ഹബക്കൂക്ക്‌

3 ഹബക്കൂക്ക്‌ പ്രവാ​ച​കന്റെ പ്രാർഥന, ഒരു വിലാ​പ​ഗീ​തം:

 2 യഹോവേ, അങ്ങയെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഒരു വാർത്ത ഞാൻ കേട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.

യഹോവേ, അങ്ങയുടെ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ എന്നിൽ ഭയാദ​രവ്‌ നിറയ്‌ക്കു​ന്നു.

വർഷങ്ങ​ളു​ടെ മധ്യത്തിൽ* അവയ്‌ക്കു വീണ്ടും ജീവൻ പകരേ​ണമേ,

വർഷങ്ങ​ളു​ടെ മധ്യത്തിൽ* അവ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണമേ.

പ്രക്ഷു​ബ്ധ​കാ​ലത്ത്‌ കരുണ കാണി​ക്കാൻ അങ്ങ്‌ ഓർക്കേ​ണമേ.+

 4 ദൈവത്തിന്റെ ശോഭ സൂര്യ​പ്ര​കാ​ശം​പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു.+

 6 ദൈവം നിന്നു, ഭൂമി കുലുങ്ങി.+

ഒരു നോട്ടം​കൊണ്ട്‌ ദൈവം ജനതകളെ വിറപ്പി​ച്ചു.+

പണ്ടുപ​ണ്ടു​ള്ള വഴികൾ ദൈവ​ത്തി​ന്റേ​ത​ല്ലോ.

 7 കൂശാന്റെ കൂടാ​ര​ങ്ങ​ളിൽ പരി​ഭ്രാ​ന്തി പടർന്നി​രി​ക്കു​ന്നതു ഞാൻ കണ്ടു,

മിദ്യാ​ന്റെ കൂടാ​ര​ത്തു​ണി​കൾ വിറച്ചു.+

അതോ കടലിന്‌ നേരെ​യോ അങ്ങയുടെ ക്രോധം?+

 9 അങ്ങ്‌ വില്ല്‌ എടുത്ത്‌ ഒരുക്കി​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു,

ആണയിട്ട്‌ ആയുധങ്ങൾക്കു* നിയോ​ഗം നൽകി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.* (സേലാ)

അങ്ങ്‌ ഭൂമിയെ നദികൾകൊ​ണ്ട്‌ വിഭജി​ക്കു​ന്നു.

10 അങ്ങയെ കണ്ടമാ​ത്ര​യിൽ പർവതങ്ങൾ വേദന​കൊണ്ട്‌ പുളഞ്ഞു.+

പെരുമഴ പെയ്‌തു, വെള്ളം കുത്തി​യൊ​ഴു​കി.

ആഴങ്ങളിൽനിന്ന്‌ വെള്ളം ഗർജിച്ചു.+

അത്‌ അതിന്റെ കൈകൾ ഉയർത്തി.

11 സൂര്യനും ചന്ദ്രനും ആകാശ​മേ​ഘ​ങ്ങ​ളിൽ അനങ്ങാതെ നിന്നു.+

അങ്ങയുടെ അമ്പുകൾ പ്രകാ​ശം​പോ​ലെ പുറ​പ്പെട്ടു.+

അങ്ങയുടെ കുന്തങ്ങൾ മിന്നൽപ്പി​ണർപോ​ലെ തിളങ്ങി.

12 ക്രോധംപൂണ്ട്‌ അങ്ങ്‌ ഭൂമി​യി​ലൂ​ടെ നടന്നു.

കോപ​ത്തോ​ടെ അങ്ങ്‌ ജനതകളെ ചവിട്ടി​മെ​തി​ച്ചു.

13 അങ്ങയുടെ ജനത്തിന്റെ രക്ഷയ്‌ക്കാ​യി, അങ്ങയുടെ അഭിഷി​ക്തനെ രക്ഷിക്കാൻ, അങ്ങ്‌ പുറ​പ്പെട്ടു.

ദുഷ്ടന്മാ​രു​ടെ ഭവനത്തി​ന്റെ നേതാ​വി​നെ അങ്ങ്‌ തകർത്തു.

അതു മേൽക്കൂരയും* അടിത്ത​റ​യും ഉൾപ്പെടെ അപ്പാടേ തകർന്ന​ടി​ഞ്ഞു. (സേലാ)

കഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്ന​വ​നെ ആരുമ​റി​യാ​തെ വിഴു​ങ്ങാൻ അവർക്ക്‌ എത്ര സന്തോ​ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു!

സംഗീ​ത​സം​ഘ​നാ​യ​കന്‌; തന്ത്രി​വാ​ദ്യ​ങ്ങ​ളോ​ടെ.