Под јаремот

9, 10. На што бил симбол јаремот во старо време, и зошто ги повикал Исус луѓето да го земат неговиот јарем на себе?

⁹ Дали си забележал дека во зборовите цитирани во Матеј 11:28, 29 Исус рекол: „Земете го мојот јарем на себе и учете од мене“? Во тоа време, обичниот човек можеби имал чувство дека работи под јарем. Уште во старо време, јаремот бил симбол на ропство или слугување (Битие 27:40; Левит 26:13; Второзаконие 28:48). Многу од физичките работници што ги сретнал Исус работеле со дословен јарем на рамениците, носејќи тешки товари. Зависно од својот облик, јаремот можел да биде лесен за вратот и за рамениците или можел да разјадува. Како дрводелец, Исус можеби правел јареми и знаел како да обликува јарем што ќе биде „благ“. Можеби допирните точки ги обложувал со кожа или ткаенина за да го направи јаремот колку што е можно поудобен.

¹⁰ Кога рекол: „Земете го мојот јарем на себе“, Исус можеби се споредил себеси со човек што обезбедувал добро изработени јареми, кои биле ‚благи‘ за вратот и за рамениците на работникот. Затоа додал: „Мојот товар е лесен“. Ова значело дека напречното дрво на јаремот не било непријатно за носење ниту, пак, работата била ропска. Секако, повикувајќи ги своите слушатели да го прифатат неговиот јарем, Исус не нудел директно ослободување од сите угнетувачки околности што постоеле тогаш. Сепак, промената во гледиштето за која зборувал тој ќе донела прилично освежување. Ќе ги ослободеле и преиначувањата во нивниот животен стил и во начинот на вршење на работите. Што е уште поважно, јасната и цврста надеж ќе им помогнела животот да им биде исполнет со помалку стресови.

И ти можеш да најдеш освежување

11. Зошто не укажувал Исус чисто на разменување на јареми?

¹¹ Те молиме, забележи дека Исус не рекол дека луѓето ќе разменуваат јарем за јарем. Рим сѐ уште имал власт над земјата, исто како што денешните влади имаат власт таму каде што живеат христијаните. Римскиот данок од првиот век немало да се укине. Здравствените и економските проблеми ќе останеле. Несовршеноста и гревот и понатаму ќе влијаеле врз луѓето. Сепак, можеле да најдат освежување ако го прифателе Исусовото учење, како што можеме да најдеме и ние денес.

12, 13. Што истакнал Исус дека ќе донесе освежување, и како реагирале некои?

¹² Една клучна примена на Исусовата илустрација за јаремот станала видлива во врска со делото на правење ученици. Нема сомнение дека главна активност на Исус му била да ги поучува другите, при што акцентот го ставал на Божјето Царство (Матеј 4:23). Затоа, кога рекол: „Земете го мојот јарем на себе“, тоа сигурно вклучувало да го следат во истата таа активност. Евангелскиот извештај покажува дека Исус ги поттикнал искрените луѓе да го сменат своето занимање, главна преокупација во животот на многумина. Сети се на неговиот повик до Петар, Андреј, Јаков и Јован: „Елате по мене, и јас ќе ве направам рибари на луѓе“ (Марко 1:16-20). На тие рибари им покажал колкаво задоволство ќе имаат ако ја работат онаа работа што тој ја ставил на прво место во животот, и тоа под негово водство и со негова помош.

¹³ Некои од неговите еврејски слушатели ја сфатиле поентата и ја примениле. Претстави си ја сцената покрај морето за која читаме во Лука 5:1—11. Четворица рибари се мачеле цела ноќ, но не уловиле ништо. Одеднаш, нивните мрежи биле полни! Тоа не било случајно; било резултат на Исусовата интервенција. Додека гледале кон брегот, тие виделе мноштво луѓе што биле длабоко заинтересирани за Исусовите учења. Тоа помогнало да се објасни она што Исус им го рекол на четворицата: ‚Отсега ќе ловите живи луѓе‘. Каква била нивната реакција? „Ги доведоа чамците назад на копно, оставија сѐ и го следеа.“

14. а) Како можеме да најдеме освежување денес? б) Која освежувачка добра вест ја објавувал Исус?

¹⁴ Во основа, ти можеш да реагираш на сличен начин. Делото на поучување на луѓето за библиската вистина сѐ уште трае. Околу шест милиони Јеховини сведоци низ целиот свет ја прифатиле Исусовата покана да ‚го земат неговиот јарем‘ на себе — станале „рибари на луѓе“ (Матеј 4:19). За некои тоа станало полновремено занимање; други прават колку што можат. Тоа е освежување за сите, така што во животот имаат помалку стресови. Го прават она во кое уживаат, им кажуваат на другите добра вест — „добрата вест за царството“ (Матеј 4:23). Секогаш е задоволство да се зборува за добра вест, но особено за оваа добра вест. Библијата го содржи основниот материјал што ни е потребен за да увериме многумина дека можат да водат живот со помалку стресови (2. Тимотеј 3:16, 17).

15. Како можеш да извлечеш корист од Исусовите учења за животот?

¹⁵ Во одредена мера, дури и луѓето кои штотуку почнале да учат за Божјето Царство извлекуваат корист од Исусовите учења за тоа како да живеат. Многумина со сигурност можат да кажат дека Исусовите учења ги освежиле и им помогнале сосема да го сменат животот. Тоа и самиот можеш да го утврдиш ако испиташ некои од начелата за живеење изложени во извештаите за Исусовиот живот и служба, особено евангелијата што ги запишале Матеј, Марко и Лука.

Пат до освежување

16, 17. а) Каде можеш да најдеш некои од Исусовите клучни учења? б) Што е потребно за да се најде освежување преку примената на Исусовите учења?

¹⁶ Во пролетта 31 н.е. Исус одржал еден говор што до ден-денес е прочуен во светот. Обично се нарекува Проповед на гората. Запишан е во Матеј, поглавја 5 до 7, и во Лука, поглавје 6, и во него се резимирани многу негови учења. Можеш да најдеш и други учења на Исус на други места во евангелијата. Голем дел од она што е кажано е јасно само по себе, иако може да биде предизвик да се спроведе во пракса. Зошто не ги прочиташ тие поглавја внимателно, промислено? Нека силата на неговите идеи влијае врз твоето размислување и врз твојот став.

¹⁷ Очигледно, Исусовите учења можат да се подредат на различни начини. Да ги групираме клучните учења така што ќе има по едно за секој ден во месецот, со цел да ги примениш во својот живот. Како? Па, не прелетувај пребрзо преку нив. Сети се на богатиот владетел што го прашал Исус Христос: „Што морам да правам за да наследам вечен живот?“ Кога Исус ги повторил виталните барања од Божјиот закон, човекот одговорил дека веќе ги исполнува. Сепак, сфатил дека треба да стори повеќе од тоа. Исус го повикал да вложи поголеми напори за да ги примени побожните начела на практичен начин, да биде активен ученик. Изгледа човекот не бил спремен да направи толку (Лука 18:18-23). Според тоа, оној што сака да научи за Исусовите учења денес, треба да се сети дека постои разлика меѓу тоа да се сложува со нив и активно да ги прифати — и со тоа да го намали стресот.

18. Илустрирај како можеш корисно да ја употребиш придружната рамка.

¹⁸ За почеток на испитувањето и применувањето на Исусовите учења, погледни ја првата точка во придружната рамка. Таа се осврнува на Матеј 5:3—9. Навистина, секој од нас би можел да помине прилично време медитирајќи за прекрасните совети што се изнесени во тие стихови. Но, гледајќи ги во целина, што заклучуваш за ставот? Ако навистина сакаш да го совладаш ефектот на премногу стрес во својот живот, што ќе ти помогне во тоа? Како може да влијае врз тебе на подобро тоа што ќе обрнеш поголемо внимание на духовните работи, дозволувајќи твоите мисли во голема мера да бидат зафатени со нив? Има ли нешто во твојот живот на кое ќе треба да му придадеш помала важност, посветувајќи поголемо внимание на духовните прашања? Ако постапиш така, ќе бидеш посреќен сега.

19. Што можеш да сториш за да добиеш додатен увид и разбирање?

¹⁹ Сега оди чекор понатаму. Зошто не подискутираш за тие стихови со некој друг Божји слуга, можеби со својот брачен партнер, со некој близок роднина или пријател? (Пословици 18:24; 20:5). Имај на ум дека богатиот владетел прашал некого друг — Исус — за една важна работа. Одговорот можел да го зголеми неговиот изглед за среќа и вечен живот. Сообожавателот со кого дискутираш за тие стихови нема да биде рамен на Исус; сепак, разговорот за Исусовите учења ќе ви користи и на двајцата. Пробај да го сториш тоа наскоро.

20, 21. Каква програма можеш да следиш за да учиш за Исусовите учења, и како можеш да го процениш својот напредок?

²⁰ Погледни ја уште еднаш придружната рамка „Учења што ти помагаат“. Овие учења се групирани така што ќе можеш да разгледаш барем по едно учење на ден. Најпрвин можеш да го прочиташ она што Исус го кажал во наведените стихови. Потоа, размисли за неговите зборови. Длабоко размислувај како можеш да ги примениш во животот. Ако мислиш дека веќе го правиш тоа, размисли длабоко што уште можеш да сториш за да живееш според тоа божествено учење. Работи на него во текот на тој ден. Ако се мачиш да го разбереш или да увидиш како можеш да го примениш, помини на него уште еден ден. Меѓутоа, задржи на ум дека не мораш да го совладаш пред да преминеш на следното. Следниот ден, можеш да разгледаш некое друго учење. На крајот од седмицата, можеш да видиш колку си успешен во усвојувањето на четири или пет Исусови учења. Втората седмица додавај уште, од ден на ден. Ако увидиш дека потфрлаш во примената на некое учење, не обесхрабрувај се. Секој христијанин ќе го доживее тоа (2. Летописи 6:36; Псалм 130:3; Проповедник 7:20; Јаков 3:8). Продолжи така третата седмица и четвртата.

²¹ По околу еден месец, ќе ги опфатиш сите 31 точка. Во секој случај, како ќе се чувствуваш потоа? Зар нема да бидеш некако посреќен, можеби поопуштен? Макар да постигнеш и само мало подобрување, веројатно ќе чувствуваш помалку стрес, или барем подобро ќе се справуваш со стресот, а ќе знаеш по која метода да продолжиш. Не заборавај дека постојат и многу други прекрасни точки од Исусовите учења што не се на списокот. Зошто не истражиш некои од нив и не се обидеш да ги спроведеш во пракса? (Филипјаните 3:16).

22. Каков може да биде резултатот од следењето на Исусовите учења, но кој додатен аспект заслужува да го проучиме?

²² Можеш да видиш дека Исусовиот јарем, иако не е без тежина, е навистина благ. Товарот на неговите учења и на учеништвото е лесен. По повеќе од 60 години лично искуство, апостол Јован, Исусовиот драг пријател, се сложил: „Љубовта кон Бог значи ова: да ги држиме неговите заповеди; а неговите заповеди не се тешки“ (1. Јованово 5:3). И ти можеш да бидеш исто толку сигурен во тоа. Колку подолго ги применуваш Исусовите учења толку повеќе ќе увидуваш дека она што им го прави животот исполнет со стресови на многумина денес нема толку да те вознемирува тебе. Ќе увидиш дека си нашол прилично ослободување (Псалм 34:8). Сепак, постои уште еден аспект на Исусовиот благ јарем што треба да го разгледаш. Исто така, Исус спомнал дека е „со благ нарав и понизен во срце“. Како се вклопува тоа во нашето учење од Исус и имитирање на Исус? Ова ќе го разгледаме во следната статија (Матеј 11:29).

„Учете од мене“

„Земете го мојот јарем на себе и учете од мене, зашто јас сум со благ нарав и понизен во срце, и ќе најдете освежување за своите души“ (МАТЕЈ 11:29).

 1. Зошто може учењето од Исус да биде пријатно и збогатувачко?

ИСУС ХРИСТОС секогаш размислувал, поучувал и постапувал складно. Времето што го поминал на Земјата било кратко, но тој уживал во наградувачка и задоволителна кариера, и останал среќен. Собрал ученици и ги поучил како да го обожаваат Бог, да го сакаат човештвото и да го победат светот (Јован 16:33). Им ги исполнил срцата со надеж и ‚фрлил светлина врз животот и нераспадливоста преку добрата вест‘ (2. Тимотеј 1:10). Доколку се вбројуваш меѓу неговите ученици, што значи според тебе да се биде ученик? Ако разгледаме што вели Исус за учениците, можеме да научиме како да го збогатиме својот живот. Тоа вклучува да го усвоиме неговото гледиште и да примениме некои основни начела (Матеј 10:24, 25; Лука 14:26, 27; Јован 8:31, 32; 13:35; 15:8).

2, 3. а) Што значи ученик на Исус? б) Зошто е важно да се запрашаме: ‚Чиј ученик сум станал?‘

² Во Христијанските грчки списи зборот преведен со „ученик“ во основа значи оној што го насочува својот ум кон нешто, односно оној што учи. Сроден збор се појавува во стихот за нашата тема, Матеј 11:29: „Земете го мојот јарем на себе и учете од мене, зашто јас сум со благ нарав и понизен во срце, и ќе најдете освежување за своите души“. Да, ученик е некој што учи. Евангелијата обично го применуваат зборот „ученик“ на Исусовите блиски следбеници, кои патувале со него додека тој проповедал и кои биле поучени од него. Некои луѓе, пак, можеби едноставно ги прифатиле Исусовите учења, правејќи го тоа дури и тајно (Лука 6:17; Јован 19:38). Евангелските писатели исто така се осврнале на „учениците на Јован [Крстител] и учениците на фарисеите“ (Марко 2:18). Затоа што Исус ги предупредил своите следбеници да „се чуваат . . . од учењето на фарисеите“, можеме да се запрашаме: ‚Чиј ученик сум станал?‘ (Матеј 16:12).

³ Ако сме Исусови ученици, ако сме учеле од него, тогаш другите треба да се чувствуваат духовно освежени во наше присуство. Тие треба да увидат дека сме стекнале поблаг нарав и дека сме станале попонизни во срцето. Ако на нашето работно место имаме раководни одговорности, ако сме родители или имаме пастирски должности во христијанското собрание, дали оние што се под наша грижа чувствуваат дека постапуваме со нив како што постапувал Исус со оние што биле под негова грижа?

Како Исус постапувал со луѓето

4, 5. а) Зошто не е тешко да дознаеме како постапувал Исус со луѓето што имале проблеми? б) Какво искуство имал Исус кога бил на ручек во куќата на еден фарисеј?

⁴ Треба да знаеме како Исус постапувал со луѓето, особено со оние што имале сериозни проблеми. Тоа не треба да биде тешко да се научи; Библијата содржи многу извештаи за средби на Исус со луѓето, од кои некои се наоѓале во неволји. Да го забележиме и начинот на кој верските водачи, особено фарисеите, постапувале со луѓето што имале слични проблеми. Контрастот ќе биде поучен.

⁵ Во 31 година н.е., додека Исус бил на проповедничко патување низ Галилеја, ‚еден фарисеј постојано го молел [Исус] да руча со него‘. Исус не се колебал да ја прифати поканата. „Затоа влезе во куќата на фарисејот и прилегна до масата. И гледај, една жена која во градот беше позната како грешница, дозна дека тој е прилегнат за оброк во куќата на фарисејот, и донесе еден сад од алабастер со мирисливо масло, и сместувајќи се одзади кај неговите нозе, таа плачеше и почна да му ги натопува нозете со солзи и да му ги брише со косата од својата глава. Исто така, нежно му ги бакнуваше нозете и му ги мачкаше со мирисливото масло“ (Лука 7:36-38).

 6. Зошто можеби се наоѓала во куќата на фарисејот жената што била грешница?

⁶ Можеш ли да си го претставиш тоа? Еден прирачник тврди: „Жената (ст. 37) ги искористила општествените обичаи што им дозволувале на сиромашните луѓе да посетат една таква гозба за да добијат од остатоците“. Тоа можеби е објаснување како некој можел да влезе непоканет. Можеби таму имало и други што се надевале да присоберат нешто на крајот од оброкот. Меѓутоа, однесувањето на оваа жена било необично. Не гледала отстрана, чекајќи ручекот да заврши. Таа била на лош глас, била позната „грешница“, така што Исус рекол дека знае за нејзините „гревови, иако [биле] многу“ (Лука 7:47).

7, 8. а) Како би можеле да реагираме под околности слични на оние запишани во Лука 7:36—38? б) Како реагирал Симон?

⁷ Замисли да си живеел во тоа време и да си бил на местото на Исус. Како ќе си реагирал? Дали ќе си се чувствувал непријатно кога ќе ти пристапела оваа жена? Како ќе влијаела врз тебе таквата ситуација? (Лука 7:45). Дали ќе си бил шокиран, дали ќе те обзел ужас?

⁸ Да си бил меѓу другите гости, ќе било ли твоето размислување барем донекаде слично на мислењето на Симон фарисејот? „Кога го здогледа тоа фарисејот кој го повика, во себе си рече: ‚Да беше овој човек пророк, би знаел која е и каква е оваа жена која го допира, дека таа е грешница‘“ (Лука 7:39). За разлика од него, Исус бил човек со длабоко сочувство. Тој ја сфатил тешката ситуација на жената и ја почувствувал нејзината мака. Не се кажува како таа западнала во грешен живот. Ако навистина била проститутка, мажите од градот, предадените Евреи, очигледно не ѝ помагале.

 9. Како реагирал Исус, и каков можеби бил резултатот?

⁹ Но, Исус сакал да ѝ помогне. Тој ѝ рекол: „Простени ти се гревовите“. Потоа додал: „Твојата вера те спаси; оди си во мир“ (Лука 7:48-50). Овде извештајот завршува. Можеби некој ќе приговори дека Исус не сторил многу за неа. Во основа, тој ја испратил со благослов. Мислиш ли дека таа веројатно се вратила на својот жалосен начин на живот? Иако не можеме да кажеме со сигурност, забележи што вели понатаму Лука. Тој раскажал дека Исус патувал „од град до град и од село до село, проповедајќи и објавувајќи ја добрата вест за Божјето царство“. Исто така, Лука известил дека „некои жени“ биле со Исус и со неговите ученици, ‚служејќи им со својот имот‘. Не е исклучена можноста дека сега меѓу нив била и оваа жена, која се покајала и била полна со ценење, и го прифатила побожниот начин на живот со чиста совест, со обновено чувство за смисла и многу подлабока љубов кон Бог (Лука 8:1-3).

Разликата меѓу Исус и фарисеите

10. Зошто е корисно да го разгледаме извештајот за Исус и за жената во куќата на Симон?

¹⁰ Што можеме да научиме од овој жив извештај? Тој ги побудува нашите емоции, зарем не? Замисли дека си во куќата на Симон. Како би се чувствувал? Дали ќе си реагирал како Исус, или ќе си се чувствувал нешто слично на неговиот домаќин, фарисејот? Исус бил Божји Син, така што не можеме да се чувствуваме и да постапуваме во сѐ како него. Од друга страна, можеби не сме баш желни да мислиме за себе дека сме како Симон, фарисејот. Малкумина би се гордееле ако се фарисејски настроени.

11. Зошто не би сакале да бидеме ставени во категоријата на фарисеите?

¹¹ Од проучувањето на библиските и на световните докази можеме да заклучиме дека фарисеите имале превисоко мислење за себе како за чувари на општото добро и на благосостојбата на нацијата. Тие не биле задоволни со тоа што Божјиот закон бил суштински јасен и лесно разбирлив. Секаде каде што им се чинело дека Законот не е доволно конкретен, гледале да ги затворат наводните празнини давајќи дефинирана примена со цел да ја отстранат секоја потреба од совест. Овие верски водачи се обидувале да измислат пропис што ќе раководи со однесувањето во сите спорни прашања, па дури и во ситници.a

12. Какво гледиште имале фарисеите за себе?

¹² Еврејскиот историчар Јосиф од првиот век јасно става до знаење дека фарисеите се сметале себеси за љубезни, благи, праведни и сосема погодни за својата задача. Несомнено, некои од нив доста се доближувале до тоа. Би можел да ти дојде на ум Никодим (Јован 3:1, 2; 7:50, 51). Со текот на времето, некои од нив го прифатиле христијанскиот пат (Дела 15:5). Христијанскиот апостол Павле пишувал за некои Евреи, како што биле фарисеите: „Имаат ревност за Бог; но не според точно спознание“ (Римјаните 10:2). Меѓутоа, евангелијата ги претставуваат како што ги гледал обичниот народ — горди, арогантни, самоправедни, лица што наоѓале маани, критизерски настроени и што понижувале.

Исусовото гледиште

13. Што имал да каже Исус за фарисеите?

¹³ Исус ги искритикувал книжниците и фарисеите нарекувајќи ги лицемерни. „Врзуваат тешки товари и ги ставаат врз плеќите на луѓето, а самите не сакаат ниту со прст да ги помрднат.“ Да, товарот бил тежок, а јаремот наметнат врз луѓето бил суров. Освен тоа, Исус ги нарекол книжниците и фарисеите „будали“. Будала човек е опасност за средината. Исто така, Исус ги нарекол книжниците и фарисеите „слепи водачи“ и тврдел дека тие ‚ги занемариле потешките работи од Законот, имено, правдата и милосрдноста и верноста‘. Кој би сакал да биде од Исус сметан за фарисеј? (Матеј 23:1-4, 16, 17, 23).

14, 15. а) Што откриваат Исусовите постапки со Матеј Леви за начинот на однесување на фарисеите? б) Кои важни лекции можеме да ги научиме од овој извештај?

¹⁴ Речиси секој читател на евангелските извештаи може да ја види критизерската природа на повеќето фарисеи. Откако бил повикан од Исус да стане ученик, Матеј Леви, даночникот, приредил голем прием за него. Извештајот вели: „Тогаш фарисеите и нивните книжници почнаа да мрморат против неговите ученици, велејќи: ‚Зошто јадете и пиете со даночници и грешници?‘ Одговарајќи, Исус им рече: . .  ‚Не дојдов да ги повикам на покајание праведниците, туку грешниците‘“ (Лука 5:27-32).

¹⁵ Самиот Леви сфатил нешто друго што кажал Исус во таа прилика: „Затоа, одете и научете што значи ова: ‚Милосрдност сакам, а не жртва‘“ (Матеј 9:13). Иако тврделе дека веруваат во записите на хебрејските пророци, фарисеите не ги прифатиле тие зборови од Осија 6:6. Ако згрешеле, се труделе да изгледа дека тоа го прават од послушност кон традицијата. Секој од нас би можел да се праша: ‚Дали сум на глас како човек што инсистира на извесни правила, како што се оние кои одразуваат лично мислење или општоприфатен став кон извесна работа? Или, пак, другите ме сметаат, пред сѐ, како милосрден и добар?‘

16. Каков бил фарисејскиот начин, и како можеме да избегнеме да бидеме како нив?

¹⁶ Барај маани, барај маани, барај маани. Тоа бил фарисејскиот начин. Фарисеите барале секаков недостаток — вистински или замислен. Ги терале луѓето да заземат одбранбен став и ги потсетувале на нивните пропусти. Фарисеите се гордееле што давале десеток од најситните растенија, како што биле нане, копра и кимин. Ја рекламирале својата побожност со своето облекување и се обидувале да ја водат нацијата. Секако, за нашите постапки да бидат во согласност со Исусовиот пример, мора да ја избегнуваме склоноста секогаш да ги бараме и да ги истакнуваме мааните на другите.

Како се справувал Исус со проблемите?

17-19. а) Објасни како се справил Исус со една ситуација што можела да има многу сериозни последици. б) Што ја направило ситуацијата стресна и непријатна? в) Како ќе си реагирал да си бил таму кога жената му пристапила на Исус?

¹⁷ Исусовиот начин на справување со проблемите бил многу поинаков од начинот на фарисеите. Разгледај како се справил Исус со една ситуација што можела да биде многу сериозна. Се работело за една жена што 12 години страдала од крвавење. Извештајот можеш да го прочиташ во Лука 8:42-48.

¹⁸ Извештајот на Марко вели дека жената била ‚уплашена и треперела‘ (Марко 5:33). Зошто? Несомнено затоа што знаела дека го прекршила Божјиот закон. Според Левит 15:25-28, жена со неприродно крвавење била нечиста сѐ додека траело тоа, плус една седмица. Сѐ што ќе допрела и секое лице со кое ќе дојдела во контакт станувало нечисто. За да му пристапи на Исус, оваа жена морала да се пробие низ мноштвото. Кога гледаме на тој извештај по 2000 години, чувствуваме сочувство за нејзината непријатност.

¹⁹ Да си бил присутен тогаш, како ќе си гледал на таа ситуација? Што ќе си рекол? Забележи дека Исус постапил со оваа жена на љубезен, полн со љубов и обѕирен начин, не ни алудирал на некој проблем што таа можеби го предизвикала (Марко 5:34).

20. Ако Левит 15:25-28 е барање денес, со каков предизвик би се соочиле ние?

²⁰ Можеме ли да научиме нешто од овој настан? Претпостави си дека си старешина во едно христијанско собрание денес. Исто така претпостави си дека Левит 15:25-28 е христијанско барање денес и дека една христијанка го прекршила тој закон, чувствувајќи се избезумено и беспомошно. Како ќе реагираш? Дали јавно ќе ја понижиш со совет во тој критичен момент? „Ох“, велиш, „јас никогаш не би го сторил тоа! Следејќи го Исусовиот пример, ќе вложам секаков напор да бидам љубезен, полн со љубов, промислен и обѕирен.“ Многу добро! Но, предизвикот е да се стори тоа, да се имитира Исусовиот образец.

21. Што ги поучувал Исус луѓето за Законот?

²¹ Во основа, луѓето се чувствувале освежени од Исус, издигнати и охрабрени. Таму каде што Божјиот закон бил јасен, го имал тоа значење што стоело во него. Ако изгледал обопштен, повеќе во игра влегувала нивната совест и со своите одлуки можеле да ја покажат својата љубов кон Бог. Законот им давал простор да живеат и слободно да дишат (Марко 2:27, 28). Бог го сакал својот народ, работел постојано на нивното добро и бил спремен да биде милосрден кога се спрепнувале. Исус бил таков (Јован 14:9).