ಯೋಬ
3 ಇದಾದ ಮೇಲೆ ಯೋಬ ಮಾತಾಡೋಕೆ ಶುರುಮಾಡಿ ತಾನು ಹುಟ್ಟಿದ ದಿನವನ್ನ ಶಪಿಸ್ತಾ+ 2 ಹೀಗಂದ:
3 “ನಾನು ಹುಟ್ಟಿದ ದಿನ ಹಾಳಾಗಿ ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು,+
‘ಗಂಡು ಮಗು ಹುಟ್ಟಿದೆ’ ಅಂತ ಹೇಳಿದ ರಾತ್ರಿ ಹಾಳಾಗಿ ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು.
4 ಆ ದಿನ ಕತ್ತಲೆ ಆಗಬೇಕಿತ್ತು.
ಮೇಲಿರೋ ದೇವರು ಆ ದಿನವನ್ನ ಲೆಕ್ಕಿಸಬಾರದಿತ್ತು,
ಆ ದಿನ ಬೆಳಕು ಬರ್ಲೇ ಬಾರದಿತ್ತು.
5 ಗಾಢ ಅಂಧಕಾರ* ಆ ದಿನವನ್ನ ಮುಚ್ಚಿ ಬಿಡಬೇಕಿತ್ತು.
ದಟ್ಟ ಮೋಡ ಕವಿಬೇಕಿತ್ತು.
ಆ ದಿನದ ಬೆಳಕು ಭಯಾನಕ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಹೂತು ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು.
6 ಆ ರಾತ್ರಿ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತು,+
ವರ್ಷದ ಬೇರೆ ದಿನಗಳ ಹಾಗೇ ಆ ದಿನ ಸಂತೋಷವನ್ನೇ ನೋಡಬಾರದಿತ್ತು,
ಆ ದಿನ ಯಾವ ತಿಂಗಳಲ್ಲೂ ಸೇರಬಾರದಿತ್ತು.
7 ಆ ರಾತ್ರಿ ಬರಡಾಗಬೇಕಿತ್ತು,
ಅದ್ರಲ್ಲಿ ಹರ್ಷಾನಂದ ಕೇಳಿಬರಬಾರದಿತ್ತು.
9 ಆ ದಿನದ ಮುಂಜಾನೆ ಮಸುಕಲ್ಲಿ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಕಪ್ಪಾಗಬೇಕಿತ್ತು,
ಆ ದಿನ ಬೆಳಕಿಗಾಗಿ ಕಾಯೋದು ವ್ಯರ್ಥ ಆಗಬೇಕಿತ್ತು,
ಸೂರ್ಯೋದಯದ ಕಿರಣಗಳನ್ನ ಆ ದಿನ ನೋಡಬಾರದಿತ್ತು.
10 ಯಾಕಂದ್ರೆ ಅದು ನನ್ನ ಅಮ್ಮನ ಗರ್ಭದ ಬಾಯನ್ನ ಮುಚ್ಚಿಬಿಡಲಿಲ್ಲ,+
ಕಷ್ಟಗಳನ್ನ ನನ್ನಿಂದ ಮರೆಮಾಡಲಿಲ್ಲ.
11 ಹುಟ್ಟಿದಾಗ್ಲೇ ನಾನು ಸಾಯಬಾರದಿತ್ತಾ?
ಅಮ್ಮನ ಗರ್ಭದಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದಾಗ್ಲೇ ನನ್ನ ಉಸಿರು ನಿಂತು ಹೋಗಬಾರದಿತ್ತಾ?+
12 ನನ್ನ ಅಮ್ಮ ನನ್ನನ್ನ ಯಾಕೆ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಹಾಕೊಂಡಳು?
ಯಾಕೆ ನನಗೆ ಹಾಲು ಕೊಟ್ಟಳು?
13 ಹಾಗೆ ಮಾಡದೇ ಇದ್ದಿದ್ರೆ ಸಮಾಧಿಯಲ್ಲಿ ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲದೆ ಮಲಗಿರ್ತಿದ್ದೆ,+
ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಪಡೀತಾ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೆ+
14 ತಮಗಾಗಿ ಕಟ್ಕೊಂಡಿದ್ದ ಆದ್ರೆ ಈಗ ನಾಶ ಆಗಿಹೋಗಿರೋ ಕಟ್ಟಡಗಳಲ್ಲಿ*
ಆ ರಾಜರ, ಅವ್ರ ಸಲಹೆಗಾರರ ಜೊತೆ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೆ.
15 ಮನೇಲಿ ಚಿನ್ನ ಬೆಳ್ಳಿಯನ್ನ ತುಂಬಿಸಿ ಇಟ್ಕೊಂಡಿದ್ದ
ರಾಜಕುಮಾರರ* ಜೊತೆ ಮಣ್ಣಾಗಿರ್ತಿದ್ದೆ.
16 ಗರ್ಭಸ್ರಾವವಾಗಿ ಹೋದ,
ಬೆಳಕನ್ನೇ ನೋಡದೆ ಸತ್ತುಹೋದ ಕೂಸಿನ ಹಾಗೆ ನಾನು ಇರಬಾರದಿತ್ತಾ?
17 ಸಮಾಧಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಟ್ಟವರಿಗೆ ಕಳವಳ ಇಲ್ಲ,
ಬಳಲಿಹೋದವರೂ ಅಲ್ಲಿ ಹಾಯಾಗಿ ಇರ್ತಾರೆ.+
18 ಕೈದಿಗಳೂ ಅಲ್ಲಿ ಆರಾಮವಾಗಿ ಇರ್ತಾರೆ,
ಒತ್ತಾಯದಿಂದ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಸುವವರ ಸ್ವರ ಅವ್ರಿಗೆ ಕೇಳಿಸಲ್ಲ.
19 ಅಲ್ಲಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ, ಕನಿಷ್ಠ ಅನ್ನೋ ಭೇದ ಇಲ್ಲ,+
ದಾಸನಿಗೆ ಯಜಮಾನನ ಕಟ್ಟುಪಾಡಿಲ್ಲ.
20 ಕಷ್ಟದಲ್ಲಿ ಇರುವವನಿಗೆ ದೇವರು ಬೆಳಕು ಕೊಡೋದು ಯಾಕೆ?
ನೋವಲ್ಲಿ ಬೆಂದು ನೊಂದವನನ್ನ ಬದುಕೋಕೆ ಬಿಟ್ಟಿರೋದು ಯಾಕೆ?+
21 ಸಾವಿಗಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುವವರಿಗೆ ಸಾವು ಯಾಕೆ ಬರೋದಿಲ್ಲ?+
ನಿಧಿನಿಕ್ಷೇಪ ಹುಡುಕೋದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸಾವನ್ನ ಹುಡುಕಿದ್ರೂ ಯಾಕೆ ಸಿಗೋದಿಲ್ಲ?
22 ಸಮಾಧಿ ಸಿಕ್ಕಿದಾಗ ಅವರು ಖುಷಿಪಡ್ತಾರೆ,
ಸಂತೋಷದಿಂದ ಸಂಭ್ರಮಿಸ್ತಾರೆ.
23 ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದವನ ಸುತ್ತ ದೇವರು ಯಾಕೆ ಬೇಲಿ ಹಾಕ್ತಾನೆ?+
ಅವನನ್ನ ಯಾಕೆ ಬದುಕೋಕೆ ಬಿಡ್ತಾನೆ?
25 ಯಾವುದಕ್ಕೆ ತುಂಬ ಭಯಪಡ್ತಿನೋ ಅದೇ ನನಗೆ ಬಂದಿದೆ,
ಯಾವುದಕ್ಕೆ ಹೆದರುತ್ತಿನೋ ಅದ್ರಲ್ಲೇ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕೊಂಡಿದ್ದೀನಿ.
26 ನನಗೆ ಶಾಂತಿ, ನೆಮ್ಮದಿ, ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಇಲ್ಲ,
ಒಂದಾದ ಮೇಲೊಂದು ಕಷ್ಟ ಬರ್ತಾನೇ ಇದೆ.”