„Со небесното царство е како со човек, домаќин, кој излезе рано наутро за да најми работници за своето лозје. Кога се погоди со работниците по денариј на ден, ги испрати во своето лозје. Кога излезе повторно околу третиот час, виде други како стојат на плоштадот без работа, па им рече: ‚Појдете и вие во лозјето, па ќе ви дадам колку што е праведно‘. И отидоа. Повторно излезе околу шестиот и деветтиот час и го направи истото. На крајот излезе околу единаесеттиот час и најде други како стојат, па им рече: ‚Зошто стоите овде цел ден без работа?‘ Тие му одговорија: ‚Затоа што никој не нѐ најми‘. А тој им рече: ‚Одете и вие во лозјето‘“ (Матеј 20:1-7).

„Со небесното царство е како со човек, домаќин, кој излезе рано наутро за да најми работници за своето лозје. Кога се погоди со работниците по денариј на ден, ги испрати во своето лозје. Кога излезе повторно околу третиот час, виде други како стојат на плоштадот без работа, па им рече: ‚Појдете и вие во лозјето, па ќе ви дадам колку што е праведно‘. И отидоа. Повторно излезе околу шестиот и деветтиот час и го направи истото. На крајот излезе околу единаесеттиот час и најде други како стојат, па им рече: ‚Зошто стоите овде цел ден без работа?‘ Тие му одговорија: ‚Затоа што никој не нѐ најми‘. А тој им рече: ‚Одете и вие во лозјето‘“ (Матеј 20:1-7).

Верските водачи како, на пример, фарисеите кои пред некое време се обиделе да го искушаат Исус со едно прашање за разводот, наводно постојано биле посветени на службата за Бог. Тие биле како работниците најмени за цел ден што очекувале да добијат цела дневница, која изнесувала еден денариј.