-
„Кој ке биде знакот на твојата присутност?“Стражарска кула 1994 | 15 Февруари
-
-
„Кој ке биде знакот на твојата присутност?“
„Кога ќе биде тоа, и каков ќе биде знакот за Твоето доаѓање [присутност, НС] и за свршетокот на светот?“ (МАТЕЈ 24:3).
1, 2. Што покажува дека луѓето се заинтересирани за иднината?
ПОВЕЌЕТО луѓе се заинтересирани за иднината. Дали си и ти? Во својата книга Future Shock (Идниот шок), професор Алвин Тофлер (Alvin Toffler) пишувал за „ненадејното множење на организации посветени на проучување на иднината“. Тој додал: ‚Го доживеавме создавањето на институции за интелектуални услуги ориентирани кон иднината; појавата на футуристички журнали во Англија, Франција Италија, Германија и Соединетите Држави; ширењето на универзитетски курсеви по претскажување‘. Тофлер заклучил: „Се разбира, никој не може да ја ‚знае‘ иднината во некаква апсолутна смисла“.
2 Книгата Signs of Things to Come (Знаци на работите кои треба да дојдат), вели: „Гатање од дланка, гледање во кристална кугла, астрологија, гледање на карти, Ји Јинг, сето тоа се техники од поголема или помала сложеност кои треба да ни дадат некаква идеја за она што би можела да го донесе нашата лична иднина“. Но, наместо да се свртуваме кон човечки методи, подобро да се свртиме кон еден проверен извор — Јехова.
3. Зошто е прикладно да очекуваме од Бог спознание за иднината?
3 Вистинитиот Бог изјавил: „Како што намислив, така и ќе биде; како што решив [советував, НС], така и ќе стане“ (Исаија 14:24, 27; 42:9). Да, Јехова е во можност да го советува човештвото во поглед на она што ќе се случи, и честопати тоа го правел преку човечки говорници. Еден од овие пророци запишал: „Господ Бог не прави ништо додека не им ја открие тајната Своја на Своите слуги — пророците“ (Амос 3:7, 8; 2. Петрово 1:20, 21).
4, 5. а) Зошто може Исус да биде од помош, што се однесува до иднината? б) Кое сложено прашање го поставиле неговите апостоли?
4 Исус Христос бил најистакнатиот Божји пророк (Евреите 1:1, 2). Да се сосредоточиме на едно од Исусовите клучни пророштва кои претскажуваат работи кои се случуваат околу нас сега. Ова пророштво исто така ни нуди увид во она што наскоро ќе се случи додека не заврши сегашниот зол систем и додека Бог не го замени со земски рај.
5 Исус докажал дека бил пророк (Марко 6:4; Лука 13:33; 24:19; Јован 4:19; 6:14; 9:17). Затоа, разбирливо е зошто неговите апостоли сакале да го прашаат за иднината: „Кога ќе биде тоа, и каков ќе биде знакот за Твоето доаѓање [присутност, НС] и за свршетокот на светот?“ (Матеј 24:3; Марко 13:4).
6. Кој е односот помеѓу Матеј 24, Марко 13 и Лука 21; и кое прашање треба живо да нѐ интересира?
6 Нивното прашање и Исусовиот одговор ќе ги најдеш во Матеј, поглавје 24, Марко, поглавје 13 и Лука, поглавје 21.a Во многу аспекти извештаите се надополнуваат, но не се идентични. На пример, само Лука споменува ‚болести од едно место во друго‘ (Лука 21:10, 11, НС; Матеј 24:7; Марко 13:8). Логично, треба да прашаме: „Дали претскажувал Исус настани што требало да се случат само во текот на животот на неговите слушатели или го вклучил и нашето време и она што ни го носи иднината?
Апостолите сакале да знаат
7. За што посебно прашале апостолите, но каков бил обемот на Исусовиот одговор?
7 Неколку дена пред да биде убиен, Исус изјавил дека Бог го отфрлил Ерусалим, главниот град на Евреите. Градот и неговиот голем храм требало да бидат уништени. Тогаш некои од апостолите побарале ‚знак на Исусовата присутност и на завршетокот на системот на ствари‘ (Матеј 23:37–24:3, НС). Без сомнение, тие првенствено го имале на ум еврејскиот систем и Ерусалим, зашто не го сфатиле обемот на она што претстоело. Но, одговарајќи им, Исус гледал далеку зад она што се случило до и заклучно со 70. г. н. е., кога Римјаните го уништиле Ерусалим (Лука 19:11; Дела 1:6, 7).
8. Кои биле некои од настаните коишто ги прорекол Исус?
8 Како што можеш да прочиташ во трите извештаи од Евангелијата, Исус зборувал за тоа дека народ ќе се крене против народ и царство против царство, за оскудица на храна, земјотреси, страшни глетки и небесни знаци. Во годините помеѓу времето кога Исус го дал тој знак (33. н. е.) и опустошувањето на Ерусалим (66–70. н. е.), требало да се појават лажни пророци и лажни Христоси. Евреите требало да ги прогонуваат христијаните кои ја проповедале Исусовата порака.
9. Како се исполнило Исусовото пророштво во првиот век н. е.?
9 Овие карактеристики на знакот навистина се случиле, како што потврдува дури и историчарот Јосип Флавиј. Тој пишува дека уште и пред Римјаните да нападнат, лажни Месии подбуцнале бунт. Во Јудеја и на други места имало ужасни земјотреси. Во многу делови од Римската империја избувнале војни. Дали имало појави на општ глад? Да, навистина. (Спореди Дела 11:27-30.) А што е со делото на проповедање на Царството? До 60. или 61. н. е. кога била напишана книгата до Колосјаните, „надежта на Евангелието“ за Божјето Царство била нашироко слушната во Африка, Азија и Европаb (Колосјаните 1:23).
И „ТОГАШ“ крајот
10. Зошто треба да обрнеме внимание на грчкиот збор то́те, и какво е неговото значење?
10 Во некои делови од неговото пророштво, Исус прикажал настани како да се случуваат во последователност. Рекол: „Ќе биде проповедано ова евангелие за царството . . . и тогаш ќе дојде крајот“. Библиите на англиски често го употребуваат зборот „тогаш“ со едноставното значење „затоа“ или „но“ (Марко 4:15, 17, НС; Мр 13:23). Меѓутоа, во Матеј 24:14, „тогаш“ се темели на грчкиот прилог то́те.c Стручњаците по грчки јазик објаснуваат дека то́те е „показен прилог за време“ употребен „за да го воведе она што следува во времето“ или „да воведе некој подоцнежен настан“. Така Исус претскажал дека ќе биде проповедано Царството и тогаш (,после тоа‘ или ‚следствено‘) требало да дојде „крајот“. Кој крај?
11. Како се сосредоточил Исус на настани кои биле директно поврзани со уништувањето на Ерусалим?
11 Едно исполнување на Исусовото пророштво може да се види во настаните кои довеле до крајот на еврејскиот систем. Војни, земјотреси, оскудица на храна и така натаму, коишто Исус ги прорекол, се случувале низ период од три децении. Но, започнувајќи со Матеј 24:15, Марко 13:14 и Лука 21:20, читаме за настани кои биле директно поврзани со неизбежно уништување, кога крајот бил на прагот. (Забележи го извештајот до испрекинатата линија во табелата.)
12. Како биле вклучени римските војски во исполнувањето на Матеј 24:15?
12 Како реакција на еден еврејски револт во 66. н. е., Римјаните предводени од Цестеј Гал тргнале на Ерусалим и го опколиле овој град којшто Евреите го сметале за свет (Матеј 5:35). И покрај еврејските противнапади, Римјаните навлегле во градот. Така започнале ‚да стојат на свето место‘, според претскажувањето на Исус во Матеј 24:15 и Марко 13:14. А тогаш се случило нешто неочекувано. Иако го опколиле градот, Римјаните ненадејно се повлекле. Христијаните веднаш го препознале исполнувањето на Исусовото пророштво, а повлекувањето им овозможило да побегнат од Јудеја во планините отаде Јордан. Историјата кажува дека тие го сториле токму тоа.
13. Зошто христијаните биле во можност да го послушаат Исусовото предупредување да бегаат?
13 Но, ако Римјаните се повлекле од околината на Ерусалим, зошто некој би требало да бега? Исусовите зборови покажале дека она што се случило докажало ‚дека се приближило запустувањето на Ерусалим‘ (Лука 21:20). Да, опустошување. Тој прорекол ‚мака [неволја, НС], каква што не била од почетокот на светот па досега, а и нема да биде‘. Околу три и пол години подоцна, во 70. н. е., Ерусалим навистина доживеал „голема неволја“ (НС) од римската војска под генерал Тит (Матеј 24:21; Марко 13:19). Но, зошто Исус би го опишал ова како неволја поголема од која и да било друга пред или после тоа?
14. Зошто можеме да речеме дека она што му се случило на Ерусалим во 70. н. е. било „голема неволја“ каква што не се случила пред, ни после тоа?
14 Ерусалим бил разорен од Вавилонците во 607. пр. н. е., а во нашиов век градот доживеал ужасни борби. Па сепак, она што се случило во 70. н. е., било неспоредлива голема неволја. Во еден поход што траел околу пет месеци, борците на Тит ги поразиле Евреите. Убиле околу 1.100.000, а скоро 100.000 одвеле во ропство. Освен тоа, Римјаните го разурнале Ерусалим. Тоа докажало дека еврејскиот систем на порано одобрено обожавање кое се сосредоточувало на храмот, бил трајно окончан (Евреите 1:2). Да, настаните од 70. н. е. со право можеле да се сметаат за „мака [неволја, НС] каква што не била [врз тој град, нација и систем] од почетокот на светот па досега, а и нема да биде“ (Матеј 24:21).d
Како што било проречено, тоа не било сѐ
15. а) Какви настани прорекол Исус дека ќе дојдат по неволјата врз Ерусалим? б) Што мораме да заклучиме за исполнувањето на Исусовото пророштво со оглед на Матеј 24:23-28?
15 Исус, меѓутоа, не го ограничил своето претскажување на неволјата од првиот век. Библијата покажува дека после таа неволја требало да следи уште, како што навестува употребата на то́те, или „тогаш“, во Матеј 24:23 и Марко 13:21. Што ќе се одвива во периодот што следи по 70. н. е.? По неволјата врз еврејскиот систем, требало да се појават уште лажни Христоси и лажни пророци. (Спореди Марко 13:6 со Мр 13:21-23.) Историјата потврдува дека такви поединци се појавувале низ вековите уште од уништувањето на Ерусалим во 70. н. е., иако не ги завеле луѓето кои имале јасна духовна визија и кои ја очекувале „присутноста“ (НС) на Христос (Матеј 24:27, 28). И покрај тоа, овие настани по големата неволја од 70. н. е. се показател дека Исус гледал зад таа неволја, која била само почетно исполнување.
16. Каков аспект му додава Лука 21:24 на Исусовото пророштво, и какво значење има тоа?
16 Ако споредиме Матеј 24:15-28 и Марко 13:14-23 со Лука 21:20-24, наоѓаме втор показател дека Исусовото претскажување се протегало зад уништувањето на Ерусалим. Сети се дека само Лука споменал чуми. Исто така, само тој го завршил овој дел со Исусовите зборови: „Ерусалим ќе го газат незнабошци, сѐ додека не се свршат времињата на незнабошците [времињата на паганите, King James Version]“e (Лука 21:24). Вавилонците го отстраниле последниот еврејски цар во 607. пр. н. е., а после тоа, Ерусалим, кој го претсавувал Божјето Царство, бил газен (4. Царства 25:1-26; 1. Летописи 29:23; Језекиил 21:25-27). Во Лука 21:24 Исус покажал дека таа ситуација ќе трае до иднината, додека не дојде времето Бог повторно да воспостави Царство.
17. Кој трет показател го имаме дека Исусовото пророштво требало да допре до далечната иднина?
17 Еве и еден трет показател дека Исус укажувал и на едно далечно исполнување: Според Библијата, Месијата требало да умре и да биде воскреснат, после што требало да седи оддесно на Бога додека Таткото не го испрати да потчинува (Псалм 109:1, 2). Исус алудирал на тоа дека морал да седи оддесно на својот Татко (Марко 14:62). Апостол Павле потврдил дека воскреснатиот Исус бил оддесно на Јехова, очекувајќи го времето да биде Цар и Божји Извршител (Римјаните 8:34; Колосјаните 3:1; Евреите 10:12, 13).
18, 19. Каква поврзаност има Откровение 6:2-8 со паралелното пророштво во Евангелијата?
18 Како четврт и последен показател дека Исусовото пророштво за свршетокот на системот на ствари се однесува на времето после првиот век, можеме да свртиме во Откровение, поглавје 6. Пишувајќи со децении после 70. н. е., апостол Јован опишал една силна сцена на активни коњаници (Откровение 6:2-8). Овој пророчки поглед во „Господовиот ден“ — денот на неговата присутност — го идентификува нашиов 20. век како време на истакнати војни (От 6 стих 4), раширена оскудица на храна (От 6 стихови 5 и 6) и „помор“ (От 6 стих 8). Очигледно, ова е паралелно со она што го рекол Исус во Евангелијата и докажува дека неговото пророштво има поголемо исполнување во овој ‚Господов ден‘ (Откровение 1:10, НС).
19 Упатените луѓе признаваат дека комбинираниот знак претскажан во Матеј 24:7-14 и Откровение 6:2-8 бил видлив од првото избувнување на светска војна во 1914. Јеховините сведоци објавувале по целиот свет дека Исусовото пророштво сега има свое второ и поголемо исполнување, кое се гледа по бруталните војни, опустошувачки земјотреси, трагичен глад и раширени болести. Во врска со последново, U.S.News & World Report (27. јули 1992) навел: „Епидемијата на сида . . . испраќа милиони жртви во смрт и наскоро би можела да стане најскапата и најкатастрофална напаст во историјата. Во 14. век, црната чума убила околу 25 милиони страдалници. Но, до 2000-та година, 30 до 110 милиони луѓе од денешниве 12 милиони, ќе носат ХИВ — вирус кој предизвикува сида. Бидејќи нема лек, сите тие се соочени со сигурна смрт“.
20. Што требало да опфати почетното исполнување на Матеј 24:4-22, но кое друго исполнување е очигледно?
20 Тогаш, што треба да заклучиме од тоа како Исус одговорил на прашањето од апостолите? Неговото пророштво точно прорекло работи кои довеле до и го опфатиле уништувањето на Ерусалим, и споменало некои работи кои требало да следат по 70. н. е. Но поголемиот дел од тоа требало да има второ и поголемо исполнување во иднината, што ќе доведе до голема неволја која ќе го оконча сегашниот зол систем на ствари. Ова значи дека Исусовото претскажување во Матеј 24:4-22 и паралелите во Марко и Лука се исполниле од 33. н. е. па до неволјата во 70. н. е. Но, истите стихови требало да имаат второ исполнување, кое би вклучило поголема неволја во иднината. Ова поголемо исполнување е пред нас; можеме секојдневно да го видиме.f
До што ќе доведат?
21, 22. Каде наоѓаме пророчки показател дека требало да се случат додатни настани?
21 Исус не го завршил своето пророштво споменувајќи лажни пророци кои извршуваат заводливи знаци за време на долгиот период пред да „се свршат времињата на незнабошците“ (Лука 21:24; Матеј 24:23-26; Марко 13:21-23). Тој продолжил да кажува за други потресни работи кои требало да се случат, работи кои биле забележани ширум Земјата. Тие требало да бидат придружени со доаѓањето на Синот човечки во моќ и слава. Марко 13:24-27 го претставува неговото продолжено пророштво:
22 „Во тие дни, по жалоста [по таа неволја, НС], сонцето ќе потемни и месечината нема да ја дава својата светлина, и ѕвездите небески ќе попаѓаат, и силите, што се на небото, ќе попуштат [ќе бидат растресени, НС]. И тогаш ќе Го видат Синот Човечки, како иде на облаци со голема слава и сила. И Он тогаш ќе ги испрати ангелите Свои и ќе ги собере Своите избрани од четирите ветра, од крајот на земјата до крајот на небото“.
23. Зошто можеме да го очекуваме исполнувањето на Матеј 24:29-31 долго по првиот век н. е.?
23 Синот човечки, воскреснатиот Исус Христос, не дошол на таков спектакуларен начин по разурнувачкиот крај на еврејскиот систем во 70. н. е. Секако дека не го препознале сите племиња на Земјата, како што забележува Матеј 24:30, ниту пак небеските ангели потоа ги собрале сите помазани христијани од целата Земја. Па, кога ќе се исполни овој додатен дел од Исусовото чудесно пророштво? Дали се исполнува во она што се случува околу нас сега, или пак дава божествен увид во работите коишто можеме да ги очекуваме во блиската иднина? Сигурно сакаме да го знаеме тоа, зашто Лука ја забележува Исусовата опомена: „Кога ќе почне тоа да станува, исправете се и подигнете ги главите свои, зашто се приближува вашето спасение“ (Лука 21:28).
[Фусноти]
a Делови од овие поглавја можат да се најдат во табелата на страници 14 и 15; под испрекинатите линии се наоѓаат паралелните извештаи.
b За историски цитати во врска со овие настани, види Стражарска кула од 1. декември 1970, стр. 11-13 (срп.).
c То́те се појавува преку 80 пати во Матеј (9 пати во Мт поглавје 24) и 15 пати во книгата на Лука. Марко го употребува то́те само шест пати, но четири од нив го вклучуваат „знакот“.
d Британскиот автор Метју Хенри коментирал: „Уништувањето на Ерусалим од Халдејците било ужасно, но ова го надминало. Им се заканувал сеопшт колеж на сите . . . Евреи“.
e Многумина гледаат една промена во нагласувањето на Лукиниот извештај после Лука 21:24. Д-р Леон Морис забележува: „Исус понатаму зборува за времињата на Паганите. . . . Според сфаќањето на повеќето научници, вниманието сега се свртува кон доаѓањето на Синот човечки“. Професор Р. Гинс пишува: „Доаѓањето на Синот Човечки (Мт 24:29-31; Мр 13:24-27). Споменувањето на ‚времињата на паганите‘ служи како увод за оваа тема; гледиштето [на Лука] сега оди зад уривањето на Ерусалим кон иднината“.
f Професор Волтер Л. Лифелд (Walter L. Liefeld) пишува: „Сосема е можно да се заклучи дека Исусовите претскажувања вклучиле две фази: 1) настаните од А.Д. 70, кои го вклучуваат храмот; и 2) оние во далечна иднина, опишани со повеќе апокалиптични термини“. Коментарот издаден од Џ.Р. Дамелоу (J.R. Dummelow) вели: „Повеќето од најсериозните тешкотии на овој величествен говор исчезнуваат кога ќе се сфати дека нашиот Господ во него се осврнал не на еден настан, туку на два, и дека првиот бил претслика на вториот. . . . Особено [Лука] Лк 21:24, каде што се зборува за ‚времињата на паганите‘, . . . поместува еден неодреден интервал помеѓу падот на Ерусалим и крајот на светот“.
Дали се сеќаваш?
◻ Какво исполнување имал Исусовиот одговор на прашањето од Матеј 24:3 (НС), коешто водело до 70. н. е.?
◻ Како ни помага употребата на зборот то́те да го разбереме Исусовото пророштво?
◻ Во која смисла во првиот век имало „голема неволја“ каква не се случила порано?
◻ На кои два единствени аспекта од Исусовото пророштво се осврнува Лука, коишто нѐ вклучуваат нас денес?
◻ Кои показатели укажуваат на второ и поголемо исполнување на пророштвото од Матеј 24:4-22?
[Табела на страници 14 и 15]
4 „А Исус им одговори и рече: ‚Пазете се, да не ве излаже некој; 5 зашто мнозина ќе дојдат во Мое име, говорејќи: „Јас сум Христос!“ и ќе прелажат мнозина. 6 Ќе слушате боеви и гласови за војни. Гледајте да не се уплашите, оти сето тоа треба да биде; ама тоа уште не е крајот.
7 Зашто ќе се дигне народ против народ, и царство против царство; и на места ќе има глад, помор и потреси; 8 а сето тоа е почеток на болките.
9 Тогаш ќе ве предадат на маки и ќе ве убијат; и ќе бидете мразени од сите народи, заради Моето име. 10 Тогаш мнозина ќе се соблазнат и еден со друг ќе се предаваат, и еден со друг ќе се мразат; 11 многу лажни пророци ќе се појават и ќе прелажат мнозина; 12 и бидејќи беззаконијата ќе се умножат, кај мнозина љубовта ќе олади. 13 А кој претрпи до крај, тој ќе биде спасен. 14 И ќе биде проповедано ова Евангелие за царството по целиот свет, за сведоштво на сите народи; и тогаш ќе дојде крајот.
------------------------------------------------------------------
15 Па така, штом ја видите мерзоста на запустението да стои на свето место, за која е зборувано преку пророк Даниил — кој чита, нека разбере, 16 тогаш оние, што се наоѓаат во Јудеја, да бегаат по планините; 17 кој е на покрив, нека не слегува да земе нешто од куќата своја; 18 и кој е на нива, нека не се враќа дома за да ги земе алиштата свои! 19 Но тешко на бремените и на оние што дојат во тие дни. 20 Затоа молете се да не стане бегањето ваше зиме, или во сабота; 21 оти тогаш ќе биде мака, каква што не била од почетокот на светот па досега, а и нема да биде. 22 И, ако не се скратат оние дни, никој не би се спасил; но заради избраните ќе се скратат тие дни.
------------------------------------------------------------------
23 Тогаш, ако ви каже некој: „Еве, овде е Христос, или таму е“, не верувајте! 24 Оти ќе се појават лажни христоси и лажни пророци, и ќе покажат големи знаци и чуда, за да ги прелажат, ако е можно, избраните. 25 Ете, однапред ви кажав. 26 И така, ако ви речат: „Ете, во пустињата е Он“ — не излегувајте; „Ете, во тајна соба е“ — не верувајте! 27 Зашто, како молњата што излегува од исток и се гледа дури до запад, така ќе биде доаѓањето на Синот Човечки. 28 Оти, каде што е трупот, таму се собираат и орлите.
------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------
29 И веднаш, по маките на тие дни, сонцето ќе потемни и месечината нема да ја дава својата светлина, и ѕвездите ќе попаѓаат од небото, и силите небески ќе попуштат. 30 Тогаш ќе се јави на небото знакот на Синот Човечки и ќе се расплачат сите земни племиња, и ќе Го видат Синот Човечки како иде на небеските облаци, со голема слава и сила; 31 и ќе ги испрати Своите ангели со голем трубен глас, и ќе ги соберат Неговите избраници од четирите ветра, од едниот до другиот крај на небесата‘.“
-
-
„Кажи ни, кога ке биде тоа?“Стражарска кула 1994 | 15 Февруари
-
-
„Кажи ни, кога ке биде тоа?“
„Ново ќе известам; пред да стане тоа, Јас ќе ве известам“ (ИСАИЈА 42:9).
1, 2. а) Што прашале Исусовите апостоли во врска со иднината? б) Како се исполнил Исусовиот одговор во поглед на комбинираниот знак?
БОЖЕСТВЕНАТА поука извира и доаѓа од Јехова Бог, Оној кој ‚го навестува во почетокот она што ќе биде на крајот‘ (Исаија 46:10). Како што покажа претходната статија, апостолите барале таква поука од Исус, молејќи го: „Кажи ни, кога ќе биде тоа и кој е знакот, кога ќе се изврши сето тоа?“ (Марко 13:4).
2 Одговарајќи, Исус опишал еден комбиниран „знак“ составен од настани кои требало да докажат дека еврејскиот систем наскоро ќе заврши. Тоа се исполнило со уништувањето на Ерусалим во 70. н. е. Но, Исусовото пророштво требало да има поголемо исполнување после многу години во иднината. Штом „одредените времиња на народите“ завршиле во 1914, требало да се покаже еден знак од огромни размери кој ќе покаже дека сегашниот зол систем наскоро треба да заврши во „голема неволја“a (Лука 21:24, НС). Милиони живи денес можат да посведочат дека овој знак се исполнил преку светските војни и преку други значајни настани во овој 20. век. Тие исто така го означуваат главното исполнување на Исусовото пророштво, ова современо исполнување кое е симболизирано со она што се случило од 33. до 70. н. е.
3. Кои додатни настани ги прорекол Исус кога зборувал за еден друг знак?
3 Откако Лука ги споменува одредените времиња на народите, паралелните извештаи од Матеј, Марко и Лука опишуваат една идна серија од настани кои вклучуваат дополнителен знак кон комбинираниот ‚знак за свршетокот на светот‘ (Матеј 24:3). (На страница 15, оваа точка од извештајот стои под двојната испрекината линија.) Матеј вели: „И веднаш, по маките [по неволјата“, НС] на тие дни, сонцето ќе потемни и месечината нема да ја дава својата светлина, и ѕвездите ќе попаѓаат од небото, и силите небески ќе попуштат [ќе бидат растресени“, НС]. Тогаш ќе се јави на небото знакот на Синот Човечки, и [тогаш, НС] ќе се расплачат сите земни племиња, и ќе Го видат Синот Човечки како иде на небеските облаци, со голема слава и сила; и ќе ги испрати Своите ангели со голем трубен глас, и ќе ги соберат Неговите избраници од четирите ветра, од едниот до другиот крај на небесата“ (Матеј 24:29-31).
Неволја и небесни феномени
4. Кои прашања се покренуваат за небесните феномени коишто ги споменал Исус?
4 Кога требало да се исполни тоа? Сите три извештаја на Евангелијата споменуваат нешто што би можеле да го наречеме небесни феномени — Сонцето и Месечината потемнети и ѕвезди како паѓаат. Исус рекол дека тоа ќе уследи по „неволјата“ (НС). Дали ја имал Исус на ум неволјата која достигнала кулминација во 70. н. е., или зборувал за големата неволја која претстоела во иднина во нашите модерни времиња? (Матеј 24:29; Марко 13:24).
5. Какво било некогашното гледиште за неволјата во нашето време?
5 Уште од завршувањето на одредените времиња на народите во 1914, Божјиот народ бил живо заинтересиран за „големата неволја“ (Откровение 7:14, НС). Тие со години мислеле дека современата голема неволја ќе има почетен дел кој одговара на времето на I Светска војна, потоа период на прекин, и најпосле заклучен дел, ‚војната во големиот ден на Бога Седржителот‘. Ако било така, што би се случило во меѓувреме во текот на децениите од „свршетокот на светот“? (Откровение 16:14; Матеј 13:39; 24:3; 28:20).
6. Што се мислело дека е исполнение на Исусовото пророштво во поглед на небесните феномени?
6 Па, се мислело дека за време на овој период ќе се види комбинираниот знак, вклучувајќи го и делото на проповедање од страна на Божјиот собран народ. Исто така се чинело дека за време на периодот после почетната фаза во 1914-18 би можеле да се очекуваат претскажаните небесни феномени (Матеј 24:29; Марко 13:24, 25; Лука 21:25). Вниманието се сосредоточило на дословните работи на небесата — проби во вселената, ракети, космички или гама зраци и спуштања или бази на Месечината.
7. Какво променето разбирање било пружено за големата неволја?
7 Меѓутоа, Стражарска кула од 1. декември 1970 (срп.) повторно го испитала Исусовото пророштво, особено идната голема неволја. Таа покажала дека со оглед на она што се случило во првиот век, современата неволја не би можела да има почетен дел во 1914-18, па пауза од неколку децении, и подоцна продолжение. Тоа списание заклучило: „,Големата неволја‘ каква што нема да се случи повторно, допрва претстои, бидејќи тоа значи уништување на светското царство на лажната религија (вклучувајќи го и христијанството), после кое следи ‚војната на големиот ден на Бога Седржителот‘ во Армагедон“.
8. Како бил објаснет Матеј 24:29 со променетото сфаќање за современата неволја?
8 Но Матеј 24:29 вели дека небесните феномени доаѓаат „веднаш по маката [неволјата, НС]“. Како би било можно тоа? Стражарска кула од 1. ноември 1975 (срп.) укажала дека овде „неволјата“ се однесувала на онаа која достигнала кулминација во 70. н. е. Но во која смисла би можело да се рече дека небесните феномени од нашето време се случувале „веднаш“ по еден настан од 70. н. е.? Се резонирало дека во Божји очи, вековите што би поминале во меѓувреме би биле кратки (Римјаните 16:20; 2. Петрово 3:8). Меѓутоа, едно подлабоко испитување на ова пророштво, особено на Матеј 24:29-31, укажува на едно сосема поинакво објаснување. Тоа илустрира како светлината свети „сѐ повеќе и повеќе до потполн ден“ (Изреки 4:18, American Standard Version).b Да разгледаме зошто е прикладно едно ново, односно изменето објаснение.
9. Како даваат Хебрејските списи позадина за Исусовите зборови за настаните на небесата?
9 На четворица од неговите апостоли, Исус им го дал пророштвото за ‚сонцето кое потемнува, месечината која нема да ја дава својата светлина, и ѕвездите кои паѓаат‘. Како Евреи, тие би го препознале таквиот јазик од Хебрејските списи, каде што во Софонија 1:15, на пример, времето на Божјиот суд било наречено „ден на запустување и уривање, ден на темнина и на мрак, ден облачен и маглив“. Различни еврејски пророци исто така го опишале Сонцето како потемнува, како Месечината не сјае и како ѕвездите не даваат светлина. Таков јазик ќе најдеш во божествените пораки против Вавилон, Едом, Египет и северното царство Израел (Исаија 13:9, 10; 34:4, 5; Јеремија 4:28; Језекиил 32:2, 6-8; Амос 5:20; 8:2, 9).
10, 11. а) Што прорекол Јоил во поглед на работите на небесата? б) Кои аспекти од Јоиловото пророштво се исполниле во 33. н. е., а кои не?
10 Кога слушнале што Исус рекол, Петар и тројцата други веројатно се сетиле на Јоиловото пророштво што се наоѓа во Јоил 2:28-31 и Јл 3:15: „Ќе излијам од Мојот Дух врз секоја плот, и синовите ваши и ќерките ваши ќе пророкуваат; . . . И ќе покажам знаци на небото и на земјата: крв, оган и столбови од дим. Сонцето ќе се преобрати во темнина, а месечината — во крв, пред да настапи денот Господен, великиот и страшниот [Јеховиниот голем ден што влева страв, НС]“. „Сонцето и месечината ќе потемнат, и ѕвездите ќе го изгубат својот сјај.“
11 Како што се раскажува во Дела 2:1-4 и 14-21, на Пентекост 33. н. е., Бог излил свет дух врз 120 ученици, и мажи и жени. Апостол Петар објавил дека тоа било она што го прорекол Јоил. Но, што е со Јоиловите зборови дека ‚сонцето ќе се претвори во темнина, месечината во крв и дека ѕвездите ќе го изгубат својот сјај‘? Ништо не укажува дека ова се исполнило во 33. н. е. или во текот на над 30-годишниот период од завршетокот на еврејскиот систем на ствари.
12, 13. Како се исполниле небесните феномени што ги прорекол Јоил?
12 Очигледно тој втор дел од Јоиловото пророштво било потесно поврзано со „доаѓањето на Јеховиниот голем ден што влева страв“ — уништувањето на Ерусалим. Стражарска кула од 1. септември 1967 (срп.), пишувала за неволјата која што го снашла Ерусалим во 70. н. е.: „Тоа сигурно бил ‚Јеховин ден‘ за Ерусалим и неговите деца. А во врска со тој ден имало многу ‚крв и оган и чад‘, Сонцето не го осветлувало мракот на градот дење, а Месечината потсетувала на пролеана крв, а не на мирољубива, сребрена ноќна месечева светлина“.c
13 Да, како и со останатите пророштва што ги забележавме, небесните феномени што ги прорекол Јоил требало да се исполнат кога Јехова извршил суд. Наместо да се протега низ целиот период на завршетокот на еврејскиот систем, потемнувањето на Сонцето, Месечината и ѕвездите се случило кога казнените сили дошле против Ерусалим. Логично, можеме да очекуваме поголемо исполнување на тој дел од Јоиловото пророштво кога ќе започне Божјата казна над сегашниот систем.
Која неволја пред небесните феномени?
14, 15. Какво влијание има Јоиловото пророштво врз нашето разбирање на Матеј 24:29?
14 Исполнувањето на Јоиловото пророштво (во склад со останатите пророштва кои користат сличен јазик) ни помага да ги разбереме зборовите од Матеј 24:29. Јасно, она што го рекол Исус дека ‚сонцето ќе потемни, дека месечината нема да ја дава својата светлина и дека ѕвездите ќе попаѓаат‘, не се однесува на работите кои се случуваат низ многуте децении од завршетокот на сегашниот систем, како што се вселенски ракети, спуштања на Месечината и слично. Не, тој укажал на работи што се поврзани со „големиот Јеховин ден кој влева страв“, уништувањето кое допрва треба да дојде.
15 Ова може да се поврзе со нашето разбирање за тоа како небесните феномени ќе се случат „веднаш, по маките“. Исус не се осврнал на неволјата која кулминирала во 70. н. е. Наместо тоа, укажал на почетокот на големата неволја која требало да го погоди светскиот систем во иднина и да ја доведе до кулминација неговата ветена „присутност“ (Матеј 24:3). Таа неволја допрва претстои.
16. На која неволја укажувал Марко 13:24, и зошто е така?
16 А што е со зборовите од Марко 13:24 (ДК): „Во тие денови, после таа неволја, сонцето ќе потемни, и месечината ќе ја изгуби својата светлост?“ Овде, обата збора „тие“ и „таа“ се облици на грчкиот збор екеи́нос, показна заменка што покажува нешто што е далечно во времето. Екеи́нос може да се употреби за да означи нешто што одамна поминало (или што претходно било споменато) или за нешто во далечна иднина (Матеј 3:1; 7:22; 10:19; 24:38 (НС); Марко 13:11, 17, 32; 14:25; Лука 10:12; 2. Солунјаните 1:10). Затоа, Марко 13:24 (ДК) укажува на „таа неволја“, не на неволјата што ја предизвикале Римјаните, туку на Јеховиното моќно дело на крајот од сегашниот систем.
17, 18. Како го расветлува Откровение развојот на големата неволја?
17 Поглавјата 17 до 19 од Откровение се согласуваат и го потврдуваат ова исправено разбирање на Матеј 24:29-31, Марко 13:24-27 и Лука 21:25-28. На кој начин? Евангелијата покажуваат дека оваа неволја нема да почне и да заврши во еден налет; откако таа ќе започне, некои од непослушното човештво сѐ уште ќе бидат живи за да го видат „знакот на Синот Човечки“ и да реагираат — да лелекаат и, како што стои во Лука 21:26, да „умираат од страв и од исчекување на она што ќе го снајде светот“. Тој поразен страв ќе се должи на тоа што ќе го видат „знакот“ што го навестува нивното неминовно уништување.
18 Извештајот од Откровение покажува дека идната голема неволја ќе започне кога милитаризираните „рогови“ на интернационалниот „ѕвер“ ќе ја соборат „големата блудница“, Големиот Вавилонd (Откровение 17:1, 10-16). Но ќе останат многу луѓе, зашто цареви, трговци, бродски капетани и други го оплакуваат крајот на лажната религија. Без сомнение, многумина ќе увидат дека потоа следи нивниот суд (Откровение 18:9-19).
Што доаѓа?
19. Што можеме да очекуваме кога ќе започне големата неволја?
19 Пасусите од Евангелијата на Матеј, Марко и Лука се комбинираат со Откровение, поглавја 17-19, за значително да го расветлат она што наскоро ќе се случи. Во Божје утврдено време, големата неволја ќе започне со напад врз светското царство на лажната религија (Големиот Вавилон). Тој особено ќе биде силен против т. н. христијанство, кое одговара на неверниот Ерусалим. „Веднаш по“ оваа фаза на неволјата, „ќе има знаци на сонцето, и на месечината, и на ѕвездите; а на земјата — [беспримерна] тага кај народите“ (Матеј 24:29; Лука 21:25).
20. Какви небесни феномени можеме допрва да очекуваме?
20 Во која смисла ‚сонцето ќе потемни, месечината нема да ја дава својата светлина, ѕвездите ќе попаѓаат од небото и силите небески ќе попуштат‘? Несомнено, во раниот дел од големата неволја многу светлечки тела — угледни свештеници од подрачјето на религијата — ќе бидат разоткриени и отстранети од страна на „десетте рогови“ споменати во Откровение 17:16. Нема сомнение дека и политичките сили исто така ќе бидат растресени. Дали би можело да има застрашувачки настани на дословните небеса? Сосема веројатно, и тоа далеку позастрашувачки од оние што ги опишал Јосип дека се случувале кон крајот на еврејскиот систем. Ние знаеме дека во старо време Бог ја покажувал својата моќ за да предизвика такви разорни ефекти, и тој може пак да го стори тоа (2. Мојсеева 10:21-23; Исус Навин 10:12-14; Судии Израилеви Су 5:20; Лука 23:44, 45).
21. Како ќе се случи еден иден „знак“?
21 На ова место, сите тројца писатели на Евангелијата употребуваат то́те (тогаш) за да го воведат следниот настан. „Тогаш ќе се јави на небото знакот на Синот Човечки“ (Матеј 24:30; Марко 13:26; Лука 21:27). Од I Светска војна наваму, за разлика од повеќето луѓе, Исусовите вистински ученици го распознале комбинираниот знак на неговата невидлива присутност. Но, Матеј 24:30 понатаму укажува на еден натамошен „знак“ што се појавува во иднината, оној на „Синот Човечки“, којшто сите народи ќе бидат присилени да го забележат. Кога Исус доаѓа со облаци на невидливост, противнички настроените луѓе ширум светот ќе мораат да го препознаат тоа „доаѓање“ (на грчки: ерхо́менон) затоа што неговата царска моќ ќе се покаже на натприроден начин (Откровение 1:7).
22. Каква ќе биде последицата кога ќе го видат „знакот“ од Матеј 24:30?
22 Матеј 24:30 пак го употребува то́те за да го воведе она што доаѓа како следно. Потоа народите, претчувствувајќи ги последиците на нивната ситуација, ќе се удираат себеси и ќе лелекаат, и можеби ќе сфатат дека нивното уништување е неизбежно. Колку ќе биде поинаку со Божјите слуги, затоа што ќе можеме да ги кренеме нашите глави, знаејќи дека е близу ослободување! (Лука 21:28). Откровение 19:1-6 исто така ги покажува вистинските обожаватели на небото и на Земјата како се радуваат на крајот на големата блудница.
23. а) Каква акција ќе преземе Исус во поглед на избраните? б) Што може да се рече за тоа дека остатокот ќе биде земен на небо?
23 Исусовото пророштво продолжува понатаму во Марко 13:27: „Тогаш [то́те] ќе ги испрати ангелите Свои и ќе ги собере Своите избрани од четирите ветра, од крајот на земјата до крајот на небото“. Исус овде се сосредоточува на остатокот од 144.000 „избрани“ кои сѐ уште се живи на Земјата. Во раниот период од свршетокот на системот на ствари, овие помазани Исусови ученици биле доведени во теократско единство. Но, според исходот што е вклучен, Марко 13:27 и Матеј 24:31 опишуваат нешто друго. „Со голем трубен глас“ преостанатите „избрани“ ќе бидат собрани од краиштата на Земјата. Како ќе бидат собрани? Несомнено, Јехова ќе ги ‚одбележи со печат‘ и јасно ќе ги идентификува како дел од ‚повиканите и избраните и верните‘. А во Божје одредено време, ќе бидат собрани на небото за да бидат цареви-свештеници.e Тоа ќе им донесе радост ним и на нивните верни придружници, „големото мноштво“, кои сакаат да бидат означени за ‚излегување од големата неволја‘ (НС) за да се радуваат на благословите на рајската Земја (Матеј 24:22; Откровение 7:3, 4, 9-17; 17:14; 20:6; Језекиил 9:4, 6).
24. Каква последователност открива Матеј 24:29-31 во однос на идните настани?
24 Кога апостолите рекле: „Кажи ни . . .“, Исусовиот одговор опфатил повеќе отколку што можеле да сфатат. Па сепак, за време на нивниот живот, тие се радувале да го видат симболичното исполнување на неговото пророштво. Нашата студија на Исусовиот одговор се сосредоточи на оној дел од неговото пророштво кој ќе се исполни во блиската иднина (Матеј 24:29-31; Марко 13:24-27; Лука 21:25-28). Веќе можеме да видиме дека нашето ослободување сѐ повеќе се приближува. Можеме радосно да го очекуваме почетокот на големата неволја, тогаш знакот на Синот човечки, и тогаш Бог да ги собере избраните. Најпосле, како Јеховин Извршител во Армагедон, нашиот Цар-воин, устоличениот Исус, ќе ја „доврши својата победа“ (Откровение 6:2, НС). Јеховиниот ден кога тој извршува одмазда, ќе дојде како величествено финале на „свршетокот на светот“ кој го одбележал денот на Господ Исус од 1914 наваму.
25. Како можеме да учествуваме во идното исполнување на Лука 21:28?
25 Продолжи да извлекуваш корист од божествената поука, со цел да се оѕвиеш на идното исполнување на Исусовите зборови: „Кога ќе почне тоа да станува, исправете се и подигнете ги главите свои, зашто се приближува вашето спасение“ (Лука 21:28). Каква величествена иднина лежи пред избраните и пред големото мноштво, додека Јехова продолжува да го посветува своето свето име!
-