បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម

ព្រះយេហូវ៉ាបានរាប់អស់ទាំង«សក់ក្បាលរបស់អ្នករាល់គ្នា»

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០០៥ | ១ វិច្ឆិកា
- ‹សូមទ្រង់ដាក់អស់ទាំងទឹកភ្នែករបស់ទូលបង្គំ ទុកនៅក្នុងថង់ស្បែកនៃទ្រង់›
  
  ១២. ព្រះយេហូវ៉ាជ្រាបច្បាស់នូវសេចក្ដីទុក្ខលំបាករបស់រាស្ត្រទ្រង់ ហេតុអ្វីក៏យើងដឹង?
  
  ^១២ ព្រះយេហូវ៉ាស្គាល់អ្នកបំរើម្នាក់ៗរបស់ទ្រង់ ហើយមិនតែប៉ុណ្ណោះ ទ្រង់ក៏ជ្រាបច្បាស់នូវសេចក្ដីទុក្ខព្រួយរបស់ពួកគេដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ នៅពេលដែលពួកអ៊ីស្រាអែលត្រូវគេជិះជាន់ នោះព្រះយេហូវ៉ាបានមានបន្ទូលទៅម៉ូសេថា៖ «អញបានឃើញសេចក្ដីវេទនារបស់រាស្ត្រអញ ដែលនៅស្រុកអេស៊ីព្ទហើយ ក៏បានឮពាក្យគេអំពាវនាវដោយព្រោះពួកអ្នកដែលសង្កត់សង្កិនដែរ ពីព្រោះអញស្គាល់សេចក្ដីទុក្ខព្រួយរបស់គេ»។ (និក្ខមនំ ៣:៧) យើងបានទទួលការលើកទឹកចិត្តមែន ដោយដឹងថាពេលដែលយើងស៊ូទ្រាំនឹងសេចក្ដីទុក្ខលំបាក នោះព្រះយេហូវ៉ាទតឃើញនិងឮពាក្យទូលអង្វររបស់យើង! ប្រាកដហើយ ទ្រង់មិនធ្វើព្រងើយកន្តើយនឹងទុក្ខលំបាករបស់យើងឡើយ។
  
  ១៣. តើអ្វីដែលបង្ហាញថា ព្រះយេហូវ៉ាពិតជាយកព្រះទ័យទុកដាក់នឹងអ្នកបំរើទ្រង់នោះ?
  
  ^១៣ ការយកព្រះទ័យទុកដាក់របស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះអស់អ្នកដែលមានចំណងមេត្រីភាពនឹងទ្រង់ គឺត្រូវសបញ្ជាក់ឲ្យឃើញច្បាស់ ពេលដែលទ្រង់បង្ហាញអារម្មណ៍របស់ទ្រង់ចំពោះពួកអ៊ីស្រាអែល។ ទោះជាពួកអ៊ីស្រាអែលរងទុក្ខដោយសារការរឹងចចេសរបស់ខ្លួនក៏ដោយ នោះអេសាយបានសរសេរអំពីព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «ក្នុងគ្រប់ទាំងសេចក្ដីទុក្ខវេទនារបស់គេ នោះទ្រង់ក៏រងទុក្ខដែរ»។ (អេសាយ ៦៣:៩) ដូច្នេះ ដោយសារអ្នកជារាស្ត្រដ៏ស្មោះរបស់ព្រះយេហូវ៉ា អ្នកអាចប្រាកដក្នុងចិត្តថា ពេលដែលអ្នកឈឺចាប់ នោះទ្រង់ក៏ឈឺព្រះទ័យដែរ។ នេះគួរជំរុញយើងឲ្យប្រឈមមុខនឹងសេចក្ដីពិបាកដោយឥតខ្លាច និងបន្តព្យាយាមបំរើទ្រង់អស់ពីសមត្ថភាព មែនទេ?—ពេត្រុសទី១ ៥:៦, ៧
  
  ១៤. ពេលដែលដាវីឌតែងទំនុកដំកើងទី៥៦ តើដាវីឌស្ថិតក្នុងស្ថានការណ៍បែបណា?
  
  ^១៤ នៅទំនុកដំកើង ៥៦បង្ហាញឲ្យឃើញជាក់ស្តែងថា ស្តេចដាវីឌជឿស៊ប់ថាព្រះយេហូវ៉ាយកព្រះទ័យទុកដាក់នឹងដាវីឌ ហើយទ្រង់ឈឺព្រះទ័យពេលដែលដាវីឌឈឺចាប់។ ដាវីឌបានតែងទំនុកនេះក្នុងកាលដែលរត់គេចចេញពីស្តេចសូលដែលរកសម្លាប់គាត់។ ដាវីឌបានរត់គេចទៅក្រុងកាថ ប៉ុន្តែដាវីឌខ្លាចគេចាប់បាន ពេលដែលពួកភីលីស្ទីនស្គាល់មុខគាត់។ ដាវីឌបានសរសេរថា៖ «ពួកខ្មាំងសត្រូវចង់តែលេបបំបាត់ទូលបង្គំជាដរាបរាល់ថ្ងៃ ដ្បិតមានគ្នាច្រើនដែលតស៊ូនឹងទូលបង្គំ ដោយចិត្តឆ្មើងឆ្មៃ»។ ដោយសារដាវីឌស្ថិតក្នុងស្ថានការណ៍ដ៏គ្រោះថ្នាក់ គាត់ពឹងឲ្យព្រះយេហូវ៉ាជួយ។ ដាវីឌបានពោលថា៖ «គេមួលបង្កាច់ពាក្យទូលបង្គំវាល់ព្រឹកវាល់ល្ងាច អស់ទាំងគំនិតរបស់គេសុទ្ធតែប៉ងអាក្រក់ដល់ទូលបង្គំ»។—ទំនុកដំកើង ៥៦:២, ៥
  
  ១៥. (ក) តើដាវីឌចង់មានន័យយ៉ាងណា ពេលដែលគាត់ទូលសួរព្រះយេហូវ៉ាឲ្យទុកទឹកភ្នែកគាត់ក្នុងថង់ស្បែកឬបញ្ជីនោះ? (ខ) នៅពេលដែលយើងស៊ូទ្រាំនឹងកាលៈទេសៈដ៏ពិបាកដែលល្បងលជំនឿយើង តើយើងអាចមានទំនុកចិត្តយ៉ាងណា?
  
  ^១៥ រួចមក ដូចបានកត់ទុកនៅទំនុកដំកើង ៥៦:៨ ដាវីឌបានពោលពាក្យដ៏អស្ចារ្យនេះថា៖ «ទ្រង់រាប់អស់ទាំងការរសាត់អណ្ដែតរបស់ទូលបង្គំ សូមទ្រង់ដាក់អស់ទាំងទឹកភ្នែករបស់ទូលបង្គំ ទុកនៅក្នុងដប[ឬ«ថង់ស្បែក», ព.ថ.]នៃទ្រង់។ ទឹកភ្នែកទាំងនោះ តើមិនកត់ទុកក្នុងបញ្ជីទ្រង់ទេឬអី?»។ នេះជាការរៀបរាប់ដ៏លើកទឹកចិត្តមែនអំពីការយកព្រះទ័យទុកដាក់របស់ព្រះយេហូវ៉ា! នៅពេលដែលយើងមានការតានតឹងចិត្ត យើងប្រហែលជាអំពាវនាវរកព្រះយេហូវ៉ាទាំងស្រក់ទឹកភ្នែក។ សូម្បីតែព្រះយេស៊ូដែលជាមនុស្សដ៏គ្រប់ល័ក្ខណ៍ ក៏ធ្លាប់ស្រក់ទឹកនេត្រាដែរ។ (ហេព្រើរ ៥:៧) ដាវីឌបានដឹងប្រាកដថា ព្រះយេហូវ៉ាទតឃើញគាត់និងចងចាំនូវការឈឺចាប់របស់គាត់ ហាក់ដូចជាទុកទឹកភ្នែកទាំងនោះនៅក្នុងថង់ស្បែកឬកត់ទុកក្នុងបញ្ជីទ្រង់។d ប្រហែលជាអ្នកគិតថា ទឹកភ្នែករបស់អ្នកនឹងទុកពេញក្នុងថង់ស្បែក ឬកត់ទុកច្រើនទំព័រក្នុងបញ្ជីនោះ។ បើដូច្នោះមែន កុំធ្លាក់ទឹកចិត្តឡើយ។ ព្រះគម្ពីរធានារ៉ាប់រងយើងថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់គង់ជិតបង្កើយនឹងអស់អ្នកដែលមានចិត្តសង្រេង ហើយទ្រង់ជួយសង្គ្រោះដល់អស់អ្នកដែលមានវិញ្ញាណទន់ទាប»។—ទំនុកដំកើង ៣៤:១៨

ព្រះយេហូវ៉ាបានរាប់អស់ទាំង«សក់ក្បាលរបស់អ្នករាល់គ្នា»

ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ២០០៥ | ១ វិច្ឆិកា
- d នៅសម័យបុរាណ ពួកគេយកស្បែកចៀម ពពែនិងគោយកមកធ្វើថង់ស្បែក។ ថង់ស្បែកទាំងនេះគឺដើម្បីទុកទឹកដោះគោ បឺរ ហ្វ្រូម៉ាស (cheese) ឬទឹក។ ស្បែកណាដែលគេបានសម្លាប់យ៉ាងត្រឹមត្រូវហ្មត់ចត់ល្អអាចយកមកប្រើសំរាប់ទុកដាក់ប្រេងឬក៏ស្រាបាន។