Како може човекот да биде според Божјиот лик?

„ГО СОЗДАДЕ Бог човекот според образот Свој, според образот Божји го создаде; машко и женско ги создаде“. Така вели инспирираниот извештај, но што значи тој? На кој начин биле создадени првиот маж и жена според Божјиот лик? (1. Мојсеева 1:27).

Дали биле како Бог во телесен поглед? Не, тоа е невозможно. Човекот е телесно суштество, обликувано да живее на Земјата. Бог е дух кој живее во незамислива небесна слава на која ниту еден човек никогаш не може да ѝ пристапи (2. Мојсеева 33:18-20; 1. Коринтјаните 15:50). Тогаш, на кој начин човекот бил создаден според Божјиот лик? На тој начин што на човекот му биле дадени способности да ги одразува Божјите извонредни особини — љубов, правда, мудрост и моќ — како и останатите особини.

Особините на Јехова

Особините на Јехова Бог се одразуваат во сите негови созданија, но на извонреден начин биле покажани во неговото постапување со првата човечка двојка, Адам и Ева (Римјаните 1:20). Неговата љубов била видлива со тоа што Земјата ја создал токму таква за да може човекот да живее на неа. Јехова на човекот му направил совршена жена за да му биде придружничка и мајка на неговите деца. Ги поставил во една прекрасна градина и им ги дал во изобилство сите работи кои им биле потребни за да живеат и да бидат среќни. Како најпрекрасна од сите работи била таа што Бог им дал можност да живеат засекогаш (1. Мојсеева 2:7-9, 15-24).

Божјата мудрост била видлива со тоа што ја испитал првата човечка двојка. За да останат членови на Јеховиното универзално семејство и за да живеат вечно како родители на човечката раса, требале да бидат примери во верност и вистинското обожавање. Затоа Јехова им дал можност состојбата на своето срце да ја покажат преку еден соодветен тест — да не јадат од дрвото на спознание на доброто и злото. Колку само било мудро од Јеховина страна што на луѓето им овозможил да ја докажат својата послушност и љубов кон него пред да им ги даде прекрасните предности кои ги имал на ум!

Божјата правда била очигледна со тоа што не отстапувал од своето барање за високи мерила кај своите суштества и не правел никаков копромис што се однесува до тие мерила, како што било видливо од тоа што на Адам и Ева им дал можност во секој поглед да го направат она што е исправно. А кога тие пропуштиле да постапат така, неговата правда била очигледна кога ги осудил да ја претрпат изречената казна за побуната.

Јеховината моќ можела да се види кога ја спровел казната. Сатана, големиот бунтовник, сугерирал дека Јехова е лажливец, а на Ева ѝ понудил големи можности доколку не го послуша Бог (1. Мојсеева 3:1-7). Но Сатана не бил во состојба да го исполни своето ветување. Не можел да го спречи Јехова да ги истера Адам и Ева од Еденската градина, како и исполнувањето на Божјите зборови врз Адам: „Зашто си земја, и во земја ќе се вратиш!“ (1. Мојсеева 3:19). Меѓутоа, Јехова не ја извршил веднаш смртната казна, а со тоа ја покажал понатаму својата љубов. На Адам и Ева им дал време да им се родат деца преку кои конечно ќе се оствари неговата првобитна намера со човештвото (1. Мојсеева 1:28).

На крајот, својата правда, љубов, моќ и мудрост Јехова ги манифестирал преку своето ветување дека ќе обезбеди семе кое ќе ги уништи Сатановите дела и ќе ги отстрани жалосните последици од првата побуна против божествениот суверенитет (1. Мојсеева 3:15). Каков прекрасен Творец имаме!

Напори да го имитираме Бог

Иако повеќе не се совршени, луѓето сепак можат да ги покажуваат Божјите особини. Затоа Павле ги храбрел христијаните во негово време: „Угледајте се на Бога, како чеда возљубени“ (Ефесјаните 5:1). Меѓутоа, низ целата историја, повеќето луѓе покажувале огромно непочитување за Божјите особини. Во времето на Ное луѓето станале толку расипани што Јехова одлучил да го уништи целото човештво освен Ное и неговото семејство. Ное бил „праведен и непорочен во својот род“ и ја покажал својата љубов кон Бог со тоа што ги извршил Божјите заповеди. „И направи Ное сѐ: направи така како што му заповеда Господ Бог“ (1. Мојсеева 6:9, 22). Ное ги покажал љубовта за својот ближен и склоноста кон праведноста со тоа што бил ‚проповедник на правдата‘ (2. Петрово 2:5). Покажал мудрост и исправно ја употребил својата телесна моќ со тоа што го следел Божјето упатство да изгради огромна арка, да складира храна во неа, да собере животни и да влезе во арката на Јеховина заповед, а покажал и љубов кон праведноста со тоа што не дозволил злобните соседи да го расипат.

Библијата опишува и многу други личности кои на сличен начин покажувале божествени својства. Најистакнат е Исус Христос кој бил совршен одраз на Божјиот лик и затоа можел да рече: „Кој Ме видел Мене, Го видел Отецот“ (Јован 14:9). Меѓу особините кои ги покажувал Исус се истакнува неговата љубов. Љубовта кон неговиот Татко и кон човештвото го поттикнала да го напушти својот небесен дом и да живее како човек на Земјата. Го поттикнала да го велича својот Татко со своето праведно однесување и на човештвото да му ја проповеда добрата вест за спасение (Матеј 4:23; Јован 13:31). Потоа, љубовта го поттикнала Исус да го понуди својот совршен живот за спасение на човештвото и, што е уште поважно, за посветување на Божјето име (Јован 13:1). Во настојувањето да го имитираме Бог, дали постои подобар пример за следење од Исус Христос? (1. Петрово 2:21).

На кој начин можеме денес повеќе да бидеме слични на Бог?

Како можеме денес да ги покажуваме Божјите особини и на тој начин да постапуваме според Божјиот лик? Па, разгледај ја најпрвин особината љубов. Исус рекол: „Возљуби Го Господа, својот Бог, со сето свое срце, и со сета своја душа, и со сиот свој разум“. Како покажуваме љубов кон Бог? Апостол Јован одговара: „Љубовта кон Бога се состои во тоа: да ги пазиме заповедите Негови. А Неговите заповеди не се тешки“ (Матеј 22:37; 1. Јованово 5:3).

Се разбира, со намера да ги послушаме Јеховините заповеди мораме да ги познаваме. Тоа подразбира читање, студирање и медитирање за Божјата Реч, Библијата и библиската литература. Како и псалмистот, треба да бидеме во можност да кажеме: „Колку го засакав, Господи, Твојот закон; секој ден се поучувам од него“ (Псалм 118:97). Како што стекнуваме сѐ подлабоко и подлабоко разбирање на Божјата Реч, така сѐ повеќе и повеќе ќе бидеме проникнати со Божјиот начин на размислување. Ќе ја љубиме праведноста, а ќе го мразиме беззаконието (Псалм 44:7). Токму тука Адам погрешил. Го знаел Јеховиниот закон, но не го љубел доволно за да се држи за него. Кога ја читаме Божјата Реч, би требало постојано да се прашуваме: „Како се однесува ова на мене?“ „Што можам да сторам за повеќе да го усогласам своето однесување со Божјите особини?“

Исус исто така рекол: „Возљуби го својот ближен како себеси!“ (Матеј 22:39). Секој разумен човек се сака себеси и си посакува најдобро. Тоа не е неисправно. Но, дали покажуваме слична љубов и за нашиот ближен? Дали го следиме библискиот изричен налог: „Не откажувај да му направиш добро на оној, кој има потреба, кога раката твоја има сила да му помогне“? (Изреки 3:27; Галатјаните 6:10).

Што е со особината мудрост? Ако сакаме да ја покажуваме оваа особина, тогаш ќе ја проучуваме Библијата затоа што таа е ризница на божествената мудрост. Псалм 118:98-100 гласи: „Со Својата заповед Ти ме направи помудар од непријателите мои, зашто таа е секогаш со мене. Станав поразумен од сите учители мои, зашто сведоштвата Твои се моја поука. Поумен станав од старците, зашто ги сакам Твоите заповеди“. Во Изреки 3:18 мудроста е опишана како „дрво на животот“. Ако стекнеме мудрост и ја покажуваме, ќе добиеме Божје одобрување и наградата вечен живот (Проповедник 7:12).

Што е со правдата? Во овој злобен свет правдата е витална особина за оние кои сакаат да му угодат на Бог. Исус ја љубел правдата и го мразел беззаконието (Евреите 1:9). Истото го прават и денешните христијани. Правдата ги поттикнува да ги ценат исправните особини. Тие ги одбегнуваат неправедните патишта на овој свет, а како најважна работа во нивниот живот е вршењето на Божјата волја (1. Јованово 2:15-17).

Што се однесува до моќта, сите имаме извесна мера на моќ. Природно, имаме телесна и интелектуална моќ и како што растеме како христијани, развиваме моќ во духовен поглед. Јехова ја зголемува нашата моќ со својот свет дух до степен што, иако наизглед сме слаби, можеме да ја исполниме Јеховината волја. Павле рекол: „Сѐ можам преку [оној, НС] . . . Кој ме крепи“ (Филипјаните 4:13). Ако молиме за Јеховиниот дух, истата сила и нам ни стои на располагање.

Проповедање на добрата вест

Нашето покажување на четирите главни Божји особини е добро видливо преку нашата послушност на заповедта: „Одете и научете ги сите народи, крштавајќи ги во името на Отецот, и Синот, и Светиот Дух, и учејќи ги да пазат сѐ што сум ви заповедал; и ете, Јас сум со вас преку сите дни до свршетокот на светот“ (Матеј 28:19, 20). Ова образовно дело им носи живот на оние кои се оѕвиваат. Какво прекрасно покажување на љубовта е тоа за оние кои, во најголемиот дел, на почетокот ни биле сосема непознати!

Понатаму, таквото поучување е мудро постапување. Донесува траен плод. За кое друго дело може да се каже: „Ако постапуваш така, ќе се спасиш и сам и оние што те слушаат“ (1. Тимотеј 4:16). Во делото на правење ученици не постојат губители. И оние кои слушаат и оние кои поучуваат добиваат вечни благослови.

Што се однесува до правдата, своите библиски студенти христијаните ги поучуваат на праведни начела. Ние им помагаме да му служат на Јехова, „Богот на правдата“ (Малахија 2:17, НС). Денес оние кои му ги предаваат своите животи на Јехова за да му служат и продолжуваат така верно до крајот, се прогласуваат за праведни и оправдани, што води до нивно преживување во Армагедон (Римјаните 3:24; Јаков 2:24-26).

Каков само доказ на моќ е проповедањето и поучувањето за добрата вест по целиот свет! (Матеј 24:14). Потребна е истрајност постојано да се проповеда на подрачја каде што повеќето не сакаат да слушаат. Но Јехова преку својот дух ја дава потребната сила да се истрае до крајот (Исаија 40:30, 31; Матеј 24:13; Лука 11:13).

Вистина, како несовршени потомци на Адам не можеме совршено да ги покажуваме овие прекрасни особини. Сепак, да запомниме, човекот бил создаден според Божјиот лик и ако се напрегаме да бидеме сѐ повеќе и повеќе слични на Бог, тогаш делумно сме ја исполниле целта на нашето постоење (Проповедник 12:13). Ако се напрегаме да го правиме најдоброто што можеме и бараме простување кога ќе погрешиме, тогаш можеме да се надеваме да преживееме во Божјиот праведен нов свет каде конечно ќе можеме да дојдеме до совршенство. Тогаш ќе бидеме на рајска Земја населена со совршени луѓе кои во потполност ги покажуваат особините на Јехова Бог. Каква радост! На крајот, во најпотполна смисла на зборот, луѓето ќе бидат според Божјиот лик.

[Слика на страница 25]

Исус ни покажал како да ги развиваме Јеховините божествени особини

[Слика на страница 26]

На крајот, во најпотполна смисла луѓето ќе бидат според Божјиот лик