადგურდა იმდროინდელი ქვეყნიერება, როცა წყლით წაილეკა“ (2პტ. 3:5, 6). არაერთი ვარაუდი გამოითქვა იმის თაობაზე, თუ რა აკავებდა წარღვნამდე წყალს სივრცის ზემოთ და რა პროცესებმა განაპირობა დედამიწაზე მისი ჩამოღვრა. მაგრამ ვარაუდები ვარაუდებად რჩება. ბიბლია მარტივი ენით ამბობს, რომ ღმერთმა შექმნა წყალი სივრცის ზემოთ და დედამიწაზე მოავლინა წარღვნა. ამის გაკეთება კი ყოვლისშემძლე ღმერთს ნამდვილად არ გაუჭირდებოდა.

დროდადრო იეჰოვა თავისი სახელისა და სიმართლის ნორმების დასაცავად განაჩენს აღასრულებდა მათზე, ვინც განადგურებას იმსახურებდა. ნოეს დროში მცხოვრები ხალხის ბოროტების გამო იეჰოვამ მოავლინა წარღვნა და გაანადგურა იმდროინდელი ქვეყნიერება (2პტ. 3:5, 6). ვინაიდან დიდი იყო „ჩივილის ხმა სოდომსა და გომორაზე“ და მეტისმეტად მძიმე იყო მათი ცოდვა, იეჰოვამ გაანადგურა ეს ქალაქები და მათი მოსახლეობა (დბ. 18:20; 19:13, 24, 25). სხვადასხვა სტიქიის გარდა, იეჰოვა ადამიანებსაც იყენებდა თავისი განაჩენის აღსასრულებლად. მაგალითად, მან თავისი ხალხის, ისრაელის მეშვეობით ქანაანში მცხოვრებ ბოროტ ერებზე აღასრულა განაჩენი და გაანადგურა ისინი (კნ. 9:1, 3, 4; 20:15—18).