ഇയ്യോബ്‌
29 ഇയ്യോബ്‌ സംഭാഷണം* തുടർന്നു:
2 “കടന്നുപോയ ആ മാസങ്ങളിലായിരുന്നു ഞാനെങ്കിൽ!
ദൈവം എന്നെ കാത്തുരക്ഷിച്ചിരുന്ന ദിവസങ്ങളിലായിരുന്നു ഞാനെങ്കിൽ!
3 അന്നു ദൈവം തന്റെ വിളക്ക്‌ എന്റെ തലയ്‌ക്കു മീതെ പ്രകാശിപ്പിച്ചു,
ഞാൻ ഇരുട്ടിലൂടെ നടന്നപ്പോൾ ദൈവം പ്രകാശം ചൊരിഞ്ഞു.+
4 അന്ന്‌ എന്റെ യൗവനം പൂത്തുലഞ്ഞുനിന്നിരുന്നു;
ദൈവത്തിന്റെ സൗഹൃദം എന്റെ കൂടാരത്തിലുണ്ടായിരുന്നു.+
5 സർവശക്തൻ എന്റെകൂടെയുണ്ടായിരുന്നു;
എന്റെ കുട്ടികൾ* എനിക്കു ചുറ്റുമുണ്ടായിരുന്നു.
6 അന്ന്‌ എന്റെ കാലടികൾ വെണ്ണയിൽ കുളിച്ചിരുന്നു;
പാറകൾ എനിക്കായി നദിപോലെ എണ്ണ ഒഴുക്കി.+
7 ഞാൻ നഗരകവാടത്തിലേക്കു+ ചെന്ന്‌
പൊതുസ്ഥലത്ത്‌* ഇരിക്കുമ്പോൾ,+
8 ചെറുപ്പക്കാർ എന്നെ കണ്ട്‌ വഴിമാറുമായിരുന്നു,*
പ്രായമായവർപോലും എന്റെ മുന്നിൽ എഴുന്നേറ്റുനിൽക്കുമായിരുന്നു.+
9 പ്രഭുക്കന്മാർ മിണ്ടാതിരുന്നു;
അവർ വായ്‌ പൊത്തി നിന്നു.
10 പ്രമാണിമാരുടെ ശബ്ദം ഉയർന്നില്ല;
അവരുടെ നാവ്‌ അണ്ണാക്കിൽ പറ്റിയിരുന്നു.
11 എന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടവരെല്ലാം എന്നെക്കുറിച്ച്‌ നല്ലതു പറഞ്ഞു;
എന്നെ കണ്ടവർ എനിക്കുവേണ്ടി സാക്ഷി പറഞ്ഞു.
14 ഞാൻ നീതിയെ വസ്‌ത്രമായി ധരിച്ചു;
ന്യായം എന്റെ മേലങ്കിയും തലപ്പാവും ആയിരുന്നു.
15 ഞാൻ കാഴ്‌ചയില്ലാത്തവനു കണ്ണും
മുടന്തനു കാലും ആയിത്തീർന്നു.
16 ഞാൻ പാവപ്പെട്ടവന്‌ അപ്പനെപ്പോലെയായി;+
പരിചയമില്ലാത്തവരുടെ പരാതിയിന്മേൽ ഞാൻ അന്വേഷണം നടത്തി.+
18 ഞാൻ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞിരുന്നു: ‘എന്റെ സ്വന്തം വീട്ടിൽ* കിടന്ന്‌ ഞാൻ മരിക്കും,+
എന്റെ ദിനങ്ങൾ മണൽത്തരികൾപോലെ അസംഖ്യമായിരിക്കും.
19 എന്റെ വേരുകൾ വെള്ളത്തിന്‌ അരികിലേക്കു പടർന്നിറങ്ങും;
എന്റെ ശാഖകളിൽ രാത്രി മുഴുവൻ മഞ്ഞുതുള്ളികൾ പറ്റിയിരിക്കും.
20 എന്റെ മഹത്ത്വം എന്നും പുതുമയുള്ളതായി നിൽക്കും;
എന്റെ കൈയിലെ വില്ലിൽനിന്ന്‌ അസ്‌ത്രങ്ങൾ തുരുതുരെ പായും.’
21 ആളുകൾ നിശ്ശബ്ദരായി എന്റെ ഉപദേശത്തിനുവേണ്ടി കാത്തുനിന്നു;
അവർ ആകാംക്ഷയോടെ എന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടുനിന്നു.+
22 ഞാൻ സംസാരിച്ചുകഴിയുമ്പോൾ അവർക്കു പിന്നെ ഒന്നും പറയാനുണ്ടായിരുന്നില്ല;
എന്റെ വാക്കുകൾ അവരുടെ കാതുകളിൽ ഇറ്റിറ്റുവീണു.
23 മഴയ്‌ക്കായി എന്നപോലെ അവർ എനിക്കുവേണ്ടി കാത്തുനിന്നു;
വസന്തകാലത്തെ മഴയ്‌ക്കായി എന്നപോലെ അവർ വായ്‌ തുറന്നുനിന്നു.+