‘იხსენით საკუთარი თავიც და თქვენი მსმენელებიც’
„ჩაუღრმავდი შენს თავს და სწავლებას. . . რადგან ამის მოქმედი შენს თავსაც იხსნი და შენს მსმენელთაც“ (1 ტიმოთე 4:16, სსგ).
1, 2. რა აღძრავთ ჭეშმარიტ ქრისტიანებს სიცოცხლის მხსნელი საქმიანობის გასაგრძელებლად?
ჩრდილოეთ ტაილანდის ერთ მიყრუებულ სოფელში იეჰოვას მოწმე ცოლ-ქმარი ცდილობს, ახლად დაუფლებული ენა მთიელ ტომთან სასაუბროდ გამოიყენოს. სოფლის მაცხოვრებლებთან ღვთის სამეფოს შესახებ კეთილი ცნობის გასაზიარებლად წყვილმა არც ისე დიდი ხანია, რაც ლაჰუური ენის შესწავლა დაიწყო.
2 „ძნელია აღწერო ის სიხარული და კმაყოფილების გრძნობა, რომელსაც ამ საინტერესო ხალხთან მუშაობა გვანიჭებს, — ამბობს ქმარი, — ნამდვილად ვგრძნობთ, რომ გამოცხადების 14:6, 7-ში ჩაწერილი სიტყვების შესრულებაში ანუ ‘ყოველი ერის, ტომისა და ენისთვის’ კეთილი ცნობის გადაცემაში ვმონაწილეობთ. დღეს ცოტაა ისეთი ადგილები, სადაც კეთილი ცნობა ნაქადაგები არ იყოს, მაგრამ ჩვენი სამქადაგებლო ტერიტორია სწორედ გამონაკლისია. თითქმის იმაზე მეტი ბიბლიის შესწავლები გვაქვს, რომელთა ჩატარებაც შეგვიძლია“. ცხადია, ამ წყვილს არა მარტო საკუთარი თავის ხსნის იმედი აქვს, არამედ იმ ადმიანებისაც, რომლებიც მათ უსმენენ. როგორც ქრისტიანებს, განა ყველას ასეთივე იმედი არა გვაქვს?
„ჩაუღრმავდი თავს“
3. რის გაკეთება გვმართებს პირველ რიგში იმისათვის, რომ სხვები ვიხსნათ?
3 მოციქული პავლე ტიმოთეს ურჩევდა: „ჩაუღრმავდი შენს თავს და მოძღვრებას“, რაც ყველა ქრისტიანს ეხება (1 ტიმოთე 4:16, სსგ). მართლაც, სხვებს რომ ხსნის მიღებაში დავეხმაროთ, საჭიროა, პირველ რიგში, საკუთარ თავს ‘ჩავუღრმავდეთ’. როგორ შეგვიძლია ამის გაკეთება? უპირველეს ყოვლისა ჩვენ უნდა ვიფხიზლოთ და ვიცოდეთ, რა დროში ვცხოვრობთ. იესომ გვამცნო შედგენილი ნიშანი, რომლის მიხედვითაც მის მიმდევრებს გვეცოდინებოდა, როდის დადგებოდა „წუთისოფლის აღსასრული“. მაგრამ იესომ ისიც თქვა, რომ ზუსტად არ გვეცოდინებოდა, როდის მოვიდოდა აღსასრული (მათე 24:3, 36). რა რეაგირებას უნდა ვახდენდეთ ამ ფაქტზე?
4. ა) რა თვალსაზრისი უნდა გვქონდეს ამ სისტემაში დარჩენილ დროსთან დაკავშირებით? ბ) რა თვალსაზრისს უნდა ვერიდოთ?
4 თითოეულმა შეიძლება საკუთარ თავს დაუსვას კითხვა: „ვიყენებ თუ არა ამ სისტემისთვის დარჩენილ დროს როგორც საკუთარი თავის, ისე ჩემს მსმენელთა სახსნელად? თუ ვფიქრობ, რომ, რადგან არ ვიცით, ზუსტად როდის მოვა აღსასრული, ამ საკითხთან დაკავშირებით მეტისმეტად არ შევიწუხებ თავს?“ ამ უკანასკნელი თვალსაზრისის ქონა საშიშია. ის სრულიად საპირისპიროა იესოს გაფრთხილებისა: „მზად იყავით, ვინაიდან, რომელ საათსაც არ ფიქრობთ, მაშინ მოვა ძე კაცისა“ (მათე 24:44). ნამდვილად, ახლა არ არის იეჰოვასთვის მსახურებაში ენთუზიაზმის დაკარგვის ან წუთისოფელში უსაფრთხოებისა და კმაყოფილების ძიების დრო (ლუკა 21:34—36).
5. რა მაგალითები დაგვიტოვეს იეჰოვას მოწმეებმა, რომლებიც წინაქრისტიანულ პერიოდში ცხოვრობდნენ?
5 საკუთარ თავს რომ ვუღრმავდებით, ამის სხვა მაჩვენებელი ისიცაა, რომ, როგორც ქრისტიანები, ერთგულად ვითმენთ. წარსულში ღვთის მსახურები, მიუხედავად იმისა, დაუყოვლნებლივ იქნებოდნენ დახსნილი თუ არა, ერთგულად ითმენდნენ. მას შემდეგ, რაც პავლემ ჩამოთვალა ისეთი წინაქრისტიანული მოწმეების მაგალითები, როგორებიც იყვნენ აბელი, ენოქი, ნოე, აბრაამი და სარა, მან აღნიშნა: „[ამ ადამიანებმა] ვერ მიიღეს აღთქმულნი, მხოლოდ შორიდან უყურებდნენ მათ და აღიარებდნენ, რომ უცხონი და ხიზნები არიან ამ ქვეყანაზე“. ისინი არ აჰყოლიან იოლი ცხოვრების სურვილს, არც მათ ირგვლივ არსებული უზნეობის გავლენის ქვეშ მოქცეულან, არამედ მთელი არსებით მოელოდნენ ‘აღთქმულის მიღებას’ (ებრაელთა 11:13; 12:1).
6. როგორ იმოქმედა ხსნის შესახებ თვალსაზრისმა პირველი საუკუნის ქრისტიანების ცხოვრების წესზე?
6 პირველი საუკუნის ქრისტიანებმაც გამოავლინეს ის, რომ ამ წუთისოფელში „ხიზნები“ იყვნენ (1 პეტრე 2:11). მას შემდეგაც კი, რაც ახ. წ. 70 წელს იერუსალიმის დანგრევას გადაურჩნენ, არ შეუწყვეტიათ ქადაგება ან ამ წუთისოფლისეული ცხოვრების წესს არ დაბრუნებიან. მათ იცოდნენ, რომ დიდებული ხსნა მხოლოდ ერთგულების ბოლომდე შემნარჩუნებლებს ელოდა. მოგვიანებით კი, ახ. წ. 98 წელს, მოციქული იოანე წერდა: „გადადის წუთისოფელი და მისი გულისთქმაც, ღვთის ნების აღმსრულებელი კი რჩება უკუნისამდე“ (1 იოანე 2:17, 28).
7. როგორ გამოავლინეს ჩვენს დღეებში იეჰოვას მოწმეებმა მოთმინება?
7 იეჰოვას დღევანდელი მოწმეებიც არ წყვეტენ ქრისტიანულ მსახურებას, მაშინაც კი, როდესაც სასტიკ დევნას განიცდიან. ამაოა მათი მოთმინება? რა თქმა უნდა არა, რადგან იესო გვარწმუნებდა: „ბოლომდის დამთმენი გადარჩება“. იქნება ეს ამ სისტემისა თუ თავისი სიცოცხლის „ბოლომდე დამთმენი“. მკვდრეთით აღდგენის დროს იეჰოვა გაიხსენებს და დააჯილდოებს ყველა ადრე გარდაცვლილ ერთგულ მსახურს (მათე 24:13; ებრაელთა 6:10).
8. როგორ ვავლენთ წარსულში მცხოვრებ ქრისტიანთა მიერ გამოვლენილი მოთმინებისთვის მადლიერებას?
8 გარდა ამისა, ბედნიერები ვართ იმის გამო, რომ წარსულში მცხოვრები ერთგული ქრისტიანები მხოლოდ საკუთარ ხსნაზე არ ზრუნავდნენ. ნამდვილად, ჩვენ, ვინც ღვთის სამეფოს შესახებ მათი მცდელობის წყალობით გავიგეთ, მადლიერები ვართ იმისათვის, რომ იმ ქრისტიანებმა ბოლომდე მოთმინებით შეასრულეს იესოს დავალება: „წადით და მოიმოწაფეთ ყველა ხალხი. . . ასწავლეთ მათ ყოველივეს დაცვა, რაც მე გამცნეთ“ (მათე 28:19, 20). სანამ ამის საშუალება არის, შეგვიძლია გამოვავლინოთ მადლიერება და ვუქადაგოთ იმ ადამიანებს, რომლებსაც ჯერ კიდევ არ სმენიათ კეთილი ცნობის შესახებ. მაგრამ ქადაგება ხალხის მოწაფეებად გახდომისკენ გადადგმული პირველი ნაბიჯია.
„ჩაუღრმავდი შენს. . . სწავლებას“
9. როგორ გვეხმარება დადებითი თვალსაზრისი ბიბლიის შესწავლების დაწყებაში?
9 ჩვენს დავალებაში არა მარტო ქადაგება შედის, არამედ სწავლებაც. იესომ დაგვავალა, გვესწავლებინა ხალხისთვის ყოველივეს დაცვა, რაც მან გვამცნო. მართალია, ზოგან მცირედს თუ სურს, იეჰოვას შესახებ რამე ისწავლოს, მაგრამ ასეთ ადგილებზე უარყოფითმა თვალსაზრისმა შეიძლება დაგვაბრკოლოს ბიბლიის შესწავლების დაწყებაში. ივეტამ პიონერმა დამ იმ უბანზე, რომელსაც ზოგი უნაყოფოდ მიიჩნევდა, შენიშნა, რომ ამ ტერიტორიისადმი დადებითად განწყობილმა მქადაგებლებმა, იქ ბიბლიის საშინაო შესწავლები დაიწყეს. როდესაც მასშიც განვითარდა ეს დადებითი თვალსაზრისი, მანაც იპოვა ბიბლიის შესწავლის მსურველები.
10. რა არის ჩვენი, როგორც ბიბლიის მასწავლებლების, ძირითადი როლი?
10 ზოგი ქრისტიანი ბიბლიის შესწავლის ჩატარებისგან თავს იკავებს, რადგან ფიქრობს, რომ მას არ შეუძლია ამის გაკეთება. მართალია, ყველას ერთნაირი უნარი არა გვაქვს, მაგრამ განსაკუთრებული დახელოვნება არ არის საჭირო იმისათვის, რომ ღვთის სიტყვის წარმატებით მასწავლებლები ვიყოთ. ბიბლიის წმინდა ცნობა ძლიერია და, იესოს სიტყვების თანახმად, ცხვრისმაგვარი ადამიანები ცნობენ ჭეშმარიტი მწყემსის ხმას. ჩვენი დავალება კი მხოლოდ ის არის, რომ რაც შეგვიძლია ნათლად გადავცეთ მათ ჩვენი შესანიშნავი მწყემსის, იესოს, ცნობა (იოანე 10:4, 14).
11. როგორ შეგიძლიათ უფრო ეფექტურად დაეხმაროთ სხვებს ბიბლიის შესწავლაში?
11 როგორ შეგიძლიათ იესოს ცნობის უფრო ეფექტურად გადაცემა? დასაწყისისთვის, გაეცანით, თუ რას ამბობს ბიბლია განსახილველ თემაზე. სანამ სხვებს რამეს ასწავლიდეთ, საჭიროა, თვითონ გესმოდეთ ესა თუ ის საკითხი. აგრეთვე ეცადეთ, რომ შესწავლა ღირსეულად, მაგრამ ამავე დროს მეგობრულ ატმოსფეროში ჩაატაროთ. მოსწავლეები, და მათ შორის ბავშვებიც კი, უკეთესად ითვისებენ მაშინ, როდესაც დაძაბულები არ არიან და მასწავლებლისგან პატივისცემასა და გულთბილ დამოკიდებულებას გრძნობენ (იგავნი 16:21).
12. როგორ შეგიძლიათ დარწმუნდეთ, ესმის თუ არა ბოლომდე მოწაფეს ის, რასაც ასწავლით?
12 თქვენთვის, როგორც მასწავლებლისთვის, მიზანი მოწაფისთვის მხოლოდ ფაქტების გადაცემა არ უნდა იყოს, რათა მოწაფემ მექანიკურად გაიმეოროს ისინი. დაეხმარეთ მას ნასწავლის გაგებაში. მოწაფის მიერ თქვენი ნათქვამის შეთვისებაზე გავლენას მოახდენს მისი განათლება, ცხოვრებისეული გამოცდილება და ბიბლიური ცოდნა, რომელიც მას ადრე ჰქონდა. ამიტომ შეგიძლიათ საკუთარ თავს დაუსვათ კითხვა: „იგებს თუ არა ის შესასწავლ მასალაში მოყვანილი ბიბლიური მუხლების მნიშვნელობას?“ ამის გაგება კი ისეთი კითხვების დასმას მოითხოვს, რომლებზეც შემსწავლელი ვერ გასცემს პასუხს, დიახ ან არა რომ თქვას, არამედ საჭიროა ახსნა (ლუკა 9:18—20). მეორე მხრივ, ზოგ მოწაფეს ერიდება მასწავლებლისთვის კითხვების დასმა. ამიტომ მათ შეიძლება მთელი მასალა ისე გაიარონ, რომ ბოლომდე ვერ ჩასწვდნენ ნასწავლს. წაახალისეთ შემსწავლელები, დასვან კითხვები და გითხრან, როდის ვერ იგებენ საკითხს ბოლომდე (მარკოზი 4:10; 9:32, 33).
13. როგორ შეგიძლიათ მოწაფეს მასწავლებლად გახდომაში დაეხმაროთ?
13 ბიბლიის შესწავლის ჩატარების ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მიზანი მოწაფისთვის მასწავლებლად გახდომაში დახმარების აღმოჩენაა (გალატელთა 6:6). შესწავლის ბოლოს, გამეორების სახით, შეგიძლიათ სთხოვოთ მოწაფეს, რომ მარტივი ენით აგიხსნათ ნასწავლი, თითქოს ამას ისეთ ადამიანს ეუბნებოდეს, რომელიც პირველად ისმენს მოცემულ ინფორმაციას. მოგვიანებით, როდესაც ის უკვე მომზადებული იქნება იმისათვის, რომ მსახურებაში მიიღოს მონაწილეობა, სთხოვეთ, საქადაგებლად წამოგყვეთ. მოწაფე, ალბათ, თქვენს გვერდით უფრო მშვიდად იგრძნობს თავს, ხოლო გამოცდილების დაგროვებასთან ერთად უფრო გულდაჯერებული გახდება და დროთა განმავლობაში უკვე დამოუკიდებლად შეძლებს მსახურებას.
დაეხმარეთ მოწაფეს იეჰოვასთან დამეგობრებაში
14. რა არის თქვენი, როგორც მასწავლებლის, უპირველესი მიზანი და რა დაგეხმარებათ ამ მიზნის მიღწევაში?
14 თითოეული ქრისტიანი მასწავლებლის უპირველესი მიზანი მოწაფისთვის იეჰოვასთან დამეგობრებაში დახმარების აღმოჩენაა. ამის მისაღწევად კი მხოლოდ სიტყვები არ კმარა; საჭიროა პირადი მაგალითიც. პირადი მაგალითი დიდ გავლენას ახდენს მოწაფის გულზე. საქმეები მართლაც ბევრად უფრო ხმამაღლა მეტყველებენ, ვიდრე სიტყვები, განსაკუთრებით კი მაშინ, როდესაც საქმე მოწაფეში ზნეობრივი თვისებების ჩანერგვასა და ენთუზიაზმის სულის გაღვივებას ეხება. იმის დანახვამ, რომ თქვენი სიტყვები და საქმეები იეჰოვასთან კარგი ურთიერთობიდან გამომდინარეობს, მოწაფე შეიძლება უფრო მეტად აღძრას, თვითონაც დაამყაროს მასთან ასეთი ურთიერთობა.
15. ა) რატომ არის მნიშვნელოვანი, რომ იეჰოვასთვის მსახურების მიმართ მოწაფემ სწორი მოტივი განივითაროს? ბ) როგორ შეგიძლიათ დაეხმაროთ მოწაფეს, რომ განაგრძოს სულიერი წინსვლა?
15 თქვენი სურვილია მოწაფეს ასწავლოთ, რომ იეჰოვას ემსახუროს არა მხოლოდ არმაგედონში განადგურებისგან გადარჩენის სურვილის გამო, არამედ იმიტომ, რომ უყვარს ღმერთი. ასეთი სუფთა მოტივების განვითარებაში დახმარებით თქვენ ცეცხლგამძლე მასალებით აღაშენებთ მას, რომ რწმენის გამოცდებს გაუძლოს (1 კორინთელთა 3:10—15). არასწორი მოტივები, მაგალითად, თქვენი ან სხვების მეტისმეტად მიბაძვის სურვილი, მას ვერც არაქრისტიანული გავლენისთვის წინააღმდეგობის გაწევის ძალას მისცემს და ვერც სწორად მოქმედებისთვის გამბედაობას. გახსოვდეთ, თქვენ არ იქნებით სამუდამოდ მისი მასწავლებელი. ვიდრე ამის შესაძლებლობა გაქვთ, შეგიძლიათ წაახალისოთ ის, ღვთის სიტყვის ყოველდღიურად კითხვითა და წაკითხულზე დაფიქრებით რაც შეიძლება დაუახლოვდეს იეჰოვას. ამგვარი მოქმედებით მოწაფე განაგრძობს ბიბლიიდან და ბიბლიაზე დაფუძნებული პუბლიკაციებიდან „საღი სიტყვების ნიმუშის“ ათვისებას მას მერე დიდი ხნის შემდეგაც კი, რაც თქვენ უკვე დაამთავრებთ მასთან შესწავლას (2 ტიმოთე 1:13).
16. როგორ შეგიძლიათ მოწაფეს მთელი გულით ლოცვა ასწავლოთ?
16 თქვენ შეგიძლიათ მოწაფეს იეჰოვასთან დაახლოებაში იმითაც დაეხმაროთ, რომ მთელი გულით ლოცვა ასწავლოთ. როგორ შეგიძლიათ ამის გაკეთება? მოწაფის ყურადღების მიმართვით იესოს მიერ მოცემული ლოცვის ნიმუშზე ან ბიბლიაში ჩაწერილ სხვა გულითად ლოცვებზე, მაგალითად, ფსალმუნებში მოცემულ ლოცვებზე (ფსალმუნი 16, 85, 142; მათე 6:9, 10). გარდა ამისა, როდესაც მოწაფე ხედავს, რომ სწავლის დაწყებისას და დამთავრებისას თქვენ ლოცულობთ, ისიც გაიზიარებს იეჰოვასადმი თქვენს გრძნობებს. ამგვარად, თქვენს ლოცვებში ყოველთვის უნდა ჩანდეს როგორც გულწრფელობა და გულახდილობა, ისე სულიერი და ემოციური გაწონასწორებულობა.
იღვაწეთ შვილების სახსნელად
17. როგორ შეუძლიათ მშობლებს შვილებისთვის ხსნის ბილიკზე დარჩენაში დახმარების აღმოჩენა?
17 რა თქმა უნდა, ჩვენი ოჯახის წევრებიც არიან მათ შორის, ვისი ხსნაც გვსურს. ქრისტიანთა შვილებიდან ძალიან ბევრი გულწრფელი და ‘მტკიცე რწმენის’ მქონეა. მაგრამ არიან ისეთებიც, რომელთა გულებშიც ჭეშმარიტებას ღრმად არა აქვს ფესვები გადგმული (1 პეტრე 5:9; ეფესელთა 3:17; კოლასელთა 2:7). ამ ახალგაზრდებიდან მრავალი გარდატეხის ან მოწიფულობის ასაკში ტოვებს ქრისტიანული ცხოვრების გზას. თუ მშობელი ხართ, რის გაკეთება შეგიძლიათ ასეთი შედეგის მინიმუმამდე დასაყვანად? პირველ რიგში, ჯანსაღი ოჯახური ატომსფეროს შექმნაზე უნდა იზრუნოთ. კარგი ოჯახური ცხოვრება უდევს საფუძვლად სწორ თვალსაზრისს ხელმძღვანელობის მიმართ, ნამდვილი ფასეულობებისთვის მადლიერებასა და სხვებთან სიხარულის მომტან ურთიერთობებს (ებრაელთა 12:9). ამგვარად, მჭიდრო ოჯახური კვანძები ის ნიადაგია, რომელშიც ბავშვსა და იეჰოვას შორის მეგობრობა ვითარდება (ფსალმუნი 21:11). მტკიცე ოჯახები გაერთიანებულად მოქმედებენ, თუმცა ასეთ შემთხვევაში შეიძლება მშობლებს ოჯახისთვის იმ დროის მოხმარება დასჭირდეთ, რასაც სხვა შემთხვევაში პირადი სარგებლობისთვის გამოიყენებდნენ. ამგვარი მოქმედება მაგალითი იქნებოდა, საიდანაც შვილები ცხოვრებაში სწორი გადაწყვეტილებების მიღებას ისწავლიდნენ. მშობლებო, შვილებს ყველაფერზე მეტად მატერიალური საგნები კი არ სჭირდებათ, არამედ პირადად თქვენ სჭირდებით — თქვენი დრო, ენერგია და სიყვარული. აძლევთ შვილებს ყოველივე ამას?
18. რა კითხვებზე პასუხების პოვნაში უნდა დაეხმარონ მშობლები შვილებს?
18 ქრისტიანმა მშობლებმა არასოდეს უნდა იფიქრონ, რომ თავიანთი შვილებიც ავტომატურად გახდებიან ქრისტიანები. დანიელი, ხუთი შვილის მამა და კრების უხუცესი, აღნიშნავს: „მშობლები შვილებს უნდა დაეხმარონ იმ ეჭვების გაფანტვაში, რომლებიც აუცილებლად წამოეჭრებათ სკოლაში თუ სხვაგან. მოთმინებით უნდა დაეხმარონ ისეთ კითხვებზე პასუხების პოვნაში, როგორიცაა: ნამდვილად აღსასრულის ჟამს ვცხოვრობთ? ნამდვილად მხოლოდ ერთადერთი ჭეშმარიტი რელიგია არსებობს? რატომ არ შეიძლება ზოგი, ერთი შეხედვით, შესანიშნავი თანასკოლელი კარგი მეგობარი იყოს? ყოველთვის ცუდია ქორწინებამდელი სქესობრივი კავშირი?“. მშობლებო, გქონდეთ იმის იმედი, რომ იეჰოვა აკურთხებს თქვენს ძალისხმევას, რადგან ის თვითონაც არის დაინტერესებული თქვენი შვილების კეთილდღეობით.
19. რატომ არის საუკეთესო, როდესაც მშობლები პირადად ასწავლიან შვილებს?
19 როდესაც საკუთარი შვილების სწავლაზე მიდგება საქმე, ზოგი მშობელი თვლის, რომ ამ საქმისთვის შეუფერებელია. მაგრამ თქვენ ასე არ უნდა ფიქრობდეთ, რადგან თქვენს შვილებს თქვენზე უკეთესად ვერავინ ასწავლის (ეფესელთა 6:4). შვილებთან შესწავლის ჩატარება დაგეხმარებათ, თვალნათლივ დაინახოთ, რა არის მათ გულსა და გონებაში. არის მათი სიტყვები გულიდან გამომდინარე თუ ზერელე? ნამდვილად სწამთ თუ არა ის, რასაც სწავლობენ? არის იეჰოვა მათთვის რეალური პიროვნება? თქვენ შეგეძლებათ ამ და სხვა მნიშვნელოვან კითხვებზე პასუხის მიღება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ პირადად ასწავლით შვილებს (2 ტიმოთე 1:5).
20. როგორ შეუძლიათ მშობლებს, ოჯახური შესწავლა სასიამოვნო და სასარგებლო გახადონ?
20 როგორ შეგიძლიათ განაგრძოთ ოჯახური შესწავლის პროგრამის ფეხდაფეხ სვლა, თუ უკვე დაწყებული გაქვთ იგი? ჯოზეფი, უხუცესი და ქალ-ვაჟის მამა, ამბობს: „ბიბლიის შესწავლის მსგავსად, ოჯახური შესწავლაც სასიამოვნო ღონისძიება უნდა იყოს, ისეთი რამ, რასაც ყველა სიხარულით მოელის. ჩვენს ოჯახში ამ მიზნის მისაღწევად, გადავწყვიტეთ, რომ დროსთან დაკავშირებით მკაცრი წესი არ დაგვედგინა. შესწავლა შეიძლება ერთი საათი გაგვიგრძელდეს, მაგრამ, თუ ხანდახან მხოლოდ 10 წუთიღა გვაქვს, მაინც ვატარებთ მას. ერთი რამ, რაც ყოველკვირეულად ჩვენს შესწავლას ბავშვებისთვის ყველაზე საინტერესოს ხდის, ეს არის სცენების შესრულება წიგნიდან „ჩემი წიგნი ბიბლიური მოთხრობებით“a. ის, თუ რამხელა შთაბეჭდილებას ახდენს ეს ბავშვებზე და რამდენად უწყობს ხელს მათ გაგებას, ბევრად უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ის, თუ რამდენ აბზაცს გავივლით“.
21. როდის შეიძლება მშობლებმა შვილები დამოძღვრონ?
21 რა თქმა უნდა, ბავშვების დამოძღვრა მხოლოდ ოფიციალურად დადგენილი დროით არ შემოიფარგლება (მეორე რჯული 6:5—7). სტატიის დასაწყისში მოხსენიებული მოწმე, რომელიც ტაილანდში მსახურობს, ამბობს: „ახლაც თვალწინ მიდგას, ველოსიპედებით როგორ დავდიოდით მე და მამიკო იმ უბანზე საქადაგოდ, რომელიც ჩვენი კრების ყველაზე დაშორებულ ტერიტორიაზე მდებარეობდა. ეჭვგარეშეა, რომ მშობლების შესანიშნავმა მაგალითმა და იმ ფაქტმა განაპირობა ჩვენი სრული დროით მსახურების შესახებ გადაწყვეტილების მიღება, რომ ისინი ნებისმიერ შემთხვევას იყენებდნენ ჩვენს დასამოძღვრად. ამ გაკვეთილებმა ღრმა კვალი დატოვა ჩემს გონებაში. ამიტომაც დღემდე ძალიან დაშორებულ ტერიტორიებზე ვმსახურობ!“.
22. რა შედეგს მოგიტანთ ‘საკუთარ თავსა და სწავლებაში ჩაღრმავება’?
22 მალე, ერთ მშვენიერ დღეს, ზუსტად განსაზღვრულ დროს, იესო ღვთის მიერ ამ სისტემისთვის გამოტანილი განაჩენის შესასრულებლად მოვა. ის დიდებული მოვლენა შემდეგ სამყაროს ისტორიის ნაწილი გახდება, იეჰოვას ერთგული მსახურები კი განაგრძობენ მისთვის მსახურებას და ყოველთვის ეხსომებათ მარადიული ხსნის პერსპექტივა. იმედოვნებთ, რომ თქვენც იქნებით მათ შორის შვილებთან და იმ ადამიანებთან ერთად, ვისაც ბიბლიას ასწავლიდით? მაშინ გახსოვდეთ შემდეგი სიტყვები: „ჩაუღრმავდი შენს თავს და მოძღვრებას; დამკვიდრდი მათში: რადგან ამის მოქმედი თავსაც იხსნი და შენს მსმენელთაც“ (1 ტიმოთე 4:16, სსგ).
[სქოლიოები]
a გამოცემულია საზოგადოება „საგუშაგო კოშკის“ მიერ.
შეგიძლიათ განმარტოთ?
• რა უნდა იყოს ჩვენი პოზიცია, რადგან არ ვიცით, ზუსტად როდის შესრულდება ღვთის მიერ გამოტანილი განაჩენი?
• როგორ შეგვიძლია ‘ჩავუღრმავდეთ ჩვენს სწავლებას’?
• როგორ შეგიძლიათ დაეხმაროთ მოწაფეებს იეჰოვასთან მეგობრული ურთიერთობის განვითარებაში?
• რატომ არის მნიშვნელოვანი, რომ მშობლებმა დრო გამოუყონ შვილებთან შესწავლის ჩატარებას?
[სურათი 15 გვერდზე]
შესწავლა უფრო ნაყოფიერი იქნება, თუ ღირსეულად, მაგრამ ამავე დროს მეგობრულ ატმოსფეროში ჩატარდება.
[სურათი 18 გვერდზე]
ბიბლიური სცენების შესრულება, მაგალითად, სოლომონის მიერ ორი მეძავის გასამართლება, ოჯახურ შესწავლას სასიამოვნოს გახდის.