សៀវភៅយ៉ូហាន
១ នៅដើមដំបូង មានលោកដែលហៅថាបណ្ដាំ+ ហើយលោកដែលហៅថាបណ្ដាំបាននៅជាមួយនឹងព្រះ+ ហើយលោកដែលហៅថាបណ្ដាំប្រៀបដូចជាព្រះមួយ។*+ ២ នៅដើមដំបូង លោកបាននៅជាមួយនឹងព្រះ។ ៣ អ្វីៗទាំងអស់បានកើតមកតាមរយៈលោក+ ហើយគ្មានអ្វីដែលមិនកើតមកតាមរយៈលោកឡើយ សូម្បីតែអ្វីមួយ។
អ្វីដែលបានកើតមក ៤ តាមរយៈលោកគឺជាជីវិត ហើយជីវិតនោះគឺជាពន្លឺបំភ្លឺមនុស្សជាតិ+ ៥ ហើយពន្លឺនោះកំពុងភ្លឺក្នុងភាពងងឹត+ តែភាពងងឹតនោះមិនឈ្នះពន្លឺឡើយ។
៦ មានបុរសម្នាក់ដែលព្រះបានចាត់ជាតំណាងលោក គាត់ឈ្មោះយ៉ូហាន។+ ៧ គាត់បានមកធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីពន្លឺ+ ដើម្បីឲ្យមនុស្សគ្រប់ប្រភេទជឿតាមរយៈគាត់។ ៨ គាត់មិនមែនជាពន្លឺនោះទេ+ តែគាត់បានមកដើម្បីធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីពន្លឺនោះវិញ។
៩ ពេលនោះ ពន្លឺដ៏ពិតដែលបំភ្លឺមនុស្សគ្រប់ប្រភេទ ហៀបនឹងចូលមកក្នុងពិភពលោក។+ ១០ លោកបាននៅក្នុងពិភពលោក+ ហើយពិភពលោកបានកើតមកតាមរយៈលោក+ តែពិភពលោកមិនបានស្គាល់លោកទេ។ ១១ លោកបានមកឯជនរួមជាតិរបស់លោក តែពួកគេមិនបានទទួលលោកទេ។ ១២ ក៏ប៉ុន្តែ ចំពោះអស់អ្នកណាដែលបានទទួលលោក នោះលោកបានផ្ដល់សិទ្ធិឲ្យពួកគេទៅជាកូនរបស់ព្រះ+ ពីព្រោះពួកគេមានជំនឿលើនាមរបស់លោក+ ១៣ ហើយពួកគេមិនមែនកើតមកពីសាច់ឈាមឡើយ ក៏មិនបានកើតមកដោយសារបំណងប្រាថ្នារបស់ឪពុកជាមនុស្សដែរ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេបានកើតមកពីព្រះវិញ។+
១៤ ដូច្នេះ លោកដែលហៅថាបណ្ដាំបានទៅជាសាច់ឈាម+ ក៏បានរស់នៅជាមួយនឹងយើង ហើយយើងបានឃើញសិរីរុងរឿងរបស់លោក គឺជាសិរីរុងរឿងរបស់បុត្រតែមួយ*+ពីបិតា ហើយលោកជាអ្នកដែលព្រះពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំង* និងជាអ្នកដែលបង្រៀនសេចក្ដីពិត ១៥ (យ៉ូហានបានធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីលោក ដោយស្រែកប្រកាសថា៖ «លោកនេះហើយដែលខ្ញុំបានប្រាប់ថា៖ ‹លោកដែលមកក្រោយខ្ញុំបានទៅមុខខ្ញុំហើយ ពីព្រោះលោករស់នៅមុនខ្ញុំ›»)។+ ១៦ ដោយសារលោកពេញទៅដោយគុណដ៏វិសេសលើសលប់ នោះយើងទាំងអស់គ្នាបន្តទទួលគុណដ៏វិសេសលើសលប់ជាបរិបូរ។ ១៧ ពីព្រោះច្បាប់បានត្រូវផ្ដល់ឲ្យតាមរយៈម៉ូសេ+ តែគុណដ៏វិសេសលើសលប់+និងសេចក្ដីពិតបានត្រូវផ្ដល់ឲ្យតាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។+ ១៨ គ្មានមនុស្សណាម្នាក់ធ្លាប់ឃើញព្រះម្ដងណាឡើយ។+ ប៉ុន្តែ បុត្រតែមួយរបស់ព្រះ*+ដែលនៅក្បែរបិតា*+ គឺជាអ្នកដែលបានពន្យល់អំពីលោក។+
១៩ នេះជាការបញ្ជាក់របស់យ៉ូហាន ពេលដែលជនជាតិយូដាបានចាត់ពួកសង្ឃនិងពួកលេវីខ្លះពីក្រុងយេរូសាឡិម ឲ្យមកសួរគាត់ថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកណា?»។+ ២០ យ៉ូហានបានឆ្លើយត្រង់ដោយឥតលាក់លៀមថា៖ «ខ្ញុំមិនមែនជាគ្រិស្តទេ»។ ២១ រួចពួកគេសួរគាត់ថា៖ «បើដូច្នេះ តើអ្នកជាអ្នកណាវិញ? ជាអេលីយ៉ាឬ?»។+ យ៉ូហានឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំមិនមែនជាអេលីយ៉ាទេ»។ ពួកគេសួរថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកប្រកាសទំនាយដែលត្រូវមកឬ?»។+ គាត់ឆ្លើយថា៖ «ទេ!»។ ២២ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេសួរគាត់ថា៖ «តើអ្នកជាអ្នកណា? ចូរប្រាប់មក ដើម្បីយើងអាចប្រាប់ពួកអ្នកដែលបានចាត់យើងឲ្យមក។ តើអ្នកថាខ្លួនជាអ្នកណា?»។ ២៣ គាត់ឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំជាអ្នកដែលស្រែកប្រកាសនៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំឥតឈប់ថា៖ ‹ចូរធ្វើផ្លូវឲ្យត្រង់ទទួលព្រះយេហូវ៉ា›*+ ដូចអេសាយដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានប្រាប់»។+ ២៤ ពួកអ្នកដែលសួរនោះ គឺជាពួកអ្នកដែលពួកផារិស៊ីបានចាត់ឲ្យមក។ ២៥ ដូច្នេះ ពួកគេបានសួរគាត់ថា៖ «ចុះហេតុអ្វីបានជាអ្នកជ្រមុជទឹកឲ្យគេដូច្នេះ បើអ្នកមិនមែនជាគ្រិស្ត មិនមែនជាអេលីយ៉ា ឬជាអ្នកប្រកាសទំនាយដែលត្រូវមកនោះ?»។ ២៦ យ៉ូហានឆ្លើយប្រាប់ពួកគេថា៖ «ខ្ញុំជ្រមុជគេក្នុងទឹក។ ប៉ុន្តែ នៅក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា មានមនុស្សម្នាក់ដែលអ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់ ២៧ គឺលោកដែលមកក្រោយខ្ញុំ តែខ្ញុំមិនសមនឹងស្រាយខ្សែស្បែកជើងជូនលោកផង»។+ ២៨ ការទាំងនេះបានកើតឡើងនៅបេថានី* នាត្រើយម្ខាងនៃទន្លេយ៉ូដាន់ ជាកន្លែងដែលយ៉ូហានកំពុងជ្រមុជទឹកឲ្យគេ។+
២៩ លុះស្អែកឡើង យ៉ូហានឃើញលោកយេស៊ូកំពុងដើរតម្រង់មករកគាត់ រួចគាត់និយាយថា៖ «មើលហ្ន៎! កូនចៀម+របស់ព្រះ ដែលដកយកភាពខុសឆ្គង+របស់ពិភពលោកចេញ!+ ៣០ គឺលោកនេះហើយដែលខ្ញុំបាននិយាយថា៖ ‹បុរសម្នាក់ដែលមកក្រោយខ្ញុំ បានទៅមុខខ្ញុំហើយ ពីព្រោះលោករស់នៅមុនខ្ញុំ›។+ ៣១ សូម្បីតែខ្ញុំក៏មិនស្គាល់លោកដែរ។ ប៉ុន្តែ មូលហេតុដែលខ្ញុំបានមកជ្រមុជទឹកឲ្យគេ គឺដើម្បីឲ្យអ៊ីស្រាអែលស្គាល់លោក»។+ ៣២ យ៉ូហានក៏បានធ្វើការបញ្ជាក់ដោយប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំបានឃើញឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះចុះពីស្ថានសួគ៌មកដូចជាសត្វព្រាប ហើយសណ្ឋិតលើលោក។+ ៣៣ សូម្បីតែខ្ញុំក៏មិនស្គាល់លោកដែរ។ ប៉ុន្តែ ព្រះដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកជ្រមុជគេក្នុងទឹក បានមានប្រសាសន៍មកខ្ញុំថា៖ ‹ពេលអ្នកឃើញឫទ្ធានុភាពរបស់ខ្ញុំចុះមកសណ្ឋិតលើអ្នកណា+ គឺអ្នកនោះហើយជាអ្នកដែលជ្រមុជគេក្នុងឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំ›។+ ៣៤ រួចខ្ញុំបានឃើញការនោះ ក៏បានធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់ថា លោកនេះហើយជាបុត្ររបស់ព្រះ»។+
៣៥ នៅថ្ងៃមួយទៀត យ៉ូហានកំពុងឈរជាមួយនឹងអ្នកកាន់តាមពីរនាក់របស់គាត់ ៣៦ ហើយកាលដែលគាត់មើលលោកយេស៊ូកំពុងដើរ នោះគាត់និយាយថា៖ «មើលហ្ន៎! កូនចៀម+របស់ព្រះ!»។ ៣៧ ពេលដែលឮគាត់និយាយដូច្នេះ អ្នកកាន់តាមពីរនាក់នោះក៏ទៅតាមលោកយេស៊ូ។ ៣៨ រួចលោកយេស៊ូបែរទៅឃើញពួកគាត់កំពុងដើរតាម ក៏មានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «តើអ្នកកំពុងរកអ្វី?»។ ពួកគាត់ឆ្លើយថា៖ «រ៉ាប៊ី (ដែលមានន័យថា«លោកគ្រូ») តើលោកស្នាក់នៅឯណា?»។ ៣៩ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ «ចូរមកតាមខ្ញុំ នោះអ្នកនឹងឃើញ»។ ដូច្នេះ ពួកគាត់បានទៅឃើញកន្លែងដែលលោកកំពុងស្នាក់នៅ ហើយពួកគាត់ក៏នៅជាមួយនឹងលោកនៅថ្ងៃនោះ។ ពេលនោះគឺប្រហែលជាម៉ោងទី១០។* ៤០ អនទ្រេ+ជាបងប្អូនរបស់ស៊ីម៉ូនពេត្រុស គាត់ជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកកាន់តាមពីរនាក់ដែលបានឮអ្វីដែលយ៉ូហានបាននិយាយ ហើយគាត់បានទៅតាមលោកយេស៊ូ។ ៤១ មុនបង្អស់ គាត់ទៅជួបស៊ីម៉ូនជាបងប្អូនរបស់គាត់ ហើយប្រាប់ថា៖ «យើងបានជួបមេស្ស៊ីហើយ»+ (ដែលមានន័យថា«គ្រិស្ត»)។ ៤២ បន្ទាប់មក គាត់នាំស៊ីម៉ូនទៅឯលោកយេស៊ូ។ ពេលលោកយេស៊ូមើលគាត់ នោះលោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកគឺស៊ីម៉ូន+ ជាកូនយ៉ូហាន។ អ្នកនឹងត្រូវហៅថាកេផាស» (ដែលភាសាក្រិចហៅថា«ពេត្រុស»)។*+
៤៣ លុះថ្ងៃបន្ទាប់ លោកយេស៊ូចង់ចេញទៅស្រុកកាលីឡេ។ រួចលោកបានជួបភីលីព+ ហើយមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «ចូរមកតាមខ្ញុំ»។* ៤៤ ភីលីពមកពីក្រុងបេតសេដា ដូចអនទ្រេនិងពេត្រុសដែរ។ ៤៥ ភីលីពបានជួបណាថាណែល+ ហើយប្រាប់គាត់ថា៖ «យើងបានជួបលោក ដែលច្បាប់ម៉ូសេនិងសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយបានចែងអំពីលោក គឺលោកយេស៊ូ ជាកូនយ៉ូសែប+ពីក្រុងណាសារ៉ែត»។ ៤៦ ប៉ុន្តែ ណាថាណែលបាននិយាយថា៖ «តើអាចមានអ្វីល្អចេញមកពីក្រុងណាសារ៉ែតឬ?»។ ភីលីពប្រាប់គាត់ថា៖ «សូមមកមើល»។ ៤៧ លោកយេស៊ូឃើញណាថាណែលកំពុងដើរតម្រង់មករកលោក ក៏មានប្រសាសន៍អំពីគាត់ថា៖ «មើលហ្ន៎! ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដ៏ពិតម្នាក់ ដែលគ្មានកិច្ចកលអ្វីសោះ»។+ ៤៨ ណាថាណែលសួរលោកថា៖ «ម្ដេចបានជាលោកស្គាល់ខ្ញុំ?»។ លោកយេស៊ូឆ្លើយទៅគាត់ថា៖ «មុនភីលីពហៅអ្នកកាលដែលអ្នកនៅក្រោមដើមល្វានៅឡើយ នោះខ្ញុំបានឃើញអ្នកហើយ»។ ៤៩ ណាថាណែលជម្រាបលោកថា៖ «រ៉ាប៊ី លោកជាបុត្ររបស់ព្រះ ហើយលោកជាស្ដេចនៃអ៊ីស្រាអែល»។+ ៥០ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅគាត់ថា៖ «តើអ្នកជឿដោយសារខ្ញុំប្រាប់អ្នកថា ខ្ញុំឃើញអ្នកនៅក្រោមដើមល្វាឬ? អ្នកនឹងឃើញការអស្ចារ្យច្រើនជាងនេះទៅទៀត»។ ៥១ លោកមានប្រសាសន៍ទៅគាត់តទៅទៀតថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាការពិតថា អ្នករាល់គ្នានឹងឃើញស្ថានសួគ៌បើកឡើង ហើយក៏ឃើញបណ្ដាទេវតារបស់ព្រះឡើងចុះៗ ដើម្បីមកឯកូនមនុស្ស»។+