Зәбүр

27 Ехоба — менің нұрым+ әрі құтқарушым,

Кімнен қорқамын+?!

Ехоба — өмірімді сақтайтын қорғаным+,

Кімнен үрейленемін?!

 2 Зұлымдар мені жалмау үшін шабуылдады+,

Қастастарым мен жауларымның өздері сүрініп құлады.

 3 Маған қарсы әскер қос тіксе де,

Жүрегім селт етпейді+.

Маған қарсы соғыс ашса да,

Сенімділігім жоғалмайды.

 4 Мен Ехобадан бір нәрсені сұрадым,

Соған ғана қол жеткізуді қалаймын:

Бар ғұмырымды Ехобаның үйінде өткізсем+,

Ехобаның көркіне көз тіксем,

Оның ғибадатханасына тамсана көз жіберсем+.

 5 Себебі пәлеге душар болған күні ол мені панасына саялатады+,

Шатырына, құпия жерге жасырады+.

 6 Сонда айналамдағы жауларымнан мерейім үстем болады;

Шаттық үнімен оның шатырында құрбандықтар ұсынамын,

Ехобаға мадақ әнін айтамын.

 7 Уа, Ехоба, жанайқайымды ести көрші+,

Ықыласыңды түсіріп, жауап берші+.

 9 Жүзіңді менен жасырмашы+,

Қаһарланып, қызметшіңнен бас тартпашы.

Көмекшім өзіңсің+,

Уа, құтқарушы Құдайым, мені қалдырмашы, тастамашы.

10 Тіпті туған әке-шешем тастап кетсе де+,

Ехоба мені қабылдайды+.

12 Мені қастастарымның қолына бермеші+,

Өйткені жалған куәлар маған қарсы көтерілді+,

Өршелене қоқан-лоқы көрсетті.

13 Тірілер жерінде Ехобаның ізгілігін көретініме сенбесем,

Мен қайда қалар ем+?!*

14 Үмітіңді Ехобаға арт+,

Батыл бол, жүрегің де мығым болсын+,

Иә, үмітіңді Ехобаға арт!