Дали се ова навистина последните денови?

СЕ НАОЃАШ во клунот на едно кану додека тоа навлегува во еден немирен дел од реката. Огромни карпи се појавуваат низ слаповите од пена и водена прашина. Се обидуваш да ги избегнеш. Од лицето зад тебе се очекува да помага во управувањето со пловилото, но тоа има малку искуство. Што е уште полошо, немаш карта и затоа немаш поим дали овие брзаци ќе завршат во некој мирен јаз или во некој водопад.

Не баш пријатно сценарио, нели? Затоа, ајде да го промениме. Замисли си дека имаш еден искусен водич со тебе, некој кој ја познава секоја карпа од реката, секој свиок. Тој однапред знае дека наближува оваа пенлива вода, знае како таа завршува и знае како да си пробие пат низ неа. Зарем не би се чувствувал далеку посигурен?

Навистина, сите ние сме во една слична неволја. Иако не по наша грешка, ние се наоѓаме во еден немирен дел од човечката историја. Повеќето луѓе немаат поим колку долго работите ќе бидат вака, дали условите ќе се подобрат или како на најдобар начин да преживеат во меѓувреме. Но, ние не мора да се чувствуваме изгубени или беспомошни. Нашиот Творец нѐ обезбедил со еден водич — водич кој го прорекол овој мрачен период од историјата, кој претскажува како тој ќе заврши и кој ни го нуди водството што ни е потребно за да преживееме. Тој водич е една книга, Библијата. Нејзиниот Автор, Јехова Бог, се нарекува себеси Голем Поучувач, а преку Исаија тој уверливо вели: „Ако свртите надесно, ако свртите налево, ушите ваши ќе го слушаат словото, кое говори зад вас — ете го патот, врвете по него“ (Исаија 30:20, 21). Зарем не би го поздравил таквото водство? Тогаш, да разгледаме дали Библијата навистина прорекла какви ќе бидат нашите денови.

Исусовите следбеници поставуваат едно значајно прашање

Исусовите следбеници сигурно биле зачудени. Исус штотуку им рекол со јасни зборови дека ерусалимските импресивни храмски градби ќе бидат потполно уништени! Таквото претскажување било запрепастувачко. Кратко потоа, додека седеле на Елеонската Гора, четворица од учениците го прашале Исуса: „Кажи ни, кога ќе биде тоа, и каков ќе биде знакот за Твоето доаѓање [присутност, НС] и за свршетокот на светот?“ (Матеј 24:3; Марко 13:1—4). Сеедно дали тие го сфатиле или не, Исусовиот одговор требало да има повеќекратна примена.

Уништувањето на ерусалимскиот храм и крајот на еврејскиот систем на ствари не биле едно исто што и времето на Христовата присутност и свршетокот на целиот светски систем на ствари. Па сепак, во својот подолг одговор, Исус вешто им обрнал внимание на сите овие аспекти од прашањето. Тој им кажал какви ќе бидат работите пред уништувањето на Ерусалим; исто така, им кажал каков свет да очекуваат за време на неговата присутност кога тој ќе владее како Цар на небото и кога ќе биде на работ од доведувањето на целиот светски систем на ствари до неговиот крај.

Крајот на Ерусалим

Размисли првин што рекол Исус за Ерусалим и за неговиот храм. Повеќе од три децении однапред, тој прорекол едно време на ужасни тешкотии за еден од најголемите градови на светот. Посебно забележи ги неговите зборови запишани во Лука 21:20, 21: „Кога ќе го видите Ерусалим опколен од војски, знајте — дека се приближило неговото запустување. Тогаш, оние што се наоѓаат во Јудеја, нека бегаат во планините; и кои се во градот, да излезат од него; а кои се по околните места, нека не влегуваат во него“. Ако Ерусалим требало да биде опколен, опкружен од улогорени војски, како тогаш би можеле оние „кои се во градот“ едноставно да „излезат“ од него, како што заповедал Исус? Јасно, Исус индиректно изразил дека ќе се укаже една прилика за бегство. Дали се укажала?

Во 66 година н. е., римските војски под командата на Цестеј Гал ги гонеле еврејските бунтовнички сили назад до Ерусалим и ги приклештиле во градот. Римјаните се пробиле дури и во самиот град и стигнале сѐ до храмскиот ѕид. Но, тогаш Гал наредил неговите војски да сторат нешто навистина збунувачко. Им заповедал да се повлечат! Воодушевените еврејски војници тргнале во гонење и им нанесувале штета на римските непријатели кои бегале. На тој начин, се укажала Исусовата проречена прилика. Вистинските христијани обрнале внимание на неговото предупредување и излегле од Ерусалим. Тоа било мудро, бидејќи само четири години подоцна, римските војски се вратиле назад со генерал Тит кој ги предводел. Овојпат не било можно никакво бегство.

Римските војски повторно го опколиле Ерусалим; околу него изградиле утврдување од зашилени колци. Во врска со Ерусалим, Исус имал проречено: „Ќе дојдат денови за тебе и непријателите твои ќе те опкружат со окопи и ќе те опколат, и ќе те притеснат од сите страни“a (Лука 19:43). Набргу, Ерусалим паднал; неговиот славен храм бил претворен во урнатини што тлеат. Исусовите зборови биле исполнети во секој детаљ!

Сепак, Исус имал на ум нешто далеку повеќе од тоа уништување на Ерусалим. Неговите ученици го прашале и за знакот на неговата присутност. Тогаш не знаеле, но тоа се однесувало на едно време кога тој ќе биде поставен да владее како Цар на небото. Што прорекол тој?

Војна во последните денови

Ако прочиташ Матеј, поглавја 24 и 25, Марко, поглавје 13, како и Лука, поглавје 21, ќе видиш непогрешив доказ дека Исус зборувал за нашава ера. Тој прорекол едно време на војни — не само „боеви и гласови за војни“ кои отсекогаш ја нарушувале човечката историја туку и војни во кои се вклучени „народ против народ, и царство против царство“ — да, големи меѓународни војни (Матеј 24:6—8).

Помисли за момент на тоа како војувањето се изменило во нашиов век. Кога војната значела само судир на војски кои претставувале две спротивставени нации кои врснуваат со сабјите или дури кои пукаат со пушки едни на други на бојното поле, тоа било доста ужасно. Но, во 1914 година избувнала Големата војна. Нациите една по друга запаѓале во конфликтот како коцки од домино — прва глобална војна. Биле измислени автоматски оружја за убивање на сѐ повеќе и повеќе луѓе, дури и од поголеми растојанија. Митралезите блуеле куршуми со немилосрдна ефикасност; иперитот горел, мачел, осакатил и убил илјадници војници; тенковите безмилосно татнеле низ непријателските линии, пламтејќи со своите огромни топови. Авионите и подморниците исто така влегле во игра — само предвесници за она што требало да станат.

Втората светска војна го направила незамисливото — всушност, таа ја фрлила в сенка својата претходничка, убивајќи мноштва милиони луѓе. Огромни носачи на авиони, дословни пловечки градови, сообраќале по морињата и испраќале воени авиони да фрлаат смрт од небото врз непријателските цели. Подморниците ги торпедирале и потопувале непријателските пловила. И биле фрлени атомски бомби, кои одзеле илјадници животи при секој уништувачки удар! Токму како што прорекол Исус, навистина имало „стравотии“ кои ја обележале оваа ера на војување (Лука 21:11).

Дали војните се намалиле од II светска војна наваму? Едвај. Понекогаш, во текот на само една година беснеат дословно десетици војни — дури и во оваа деценија на 1990-тите — земајќи смртен данок на милиони. А има и промена во поглед на тоа кои се првенствените жртви на војната. Оние кои умираат повеќе не се главно војници. Денес, повеќето жртви на војните — всушност, над 90 отсто од нив — се цивили.

Други карактеристики на знакот

Војната е само еден аспект на знакот што го споменал Исус. Тој исто така предупредил дека ќе има „глад“ (Матеј 24:7). А така и било, иако е парадоксално тоа што Земјата произведува повеќе храна отколку што е потребно за да се исхрани сето човештво, иако земјоделската наука е понапредна од кога и да било порано во човечката историја, иако стои на располагање брз и ефикасен транспорт за превоз на храна во кој и да е дел на светот. И покрај сето тоа, секој ден гладува околу една петтина од населението на овој свет.

Исус исто така прорекол дека „од едно место на друго“ ќе има „чуми“ (Лука 21:11, НС). Повторно, нашиов век доживеал еден чуден парадокс — медицинска нега подобра од кога и да било порано, технолошки пробиви, вакцини за спречување на многу вообичаени болести; а сепак, и заразните болести имале невиден напредок. Непосредно после I светска војна уследила шпанската грозница и одзела повеќе животи отколку војната. Оваа болест била толку заразна што во градовите како Њујорк, луѓето можеле да бидат парично казнети или затворени само поради кивање! Денес, ракот и срцевите заболувања одземаат милиони животи секоја година — вистински чуми. А СИДА-та продолжува да коси животи, и во основа е неконтролирана од медицинската наука.

Додека Исус дискутирал за последните денови, главно за обемните историски и политички услови, апостол Павле ставил поголем нагласок врз социјалните проблеми и преовладувачките ставови. Делумно тој напишал: „Ова знај го: во последните денови ќе настанат времиња тешки. Зашто луѓето ќе станат саможиви . . . неправедни, недружељубиви, непомирливи . . . невоздржливи, нескротливи, недоброљупци, предавници, пребрзи, надуени, повеќе сластољупци отколку богољупци“ (2. Тимотеј 3:1—5).

Дали овие зборови ти звучат познато? Разгледај само еден аспект на општествениот распад во денешниот свет — дезинтеграцијата на семејството. Поплавата од растурени домови, тепани сопружници, злоупотребени деца и малтретирани постари родители — колку само ова покажува дека луѓето се ‚недружељубиви [немаат природна наклоност, НС]‘, дека се „нескротливи“, па дури и „предавници“, „недоброљупци“! Да, овие обележја денес ги гледаме во епидемиски размери.

Дали нашата генерација е проречената?

Сепак, можеби се прашуваш: ‚Зарем овие услови не го измачувале човештвото отсекогаш? Од каде знаеме дека нашава современа генерација е таа што е проречена во овие древни пророштва?‘ Да разгледаме три вида докази кои докажуваат дека Исус зборувал за нашево време.

Прво, иако имале делумно, рано исполнување со уништувањето на Ерусалим и неговиот храм, Исусовите зборови дефинитивно укажувале на иднината после тој ден. Околу 30 години после катаклизмата која го уништила Ерусалим, Исус му дал на остарениот апостол Јован една визија која покажува дека проречените услови — војна, глад, чума и смртта како последица — во иднина требало да се појават ширум светот. Да, овие неволји не би опфатиле само едно место, туку „земјата“ во целина (Откровение 6:2—8).

Второ, во овој век, некои одлики на Исусовиот знак се исполнуваат во она што би можеле да го наречеме највисок степен. На пример, дали постои некаква можност војните да станат многу полоши отколку што биле од 1914 година наваму? Кога би имало III светска војна и кога сите денешни нуклеарни сили би ги построиле своите оружја, како последица од тоа, оваа Земја веројатно би се претворила во јагленосана пустош — а човештвото би било истребено како диносаурус. На сличен начин, стихот од Откровение 11:18 прорекол дека во овие денови, кога нациите се „разгневиле“, човештвото ќе ја ‚погубува земјата‘. За првпат во историјата, загадувањето и распаѓањето на животната околина сега ѝ се закануваат на самата подобност за живеење на оваа планета! Според тоа, и оваа одлика се исполнува во својот највисок степен или, пак, е близу до него. Дали војните и загадувањето би можеле едноставно да продолжат да се влошуваат сѐ додека човекот не се уништи самиот себеси и оваа планета? Не, затоа што самата Библија одредува дека Земјата ќе трае засекогаш и дека на неа ќе живеат луѓето со исправно настроени срца (Псалм 36:29; Матеј 5:5).

Трето, знакот на последните денови е особено убедлив кога ќе се земе во целина. Сѐ на сѐ, кога ќе ги земеме во обѕир карактеристиките што ги споменал Исус во трите евангелија, оние во Павловите списи и оние во Откровението, овој знак има десетици карактеристики. Човек би можел да расправа за секој поединечно, аргументирајќи дека и другите векови имале слични проблеми, но кога ги посматраме сите нив заедно, тие непогрешиво укажуваат само на еден век — на нашиов.

Сепак, што значи сево ова? Дека Библијата едноставно го опишува нашиов век како едно очајно, безнадежно време? Далеку од тоа!

Добра вест

Една од најзабележителните карактеристики на знакот за последните денови е забележан во Матеј 24:14: „Ќе биде проповедано ова Евангелие [добра вест, НС] за царството по целиот свет за сведоштво на сите народи; и тогаш ќе дојде крајот“. Во овој век, Јеховините сведоци извршиле едно дело што е единствено во човечката историја. Тие ја прифатиле библиската порака за Царството на Јехова Бог — што претставува тоа, како владее и што ќе постигне — и ја имаат раширено таа порака по целата Земја. Издале литература на оваа тема на преку 300 јазици и им ја донеле на луѓето во нивните домови или на улиците или, пак, на нивните работни места, скоро во секоја држава од Земјата.

Правејќи го тоа, тие го исполнувале ова пророштво. Но, тие ширеле и надеж. Забележи дека Исус ова го нарекол „добра вест“, а не лоша вест. Како е можно тоа во овие мрачни времиња? Можно е затоа што централната порака на Библијата не е во врска со тоа колку лоши ќе бидат работите на крајот од овој стар свет. Нејзината централна порака го вклучува Божјето Царство, а тоа Царство ветува нешто драго за срцето на секој мирољубив човек — избавување.

Што точно претставува тоа избавување и како можеш да го имаш? Молиме, разгледај ги следните статии на оваа тема.

[Фуснота]

[Истакната мисла на страница 5]

Луѓето бараат одговори на вознемирувачките прашања како овие: Зошто работите се толку лоши? Каде оди човештвото?

[Истакната мисла на страница 6]

Денес, над 90 отсто од жртвите на војните се цивили

[Слика на страница 7]

Исусовото пророштво во врска со уништувањето на Ерусалим се исполнило во секој детаљ