1. Мојсеева

29 Потоа Јаков тргна на пат и отпатува во земјата на синовите на Истокот.+ 2 Кога погледна, виде бунар во полето и три стада овци што лежеа покрај него, бидејќи на тој бунар обично се поеја стадата.+ Над отворот од бунарот имаше еден голем камен.+ 3 Кога ќе се собереа таму сите стада, ќе го отркалаа каменот од отворот на бунарот и ќе ги напоеја стадата, а потоа ќе го вратеа на неговото место на отворот од бунарот.

4 И Јаков ги праша: „Браќа мои, од каде сте?“ А тие одговорија: „Од Харан“.+ 5 Потоа ги праша: „Го познавате ли Лаван,+ внукот на Нахор?“+ „Го познаваме“, одговорија тие. 6 Тогаш тој ги праша: „Дали е добро?“+ „Добро е“, рекоа тие. „Еве доаѓа ќерка му Рахела+ со овците!“+ 7 А тој рече: „Но уште е ден. Уште не е време да се собираат стадата. Напојте ги овците, па пуштете ги да пасат“.+ 8 А тие рекоа: „Не можеме да го сториме тоа додека не се соберат сите стада. Дури тогаш ќе го отркалаат каменот од отворот на бунарот. Тогаш можеме да ги напоиме овците“.

9 Додека тој уште разговараше со нив, дојде Рахела+ со овците на својот татко, зашто беше овчарка.+ 10 А кога Јаков ја виде Рахела, ќерката на Лаван, братот на мајка му, и овците на Лаван, братот на мајка му, веднаш пријде, го отркала каменот од отворот на бунарот и ги напои овците на Лаван, братот на мајка му.+ 11 Тогаш Јаков ја бакна+ Рахела и гласно заплака.+ 12 И Јаков ѝ кажа на Рахела дека му е внук*+ на татко ѝ и дека е син на Ревека. А таа отрча и му го раскажа тоа на својот татко.+

13 Штом ја чу веста за Јаков, синот на сестра си, Лаван му отрча во пресрет,+ па го прегрна, го бакна и го доведе во својата куќа.+ Тогаш Јаков му раскажа на Лаван за сѐ што му се случи. 14 Потоа Лаван му рече: „Ти си навистина моја коска и мое месо“.+ И Јаков остана кај него цел месец.

15 Потоа Лаван му рече на Јаков: „Зарем да ми служиш бесплатно+ затоа што си ми роднина?+ Кажи, колкава да ти биде платата?“+ 16 А Лаван имаше две ќерки. Постарата се викаше Лија,+ а помладата Рахела. 17 Но очите на Лија беа без сјај, а Рахела+ имаше убава става и убаво лице.+ 18 Јаков ја засака Рахела, па рече: „Готов сум да ти служам седум години за твојата помлада ќерка Рахела“.+ 19 Тогаш Лаван рече: „Подобро да ти ја дадам тебе отколку на некој друг.+ Остани кај мене“. 20 И Јаков служеше за Рахела седум години,+ но тие му се видоа како неколку дена, зашто ја сакаше.+

21 Потоа Јаков му рече на Лаван: „Времето на моето служење заврши. Затоа, дај ми ја мојата жена, па да легнам со неа!“+ 22 Тогаш Лаван ги собра сите луѓе од она место и направи гозба.+ 23 Но таа вечер тој ја зеде својата ќерка Лија и ја воведе кај него за да легне со неа. 24 А Лаван ѝ ја даде својата слугинка Зелфа на ќерка си Лија за да ѝ биде слугинка.+ 25 А кога се раздени се виде дека тоа беше Лија! Тогаш тој му рече на Лаван: „Што ми направи? Зарем не ти служев за Рахела? Зошто ме измами?“+ 26 А Лаван му одговори: „Во нашево место не е обичај да ја омажиме помладата пред постарата. 27 Прославувај+ со оваа жена до крајот на седмицата. Потоа ќе ја добиеш и другата за службата што ќе ми ја вршиш уште седум години“.+ 28 И Јаков направи така и прославуваше со оваа жена до крајот на седмицата, а потоа Лаван му ја даде за жена и својата ќерка Рахела. 29 А Лаван ѝ ја даде својата слугинка Вилха+ на ќерка си Рахела за да ѝ биде слугинка.

30 Тогаш Јаков легна и со Рахела, и повеќе ја сакаше Рахела отколку Лија.+ Така служеше кај Лаван уште седум години.+ 31 Кога виде дека Лија не е сакана,* Јехова ѝ ја отвори материцата,+ а Рахела беше неротка.+ 32 И Лија забремени, роди син и му го даде името Рувим,*+ велејќи: „Јехова ја погледна мојата неволја,+ па сега мојот маж ќе ме засака“. 33 Таа пак забремени и роди син, па рече: „Јехова слушна+ дека не сум сакана, па ми го даде и овој“. Затоа му го даде името Симеон.*+ 34 И пак забремени и роди син, па рече: „Овојпат мојот маж ќе се приврзе кон мене, зашто му родив три сина“. Затоа тој го доби името Леви.*+ 35 А кога забремени уште еднаш и роди син, рече: „Овојпат ќе го фалам Јехова“. Затоа му го даде името Јуда.*+ Потоа не раѓаше некое време.