ಈ ಆಚರಣೆಯನ್ನು ಯೇಸು ಆರಂಭಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅನಂತರ ಯೆಹೂದಿ ಕ್ಯಾಲೆಂಡರಿಗನುಸಾರ ನೈಸಾನ್‌ 14ರ ತಾರೀಖಿನಂದು ಆತನು ಮರಣಪಟ್ಟನು ಎಂಬುದನ್ನೂ ಜ್ಞಾಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಿರಿ.a ಸಾ.ಶ.ಪೂ. 16 ನೆಯ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ತಾವು ಐಗುಪ್ತದಲ್ಲಿ ಅನುಭವಿಸಿದ್ದ ಮಹಾ ಬಿಡುಗಡೆಯ ಜ್ಞಾಪಕಾರ್ಥವಾಗಿ ಯೆಹೂದ್ಯರು ಆಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಪಸ್ಕಹಬ್ಬದ ದಿನವು ಅದಾಗಿತ್ತು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಯೆಹೋವನ ದೂತನು ಐಗುಪ್ತ್ಯರ ಎಲ್ಲಾ ಚೊಚ್ಚಲು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸಂಹರಿಸಿದಾಗ, ಒಂದು ಕುರಿಯ ಯಜ್ಞವು ಯೆಹೂದ್ಯರ ಚೊಚ್ಚಲು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ರಕ್ಷಣೆಯಾಗಿ ಪರಿಣಮಿಸಿತು.—ವಿಮೋಚನಕಾಂಡ 12:21, 24-27.

ಇದು ನಮ್ಮ ತಿಳಿವಳಿಕೆಗೆ ಹೇಗೆ ಸಹಾಯಮಾಡುತ್ತದೆ? ಒಳ್ಳೇದು, ಕ್ರೈಸ್ತನಾದ ಅಪೊಸ್ತಲ ಪೌಲನು ಬರೆದದ್ದು: “ನಮ್ಮ ಪಸ್ಕದ ಯಜ್ಞದ ಕುರಿಯು ಕೊಯಿದದೆ, ಅದಾವದಂದರೆ ಕ್ರಿಸ್ತನೇ.” (1 ಕೊರಿಂಥ 5:7) ಹೆಚ್ಚು ಮಹತ್ವವಾದ ಒಂದು ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಸದವಕಾಶವನ್ನು ಮಾನವ ಕುಲಕ್ಕೆ ಕೊಡುವ ಮೂಲಕ ಯೇಸುವಿನ ಮರಣವು ಪಸ್ಕದ ಹೆಚ್ಚು ದೊಡ್ಡ ಯಜ್ಞವಾಗಿತ್ತು. ಆದುದರಿಂದ, ಕ್ರೈಸ್ತರಿಗೆ, ಕ್ರಿಸ್ತನ ಮರಣದ ಜ್ಞಾಪಕವು ಯೆಹೂದಿ ಪಸ್ಕದ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಭರ್ತಿಮಾಡಿತು.—ಯೋಹಾನ 3:16.

ಪಸ್ಕವು ವಾರ್ಷಿಕ ಆಚರಣೆಯಾಗಿತ್ತು. ಹಾಗಾದರೆ ಜ್ಞಾಪಕವು ಸಹ ಹಾಗೆ ಇರಬೇಕೆಂಬುದು ಸಮಂಜಸ. ಪಸ್ಕ—ಯೇಸು ಮರಣಪಟ್ಟ ದಿನ—ವು ಯಾವಾಗಲೂ ಯೆಹೂದ್ಯರ ನೈಸಾನ್‌ ತಿಂಗಳ 14ನೇ ದಿನದಂದು ಸಂಭವಿಸಿತು. ಆದುದರಿಂದ, ನೈಸಾನ್‌ 14ನೇ ತಾರೀಖಿಗೆ ಅನುರೂಪವಾದ ಕ್ಯಾಲೆಂಡರ್‌ ದಿನದಂದು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆ ಕ್ರಿಸ್ತನ ಮರಣವು ಸ್ಮರಿಸಲ್ಪಡಬೇಕು. ಆ ದಿನವು, 1994 ರಲ್ಲಿ, ಮಾರ್ಚ್‌ 26, ಶನಿವಾರ, ಸೂರ್ಯಾಸ್ತಮಾನದ ಅನಂತರವಾಗಿದೆ. ಹಾಗಾದರೆ, ಕ್ರೈಸ್ತ ಪ್ರಪಂಚದ ಚರ್ಚುಗಳು ಈ ದಿನವನ್ನು ಒಂದು ವಿಶೇಷ ಆಚರಣೆಯಾಗಿ ಮಾಡಿರುವುದಿಲ್ಲ ಏಕೆ? ಇತಿಹಾಸದ ಕಡೆಗೆ ಒಂದು ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ನೋಟವು ಆ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಉತ್ತರಿಸುವುದು.