ជំពូកទី៦៨
ការបង្រៀនបន្ថែមនៅថ្ងៃទីប្រាំពីរ
ថ្ងៃទីប្រាំពីរគឺជាថ្ងៃចុងក្រោយនៃបុណ្យបារាំកំពុងតែប្រព្រឹត្តទៅជាធម្មតា។ ព្រះយេស៊ូកំពុងតែបង្រៀននៅក្នុងព្រះវិហារ នៅត្រង់«ឃ្លាំង»។ តាមមើលទៅ នេះក៏ជាកន្លែងដែលហៅថាទីធ្លានៃស្ត្រី ហើយនៅទីនេះមានប្រដាប់ដាក់ប្រាក់តង្វាយ ដែលមនុស្សអាចដាក់វិភាគទានរបស់ពួកគេ។
រៀងរាល់យប់ក្នុងពិធីបុណ្យនោះ គឺមានចង្កៀងបំភ្លឺនៅត្រង់កន្លែងនេះក្នុងព្រះវិហារ។ គឺមានចង្កៀងដ៏ធំបួន ហើយចង្កៀងនិមួយៗគឺមានកន្លែងដាក់ប្រេងដ៏ធំបួន ដែលមានប្រេងពេញ។ ចង្កៀងធំៗទាំងបួនអាចបញ្ចេញពន្លឺយ៉ាងភ្លឺចិញ្ចាចនៅពេលយប់ ដែលគេអាចមើលឃើញពីចម្ងាយបាន នេះគឺដោយសារមានប្រេងទាំង១៦កន្លែងនោះ។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលព្រះយេស៊ូមានបន្ទូល អាចរំឭកពួកអ្នកស្ដាប់ទ្រង់នូវការបញ្ចាំងពន្លឺនេះ។ ព្រះយេស៊ូប្រកាសថា៖ «ខ្ញុំជាពន្លឺលោកីយ អ្នកណាដែលតាមខ្ញុំ នោះមិនដែលដើរក្នុងសេចក្ដីងងឹតឡើយ គឺនឹងមានពន្លឺនៃជីវិតវិញ»។
នោះពួកផារីស៊ីជំទាស់ថា៖ «អ្នកធ្វើបន្ទាល់ពីខ្លួនអ្នក ដូច្នេះ សេចក្ដីបន្ទាល់របស់អ្នកមិនពិតទេ»។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលឆ្លើយថា៖ «ទោះបើខ្ញុំធ្វើបន្ទាល់ពីខ្លួនខ្ញុំ គង់តែសេចក្ដីបន្ទាល់នោះក៏ពិតដែរ ព្រោះខ្ញុំដឹងជាខ្ញុំមកពីណាហើយទៅឯណាផង តែអ្នករាល់គ្នាមិនដឹងជាខ្ញុំមកពីណា ឬទៅឯណាទេ»។ ទ្រង់មានបន្ទូលទៀតថា៖ «ដូច្នេះ មានខ្ញុំនេះ១ដែលធ្វើបន្ទាល់ពីខ្លួនខ្ញុំ ហើយមានព្រះវរបិតា១ ដែលចាត់ឲ្យខ្ញុំមក ទ្រង់ក៏ធ្វើបន្ទាល់ពីខ្ញុំដែរ»។
ពួកផារីស៊ីទូលសួរចង់ដឹងថា៖ «តើព្រះវរបិតាអ្នកនៅឯណា?»។
ព្រះយេស៊ូទ្រង់ឆ្លើយថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់ខ្ញុំ ឬព្រះវរបិតាខ្ញុំទេ បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាបានស្គាល់ខ្ញុំ នោះនឹងស្គាល់ដល់ព្រះវរបិតាខ្ញុំដែរ»។ ទោះជាពួកផារីស៊ីនៅតែចង់ចាប់ព្រះយេស៊ូក៏ដោយ ពេលនោះគ្មានអ្នកណាម្នាក់ហ៊ានប៉ះពាល់ទ្រង់ឡើយ។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលទៅពួកគេម្ដងទៀតថា៖ «ខ្ញុំនឹងទៅបាត់ ឯកន្លែងដែលខ្ញុំទៅ នោះអ្នករាល់គ្នាពុំអាចនឹងទៅបានទេ»។
ភ្លាមនោះ ពួកសាសន៍យូដាចាប់ផ្ដើមឆ្ងល់ថា៖ «តើអ្នកនេះនឹងសំឡាប់ខ្លួនឯងឬ? . . . បានជាថា ‹កន្លែងដែលខ្ញុំទៅ នោះអ្នករាល់គ្នាពុំអាចនឹងទៅបានទេ›»។
ព្រះយេស៊ូពន្យល់ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមកពីស្ថានក្រោម ឯខ្ញុំៗមកពីស្ថានលើវិញ អ្នករាល់គ្នាកើតពីលោកីយនេះ តែខ្ញុំមិនកើតពីលោកីយនេះទេ»។ រួចមកទ្រង់មានបន្ទូលទៀតថា៖ «អ្នករាល់គ្នានឹងស្លាប់ក្នុងអំពើបាបរបស់ខ្លួន ពីព្រោះបើមិនជឿថា ខ្ញុំនេះជាព្រះ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងស្លាប់ក្នុងអំពើបាបរបស់ខ្លួនពិតមែន»។
ប្រាកដហើយ ទ្រង់កំពុងតែសំដៅទៅអត្ថិភាពរបស់ទ្រង់ មុនទ្រង់ប្រសូតជាមនុស្ស និងអំពីសេចក្ដីសន្យាថាទ្រង់ជាព្រះមេស្ស៊ី ឬព្រះគ្រីស្ទ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ពួកគេទូលសួរទាំងមានអារម្មណ៍ស្អប់ខ្ពើមយ៉ាងខ្លាំងថា៖ «តើអ្នកជាអ្វី?»។
ពេលប្រឈមមុខនឹងការបដិសេធនេះ នោះព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលឆ្លើយថា៖ «គឺដូចជាខ្ញុំបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នា ពីដើមរៀងមកនោះឯង»។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលបន្តថា៖ «ព្រះអង្គដែលចាត់ឲ្យខ្ញុំមក ទ្រង់ពិតប្រាកដ ហើយសេចក្ដីអ្វីដែលខ្ញុំបានឮពីទ្រង់ នោះខ្ញុំក៏ប្រាប់ដល់មនុស្សលោកដែរ»។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលទៀតថា៖ «កាលណាអ្នករាល់គ្នាបានលើកកូនមនុស្សឡើង [«អ្នករាល់គ្នាមុខជានឹងស្គាល់ឋានៈរបស់ខ្ញុំពុំខាន», ខ.ស.] ហើយថា ខ្ញុំមិនធ្វើការអ្វីដោយអាងខ្លួនខ្ញុំ គឺខ្ញុំនិយាយសេចក្ដីទាំងនេះ តាមដែលព្រះវរបិតាបានបង្រៀនខ្ញុំវិញ ព្រះអង្គនោះ ដែលចាត់ឲ្យខ្ញុំមក ក៏គង់នៅជាមួយនឹងខ្ញុំ ទ្រង់មិនទុកឲ្យខ្ញុំនៅតែឯងទេ ពីព្រោះខ្ញុំចេះតែធ្វើការ ដែលគាប់ដល់ព្រះហឫទ័យទ្រង់ជាដរាប»។
នៅពេលព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលអំពីរឿងទាំងនេះ មនុស្សជាច្រើនមានជំនឿលើទ្រង់។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលចំពោះអ្នកទាំងនេះថា៖ «បើអ្នករាល់គ្នានៅជាប់ក្នុងពាក្យខ្ញុំ នោះអ្នករាល់គ្នាជាសិស្សខ្ញុំមែន អ្នករាល់គ្នានឹងស្គាល់សេចក្ដីពិត ហើយសេចក្ដីពិតនោះនឹងប្រោសឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានរួច»។
ពួកអ្នកប្រឆាំងទ្រង់ទូលថា៖ «យើងរាល់គ្នាជាពូជលោកអ័ប្រាហាំ ក៏មិនដែលធ្វើជាបាវបំរើរបស់អ្នកណាឡើយ ម្ដេចក៏អ្នកថា យើងនឹងបានរួចដូច្នេះ?»។
ទោះជាពួកសាសន៍យូដាបាននៅក្រោមអាណានិគមប្រទេសក្រៅច្រើនដងក៏ដោយ តែពួកគេឥតទទួលស្គាល់អ្នកជិះជាន់ណាមួយ ជាចៅហ្វាយនោះឡើយ។ ពួកគេមិនព្រមឲ្យមនុស្សហៅពួកគេជាបាវបំរើឡើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូបញ្ជាក់ប្រាប់ថា ពួកគេប្រាកដជាបាវបំរើមែន។ តើក្នុងន័យយ៉ាងណាទៅ? ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលតបថា៖ «ប្រាកដមែន ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា អស់អ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាប នោះជាបាវបំរើរបស់អំពើបាបនោះហើយ»។
ពួកសាសន៍យូដាគឺអាចមានគ្រោះថ្នាក់មែន ដោយមិនព្រមទទួលស្គាល់ថាពួកគេជាបាវបំរើរបស់អំពើបាប។ ព្រះយេស៊ូពន្យល់ថា៖ «រីឯបាវបំរើ គេមិននៅជាប់ក្នុងផ្ទះជាដរាបទេ តែព្រះរាជបុត្រា ទ្រង់នៅជាប់អស់កល្បជានិច្ចវិញ»។ ដោយព្រោះបាវបំរើឥតមានសិទ្ធិនៅរហូតនោះ គាត់អាចត្រូវគេបណ្ដេញចេញពេលណាក៏បានដែរ។ មានតែកូនដែលបានកើតឬយកមកចិញ្ចឹមក្នុងគ្រួសារនោះប៉ុណ្ណោះទេ ដែលអាចនៅ‹ជារហូត› ពោលគឺអស់មួយជីវិតរបស់គាត់។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលបន្តថា៖ «ដូច្នេះ បើព្រះរាជបុត្រាប្រោសឲ្យ អ្នករាល់គ្នាបានរួច នោះនឹងបានរួចជាពិត»។ ដូច្នេះហើយ សេចក្ដីពិតដែលរំដោះមនុស្ស គឺជាសេចក្ដីពិតអំពីព្រះរាជបុត្រា គឺព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទ។ មានតែតាមរយៈយញ្ញបូជាជីវិតជាមនុស្សគ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចជួយមនុស្សឲ្យរួចផុតពីគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត ដោយអំពើបាប។ យ៉ូហាន ៨:១២-៣៦
▪ នៅថ្ងៃទីប្រាំពីរនៃពិធីបុណ្យ តើព្រះយេស៊ូបង្រៀននៅឯណា? ពេលយប់តើមានអ្វីនៅទីនោះ? ហើយតើនេះទាក់ទងនឹងការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូយ៉ាងដូចម្ដេច?
▪ តើព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលយ៉ាងណាអំពីកំណើតរបស់ទ្រង់? ហើយតើនេះបានបង្ហាញនូវអត្តសញ្ញាណរបស់ទ្រង់យ៉ាងណា?
▪ តើតាមរបៀបណាដែលបង្ហាញថាពួកយូដាជាបាវបំរើនោះ? ប៉ុន្តែតើសេចក្ដីពិតអំពីអ្វីដែលធ្វើឲ្យពួកគេរួចនោះ?