1. Мојсеева
22 По овие настани, вистинскиот Бог го испита Авраам.+ Па му рече: „Аврааме!“ А тој се одгласи: „Еве ме!“+ 2 Тогаш Бог му рече: „Те молам, земи го својот син, својот единец, Исак,+ кого толку го сакаш,+ па појди во земјата Морија+ и таму принеси го како жртва паленица на еден од ридовите, кој ќе ти го покажам!“+
3 Утредента Авраам подрани, го оседла магарето и зеде со себе двајца слуги и својот син Исак,+ па нацепи дрва за жртвата паленица. Потоа стана и тргна на пат кон местото што му го покажа вистинскиот Бог. 4 На третиот ден, Авраам ги подигна очите и оддалеку го здогледа местото. 5 Тогаш Авраам им рече на слугите:+ „Вие останете овде со магарето, а јас и момчето ќе појдеме онаму за да му се поклониме на Бог,*+ па ќе се вратиме кај вас“.
6 Потоа Авраам ги зеде дрвата за жртвата паленица и му ги натовари на својот син Исак,+ а в раце ги зеде огнот и ножот, па двајцата тргнаа заедно.+ 7 А Исак му рече на својот татко Авраам: „Татко!“+ „Еве ме, сине!“+ — му се одгласи тој. А тој го запраша: „Еве ги огнот и дрвата, но каде е овцата за жртва паленица?“+ 8 „Бог ќе си прибави овца за жртва паленица,+ сине“, одговори Авраам. И двајцата продолжија понатаму.
9 Најпосле стигнаа до местото што му го беше покажал вистинскиот Бог. Авраам таму направи жртвеник,+ ги нареди дрвата и му ги врза рацете и нозете на својот син Исак, па го положи на жртвеникот врз дрвата.+ 10 Тогаш Авраам посегна по ножот и го зеде за да го заколе својот син.+ 11 Но Јеховин ангел го викна од небото и му рече:+ „Аврааме, Аврааме!“ А тој се одгласи: „Еве ме!“ 12 И ангелот му рече: „Не кревај рака на момчето и не прави му ништо,+ зашто сега, кога не одби да ми го дадеш својот син, својот единец, навистина знам дека се боиш од Бог!“+ 13 Тогаш Авраам ги подигна очите и погледна, и гледај, недалеку од него еден овен се беше заплеткал со роговите во еден честак. Авраам отиде, го зеде овенот, па го принесе како жртва паленица наместо својот син.+ 14 И Авраам го нарече она место Јехова-Ире.* Затоа денес обично се вели: „На Јеховината планина ќе биде прибавено“.+
15 А Јеховиниот ангел по втор пат го викна Авраам од небото 16 и му рече: „,Се колнам во себе‘, вели Јехова,+ ‚затоа што го направи ова и не одби да ми го дадеш својот син, својот единец,+ 17 навистина ќе те благословам и навистина ќе го намножам твоето потомство како ѕвездите на небото и како зрнцата песок на морскиот брег.+ Твоето потомство ќе ги заземе портите* на своите непријатели.+ 18 И преку твоето потомство+ ќе се благословат сите народи на земјата затоа што го послуша мојот глас‘ “.+
19 Потоа Авраам се врати кај своите слуги, па станаа и заедно отидоа во Вирсавеја.+ И Авраам продолжи да живее во Вирсавеја.
20 По тие настани, му јавија на Авраам: „Ене, и Мелха+ му роди синови на брат ти Нахор:+ 21 првородениот Уз, брат му Вуз+ и Кемуил, таткото на Арам, 22 како и Кесед, Азав, Филдес, Едлаф и Ветуил“.+ 23 А на Ветуил му се роди Ревека.+ Овие осуммина му ги роди Мелха на Нахор, брат му на Авраам. 24 Тој имаше и наложница,* која се викаше Ревма. Таа ги роди: Тавек, Гама, Тахас и Мааха.+